Βικιπαίδεια

Βιβλιοθήκη του Κογκρέσου

εθνική βιβλιοθήκη των Ηνωμένων Πολιτειών της Αμερικής

Η Βιβλιοθήκη του Κογκρέσου (αγγλικά: Library of Congress‎‎, LOC) των Ηνωμένων Πολιτειών θεωρείται η μεγαλύτερη και πλουσιότερη βιβλιοθήκη παγκοσμίως και είναι (de facto) Εθνική βιβλιοθήκη των ΗΠΑ.[3][4] Ιδρύθηκε το 1800 και αρχικά έδρευε στο Καπιτώλιο. Το 1814 η βιβλιοθήκη κάηκε από τους Βρετανούς. Το 1897 μεταφέρθηκε στο χώρο όπου στεγάζεται μέχρι και σήμερα, στην Ουάσινγκτον.

Βιβλιοθήκη του Κογκρέσου
Βιβλιοθήκη του Κογκρέσου
ΤύποςΕθνική Βιβλιοθήκη
Ίδρυση1800, πριν 223 έτη (1800)
Τοποθεσία Ηνωμένες Πολιτείες Αμερικής, Ουάσινγκτον
Συντεταγμένες38°53′19″N 77°00′17″W / 38.88861°N 77.00472°W / 38.88861; -77.00472Συντεταγμένες: 38°53′19″N 77°00′17″W / 38.88861°N 77.00472°W / 38.88861; -77.00472
Συλλογή
ΜέγεθοςΠάνω από 38 εκατομμύρια βιβλία και άλλα έντυπα, 3,6 εκατομμύρια εγγραφές, 14 εκατομμύρια φωτογραφίες, 5,5 εκατομμύρια χαρτιά, 8,1 εκατομμύρια κομμάτια ημερολογίου και 70 εκατομμύρια χειρόγραφα, 5.711 παλαίτυπα και 122.810.430 αντικείμενα στις μη ταξινομημένες συλλογές:
περισσότερα από 164.000.000 συνολικά στοιχεία[1]
Νόμιμη κατάθεσηΝαι
Πρόσβαση και χρήση
ΚυκλοφορίαΗ βιβλιοθήκη δεν έχει δημόσια κυκλοφορία
Επισκέπτες535 μέλη του Κογκρέσου των ΗΠΑ, το προσωπικό και τα μέλη του κοινού
Άλλες πληροφορίες
Προϋπολογισμός$598.402.000[2]
Προσωπικό3.224[2]
Ιστότοποςwww.loc.gov

Περιγραφή

Επεξεργασία

Με περισσότερα από 162 εκατομμύρια τεκμήρια το 2016 (περισσότερα από 138 εκατομμύρια τεκμήρια το 2007),[5] είναι το πιο σημαντικό ίδρυμα στον κόσμο και η παλαιότερη ομοσπονδιακή δομή στις Ηνωμένες Πολιτείες.

Η βιβλιοθήκη διαθέτει μια ευρεία γκάμα υλικού από συλλογές με σύγχρονα βιβλία, χειρόγραφα, σπάνια βιβλία, κυβερνητικές εκδόσεις των Ηνωμένων Πολιτειών, εφημερίδες από όλο τον κόσμο, μικροφίλμ, χάρτες, μουσικές παρτιτούρες, φωτογραφικές εικόνες με δημοφιλή καλλιτεχνικά αντικείμενα και σχέδια αρχιτεκτονικής σε περισσότερες από 470 (τετρακόσιες εβδομήντα) γλώσσες. Ο αριθμός των καταλογογραφημένων τεκμηρίων ανέρχεται περίπου στα 32 εκατομμύρια. Η βιβλιοθήκη σήμερα οργανώνει εκθέσεις, συναυλίες και διαλέξεις στους ειδικά διαμορφωμένους χώρους της, και προωθεί με έμφαση εκδηλώσεις που αναδεικνύουν τις πολιτισμικές ιδιαιτερότητες των μειονοτικών πληθυσμών. Αναπτύσσει επίσης υπηρεσίες εξυπηρέτησης τυφλών και εκδίδει βιβλία τυπωμένα σε σύστημα Μπράιγ.

Κτίρια της βιβλιοθήκης

Επεξεργασία
 
Αναγνωστήριο του Thomas Jefferson Building.
 
Αναγνωστήριο του Thomas Jefferson Building.

