Λουντοβίκο Καρράτσι
Ο Λουντοβίκο Καρράτσι (Ludovico ή Lodovico Carracci, 21 Απριλίου 1555 – 13 Νοεμβρίου 1619) ήταν Ιταλός πρώιμος μπαρόκ ζωγράφος, χαράκτης και τυπογράφος χαρακτικών γεννημένος στη Μπολόνια . Τα έργα του χαρακτηρίζονται από έντονη διάθεση που προκαλείται από ευρείες χειρονομίες και τρεμοπαίγματα φωτός, που δημιουργούν πνευματικό συναίσθημα και πιστώνονται με την αναζωογόνηση της ιταλικής τέχνης, ιδιαίτερα της τοιχογραφίας, η οποία συμπεριελήφθη στον φορμαλιστικό μανιερισμό . Πέθανε στην Μπολόνια το 1619.
| Λουντοβίκο Καρράτσι | |
|---|---|
 | |
| Γέννηση | Απριλίου 1555[1] Μπολόνια[2] |
| Θάνατος | 13 Νοεμβρίου 1619[3][4][5] Μπολόνια |
| Χώρα πολιτογράφησης | Παπικά Κράτη |
| Ιδιότητα | ζωγράφος[6][7][8], οξυγράφος, καλλιτέχνης γραφικών τεχνών[7], χαράκτης[6][8], σκιτσογράφος[7][9], fresco painter[7] και εικαστικός καλλιτέχνης[10] |
| Αδέλφια | Paolo Carracci[11] |
| Κίνημα | μπαρόκ |
| Είδος τέχνης | έργο ιστορικής θεματολογίας |
| Καλλιτεχνικά ρεύματα | μπαρόκ |
| Σημαντικά έργα | The Vision of Saint Francis of Assisi, Madonna and Child with St. Hyacinth και Madonna and Child |
 Σχετικά πολυμέσα | |
Βιογραφία
Επεξεργασία
Ο Λουντοβίκο μαθητευσε υπό τον Πρόσπερο Φοντάνα στη Μπολόνια και ταξίδεψε στη Φλωρεντία, την Πάρμα και τη Βενετία, πριν επιστρέψει στην πατρίδα του. Μαζί με τα εξαδέλφια του Αννίμπαλε και Αγκοστίνο, ο Λουντοβίκο εργάστηκε στη Μπολόνια στους αγιογραφικούς κύκλους που απεικονίζουν Ιστορίες του Ιάσονα και της Μήδειας (1584) στο Παλάτσο Φάβα και τις Ιστορίες του Ρωμύλου και του Ρέμου (1590-1592) για το Παλάτσο Μανιάνι. Οι συνεισφορές καθενός τους σε αυτά τα έργα είναι ασαφείς, αν και ο Αννίμπαλε, νεότερος από τον Λουντοβίκο κατά πέντε χρόνια είχε αποκτήσει φήμη ως ο καλύτερος από τους τρεις. Αυτό οδήγησε στη διάσημη ανάθεση των Ερώτων των Θεών στο Παλάτσο Φαρνέζε της Ρώμης. Ο Αγκοστίνο συνεργάστηκε για λίγο με τον Αννίμπαλε.
Ο Λουντοβίκο παρέμεινε στην Μπολόνια, αλλά αυτό δεν σημαίνει ότι άσκησε μικρότερη επιρροή, η βιογραφία του Lanzi δηλώνει ότι περίπου το 1585, ο Λουντοβίκο και τα εξαδέλφια του είχαν ιδρύσει τη λεγόμενη Εκλεκτική Ακαδημία ζωγραφικής (που ονομάζεται επίσης "Accademia degli Incamminati". Οι πιο πρόσφατες εικασίες αναφέρουν ότι δεν υπήρχε καθιερωμένη Ακαδημία με πρόγραμμα σπουδών, αλλά ότι ο Λουντοβίκο δίδαξε πολλούς στο εργαστήριό του.
Αυτό το εργαστήριο,ωστόσο, ώθησε πολλούς καλλιτέχνες της Εμίλια να υπερισχύσουν στη Ρώμη και αλλού και βοήθησε μεμονωμένα την ενθάρρυνση της λεγόμενης Σχολής της Μπολόνια στα τέλη του 16ου αιώνα, η οποία περιελάμβανε τους Άλμπανι, Γκουερτσίνο, Αντρέα Σάκκι, Γκουίντο Ρένι, Τζοβάννι Λανφράνκο και Ντομενικίνο . Οι Καρράτσι καθοδηγούσαν τους μαθητευομένους τους να σχεδιάζουν μελέτες με επίκεντρο την παρατήρηση της φύσης και των φυσικών στάσεων στις πόζες και να χρησιμοποιύν τολμηρή κλίμακα στη σχεδίαση μορφών.[12] Δύο από τους κύριους μαθητές του Λουντοβίκο ήταν ο Τζάκομο Καβεντόνε και ο Φραντσέσκο Καμούλλο (Francesco Camullo).
