Καρυοφυλλιά Καραμπέτη
Το λήμμα δεν περιέχει πηγές ή αυτές που περιέχει δεν επαρκούν. |
Η Καρυοφυλλιά Καραμπέτη (Δόξα Διδυμοτείχου, 5 Ιουλίου 1958) είναι Ελληνίδα ηθοποιός της τηλεόρασης, του θεάτρου και του κινηματογράφου.
Καρυοφυλλιά Καραμπέτη | |
---|---|
Γέννηση | 5 Ιουλίου 1958 Δόξα, Διδυμότειχο, Έβρος |
Εθνικότητα | Ελληνική |
Χώρα πολιτογράφησης | Ελληνική |
Σπουδές | Ανώτερη Σχολή Δραματικής Τέχνης του Κρατικού Θεάτρου Βορείου Ελλάδος |
Ιδιότητα | Ηθοποιός |
Σύντροφος | Κρις Ραντάνοφ (από 2008) |
Είδος τέχνης | Υποκριτική |
Σημαντικά έργα |
|
Βραβεύσεις | Βραβείο «Κάρολος Κουν» (2019)[1] |
Βιογραφία
ΕπεξεργασίαΓεννήθηκε στην Δόξα Έβρου. Είναι απόφοιτος της Δραματικής Σχολής του Κρατικού Θεάτρου Βορείου Ελλάδος. Άρχισε την καριέρα της στις αρχές της δεκαετίας του 1980 και έχει εργαστεί τόσο στο θέατρο όσο και στον κινηματογράφο και την τηλεόραση[2].
Συνεργάστηκε με την Πειραματική Σκηνή της Τέχνης στα έργα: Όνειρο καλοκαιρινής νύχτας του Σαίξπηρ[3], Η παρέλαση της Λούλας Αναγνωστάκη, Ρασομόν των Μ. και Φ. Κάνιν με το θεατρικό εργαστήρι Θεσσαλονίκης: Η δολοφονία του Μαρά του Πέτερ Βάις, Με το ίδιο μέτρο του Σαίξπηρ, με το Αεικίνητο: Οι αλλοπαρμένοι των Μίντλετον και Ρόουλεϊ. Από το 1984 μέχρι το 1992 υπήρξε στέλεχος του Ανοιχτού Θεάτρου και έπαιξε στις παραστάσεις του: Πολύ κακό για το τίποτα του Σαίξπηρ, Οι γάμοι του Φίγκαρο του Μπωμαρσαί, Κρίμα που είναι πόρνη του Τζον Φορντ, Η Τρικυμία του Σαίξπηρ, Ο πελεκάνος του Στρίνμπεργκ, Λούλου του Βέντεκιντ, Τρεις αδερφές του Τσέχωφ, Ανθή του Αντρέγιεφ, Βάτραχοι του Αριστοφάνη, Άμλετ του Σαίξπηρ. Στα πλαίσια του Φεστιβάλ Πάτρας συμμετείχε στις παραστάσεις του Θεατρικού Αναλογίου: Μαντάμ ντε Σαντ του Μίσιμα και Μπλε βαθύ, σχεδόν μαύρο του Θανάση Βαλτινού.
Συνεργάστηκε με το ΔΗ.ΠΕ.ΘΕ Καλαμάτας: Τρωίλος και Χρυσηίδα του Σαίξπηρ[4], με το θέατρο Αθήναιον: Η όπερα της πεντάρας του Μπρέχτ, με την Κάτια Δανδουλάκη: Ο Γλάρος του Τσέχωφ, με το Γιώργο Κιμούλη: Δεσποινίς Τζούλια του Στρίντμπεργκ και Μάκβεθ του Σαίξπηρ, με την Εταιρία Θεάτρου Μηχανή: Decadence του Στήβεν Μπέρκοφ, με το θέατρο του Νότου: Ελένη του Ευριπίδη και Η Δούκισσα του Μάλφι του Τζον Γουέμπστερ.