Κτιριακά η βιβλιοθήκη χωρίζεται σε τρεις πτέρυγες:

Το 2007, οι οικονομικοί πόροι της Βιβλιοθήκης του Κογκρέσου ανέρχονταν στο ποσό των 600 εκατομμυρίων δολαρίων. Περίπου 3.500 μόνιμοι υπάλληλοι εργάζονται στη βιβλιοθήκη που στεγάζεται σε χώρο 350.000 τ.μ.[6]

Την ίδια χρονιά, η συλλογή της βιβλιοθήκης περιελάμβανε: 32,2 εκατομμύρια βιβλία και άλλα έντυπα (δύο φορές τα αποθέματα της Εθνικής Βιβλιοθήκης της Γαλλίας), 61,4 εκατομμύρια χειρόγραφα, 12,5 εκατομμύρια φωτογραφίες, 5,3 εκατομμύρια σχέδια και χάρτες και 5,5 εκατομμύρια δίσκους.

Λόγω έλλειψης χώρου, έγινε μεγάλη προσπάθεια ψηφιοποίησης αρχείων.

Το 2008, εγκαταστάθηκαν διαδραστικά τερματικά για τους επισκέπτες για να μπορέσουν να εξερευνήσουν σπάνια κομμάτια της συλλογής.

Η Βιβλιοθήκη του Κογκρέσου φιλοξενεί επίσης τις ακόλουθες διοικήσεις:

  • United States Copyright Office:[7] για την κατοχύρωση διπλωμάτων ευρεσιτεχνίας και πνευματικών δικαιωμάτων.
  • National Library Service for the Blind and Physically Handicapped,[8] για την παραγωγή ηχητικών εγγράφων.
  • Congressional Research Service,[9] ερευνά τη δημόσια πολιτική για μέλη του Κογκρέσου.
  • Law Library of Congress,[10] παρέχει νομικές πληροφορίες.
  •  
    Λογότυπο της Βιβλιοθήκης του Κογκρέσου .
  •  
    Σε διαφορετική εκδοχή .
  •  
    Επίσημη σφραγίδα .

Θησαυροί

Επεξεργασία

Υπάρχουν σπάνιες εκδόσεις Ελλήνων και Λατίνων συγγραφέων όπως ο Ηρόδοτος ή ο Λουκρήτιος, αναγεννησιακοί συγγραφείς όπως ο Κοπέρνικος, ο Βεσάλιος, ο Βαζάρι, ο Ντεκάρτ, ο Μποσούε, ο Μοντεσκιέ. Οι ιστορικοί μπορούν να συμβουλευτούν μεσαιωνικά χειρόγραφα σαν τον Ιουστινιάνειο Κώδικα (13ου αι.), το εικονογραφημένο χειρόγραφο για τον παλαιό εθιμικό δίκαιο του Δουκάτου της Νορμανδίας (περίπου 1500).

Η Βιβλιοθήκη του Κογκρέσου κατέχει την μεγαλύτερη δυτική συλλογή αρχέτυπων συμπεριλαμβανομένης μίας από τις 48 Βίβλους του Γουτεμβέργιου που τυπώθηκαν το 1454-1455. Αυτό το αντίτυπο σε περγαμηνή είναι ένα από τα τρία που υπάρχουν στον κόσμο.[11] Αγοράστηκε το 1930 για πάνω από 600.000$.

H πρώτη πλήρη έκδοση της Εγκυκλοπαίδειας Ντιντερό με παλιούς χάρτες, όπως η πρώτη Γεωγραφία του Πτολεμαίου που δημοσιεύτηκε στη Βενετία το 1475 είναι επίσης στη διάθεση του κοινού .

Στη βιβλιοθήκη του Κογκρέσου "στο τμήμα χειρογράφων κατατέθηκαν επίσης τα αρχεία του Σίγκμουντ Φρόιντ (επιστολές, χειρόγραφα κ.λπ.) και υλικό πολλών άλλων ψυχαναλυτών από διαφορετικές χώρες" και "αυτό το μεγάλο αποθετήριο γνώσης και μνήμης πήρε το όνομα του Sigmund Freud Archives[12] (SFA) ή Archives Freud » όπως έγραψαν η Élisabeth Roudinesco και ο Michel Plon.

