Ο Ζωρζ Κυβιέ (Georges Léopold Chrétien Frédéric Dagobert Cuvier, 23 Αυγούστου 1769 - 13 Μαΐου 1832) ήταν γάλλος φυσιοδίφης και ζωολόγος. Κατάγονταν από οικογένεια της εργατικής τάξης και ανήκε στην νέα τάξη των αυτοδημιούργητων λογίων που κατάφεραν μόνοι τους να φτάσουν στην ακαδημαϊκή κορυφή. Ο Κυβιέ ήταν κυρίαρχη μορφή στην έρευνα των φυσικών επιστημών στις αρχές του 19ου αιώνα, και έπαιξε αποφασιστικό ρόλο στην καθιέρωση των πεδίων της συγκριτικής ανατομίας και της παλαιοντολογίας δια της σύγκρισης ζώντων ζώων με απολιθώματα. Είναι ιδιαίτερα γνωστός για την καθιέρωση της εξαφάνισης ως γεγονότος, όντας ο σημαντικότερος θιασώτης του καταστροφισμού στην γεωλογία των αρχών του 19ου αιώνα, αντιτιθέμενος στις θεωρίες σταδιακής εξέλιξης του Λαμάρκ και του Ετιέν Ζοφρουά ντε Σεν Ιλέρ. Το διασημότερο έργο του είναι το Le Règne Animal (1817, Το ζωικό βασίλειο). Πέθανε από χολέρα στο Παρίσι. Το 1819 του απονεμήθηκε τίτλος ευγενείας προς τιμήν των επιστημονικών κατορθωμάτων του,[1] και στο εξής ήταν γνωστός ως Βαρώνος Κυβιέ.

Georges Cuvier
Ζωρζ Κυβιέ
Ο Ζωρζ Κυβιέ
Γέννηση23 Αυγούστου 1769
Μονμπελιάρ, Γαλλία
Θάνατος13 Μαΐου 1832 (62 ετών)
Παρίσι, Γαλλία
Αιτία θανάτουχολέρα
ΕθνικότηταΓάλλος
ΣπουδέςΠανεπιστήμιο της Στουτγκάρδης
Γνωστός γιαΚαθιέρωσε τα πεδία της στρωματογραφίας και της συγκριτικής ανατομίας, η πρώτη ενδελεχής δημοσιευμένη τεκμηρίωση της αλληλουχίας της πανίδας στο αρχείο απολιθωμάτων, έκανε την εξαφάνιση αποδεκτό επιστημονικό φαινόμενο, αντίθεση στις θεωρίες της σταδιακής εξέλιξης.
ΣύζυγοςAnne-Marie Duvaucel
ΤέκναClémentine‏ Cuvier
Επιστημονική σταδιοδρομία
Ερευνητικός τομέαςσυγκριτική ανατομία, ζωολογία, παλαιοντολογία και φυσική επιστήμη
ΑξίωμαΜέλος της Βουλής των Ομοτίμων της Γαλλίας, διευθυντής του Εθνικού Μουσείου Φυσικής Ιστορίας στο Παρίσι (1808, 1832) και 35η έδρα της Γαλλικής Ακαδημίας (4  Ιουνίου 1818, 13  Μαΐου 1832)
Ιδιότηταγεωλόγος, παλαιοντολόγος, πολιτικός, ζωολόγος, ορνιθολόγος, διδάσκων πανεπιστημίου, καθηγητής πανεπιστημίου, βιολόγος, σαλιγκαρολόγος, ιχθυολόγος, βοτανολόγος, αρχαιολόγος, φιλόσοφος, ανθρωπολόγος, συγγραφέας και φυσιοδίφης
Φοιτητές τουPierre-Joseph Van Beneden, Jean Victor Audouin και Henri Milne-Edwards

Ζωή και επιστημονική καριέρα

Επεξεργασία

Ο Κυβιέ γεννήθηκε στο Μονμπελιάρ (Montbéliard) της Γαλλίας (στο νομό Ντου), όπου οι προτεστάντες πρόγονοί του ζούσαν από τον καιρό της Μεταρρύθμισης,[2], με το όνομα Johann Leopold Nicolaus Friedrich Kuefer.[3] Εκείνη την εποχή η πόλη, που τότε ονομάζονταν Mömpelgard, βρίσκονταν στην Κομητεία της Βιτεμβέργης, αλλά αργότερα έγινε μέρος της Γαλλίας (1805). Ήταν γιος ενός συνταξιούχου αξιωματικού του στρατού, ο οποίος είχε υπηρετήσει 40 χρόνια στον Γαλλικό στρατό.[2] Η μητέρα του, η οποία ήταν πολύ νεότερη από τον πατέρα του, τον δίδαξε επιμελώς καθόλα τα νεανικά του χρόνια έτσι ώστε ξεπέρασε εύκολα τα υπόλοιπα παιδιά στο σχολείο.[2] Κατά την διάρκεια των χρόνων του στο γυμνάσιο, δεν δυσκολεύτηκε να μάθει ελληνικά και λατινικά, και ήταν πάντα ο καλύτερος στην τάξη του στα μαθηματικά, την ιστορία και την γεωγραφία.[4] Σύμφωνα με τον Lee (1833, p. 11), «Η ιστορία της ανθρωπότητας, από την νεαρότερη περίοδο της ζωής του, ήταν το αντικείμενο της πλέον φιλότιμης προσπάθειάς του, και έτσι μακρύς κατάλογοι μοναρχών, πριγκίπων, και τα ξηρότερα χρονολογικά δεδομένα, αφού διατάσσονταν στην μνήμη του δεν τα ξεχνούσε ποτέ. »

Αμέσως μετά αφού μπήκε στο γυμνάσιο, σε ηλικία 10 ετών, έπεσε στα χέρια του ένα αντίγραφο του βιβλίου Historiae animalium του Κόνραντ Γκέσνερ, το έργο που του πυροδότησε το ενδιαφέρον για την φυσική ιστορία. Μετά άρχισε συχνές επισκέψεις στο σπίτι ενός συγγενούς, όπου μπορούσε να δανείζεται τόμους από το έργο Histoire Naturelle του Ζωρζ Λουί Λεκλέρκ ντε Μπυφόν. Όλα αυτά τα διάβασε και τα ξαναδιάβασε συγκρατώντας το μεγαλύτερο μέρος των πληροφοριών έτσι ώστε σε ηλικία δώδεκα ετών «ήταν τόσο εξοικειωμένος με τα τετράποδα και τα πτηνά όσο και ένας πρώτης τάξεως φυσιοδίφης.»[4] Παρέμεινε στο γυμνάσιο για τέσσερα χρόνια.

Παραπομπές

Επεξεργασία
  1. Lee, 1833.
  2. 2,0 2,1 2,2 Lee 1833, p. 8.
  3. Buffetaut, E., 2002, Cuvier — le découvreur de mondes disparus, Pour la Science
  4. 4,0 4,1 Lee 1833, p. 11.