Μαργαρίτα της Σκωτίας, Δελφίνη της Γαλλίας
Η Μαργαρίτα της Σκωτίας (γαλλ. Marguerite d'Ecosse, Περθ, 25 Δεκεμβρίου 1424 - Σαλόν-συρ-Μαρν, 16 Αυγούστου 1445) ήταν πριγκίπισσα της Σκωτίας και δελφίνη της Γαλλίας.
Βιογραφία
ΕπεξεργασίαΠρώτα χρόνια
ΕπεξεργασίαΗ Μαργαρίτα ήταν το πρώτο παιδί και η μεγαλύτερη κόρη του Ιακώβου Α΄ της Σκωτίας και της Τζόαν Μπώφορτ. Γεννήθηκε στο Περθ το 1424. Αδελφός της ήταν ο Ιάκωβος Β΄ της Σκωτίας.
Γάμος
ΕπεξεργασίαΗ Μαργαρίτα παντρεύτηκε σε ηλικία 11 ετών τον διάδοχο του γαλλικού θρόνου Λουδοβίκο. Ο πατέρας του, Κάρολος Ζ΄ της Γαλλίας, επέλεξε την Μαργαρίτα σαν σύζυγο στο Διάδοχο για διπλωματικούς λόγους.[4] Ο γάμος με τον Δελφίνο, όπως οι περισσότεροι βασιλικοί γάμοι τον 15ο αιώνα, έγινε για πολιτικούς λόγους χωρίς να υπάρχει αγάπη μεταξύ τους και οι σχέσεις τους ήταν μέχρι το τέλος ψυχρές.[5] Η ψυχρότητα ήταν τόσο μεγάλη που μερικοί ιστορικοί αναφέρουν ότι ο Λουδοβίκος μισούσε την πρώτη σύζυγο του, παρέστη όμως κανονικά στην τελετή και την αγκάλιασε επίσημα στις 24 Ιουνίου 1436 στην πρώτη τους συνάντηση πριν το γάμο.
Ο γάμος του Λουδοβίκου με την Μαργαρίτα δείχνει καθοριστικά την φύση των γάμων της βασιλικής οικογένειας της Γαλλίας εκείνη την εποχή. Η τελετή του γάμου έγινε στις 25 Ιουνίου 1436 στο παρεκκλήσι του Κάστρου της Τουρ από τον αρχιεπίσκοπο της Ρενς και ήταν πολύ πλούσια για τα δεδομένα της εποχής.[6] Ο 13χρονος Λουδοβίκος έμοιαζε πολύ πιο μεγάλος και ώριμος από την 11χρονη νύφη η οποία για τα γαλλικά δεδομένα χαρακτηριζόταν "κούκλα".[6] Ο Λουδοβίκος φορούσε "κυνηγητικά παντελόνια", ακόμα και στον γάμο αρνήθηκε να βγάλει τα "αθλητικά του ενδύματα".[6] Οι Σκώτοι προσκεκλημένοι διώχθηκαν αμέσως μετά την τελετή. Η πράξη αυτή τους δυσαρέστησε έντονα την ίδια εποχή που οι Γάλλοι τους είχαν έντονα ανάγκη σαν συμμάχους στους πολέμους τους με την Αγγλία. Η τελετή στην πραγματικότητα ήταν αρκετά ακριβή και οι Γάλλοι δεν μπορούσαν να ανταποκριθούν περισσότερο στα έξοδα.[5]
Μετά την τελετή, οι γιατροί συνέστησαν στο ζεύγος να μην ολοκληρώσει το γάμο λόγω της νεαρής ηλικίας τους. Η Μαργαρίτα συνέχισε τις σπουδές της, ενώ ο νεαρός Λουδοβίκος ακολούθησε τον πατέρα του στις εκστρατείες. Ο Βασιλιάς τον ονόμασε "Δελφίνο", σύμφωνα με το έθιμο που επικρατούσε στον Οίκο των Καπετιδών για τον μεγαλύτερο γιο και διάδοχο, και έμεινε έκπληκτος από την ευφυία και ψυχραιμία του γιου του.[5]
Ζωή στη Γαλλία
ΕπεξεργασίαΗ μικρή Μαργαρίτα ήταν πολύ όμορφη, αξιαγάπητη και ευγενική, έγραψε πολλά έργα και ποιήματα, τα περισσότερα από τα οποία καταστράφηκαν από τον σύζυγο της μετά τον θάνατο της.[7] Είχε μεγάλη θέση στην βασιλική Αυλή και την ευνόησε έντονα ο πεθερός της Κάρολος Ζ΄, αισθανόταν όμως ξένη και ανεπιθύμητη στην ααλλική Αυλή, κάτι που της δημιούργησε μεγάλη κατάθλιψη. Οι σχέσεις της με τον σύζυγο της έγιναν πολύ χειρότερες, όταν ήρθε σε σύγκρουση με τον πατέρα του. Ο Λουδοβίκος έβλεπε την Μαργαρίτα σαν όργανο του πατέρα του, αφού εκείνος του επέβαλλε τον γάμο, με αποτέλεσμα το έντονο μίσος του ίδιου και των οπαδών του. Φορούσε έναν στενό κορσέ από φόβο για την εγκυμοσύνη της, έτρωγε πράσινα μήλα και έπινε μηλόξιδο.