Βιβλιοθηκονόμοι του Κογκρέσου

Επεξεργασία

Η θέση του Βιβλιοθηκονόμου του Κογκρέσου δημιουργήθηκε το 1802. Απονέμεται εφ' όρου ζωής από τον Πρόεδρο των Ηνωμένων Πολιτειών κατόπιν συμβουλής και συγκατάθεσης της Γερουσίας των Ηνωμένων Πολιτειών. Το Κογκρέσο απέκτησε αυτό το δικαίωμα από το 1897[13]

Εδώ είναι η λίστα των Βιβλιοθηκονόμων του Κογκρέσου:

Βιβλιοθηκονομία

Επεξεργασία

Η Βιβλιοθήκη του Κογκρέσου κατέχει τα καλύτερα Πληροφοριακά Συστήματα στον κόσμο. Καθιέρωσε τα πρότυπα MARC, δηλαδή ένα σύστημα επικοινωνίας για την ανταλλαγή βιβλιογραφικών δεδομένων.

Το σύστημα ταξινόμησης που διαθέτει είναι απαραίτητο στον κόσμο παρά τις ορισμένες ατέλειες: ελλείψεις στη βιβλιογραφική σφαίρα, αδυναμίες στα θέματα της Άπω Ανατολής ή της Εγγύς Ανατολής. Ωστόσο, η σημασία των οικονομικών πόρων που διαθέτει και ο επαγγελματισμός των ομάδων αναγνωρίζονται. Παίζει σημαντικό ρόλο για την Αμερική, την Ευρώπη και τις Πολιτικές Επιστήμες.

Ψηφιοποίηση και ψηφιακές συλλογές

Επεξεργασία

Η ψηφιοποίηση είναι μια διαδικασία μεταφοράς και μετατροπής στοιχείων από αναλογική σε ψηφιακή μορφή προκειμένου να διευκολυνθεί ο χειρισμός σε ένα σύστημα υπολογιστή.

Από τη δεκαετία του 1990, η Βιβλιοθήκη του Κογκρέσου έχει συνεισφέρει σε πολυάριθμα προγράμματα ψηφιοποίησης της εθνικής κληρονομιάς για να παρέχει πρόσβαση σε πληροφορίες στα μέλη του Κογκρέσου, σε ερευνητές, καθηγητές, φοιτητές, στο ευρύ κοινό καθώς και σε κοινότητες του διαδικτύου.[14][15]

American Memory & National Digital Library Program

Επεξεργασία

Ο ιστότοπος American Memory[16] ήταν μια πρωτοβουλία της Βιβλιοθήκης του Κογκρέσου που ξεκίνησε το 1990. Αρχικά, ήταν ένα πιλοτικό πρόγραμμα για να μετρηθεί το ενδιαφέρον του κοινού για πιθανές ψηφιακές συλλογές. Το 1994, μετά από την θετική ανταπόκριση των χρηστών, την ανάπτυξη του διαδικτύου και τις δωρεές χορηγών, η Βιβλιοθήκη του Κογκρέσου ξεκίνησε το Εθνικό Πρόγραμμα National Digital Library Program.[17] Με την επιδότηση από δημόσια και ιδιωτικά ταμεία, το American Memory συγκέντρωσε πάνω από εκατό θεματικές συλλογές στο διαδίκτυο. Το 2000, το εθνικό πρόγραμμα ψηφιακής βιβλιοθήκης των ΗΠΑ είχε ψηφιοποιηθεί και διατεθεί στο Διαδίκτυο περισσότερα από 5 εκατομμύρια τεκμήρια.

NDIIPP (2000-2018)

Επεξεργασία

Το National Digital Information Infrastructure and Preservation Program (NDIIPP) ήταν ένα πρόγραμμα που χρηματοδοτήθηκε από τη Βιβλιοθήκη του Κογκρέσου. Αυτό το πρόγραμμα ξεκίνησε το 2000 και συνεχίστηκε έως το 2018. Το πρόγραμμα είχε τρεις κύριους στόχους, συγκεκριμένα την επιλογή, τη διατήρηση και τη διάδοση ψηφιακών συλλογών, τη δημιουργία και την ενίσχυση ενός δικτύου συνεργασιών μεταξύ ιδρυμάτων και την ανάπτυξη υποδομών και τεχνολογικών εργαλείων που συνδέονται με την ψηφιοποίηση.

