Γενεαλογία του Ιησού

Η Γενεαλογία του Ιησού, αναφέρεται δύο φορές στην Καινή Διαθήκη, μία στο Ευαγγέλιο του Ματθαίου και μία άλλη στο Ευαγγέλιο του Λουκά. Ο δεύτερος αρχίζει από τον Αδάμ, ενώ ο πρώτος από τον Αβραάμ. Οι δύο αυτοί κατάλογοι των προγόνων του Ιησού ταυτίζονται ως τον Δαβίδ, αλλά από εκεί και πέρα διαφέρουν. Ο Ματθαίος δηλαδή έχει 27 γενεές από τον Δαβίδ ως τον Ιωσήφ, ενώ ο Λουκάς 42 με πολύ λίγα από τα ονόματα του ενός να ταιριάζουν με του άλλου. Μάλιστα ο πρώτος δίνει ως πατέρα του Ιωσήφ τον Ιακώβ, ενώ ο δεύτερος τον Ελί.

Οι παραδοσιακοί Χριστιανοί ερευνητές (αρχίζοντας από τον Σ. Ι. Αφρικανό και τον Ευσέβιο) έχουν εκθέσει διάφορες θεωρίες, που εξηγούν γιατί οι δύο γενεαλογίες είναι τόσο διαφορετικές· σύμφωνα με μία άποψη, ο Λουκάς αναφέρεται στους προγόνους της Θεοτόκου Μαρίας. Μερικοί ερευνητές της εποχής μας, όπως ο Μάρκους Μπόργκ και ο Τζον-Ντόμινικ Κρόουσαν λένε ότι δεν έχουν σημασία τα ονόματα, καθώς οι δύο γενεαλογίες τέθηκαν για τους Ιουδαίους, για να αποδείξουν ότι ο Ιησούς είναι απόγονος του Δαβίδ, σύμφωνα με τις προφητείες για τον Μεσσία.

Η γενεαλογία του Ματθαίου

Το Ευαγγέλιο του Ματθαίου 1:1-17, ξεκινά ως εξής: "Βίβλος γενέσεως Ιησού Χριστού, υιού του Δαβίδ, υιού του Αβραάμ: Αβραάμ εγέννησε Ισαάκ," κ.ο.κ. ως "Ιακώβ εγέννησε Ιωσήφ, τον άνδρα ης Μαρίας, από την οποία γεννήθηκε ο Ιησούς, που κλήθηκε Χριστός. Υπάρχουν 14 γενεές από Αβραάμ έως Δαβίδ, 14 από Δαβίδ έως της μετοικεσίας στη Βαβυλώνα και 14 από την μετοικεσίας στη Βαβυλώνα ως τον Χριστό."

Ο Ματθαίος δίνει έμφαση από την αρχή στην επίκληση του Ιησού ως Χριστού (εβρ. Μessiah, που σημαίνει Χρισμένος, Χριστός,δηλ. βασιλιάς). Ο Ιησούς είναι ο από καιρό αναμενόμενος Μεσσίας, ο απόγονος (σύμφωνα με τις προφητείες) του Δαβίδ. Η αρχική αναφορά του Ματθαίου για τον Ιησού ως "υιού Δαβίδ" δηλώνει τη βασιλική καταγωγή και η αναφορά του ως "υιού Αβραάμ" δηλώνει ότι την Εβραϊκή καταγωγή. To υιός κατά συνεκδοχή σημαίνει απόγονος, καθώς ο Θεός είχε δώσει υπόσχεση στον Αβραάμ και στον Δαβίδ για τους απογόνους τους.

Η φράση "Βίβλος γενέσεως" είναι από τη Μετάφραση των Εβδομήκοντα (Septuagint).

Η πρόγονοι του Iησού κατά τον Ματθαίο είναι:

1.Αβραάμ 2.Ισαάκ 3.Ιακώβ 4.Ιούδας και Θάμαρ 5.Φαρές 6.Εσρώμ 7.Αράμ 8.Αμιναβάδ 9.Ναασών 10.Σαλμών και Ραχάβ 11.Βοόζ και Ρουθ 12.Ωβήδ 13.Ιεσσαί 14.Δαβίδ και Βηρσαβεέ

15.Σολομών 16.Ροβοάμ 17.Αβιά 18.Ασά 19.Ιωσαφάτ 20.Ιωράμ 21.Οζίας 22.Ιωάθαμ 23.Άχαζ 24.Εζεκίας 25.Μανασσής 26.Αμών 27.Ιωσίας 28.Ιεχονίας

29.Σαλαθιήλ 30.Ζοροβάβελ 31.Αβιούδ 32.Ελιακείμ 33.Αζώρ 34.Ζαδώκ 35.Αχείμ 36.Ελιούδ 37.Ελεάζαρ 38.Ματθάν 39.Ιακώβ 40.Ιωσήφ 41.Ιησούς

Ο Ματθαίος θέλει να δείξει τρεις ομάδες των 14 ατόμων, έτσι μερικές φορές κάνει μερικές υποχωρήσεις από την ακρίβεια.

