Ηγεμόνας Κορκούτ

Ο Ηγεμόνας Κορκούτ (τούρκικα: Şehzade Korkut) (1467 - 1513), ήταν ένας οθωμανός πρίγκηπας, που ήταν για σύντομο χρονικό διάστημα αντιβασιλέας στον θρόνο της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας.

Ηγεμόνας Κορκούτ
Γενικές πληροφορίες
Γέννηση	1467 Αμάσεια
Θάνατος	13  Μαρτίου 1513 Κιουτάχεια
Τόπος ταφής	Συγκρότημα Μουραντιγιέ
Εκπαίδευση και γλώσσες
Μητρική γλώσσα	οθωμανικά Τουρκικά
Ομιλούμενες γλώσσες	οθωμανικά Τουρκικά Αραβικά
Πληροφορίες ασχολίας
Ιδιότητα	πολιτικός μουσικός
Οικογένεια
Γονείς	Βαγιαζίτ Β΄ και Νιγκιάρ Χατούν
Αδέλφια	Ηγεμόνας Αχμέτ Σελίμ Α΄ Αϊσέ Σουλτάν
Οικογένεια	Οθωμανική Δυναστεία

Πρώτα Χρόνια

Ο Ηγεμόνας Κορκούτ, γεννήθηκε στην Αμάσεια το 1467. Ο πατέρας του ήταν ο οθωμανός Σουλτάνος, Βαγιαζίτ Β΄ και η μητέρα του ήταν η Νιγκιάρ Χατούν. Ωστόσο θα μπορούσε να ήταν ομοθαλής αδερφός του Ηγεμόνα Σελίμ (μετέπειτα Σελίμ Α΄). Όταν ο παππούς του, Μωάμεθ Β΄ ο Πορθητής, πέθανε το 1481, ο Κορκούτ ήταν ο μεγαλύτερος ηγεμόνας που ζούσε στην Κωνσταντινούπολη. Ως εκ τούτου, έγινε αντιβασιλέας του θρόνου για 18 ημέρες, έως ότου ο πατέρας του, Βαγιαζίτ Β΄, επέστρεψε στην πρωτεύουσα.

Ως κυβερνήτης

Σύμφωνα με την Οθωμανική παράδοση, όλοι οι πρίγκιπες (ηγεμόνες), ήταν υποχρεωμένοι να υπηρετούν ως διοικητές επαρχιών (Σαντζάκια), ως μέρος της εκπαίδευσής τους. Το σαντζάκι του Κορκούτ ήταν το Σαρουχάν (Μανίσα). Το 1502 διορίστηκε ως διοικητής του Τεκέ (Αμάσεια), έναν λιμένα της Μεσογείου. Η Αμάσεια ήταν πολύ μακριά από την Κωνσταντινούπολη και ο Κορκούτ, ερμήνευσε το γεγονός αυτό ως δυσμένεια από τον πατέρα του. Όταν ζήτησε την αρχική του έδρα, το 1509, ο πατέρας του αρνήθηκε και ο Κορκούτ κατέφυγε στην Αίγυπτο με το πρόσχημα του προσκυνήματος. Η Αίγυπτος ήταν υπό την κυριαρχία των Μαμελούκων και έγινε δεκτός από τον Σουλτάνο τους. Ο πατέρας του, θεώρησε ότι ήταν σημάδι της αφέλειας του Κορκούτ, αλλά τον συγχώρησε και ο Κορκούτ επέστρεψε στα Οθωμανικά εδάφη. Κατά τη διάρκεια της επιστροφής του, οι Ιωαννίτες Ιππότες επιτέθηκαν στο πλοίο του και προσπάθησαν να τον συλλάβουν, αλλά ο ίδιος κατάφερε να τους ξεφύγει και κατάφερε να επιστρέψει με ασφάλεια πίσω.

Αρχή της εξέγερσης

Ο Βαγιαζίτ ήταν πλέον ηλικιωμένος και άρρωστος. Ο Κορκούτ, αποφάσισε να κινηθεί προς την Μανίσα, που ήταν πιο κοντά στην πρωτεύουσα. Κατά την διάρκεια του ταξιδιού του, ένα μέρος των χρημάτων του κλάπηκε από τους αντάρτες του Σαχκουλού. Αργότερα ταξίδεψε κρυφά στην Κωνσταντινούπολη, για να πάρει ρόλο στην επικείμενη διαμάχη των αδερφών του. Ωστόσο στην πρωτεύουσα δεν βρήκε σχεδόν κανένα υποστηρικτή. Στη συνέχεια συναντήθηκε με τον Σελίμ, ο οποίος τον έπεισε να επιστρέψει στο σαντζάκι του. Ο Κορκούτ παραχώρησε όλα τα δικαιώματα του από τον θρόνο και δεν έλαβε μέρος στον πόλεμο των δύο αδερφών του (Αχμέτ και Σελίμ).

Θάνατος

Όταν ο Σελίμ έγινε σουλτάνος το 1512, ο Κορκούτ αποδέχτηκε την εξουσία του αδερφού του.Παρ'όλα αυτά, ο δύσπιστος Σελίμ αποφάσισε να δοκιμάσει την πίστη του, αποστέλλοντας του ψεύτικες επιστολές από γραφειοκράτες της αυτοκρατορίας, που προσπαθούσαν να τον πείσουν να εξεγερθεί εναντίον του αδερφού του. Ο Σελίμ νιώθοντας ότι ο Κορκούτ ετοιμαζόταν να εξεγερθεί, τον εκτέλεσε το 1513 στην Κιουτάχεια. Ο Κορκούτ τάφηκε στο συγκρότημα Μουρατιγιέ στην Προύσα.