Κεφαλόβρυσο Σαραβαλίου Αχαΐας
- Για οικισμούς με ίδιο όνομα στην Αχαΐα, δείτε: Κεφαλόβρυσο Αχαΐας
Συντεταγμένες: 38°11′20″N 21°45′50″E / 38.18889°N 21.76389°E
Το Κεφαλόβρυσο είναι οικισμός της Δημοτικής Κοινότητας Σαραβαλίου της Δημοτικής Ενότητας Μεσσάτιδος του Δήμου Πατρέων[3][4]. Βρίσκεται χτισμένο σε υψόμετρο 170 μέτρων περίπου στα ρίζα στου Ομπλού και νότια-νοτιοδυτικά της Πάτρας, απέχοντας οδικώς από το κέντρο της πόλης περίπου 9 χιλιόμετρα.
| Κεφαλόβρυσο | |
|---|---|
| Διοίκηση | |
| Χώρα | Ελλάδα |
| Περιφέρεια | Δυτικής Ελλάδας |
| Δήμος | Πατρέων |
| Δημοτική Ενότητα | Μεσσάτιδος |
| Δημοτική Κοινότητα | Σαραβαλίου |
| Γεωγραφία | |
| Γεωγραφικό διαμέρισμα | Πελοποννήσου |
| Νομός | Αχαΐας |
| Υψόμετρο | 170 μ. |
| Πληροφορίες | |
| Παλαιά ονομασία | Βελούχι[1], Κεφαλόβρυσο Αγίου Κωνσταντίνου[2] |
Γενικά στοιχεία
ΕπεξεργασίαΑναγνωρίστηκε ως επισημως ως οικισμός το 1971 και εντάχτηκε στην τότε Κοινότητα Σαραβαλίου[3][4].
Ο οικισμός γειτνιάζει και συνορεύει με το Σαραβάλι στα βόρεια, την Κρήνη στα δυτικά και την περιοχή του Πετρωτού στα βορειοανατολικά, ενώ εγγύς του βρίσκονται το Μπάκαρι στα βορειοδυτικά, ο Άγιος Στέφανος στα βόρεια και η Μαυρομανδήλα στα βορειοανατολικά. Ακόμα, σε μικρή απόσταση, βορειοανατολικά του Κεφαλόβρυσου, βρίσκεται η ιστορική οινοποιία της περιοχής των Πατρών, η Αχάια Κλάους.
Στην ανατολική είσοδο του οικισμού, βρίσκεται ο Ι.Ν. Αγίου Κωνσταντίνου και Αγίας Ελένης, αγνώστου ημερομηνίας κτίσεως του οποίου βεβαιώνεται η ύπαρξη τουλάχιστον από τον 16ο αιώνα[5]. Από την περιοχή ξεκινά ο δρόμος που οδηγεί στην ιστορική Ιερά Μονή Ομπλού.
Δημογραφική εξέλιξη
ΕπεξεργασίαΣυγκεντρωτικά, η δημογραφική εξέλιξη του οικισμού σύμφωνα με τις εθνικές απογραφές[6][7] είναι η εξής:
| 1971 | 1981 | 1991 | 2001 | 2011 |
|---|---|---|---|---|
| 29[1][8] | 44[8] | 87[8] | 141[8][9] | 233[10] |
Δείτε επίσης
ΕπεξεργασίαΠαραπομπές και υποσημειώσεις
Επεξεργασία- ↑ 1,0 1,1 Τριανταφύλλου 1995, λήμμα Κεφαλόβρυσο.
- ↑ Σε ενετικό έγγραφο της Μονής Ομπλού του 1703 αναφέρεται με την ονομασία Κεφαλόβρυσο Αγίου Κωνσταντίνου. Τριανταφύλλου 1995, λήμμα Σαραβάλι.
- ↑ 3,0 3,1 Ε.Ε.Τ.Α.Α. - Διοικητικές μεταβολές Κεφαλόβρυσου Σαραβαλίου Αχαΐας. eetaa.gr. Ανακτήθηκε: 18/12/2017.
- ↑ 4,0 4,1 Ε.Ε.Τ.Α.Α. - Διοικητικές μεταβολές Κοινότητας Σαραβαλίου Αχαΐας. eetaa.gr. Ανακτήθηκε: 18/12/2017.
- ↑ Λουλούδης 2010, σελ. 165.
- ↑ Ψηφιακή βιβλιοθήκη της Ε.Σ.Υ.Ε./ΕΛ.ΣΤΑΤ.. dlib.statistics.gr. Ανακτήθηκε: 18/12/2017.
- ↑ Ε.Ε.Τ.Α.Α. - Διοικητικές μεταβολές στην Τ.Α. - Δημοσιεύματα απογραφών. eetaa.gr. Ανακτήθηκε: 18/12/2017.
- ↑ 8,0 8,1 8,2 8,3 Λουλούδης 2010, σελ. 164.
- ↑ Μόνιμος πληθυσμός: 144 κάτοικοι. Βλ. Ε.Σ.Υ.Ε. - Μόνιμος Πληθυσμός της Ελλάδος. Απογραφή 2001
- ↑ ΕΛ.ΣΤΑΤ. - Μόνιμος πληθυσμός της Ελλάδος. Απογραφή 2011
Πηγές
Επεξεργασία- Αποτελέσματα της Απογραφής Πληθυσμού-Κατοικιών 2011 που αφορούν στο Μόνιμο Πληθυσμό της Χώρας, Εφημερίδα της Κυβερνήσεως της Ελληνικής Δημοκρατίας, τχ. 2ο, φ. 3465 (28 Δεκεμβρίου 2012).
- Ε.Σ.Υ.Ε. - Μόνιμος Πληθυσμός της Ελλάδος. Απογραφή 2001, Αθήνα 2004. ISBN 960-86704-8-9.
- Βασίλης Κ. Λάζαρης (επιμ.), Στέφανου Ν. Θωμόπουλου "Ιστορία της Πόλεως Πατρών από αρχαιοτάτων χρόνων μέχρι του 1821". Έκδοση τέταρτη στη δημοτική γλώσσα και με βάση τα χειρόγραφα του συγγραφέα, Τόμος Β', Αχαϊκές Εκδόσεις, Πάτρα 1999. ISBN 960-7960-09-2.
Βιβλιογραφία
Επεξεργασία- Λουλούδης, Θεόδωρος Η. (2010). Αχαΐα. Οικισμοί, οικιστές, αυτοδιοίκηση. Πάτρα: Νομαρχιακή Επιχείρηση Πολιτιστικής Ανάπτυξης Ν.Α. Αχαΐας.
- Κώστας Ν. Τριανταφύλλου, Ιστορικόν Λεξικόν των Πατρών, Τόμοι Α΄-Β΄, Τυπογραφείο Πέτρου Χρ. Κούλη, Πάτρα 1995, Τρίτη έκδοση, λήμμα Κεφαλόβρυσο, λήμμα Σαραβάλι.
Εξωτερικοί σύνδεσμοι
Επεξεργασία- Ε.Ε.Τ.Α.Α. - Διοικητικές μεταβολές Κεφαλόβρυσου Σαραβαλίου Αχαΐας. eetaa.gr. Ανακτήθηκε: 18/12/2017.
- Ε.Ε.Τ.Α.Α. - Διοικητικές μεταβολές Κοινότητας Σαραβαλίου Αχαΐας. eetaa.gr. Ανακτήθηκε: 18/12/2017.