η πρώτη ομάδα (ως τον Δαβίδ) αναφέρει, για τέσσερα άτομα, τις συζύγους τους.
η δεύτερη ομάδα είναι οι βασιλείς του Ιούδα (από τον Σολομώντα ως τον Ιεχονία), όμως λείπουν 4.
η τρίτη ομάδα (από το 587 που έγινε η μετοικεσία στη Βαβυλώνα) έχει 13 ονόματα, άγνωστα σε άλλες πηγές και λίγα: ο Λουκάς για το ίδιο διάστημα αναφέρει 28.

Οι παραλείψεις ονομάτων θεωρούνται σκόπιμες, για να βγει ο αριθμός 14x3 = 42. Το 14 είναι οι ημέρες που χρειάζονται για να γίνει η νέα σελήνη πανσέληνος, έτσι ο αριθμός αυτός συμβολίζει την πληρότητα, την τελειότητα. Επίσης είναι η αριθμητική αξία του ονόματος του Δαβίδ (D+v+d = 4+6+4 = 14).

H ελληνική απόδοση των ονομάτων είναι από τη Μετάφραση των 70 (LXX), π.χ. Ραχάβ, ενώ το αντίστοιχο εβραϊκό είναι Raab (Ραάβ) ή Ιωάθαμ, εβρ. Yotam (Ιωθάμ).

Οι παραλείψεις

Μετά τον Ιωράμ, αναφέρεται από τον Ματθαίο ο Οζίας, ενώ είναι: Οχοζίας, Ιωάς, Αμασίας, Οζίας. Οι τρεις βασιλείς λείπουν, ίσως για να διατηρηθεί ο αριθμός 14 στη 2η ομάδα. Επίσης μετά τον Ιωσία αναφέρεται ο Ιεχονίας, ενώ είναι: Ιωακείμ, Ιεχονίας. Ο Ματθαίος γράφει "Ο Ιωσίας έκανε τον Ιεχονία και τους αδελφούς του", ενώ είναι ο Ιωακείμ που είχε αδελφούς (τους Ιωάχαζ και Σεδεκία, επίσης βασιλείς). Φαίνεται πως έγινε κατά λάθος, ωστόσο μερικοί έχουν την άποψη ότι έγινε εσκεμμένα, για να είναι 14 οι βασιλείς μετά τον Δαβίδ.

Έτσι αν προστεθεί ο Ιωακείμ, η 3η ομάδα έχει τώρα 14 άτομα. Η ομάδα αυτή εκτείνεται από το 616 (έτος γέννησης του Ιεχονία) ως τη γέννηση του Ιησού, αλλά 616:14 = 44 έτη ανά γενεά, που είναι πολλά. Εξήγηση γι' αυτό μπορεί να είναι το ότι κατά το έθος το παιδί έπαιρνε το όνομα του πάππου του και ο Ματθαίος αφαίρεσε τις επαναλήψεις.

Η γενεαλογία του Λουκά

Στο Ευαγγέλιο του Λουκά, μετά τη Βάπτιση του Ιησού, παρατίθεται η γενεαλογία του, στην αρχή της δημόσιας ζωής του Ιηοού. Η σειρά είναι από τον Ιωσήφ και προς τα πίσω, ως τον Αδάμ. Συγκεκριμένα στο κεφ. 3:23-38 αναφέρεται ότι "αυτός ο Ιησούς, όταν άρχισε το δημόσιο έργο του, ήταν περίπου 30 ετών, γιος -όπως νομιζόταν- τού Ιωσήφ, του Ηλί, του Ματθάν," κ.λπ. ως ""του Αδάμ, του Θεού". Η επανάληψη της γενικής "τού" σημαίνει "γιος τού".