Με το Εθνικό Θέατρο έχει συνεργαστεί ως μέλος χορού στις τραγωδίες του Ευριπίδη: Ορέστης, Ιππόλυτος, Βάκχες, Ηλέκτρα και έπαιξε τους ομώνυμους ρόλους στις τραγωδίες Αντιγόνη του Σοφοκλή, Μήδεια του Ευριπίδη και Ηλέκτρα του Σοφοκλή. Από τον Νοέμβριο του 1997 μέχρι τον Ιούλιο του 1999 συμμετείχε στη μεγάλη περιοδεία του Εθνικού Θεάτρου με τη Μήδεια και την Ηλέκτρα ανά τον κόσμο: Τουρκία, Γαλλία, Αυστραλία, Ισραήλ, Πορτογαλία, Η.Π.Α, Καναδά, Δανία, Βουλγαρία, Κίνα, Ιαπωνία.[5]
Σε συνεργασία με τον παραγωγό Γιώργο Κυπραίο έχει ανεβάσει τα έργα: Skriker της Κάρυλ Τσέρτσιλ[6] και Η μνήμη του νερού της Σήλα Στήβενσον[7].
Φωτογραφίες της Καραμπέτη (από θεατρικές παραστάσεις αρχαίων τραγωδιών) έχουν μπει στα βιβλία του μαθήματος Ελένη της Γ' Γυμνασίου.[εκκρεμεί παραπομπή]
Όσον αφορά τη προσωπική της ζωή, από το 2008 μέχρι σήμερα, είναι ζευγάρι με τον Βούλγαρο ηθοποιό Κρις Ραντάνοφ.
Καριέρα
ΕπεξεργασίαΘέατρο
ΕπεξεργασίαΈτος | Τίτλος παράστασης | Παραγωγή |
---|---|---|
1985 | Ο γάμος του Φίγκαρο | |
Βάκχες | ||
1986 | Κρίμα που είναι πόρνη | Ανοιχτό Θέατρο |
1987 | Ο πελεκάνος | Ανοιχτό Θέατρο |
1988 | Λούλου | Ανοιχτό Θέατρο |
1989 | Τρεις αδελφές | Ανοιχτό Θέατρο |
1990 | Βάτραχοι[8] | Ανοιχτό Θέατρο |
1993 | Η όπερα της πεντάρας | |
1994 | Δεσποινίς Τζούλια | |
1995 | Μάκβεθ | |
1996 | Ελένη | |
Ο Γλάρος | ||
1997 | Μήδεια | Εθνικό Θέατρο |
Η Δούκισσα του Μάλφι | Θέατρο Αμόρε | |
2000 | Skriker | |
2001 | Η μνήμη του νερού | |
2002 | Ένα καινούργιο κόκκινο | |
2004 | Ιφιγένεια εν Αυλίδι | |
Άμλετ | ||
Ωραία χρόνια | ||
2005 | Ορέστης | |
Ωραία χρόνια | ||
2006 | Μια Νύχτα με τον Σαίξπηρ | |
2007 | Σκηνές από ένα Γάμο | |
2008 | Ηλέκτρα | |
Εγκλήματα και Εγκλήματα | ||
Το Τελευταίο Όνειρο της Έμιλι Ντίκινσον | ||
Οιδίπους Τύραννος-επί Κολωνώ | ||
Το Ημέρωμα της Στρίγγλας | ||
2009 | Ο εφιάλτης της ευτυχίας | |
Φαίδρα | ||
Η όπερα της πεντάρας | ||
2010 | La Chunga | |
Οιδίπους Τύραννος | ||
2011 | Ιλιάδα (Ραψωδία Μ) | |
2012 | Ιφιγένεια εν Αυλίδι | |
2012 - 2013 | Κίεβο | |
2014 | Το πένθος ταιριάζει στην Ηλέκτρα[9] | Εθνικό Θέατρο |
Αγαμέμνων | ||
2014 | Τα πικρά δάκρυα της Πέτρα φον Καντ του Ράινερ Βέρνερ Φασμπίντερ[10] | Εθνικό Θέατρο |
2015 | Ριχάρδος Γ΄ του Ουίλλιαμ Σαίξπηρ[11]Στροχάϊμ | Εθνικό Θέατρο |
Η όπερα της πεντάρας | Εθνικό Θέατρο | |
2016 | Ορέστεια | καλοκαιρινή περιοδεία |
2017 | Πλατεία Ηρώων
Ο Γλάρος |
Δημοτικό Θέατρο Πειραιά |
2018 | Βάκχες | |
2019 | Μήδεια |
|
Τηλεόραση
ΕπεξεργασίαΈτος | Τίτλος Προγράμματος | Ρόλος | Σημειώσεις |
---|---|---|---|
1986 | Ο έρωτας του Οδυσσέα | γειτόνισσα | |
1989 | Ιστορίες μυστηρίου και φαντασίας | Μαριάνθη | Επεισόδιο: "Το μαύρο δωμάτιο" |
