Γκιουλσάχ Χατούν

Η Γκιουλσάχ Χατούν (Οθ. Τούρκικα:کل شاہ خاتون) (Τούρκικα: Gülşah Hatun, 1433 - 1487) ήταν η τέταρτη σύζυγος του σουλτάνου Μωάμεθ Β΄ της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας.

Γκιουλσάχ Χατούν
Γενικές πληροφορίες
Όνομα στη μητρική γλώσσα	Gülşah Hatun (Τουρκικά)
Γέννηση	1433
Θάνατος	1487 Προύσα
Χώρα πολιτογράφησης	Οθωμανική Αυτοκρατορία
Πληροφορίες ασχολίας
Ιδιότητα	αριστοκράτης
Οικογένεια
Σύζυγος	Μωάμεθ Β΄ ο Πορθητής
Τέκνα	Ηγεμόνας Μουσταφά
Οικογένεια	Οθωμανική Δυναστεία
Αξιώματα και βραβεύσεις
Αξίωμα	Βαλιντέ Σουλτάνα

Ο πλήρης τίτλος ήταν: Devletlu İsmetlu Gülşah Hatun Aliyyetü'ş-Şân Hazretleri

Πρώιμη ζωή

Παντρεύτηκε με τον Μωάμεθ το 1449, όταν ήταν ακόμα ηγεμόνας και ο διοικητής της Μανίσα. Λίγο πριν από το θάνατο Σουλτάνου Μουράτ Β΄, γέννησε τον μοναδικό της γιο, τον Ηγεμόνα Μουσταφά, ο οποίος επρόκειτο να είναι ο αγαπημένος του γιος. Σύμφωνα με την τουρκική παράδοση, όλοι οι ηγεμόνες επρόκειτο να γίνουν επαρχιακοί κυβερνήτες, ως μέρος της εκπαίδευσης τους. Ο Μουσταφά στάλθηκε να κυβερνήσει το Ικόνιο και αργότερα την Καισάρεια, και η Γκιουλσάχ τον συνόδευσε.

Τον Ιούνιο του 1474 ο Ηγεμόνας Μουσταφά πέθανε από φυσιολογικά αίτια. Ειπώθηκε ότι ο Μουσταφά είχε πλησιάσει την γυναίκα του Μαχμούτ Πασά και έτσι τον καθιστά πίσω από τη "δολοφονία" του Μουσταφά. Υπάρχουν εικασίες ότι η Γκουλσάχ Χατούν μπορεί να ήταν με το μέρος της παράνομης σχέσης μεταξύ του Μουσταφά και της συζύγου του Μαχμούτ Πασά.

Η Γκιουλσάχ Χατούν δεν είχε ενημερωθεί για το θάνατο του, και το βαγόνι με τον νεκρό γιο της σταμάτησε έξω από το παλάτι, η ίδια και οι γυναίκες του τρένου της άρχισαν να κλαίνε. Το μοναδικό παιδί του Μουσταφά, η πριγκίπισσα Χάνι Νεγκρισάχ Χατούν, μοιράστηκε τη θλίψη της με την γιαγιάς της, και ο θρήνος ήταν ατελείωτος.

Η Γκιουλσάχ Χατούν πέθανε το 1487, και θάφτηκε στην Προύσα στον τάφο που είχε κατασκευαστεί για τον εαυτό της, κοντά σε εκείνο του Μουσταφά.

Πηγές

• Franz Babinger (1992). Mehmed the Conqueror and His Time. Princeton University Press. ISBN 978-0-691-01078-6. 
• M. Çağatay Uluçay (1985). Padişahların kadınları ve kızları. Türk Tarih Kurumu. 
• Necdet Sakaoğlu (2008). Bu mülkün kadın sultanları: Vâlide sultanlar, hâtunlar, hasekiler, kadınefendiler, sultanefendiler. Oğlak Yayıncılık. ISBN 978-9-753-29623-6. 
• Michael Greenhalgh (2009). Marble Past, Monumental Present: Building With Antiquities in the Mediaeval Mediterranean. BRILL. ISBN 978-9-004-17083-4. 
• Elisavet A. Zachariadou (1996). The Via Egnatia under Ottoman rule (1380-1699): Halcyon Days in Crete II : a symposium held in Rethymnon 9-11 January 1994. Crete University Press. 

• Leslie P. Peirce (1993). The Imperial Harem: Women and Sovereignty in the Ottoman Empire. Oxford University Press. ISBN 978-0-195-08677-5. 
• Théoharis Stavrides (2001). The Sultan of Vezirs: The Life and Times of the Ottoman Grand Vezir Mahmud Pasha Angelović (1453-1474). BRILL. ISBN 978-9-004-12106-5. 
• Archivum Ottomanicum, Volume 8. Mouton. 1983. 
• Mehmet Süreyya Bey (1969). Osmanlı devletinde kim kimdi, Volume 1. Küğ Yayını. ISBN 978-9-004-12106-5.