Μυελίνη
Το λήμμα παραθέτει τις πηγές του αόριστα, χωρίς παραπομπές. |
Η μυελίνη είναι η λιποειδής ουσία που περιβάλλει το νευράξονα των εμμύελων νευρικών ινών. Η παρουσία της βελτιώνει την αποδοτικότητα με την οποία οι άξονες άγουν τα δυναμικά ενέργειας, ειδικά στις μεγάλες αποστάσεις που τα νεύρα διασχίζουν μεταξύ του εγκεφάλου και των άκρων.
![](http://up.wiki.x.io/wikipedia/commons/thumb/c/c1/Myelinated_neuron.jpg/300px-Myelinated_neuron.jpg)
Οι άξονες των νευρώνων που καλύπτονται από μυελίνη ονομάζονται "εμμύελοι", ενώ αυτοί οι οποίοι δεν περιβάλλονται από αυτήν την ουσία ονομάζονται "αμύελοι".
Οι άξονες εγκλείονται κυριολεκτικά στη μυελίνη, η οποία αποτελείται από ομόκεντρες περιελίξεις των μεμβρανών των κυττάρων της γλοίας. Στα περιφερικά εμμύελα νεύρα, η "θήκη" της μυελίνης διακόπτεται κατά τακτά διαστήματα, σχηματίζοντας κοντές μη καλυμμένες περιοχές, που αποκαλούνται κόμβοι του Ranvier. Αυτή η μοναδική ανατομία των εμμυέλων νευραξόνων έχει ως αποτέλεσμα έναν τρόπο διάδοσης της ώσης γνωστό ως "αγωγή με άλμα".
Η υψηλή αποδοτικότητα της αγωγής της ώσης σε τέτοιους άξονες επιτρέπει στους παρακείμενους κόμβους στην ίδια ίνα να πυροδοτήσουν ένα δυναμικό ενέργειας ουσιαστικά ταυτόχρονα με τη διάδοση. Κατά συνέπεια, η αγωγή με άλματα σε μια εμμύελη νευρική ίνα μπορεί να φθάσει σε πολύ υψηλή ταχύτητα μέχρι 130 m / sec.
Η παθολογική κατάσταση κατά την οποία οι νευράξονες χάνουν το έλυτρο μυελίνης που τους περιβάλλει (η λεγόμενη απομυελίνωση), ονομάζεται πολλαπλή σκλήρυνση (ή σκλήρυνση κατά πλάκας).
Βιβλιογραφία
Επεξεργασία- Boron W & Boulpaep E, "Ιατρική Φυσιολογία", εκδόσεις Π.Χ.Πασχαλίδης, 2006, ISBN 960-399-407-3