1989 | Επεισόδιο: "Το τελευταίο γεύμα" | ||
Επεισόδιο: "Κραυγή στο σκοτάδι" | |||
1990-1991 | Ο κίτρινος φάκελος | Μαρία Πετροπούλου | Πρωταγωνιστικός ρόλος; 39 επεισόδια |
1992 | Ανατομία ενός εγκλήματος | Ελένη Δημητρίου | Επεισόδιο: "Η διπλή αλήθεια" |
Χριστίνα Μελισσινού | Επεισόδιο: "Τυφλή Εκδίκηση" | ||
1992-1993 | Βαμμένα Κόκκινα Μαλλιά | Μάρθα | Πρωταγωνιστικός ρόλος; 29 επεισόδια |
1993 | Το πάθος | Ελίζα Δωρή | Τηλεταινία, Πρωταγωνιστικός ρόλος |
1994 | Ανατομία ενός εγκλήματος | Μαρία | Επεισόδιο: "Η τρίτη εντολή" |
Οι αγνοούμενοι | Μάσσα | Επεισόδιο: "Το Πέρασμα" | |
1994-1995 | Το τελευταίο αντίο | Άσπα | Πρωταγωνιστικός ρόλος; 20 επεισόδια |
1997-1998 | Η αγάπη άργησε μια μέρα | Ασπασία Φτενούδου | Πρωταγωνιστικός ρόλος; 18 επεισόδια |
1998-1999 | Ο μεγάλος θυμός | Μυρτώ Ανδρικέλη | Πρωταγωνιστικός ρόλος; 26 επεισόδια |
2000 | Κόκκινος Κύκλος | Ελένη | Επεισόδιο: "Επίγειος Θεός" |
2002 | Χριστίνα | Επεισόδιο: "Θέλω μια χάρη" | |
2002-2003 | Ασθενείς και οδοιπόροι | Θεανώ Γαλάτη | Πρωταγωνιστικός ρόλος; 20 επεισόδια |
2005 | 10η εντολή | Άννα | Επεισόδιο: "Σε στενό οικογενειακό κύκλο" |
2005 | Νίκη | Επεισόδιο: "Cherchez la femme" | |
2005-2006 | Μωβ-Ροζ | Δάφνη | Πρωταγωνιστικός ρόλος; 20 επεισόδια |
2006 | 10η εντολή | Πέρσα | Επεισόδιο: "Μαινάδες" |
2006-2007 | Η τελευταία παράσταση | Έλλη Λόντου | Πρωταγωνιστικός ρόλος; 9 επεισόδια, Ερμηνεία τίτλων |
2007 | 10η εντολή | Άρτεμις | Επεισόδιο: "-18oC " |
2010 | Ο 3ος Νόμος | Στέλλα | Επεισόδιο: "Η μυρωδιά του κτήνους" |
2015 | 10η εντολή | Θεώνη | Επεισόδιο: "Σιωπή" |
10η εντολή | γυναίκα στο ασανσέρ | Επεισόδιο: "Θηρίο" | |
2019 | Ου φονεύσεις | Αμαλία | Επεισόδιο: "Οδύνες" |
Η ζωή εν τάφω | Άντζω | Guest; 3 επεισόδια | |
2022 | Αγάπη Παράνομη | Διαμαντώ Θεριανού | Πρωταγωνιστικός Ρόλος |
Φλόγα και Άνεμος | Κυβέλη Ανδριανού | Πρωταγωνιστικός Ρόλος |
Κινηματογράφος
ΕπεξεργασίαΈτος | Τίτλος κινηματογραφικής ταινίας | Ρόλος |
---|---|---|
1984 | Ο έρωτας του Οδυσσέα | γειτόνισσα |
1986 | Ο μελισσοκόμος | |
Γκρι κύριοι | ||
1987 | 120 ντεσιμπέλ [12] | |
1989 | Το πέρασμα | Μαίρη |
1995 | Ελεύθερη κατάδυση | Όλγα |
1998 | Black out | Ρουθ |
2000 | Ο εργένης [13] | Εύα Μουρίκη |
2010 | Ευαγγελισμός | |
2011 | Ανοιχτά μικρόφωνα | |
2014 | Ηλέκτρα | Κλυταιμνήστρα [14] |
2019 | Ευτυχία [15] | Ευτυχία Παπαγιαννοπούλου |
2020 | The Audience [16] | σταρ |
2021 | Ο άνθρωπος του Θεού [15] | Βούλα |
2023 | Φόνισσα[15] |
Παραπομπές
Επεξεργασία- ↑ www
.pagenews .gr /2019 /02 /19 /politismos /brabeia-karolou-koun-2019-se-poies-kallitexnikes-prosopikotites-tou-theatrou-aponemithike /. - ↑ «Καρυοφυλλιά Καραμπέτη». http://www.athensin.com/2020/11/kariofilia-karabeti.html.