Παγκόσμια ψηφιακή Βιβλιοθήκη (από το 2005)

Επεξεργασία

Η Παγκόσμια ψηφιακή Βιβλιοθήκη είναι το αποτέλεσμα της συνεργασίας μεταξύ της Βιβλιοθήκης του Κογκρέσου και της UNESCO. Η ιδέα μιας ψηφιακής βιβλιοθήκης που συγκεντρώνει την παγκόσμια ψηφιακή κληρονομιά υποβλήθηκε στην UNESCO το 2005 από τον πρώην βιβλιοθηκονόμο του Κογκρέσου James H. Billington. Το έργο ξεκίνησε το επόμενο έτος με τη δημιουργία ομάδας εμπειρογνωμόνων και με τη συμμετοχή διεθνών εταίρων. Εκτός από τη Βιβλιοθήκη του Κογκρέσου και την UNESCO, η Βιβλιοθήκη της Αλεξάνδρειας, η Εθνική Βιβλιοθήκη της Βραζιλίας, η Εθνική Βιβλιοθήκη και τα Αρχεία της Αιγύπτου, η Εθνική Βιβλιοθήκη της Ρωσίας και η Κρατική Βιβλιοθήκη της Ρωσίας δεσμεύτηκαν επίσης να συμμετάσχουν στο έργο. Ένα πρωτότυπο της ψηφιακής βιβλιοθήκης δημιουργήθηκε το 2007 και είναι προσβάσιμο σε όλους στο Διαδίκτυο από το 2009. Από το 2020, υπάρχουν περισσότερα από 19.000 άρθρα και περισσότερα από ένα εκατομμύριο αρχεία που αφορούν περισσότερες από 190 χώρες.[18] Μέχρι σήμερα, η βιβλιοθήκη διαθέτει 158 συνεργάτες που βρίσκονται σε 60 διαφορετικές χώρες.

Ψηφιακές συλλογές της Βιβλιοθήκης του Κογκρέσου

Επεξεργασία

Παράλληλα με το σχέδιο ψηφιακής στρατηγικής του 2019-2023 της Βιβλιοθήκης του Κογκρέσου, το οποίο στοχεύει στην προώθηση της πρόσβασης στις ψηφιακές πληροφορίες της βιβλιοθήκης, ο ιστότοπος του ιδρύματος (https://www.loc.gov/ [αρχείο]) προσφέρει προς το παρόν πρόσβαση σε περισσότερα από 440 ψηφιακές συλλογές. Οι συλλογές περιλαμβάνουν, μεταξύ άλλων, ψηφιοποιημένα αρχεία φωτογραφιών, χάρτες, χειρόγραφα, περιοδικά, προσωπικά έγγραφα και ηχογραφήσεις, βίντεο από διάφορα θέματα, όπως η ιστορία των Ηνωμένων Πολιτειών της Αμερικής, η επιστήμη και οι τεχνολογίες ή η τέχνη και η αρχιτεκτονική. Για παράδειγμα, η συλλογή εγγράφων του Αβραάμ Λίνκολν περιέχει από μόνη της περίπου 40.550 τεκμήρια που χρονολογούνται από το 1774 έως το 1948[19]

Εθνικό Jukebox

Επεξεργασία

Η Βιβλιοθήκη του Κογκρέσου παρουσιάζει το Εθνικό Jukebox,[20] το οποίο καθιστά τις ιστορικές ηχογραφήσεις δωρεάν διαθέσιμες στο ευρύ κοινό για ακρόαση στην διαδικτυακή πλατφόρμα. Η ψηφιοποίηση των τίτλων πραγματοποιήθηκε το 2010 στο Packard Campus, τμήμα οπτικοακουστικής συντήρησης της Βιβλιοθήκης του Κογκρέσου. Αυτές οι ηχογραφήσεις προέρχονται από τις συλλογές της Packard Campus Library of Congress, διάφορες βιβλιοθήκες και αρχεία όπως η Sony Music Entertainment η οποία έχει χορηγήσει δωρεάν άδεια για την μετάδοση των ηχογραφήσεων.

Όταν κυκλοφόρησε, το jukebox περιλάμβανε περισσότερες από 10.000 ηχογραφήσεις που πραγματοποιήθηκαν μεταξύ 1901 και 1925 από δισκογραφικές εταιρίες όπως η Victor Talking Machine Company.[20] Οι ηχογραφήσεις προσφέρθηκαν με τη μορφή 78s που καλύπτουν όλα τα είδη: jazz, Μπλουζ, folk, Γκόσπελ, Ποπ, από τις αρχές του 20ού αιώνα. Το περιεχόμενό του συμπληρώνεται τακτικά από ηχογραφήσεις που γίνονται από άλλες δισκογραφικές εταιρίες που ανήκουν στη Sony, όπως η Columbia Records ή η Okeh Records,[20] ή άλλοι συνεργάτες, όπως το Πανεπιστήμιο της Καλιφόρνιας, το Πανεπιστήμιο της Καλιφόρνιας στη Σάντα Μπάρμπαρα και η Βιβλιοθήκη Davidson, το τμήμα ειδικών συλλογών, EMI Music.