Η προπάτορες του Ιησού κατά τον Λουκά:

1.Θεός 2.Αδάμ 3.Σηθ 4.Ενώς 5.Καϊνάν 6.Μαλελεήλ 7.Ιάρεδ 8.Ενώχ 9.Μαθουσάλα 10.Λάμεχ 11.Νώε 12.Σημ 13.Αρφαξάδ 14.Καϊνάν 15.Σαλά 16.Έβερ 17.Φάλεκ 18.Ραγαύ 19.Σερούχ 20.Ναχώρ 21. Θάρα

22.Αβραάμ 23.Ισαάκ 24.Ιακώβ 25.Ιούδας 26.Φαρές 27.Εσρώμ 28.Αράμ 29.Αμιναδάβ 30.Ναασών 31.Σαλμών 32.Βοόζ 33.Οβήδ 34.Ιεσσαί 35.Δαβίδ

36.Νάθαν 37.Ματταθά 38.Μαϊνάν 39.Μελεά 40.Ελιακείμ 41.Ιωνά 42.Ιωσήφ 43.Ιούδα 44.Συμεών 45.Λευΐ 46.Ματθάτ 47.Ιωρείμ 48.Ελιέζερ 49.Ιωσή 50.Ηρ 51.Ελμωδάμ 52.Κωσάμ 53.Αδδί 54.Μελχί 55.Νυρί 56.Σαλαθιήλ

57.Ζοροβάβελ 58.Ρησά 59.Ιωαννάν 60.Ιωδά 61.Ιωσήφ 62.Σεμεΰ 63.Ματταθίου 64.Μαάθ 65.Ναγγαί 66.Εσλίμ 67.Ναούμ 68.Αμώς 69.Ματταθία 70.Ιωσήφ 71.Ιωαννά 72.Μελχί 73.Λευί 74.Ματθάν 75.Ηλί 76.Ιωσήφ 77.Ιησούς.

Η διαφορά με τον Ματθαίο είναι ότι εδώ η γραμμή μετά τον Δαβίδ συνεχίζεται με τον γιο του Νάθαν, που αναφέρεται σύντομα και στην Παλαιά Διαθήκη. Οι πρόγονοι του Δαβίδ είναι όπως αναφέρονται στην Π. Διαθήκη· η σειρά Αρφαξάδ, Καϊνάν, Σαλά της Μετάφρασης των Ο' είναι Αρφαξάδ, Σαλά στο Μασοριτικό κείμενο. Ο Αυγουστίνος παρατηρεί ότι οι γενεές είναι 77, που είναι ο αριθμός που συμβολίζει τη συγχώρεση των αμαρτιών. Η αρίθμηση συμφωνεί με το βιβλίο του Ενώχ, όπου από τον Ενώχ ως τον Ιησού είναι 70 γενεές· φαίνεται ότι ο Λουκάς το γνωρίζει. Ο Ευαγγελιστής δεν δίνει αριθμούς, αλλά χρησιμοποιεί πολλαπλάσιο του ιερού αριθμού 7. Ωστόσο ο Ειρηναίος Λουγδούνου αριθμεί 72 γενεές από Αδάμ.

Η αναφορά "Αμιναδάβ, του Αράμ" είναι καλά τεκμηριωμένη. Πάντως η κριτική έκδοση των Νεσλ-Άλαντ, που θεωρείται η καλύτερη από τους ερευνητές, δέχεται την διαφοροποίηση "Αμιναδάβ, του Αδμίν, του Αρνί", έτσι οι γενεές είναι 77 από τον Αδάμ.

Η φράση "ως ενομίζετο, υιός Ιωσήφ," αναφέρεται στο ότι ο Ιησούς δεν ήταν γιος του Ιωσήφ, αλλά της Μαρίας, καθώς πιο πριν ο Λουκάς παρέθεσε τον Ευαγγελισμό της. Από την εποχή του Ιωάννη του Δαμασκηνού υπάρχει η άποψη ότι η φράση είναι "ων, ως ενομίζετο υιός Ιωσήφ, του Ηλί", δηλ. ο νομιζόμενος γιος του Ιωσήφ, είναι της Μαρίας, του Ηλί, κ.λπ. Δηλ. η γενεαλογία εδώ είναι μέσω της Μαρίας. Οι Άνταμ Κλαρκ, Τζον Γουέσλεϋ, Τζον Κίτο έχουν την άποψη ότι η φράση δεν είναι "υιός Ιωσήφ, [υιού] του Ηλί", αλλά "υιός Ιωσήφ, [γαμβρού] του Ηλί". Έτσι δικαιολογείται η διαφορά με τη γενεαλογία του Ματθαίου.

Γενεαλογία του Ιησού

Η γενεαλογία του Ματθαίου

Οι παραλείψεις

Η γενεαλογία του Λουκά

Από Θεού ως Ωβήδ (33 γενεές)

Από Ιεσσαί έως Ιησού (33 γενεές)