Φωτοθήκη
Επεξεργασία- Έργα του Λουντοβίκο Καρράτσι
-
Θρήνος (περ. 1582). -
Μαντόνα και Βρέφος με τον Άγιο Φραγκίσκο της Ασίζης (1591) - γνωστό ως "Λα Καρατσίνα" λόγω του θαυμασμού του νεαρού Γκουερτσίνο -
Παναγία Βρεφοκρατούσα με Αγίου -
Ευαγγελισμός -
Μεταμόρφωση από τονΛουντοβίκο Καρράτσι -
Ο Αβραάμ και οι τρεις Άγγελοι -
-
Η κηδεία της Παναγίας
Αποκατάσταση
ΕπεξεργασίαΤο 2009 ο Άγιος Ιερώνυμος του Καρράτσι (περ. 1595) επεστράφη στους κληρονόμους του Dr. Max Stern, ενός Γερμανοεβραίου εμπόρου τέχνης που διώχθηκε και λεηλατήθηκε από τους Ναζί [13] [14]
Δείτε επίσης
ΕπεξεργασίαΠαραπομπές
Επεξεργασία- ↑ (Ολλανδικά) RKDartists. 15561. Ανακτήθηκε στις 4 Ιουλίου 2024.
- ↑ Ellis Waterhouse: «Italian Baroque Painting» Phaidon Press. Λονδίνο. 1962. σελ. 85.
- ↑ Εθνική Βιβλιοθήκη της Γαλλίας: (Γαλλικά) καθιερωμένοι όροι της Εθνικής Βιβλιοθήκης της Γαλλίας. 122888268. Ανακτήθηκε στις 10 Οκτωβρίου 2015.
- ↑ (Αγγλικά) SNAC. w6sb864q. Ανακτήθηκε στις 9 Οκτωβρίου 2017.
- ↑ (Αγγλικά) Discogs. 3695697. Ανακτήθηκε στις 9 Οκτωβρίου 2017.
- ↑ 6,0 6,1 BeWeB. 1558. Ανακτήθηκε στις 12 Φεβρουαρίου 2021.
- ↑ 7,0 7,1 7,2 7,3 The Fine Art Archive. cs
.isabart .org /person /58743. Ανακτήθηκε στις 1 Απριλίου 2021. - ↑ 8,0 8,1 «Dizionario Biografico degli Italiani». (Ιταλικά) Dizionario Biografico degli Italiani. 1960. ludovico-carracci. Ανακτήθηκε στις 11 Ιουνίου 2021.
- ↑ Collectie Boijmans Online. www
.boijmans .nl /en /collection /artworks /58838 /seated-harpy. Ανακτήθηκε στις 19 Απριλίου 2024. - ↑ www
.museabrugge .be /collection /work /id /2014 _GRO0147 _III. Ανακτήθηκε στις 24 Μαΐου 2024. - ↑ (Αγγλικά) Union List of Artist Names. 15 Νοεμβρίου 2017. 500009619. Ανακτήθηκε στις 21 Μαΐου 2021.
- ↑ «Lodovico Carracci | Italian painter» (στα αγγλικά). Encyclopedia Britannica. https://www.britannica.com/biography/Lodovico-Carracci. Ανακτήθηκε στις 2017-08-18.
- ↑ «New Yorker returns Nazi-looted art hanging in his room». www.lootedart.com. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 1 Ιουνίου 2021. Ανακτήθηκε στις 1 Ιουνίου 2021.
- ↑ «Seventh Stern painting restored to estate». www.lootedart.com. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 24 Νοεμβρίου 2010. Ανακτήθηκε στις 1 Ιουνίου 2021.
Πηγές
Επεξεργασία- Babette Bohn, Ludovico Carracci and the Art of Drawing Brepols 2004
- Allessandro Brogi, Ludovico Carracci Bologna 2001
- Andrea Emiliani (ed.), Ludovico Carracci exh. cat. Bologna-FortWorth 1994 (with Essay and catalogue by Gail Feigenbaum)
Εξωτερικοί σύνδεσμοι
Επεξεργασία- Orazio και Artemisia Gentileschi, ένας πλήρως ψηφιοποιημένος κατάλογος έκθεσης από το Μητροπολιτικό Μουσείο Τέχνης Βιβλιοθηκών, ο οποίος περιέχει υλικό στο Ludovico Carracci (βλ. Ευρετήριο)
- Whitfield Fine Art
- Catholic Encyclopedia: Carracci