Ετιέν Ζοφρουά ντε Σεν Ιλέρ
Ο Ετιέν Ζοφρουά ντε Σεν Ιλέρ (Étienne Geoffroy Saint-Hilaire, 15 Απριλίου 1772 - 19 Ιουνίου 1844) ήταν Γάλλος φυσιοδίφης ο οποίος καθιέρωσε την αρχή της «ενότητας της σύνθεσης». Ήταν συνάδελφος του Ζαν Μπατίστ Λαμάρκ και επεξέτεινε και υπεραμύνθηκε των εξελικτικών του θεωριών. Οι επιστημονικές απόψεις του Ζοφρουά είχαν μια υπερβατική αντίληψη εν αντιθέσει με τις υλιστικές απόψεις του Λαμάρκ, και ήταν παρόμοιες με αυτές των Γερμανών μορφολογιστών, όπως του Λόρεντζ Όκεν. Πίστευε στην υποκείμενη ενότητα των σχεδίων των οργανισμών, και την πιθανότητα μεταλλαγής των ειδών με τον χρόνο, συγκεντρώνοντας στοιχεία για τους ισχυρισμούς του μέσω έρευνας στη συγκριτική ανατομία, την παλαιοντολογία και την εμβρυολογία.
| Ετιέν Ζοφρουά ντε Σεν Ιλέρ | |
|---|---|
 | |
| Γέννηση | 15 Απριλίου 1772[1][2][3] Ετάνπ |
| Θάνατος | 19 Ιουνίου 1844[1][2][3] Παρίσι |
| Υπηκοότητα | Γαλλία |
| Σπουδές | Πανεπιστήμιο του Παρισιού |
| Σύζυγος | Angélique-Jeanne-Louise-Pauline Brière de Mondétour |
| Τέκνα | Ιζιντόρ Ζοφρουά Σεν Ιλέρ |
| Βραβεύσεις | Αξιωματικός της Λεγεώνας της Τιμής |
| Επιστημονική σταδιοδρομία | |
| Ερευνητικός τομέας | ζωολογία |
| Αξίωμα | député de Seine-et-Oise (12 Μαΐου 1815, 13 Ιουλίου 1815) και πρόεδρος (1 Ιανουαρίου 1833, 31 Δεκεμβρίου 1833) |
| Ιδιότητα | βιολόγος, πολιτικός, ζωολόγος, φυσιοδίφης και ορνιθολόγος |
| δεδομένα () | |
Η θεωρία του Ζοφρουά
ΕπεξεργασίαΟ Ζοφρουά ήταν θεϊστής, πίστευε δηλαδή σε ένα Θεό αλλά και σε ένα κυριαρχούμενο από νόμους Σύμπαν χωρίς υπερφυσική παρέμβαση στις λεπτομέρειες της ύπαρξης. Αυτή η αντίληψη ήταν κοινή κατά τον Διαφωτισμό, συμβαδίζοντας με την απόρριψη της θείας αποκάλυψης και των θαυμάτων καθώς και την μη ερμηνεία της Βίβλου ως τον κυριολεκτικό λόγο του Θεού.
Η θεωρία του Ζοφρουά δεν ήταν θεωρία κοινής καταγωγής, αλλά μία εξέλιξη ενός υπάρχοντος δυναμικού σε ένα δεδομένο τύπο. Για αυτόν, το περιβάλλον ήταν άμεση αιτία οργανικής αλλαγής. Αυτή η άποψη έχει χαρακτηριστεί από τον Ερνστ Μάιερ ως Ζοφρουαϊσμός.[4] Αυτό δεν έχει σχέση με τις αντιλήψεις του Λαμάρκ, για τον οποίο μία αλλαγή στις συνήθειες ήταν αυτή που προκαλούσε αλλαγές στο ζώο. Η άμεση επίδραση του περιβάλλοντος δεν γίνεται δεκτή σήμερα από κανένα εξελικτικό βιολόγο. Ακόμα και ο Σερ Ουίλιαμ Λόρενς γνώριζε το 1816 ότι το κλίμα αυτό καθεαυτό δεν επηρεάζει άμεσα τις διαφορές ανάμεσα στις ανθρώπινες φυλές.
Κληρονομιά
ΕπεξεργασίαΤο όνομά του δόθηκε στη Γάτα του Ζοφρουά (Leopardus geoffroyi), το πιο κοινό και λιγότερο προστατευόμενο είδος αγριόγατας της Νοτίου Αμερικής. Στα ταξίδια του στη Νότια Αμερική στις αρχές της δεκαετίας του 1800, μελέτησε τη γάτα και αναγνώρισε πέντε υποείδη, βάσει της γεωγραφικής τους κατανομής.[5]
Παραπομπές
Επεξεργασία- ↑ 1,0 1,1 Εθνική Βιβλιοθήκη της Γερμανίας: (Γερμανικά) Gemeinsame Normdatei. Ανακτήθηκε στις 27 Απριλίου 2014.
- ↑ 2,0 2,1 Εθνική Βιβλιοθήκη της Γαλλίας: (Γαλλικά) καθιερωμένοι όροι της Εθνικής Βιβλιοθήκης της Γαλλίας. data
.bnf .fr /ark: /12148 /cb119046234. Ανακτήθηκε στις 10 Οκτωβρίου 2015. - ↑ 3,0 3,1 (Γαλλικά) Sycomore. www
.assemblee-nationale .fr /sycomore /index .asp. Ανακτήθηκε στις 9 Οκτωβρίου 2017. - ↑ Mayr E. 1982. The growth of biological thought: diversity, evolution and inheritance. Harvard. p.262 et seq
- ↑ «Αρχειοθετημένο αντίγραφο». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 4 Ιανουαρίου 2009. Ανακτήθηκε στις 30 Μαΐου 2010.
Πηγές
Επεξεργασία- Charon, Pierre, «[Etienne Geoffroy Saint-Hilaire (1772-1844) and anencephaly: Contribution of one naturalist to medical knowledge]», Histoire des sciences médicales 38 (3): 365–83, PMID 15617200
- Collins Cook, D (2001), «Neglected ancestors: Etienne and Isidore Geoffroy Saint-Hilaire.», Paleopathology newsletter (116): 17–21, 2001 Dec, PMID 14628830
- Morin, A (1996), «[Teratology "from Geoffroy Saint-Hilaire to the present"]», Bulletin de l'Association des anatomistes 80 (248): 17–31, 1996 Mar, PMID 9004867
- Shampo, M A; Kyle, R A (1988), «Augusto de Saint-Hilaire: French entomologist and botanist.», Mayo Clin. Proc. 63 (8): 836, 1988 Aug, PMID 3294526