Είδη: κλασική μουσική, όπερα, παραδοσιακή μουσική, λαϊκή μουσική. Η λίστα που ακολουθεί περιλαμβάνει διάφορα μουσικά είδη.

Αναλυτικά:

• Μπλουζ: έργα και παραστάσεις που μοιάζουν με μπλουζ και μπλουζ.
• Παραδοσιακή μουσική: επιλογές που ενσωματώνουν παραδοσιακή μουσική από διάφορες εθνοτικές ομάδες, εθνικότητες και από περιφερειακούς πολιτισμούς.
• Χιουμοριστικά τραγούδια: τραγούδια με χιουμοριστικό ή κωμικό περιεχόμενο (η χρήση του όρου «χιουμοριστικό» υποδηλώνει την πρόθεση του έργου τη στιγμή που έγινε η ηχογράφηση).
• Μουσικό θέατρο: εργασίες που προέρχονται από παραγωγές μουσικού θεάτρου.
• Τζαζ και άλλα: Μορφή τζαζ και μουσική που θεωρείται ότι έχει τις ρίζες της από τη τζαζ.
• Αμερικανική λαϊκή μουσική διαφόρων μορφών.
• Σφύριγμα: μουσικές ηχογραφήσεις που περιλαμβάνουν σφυρίγματα.
• Yodeling: μουσικές ηχογραφήσεις που περιλαμβάνουν λαρυγγισμούς.
• Θρησκευτική: μουσική ή προφορική επιλογή θρησκευτικού θέματος.

Πρόσβαση

Επεξεργασία

Η βιβλιοθήκη είναι ανοικτή στο κοινό για έρευνες και ξεναγήσεις. Μόνο τα άτομα που κατέχουν κάρτα ταυτότητας (Reader Identification Card), που είναι διαθέσιμες στο κτήριο Madison, μπορούν να έχουν πρόσβαση στα αναγνωστήρια και στις συλλογές. Η κάρτα μπορεί να προμηθευτεί σε άτομο ηλικίας 16 ετών με την προσκόμιση επίσημου εγγράφου (άδεια οδήγησης, δελτία ταυτότητας ή διαβατήριο).

Μόνο τα μέλη του Κοινοβουλίου των Ηνωμένων Πολιτειών, κυβερνητικοί αξιωματούχοι, μέλη του Ανώτατου Δικαστηρίου και οι βοηθοί τους μπορούν να δανειστούν βιβλία. Μπορούν να γίνουν συμφωνίες με ακαδημαϊκές βιβλιοθήκες για την ανταλλαγή υλικού, υπό την προϋπόθεση ότι κανένα ίδρυμα στις Ηνωμένες Πολιτείες δεν απαιτεί το υλικό.

Σύστημα ταξινόμησης

Επεξεργασία

Στα τέλη του 19ου αιώνα, η Βιβλιοθήκη του Κογκρέσου ανέπτυξε ένα σύστημα ταξινόμησης, το οποίο χρησιμοποιήθηκε από πολλές βιβλιοθήκες στις Η.Π.Α. για την ταξινόμηση βιβλίων και άλλου βιβλιοθηκονομικού υλικού. Λειτουργεί διαιρώντας τη γνώση σε 21 βασικές κατηγορίες σύμφωνα με το κάθε γράμμα του λατινικού αλφαβήτου και σε υποκατηγορίες.

Οι κατηγορίες του συστήματος ταξινόμησης της Βιβλιοθήκης του Κογκρέσου είναι οι εξής:

A Γενικά έργα
B Φιλοσοφία - ψυχολογία - θρησκεία
C Βοηθητικές επιστήμες της ιστορίας
D Ιστορία: γενικά και ο Παλαιός Κόσμος
E και F Ιστορία: Αμερική
G Γεωγραφία – χάρτες – ανθρωπολογία - αναδημιουργία
Η Κοινωνικές επιστήμες
J Πολιτικές επιστήμες
K Δίκαιο
L Εκπαίδευση
M Μουσική και βιβλία που αφορούν τη μουσική
N Καλές τέχνες
P Γλωσσολογία και λογοτεχνία
Q Επιστήμες
R Ιατρική
S Γεωργία
T Τεχνολογία
U Στρατιωτικές επιστήμες
V Ναυτικές επιστήμες
Z Βιβλιογραφία – βιβλιοθηκονομικές επιστήμες