Θάνατος
ΕπεξεργασίαΣτις 7 Αυγούστου 1445 πήγε με τις κυρίες της Αυλής της για προσκύνημα στο Σαλόν-συρ-Μαρν στο Μαρν, αρρώστησε και αναγκάστηκε να βγάλει τα ρούχα της λόγω της πολλής ζέστης στον πέτρινο θάλαμο. Την επόμενη μέρα, ο γιατρός διέγνωσε "φλεγμονή των πνευμόνων". Η Μαργαρίτα ήταν εξοργισμένη με τον Ζαμέ ντε Τιλλέ, έναν Βρετόνο στρατιώτη στην υπηρεσία του πεθερού της, που την πρόσβαλλε όταν την βρήκε να διαβάζει σε ένα σκοτεινό δωμάτιο χωρίς κεριά. Ο Λουδοβίκος της συμπεριφέρθηκε με μεγάλη ψυχρότητα και η ίδια έριξε την ευθύνη σε λόγια του Τιλλέ.
Η Μαργαρίτα της Σκωτίας πέθανε σε ηλικία 20 ετών στο Σαλόν-συρ-Μαρν στις 16 Αυγούστου 1445. Πεθαίνοντας ακούγεται ότι φώναξε θλιμμένη "Ζήστε την ζωή σας και σταματήστε να με σκέφτεστε!". Τάφηκε στην Εκκλησία του Σαιν-Λαόν στο Τουάρ του γαλλικού διαμερίσματος Ντε-Σέβρ.[8] Πεντέμιση χρόνια μετά τον θάνατο της, ο Λουδοβίκος ΙΑ΄ παντρεύτηκε σε δεύτερο γάμο του την Καρλόττα της Σαβοΐας, με την οποία απέκτησε οκτώ παιδιά.
Η Μαργαρίτα της Σκωτίας έμεινε διάσημη με το θρύλο ότι την φίλησε ο διάσημος ποιητής Αλαίν Σαρτιέ, ενώ κοιμόταν στο δωμάτιο της, αλλά αυτό θεωρείται αδύνατο επειδή δεν ταιριάζουν οι ημερομηνίες με την ηλικία της και τον χρόνο θανάτου του ποιητή.
Πηγές
Επεξεργασία- Cleugh, James. Chant Royal The Life of King Louis XI of France (1423-1483). Garden City, New York: Doubleday & Company, Inc., 1970.
- Paul Murray Kendall, Louis XI: The Universal Spider, (New York: W. W. Norton & Company Inc., 1971)
- Ruth Putnam, Charles the Bold
- Kendall, P.M. Louis XI: The Universal Spider, London, 2001
- Tyrell, Joseph M. Louis XI. Boston: Twayne Publishers, 1980
Παραπομπές
Επεξεργασία- ↑ p10533.htm#i105325. Ανακτήθηκε στις 7 Αυγούστου 2020.
- ↑ 2,0 2,1 2,2 2,3 2,4 2,5 2,6 «Kindred Britain»
- ↑ 3,0 3,1 3,2 3,3 Darryl Roger Lundy: (Αγγλικά) The Peerage.
- ↑ Paul Murray Kendall, Louis XI:The Universal Spider, (New York: W. W. Norton & Company Inc., 1971), 43.
- ↑ 5,0 5,1 5,2 Tyrell, Joseph M. Louis XI. Boston: Twayne Publishers, 1980.
- ↑ 6,0 6,1 6,2 Cleugh,James. Chant Royal The Life of King Louis XI of France (1423-1483). Garden City, New York: Doubleday & Company, Inc., 1970.
- ↑ (facie venusta valde, "a very lovely face," according to the Book of Pluscarden)
- ↑ https://web.archive.org/web/20081122091816/http://www.diocese-poitiers.com.fr/patrimoine/thouars-stlaon.html