- ↑ «Όνειρο καλοκαιρινής νύχτας».
- ↑ «Πρώτη φορά θεατρικά». https://esquire.com.gr/culture/psychagogia/5542/proti-fora-theatrika.
- ↑ «New York Times: Medea: Anguish, Freeze-Dried and Served With Precision – Παρουσίαση και κριτική της παράστασης Μήδεια του Εθνικού Θεάτρου στους New York Times από τον Peter Marks, που συνοδεύεται από φωτογραφία του Κώστα Τριανταφυλλόπουλου (Κρέων) με την Καρυοφυλλιά Καραμπέτη (Μήδεια) από τη παράσταση που δόθηκε στο θέατρο City Center στο Μανχάταν της Νέας Υόρκης στις 23 Σεπτεμβρίου 1998». The New York Times (στα Αγγλικά). 25 Σεπτεμβρίου 1998. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 17 Μαρτίου 2018.
- ↑ «Καρυοφυλλιά Καραμπέτη». https://www.tovima.gr/2008/11/24/archive/karyofyllia-karampeti/.
- ↑ ««Ανάμεσα στο δράμα και στο χιούμορ»». https://www.tovima.gr/2008/11/24/archive/anamesa-sto-drama-kai-sto-xioymor/.
- ↑ Νίνος Φένεκ Μικελίδης, κριτική της παράστασης "Βάτραχοι" του Ανοιχτού Θεάτρου στην Επίδαυρο, εφημερίδα Ελευθεροτυπία, 06/07/1990
- ↑ Το πένθος ταιριάζει στην Ηλέκτρα, Εθνικό Θέατρο
- ↑ Τα πικρά δάκρυα της Πέτρα φον Καντ του Ράινερ Βέρνερ Φασμπίντερ, Εθνικό θέατρο
- ↑ Ριχάρδος Γ΄ του Ουίλλιαμ Σαίξπηρ, Εθνικό θέατρο
- ↑ «Σκηνοθέτες». Ελληνικό Κέντρο Κινηματογράφου. Ανακτήθηκε στις 1 Μαρτίου 2023.[νεκρός σύνδεσμος]
- ↑ «Ερχεται "Ο εργένης"...». Ριζοσπάστης. 15 Ιανουαρίου 1997. Ανακτήθηκε στις 1 Μαρτίου 2023.
- ↑ «Καρυοφυλλιά Καραμπέτη - Kifisia-Life». www.kifisia-life.gr. Ανακτήθηκε στις 1 Μαρτίου 2023.
- ↑ 15,0 15,1 15,2 «Καρυοφυλλιά Καραμπέτη ταινίες στις οποίες έχει πάρει μέρος». Αθηνόραμα. Ανακτήθηκε στις 1 Μαρτίου 2023.
- ↑ Φεστιβάλ Κινηματογράφου Θεσσαλονίκης, The Audience, https://www.filmfestival.gr/el/movie/movie/13294, ανακτήθηκε στις 2023-03-01
Εξωτερικοί σύνδεσμοι
Επεξεργασία- Η Καρυοφυλλιά Καραμπέτη στο IMDB - Internet Movie Database
- Καριοφυλλιά Καραμπέτη στο Thesout: «Πολλοί ηθοποιοί δουλεύουν πλέον με μισθούς πείνας» (Video) [1]
- Καρυοφυλλιά Καραμπέτη (Αρχείο ντοκιμαντέρ της ΕΡΤ)
Αυτό το λήμμα σχετικά με ένα/μία ηθοποιό χρειάζεται επέκταση. Μπορείτε να βοηθήσετε την Βικιπαίδεια επεκτείνοντάς το. |