Εικόνες

Επεξεργασία
  •  
    Το κτίριο Τόμας Τζέφερσον της Βιβλιοθήκης του Κογκρέσου
  •  
    Η κύρια αίθουσα ανάγνωσης της Βιβλιοθήκης του Κογκρέσου
  •  
    κίονες κορινθιακού ρυθμού της Βιβλιοθήκης του Κογκρέσου
  •  
    Η Μεγάλη Αίθουσα
  •  
    Έκθεση στην Γκαλερί Θησαυρών του Jefferson Building

Βιβλιογραφία

Επεξεργασία
  • Aikin, Jane (2010). «Histories of the Library of Congress». Libraries & the Cultural Record 45 (1): 5–24. doi:10.1353/lac.0.0113. 
  • Anderson, Gillian B. (1989), «Putting the Experience of the World at the Nation's Command: Music at the Library of Congress, 1800-1917», Journal of the American Musicological Society 42 (1): 108–49, doi:10.2307/831419 
  • Bisbort, Alan, and Linda Barrett Osborne. The Nation's Library: The Library of Congress, Washington, D. C. (Library of Congress, 2000)
  • Cole, John Young. Jefferson's legacy: a brief history of the Library of Congress (Library of Congress, 1993)
  • Cole, John Young. "The library of congress becomes a world library, 1815–2005." Libraries & culture (2005) 40#3: 385–398. in Project MUSE
  • Cope, R. L. "Management Review of the Library of Congress: The 1996 Booz Allen & Hamilton Report," Australian Academic & Research Libraries (1997) 28#1 online
  • Ostrowski, Carl. Books, Maps, and Politics: A Cultural History of the Library of Congress, 1783–1861 (2004) online Αρχειοθετήθηκε 2017-07-08 στο Wayback Machine.
  • Rosenberg, Jane Aiken. The Nation's Great Library: Herbert Putnam and the Library of Congress, 1899–1939 (University of Illinois Press, 1993)
  • Shevlin, Eleanor F.; Lindquist, Eric N. (2010). «The Center for the Book and the History of the Book». Libraries & the Cultural Record 45 (1): 56–69. doi:10.1353/lac.0.0112. 
  • Tabb, Winston (2003). «Library of Congress». Encyclopedia of Library and Information Science 3: 1593–1612. 

Δείτε επίσης

Επεξεργασία

Παραπομπές

Επεξεργασία
  1. ↑ «Fascinating Facts». Library of Congress. Ανακτήθηκε στις 11 Ιουλίου 2017. 
  2. ↑ 2,0 2,1 «General information». Library of Congress. Ανακτήθηκε στις 4 Ιανουαρίου 2015. 
  3. ↑ «Library of Congress». X-Files Wiki (στα Αγγλικά). Ανακτήθηκε στις 21 Ιουνίου 2022. 
  4. ↑ «Library of Congress | Definition, History, & Facts | Britannica». www.britannica.com (στα Αγγλικά). Ανακτήθηκε στις 21 Ιουνίου 2022. 
  5. ↑ «General Information | About the Library | Library of Congress». Library of Congress, Washington, D.C. 20540 USA. Ανακτήθηκε στις 25 Αυγούστου 2021. 
  6. ↑ «Fascinating Facts | About the Library | Library of Congress». Library of Congress, Washington, D.C. 20540 USA. Ανακτήθηκε στις 9 Μαΐου 2023. 
  7. ↑ «U.S. Copyright Office | U.S. Copyright Office». www.copyright.gov. Ανακτήθηκε στις 9 Μαΐου 2023. 
  8. ↑ «NLS at the Library of Congress». National Library Service for the Blind and Print Disabled (NLS) | Library of Congress. Ανακτήθηκε στις 9 Μαΐου 2023. 
  9. ↑ «Congressional Research Service | USAGov». www.usa.gov (στα Αγγλικά). Ανακτήθηκε στις 9 Μαΐου 2023. 
  10. ↑ «About the Law Library | Law Library of Congress | Research Centers | Library of Congress». Library of Congress, Washington, D.C. 20540 USA. Ανακτήθηκε στις 9 Μαΐου 2023. 
  11. ↑ «Gutenberg Bible Census». www.clausenbooks.com. Ανακτήθηκε στις 9 Μαΐου 2023. 
  12. ↑ «Sigmund Freud Archives». www.freudarchives.org. Ανακτήθηκε στις 9 Μαΐου 2023. 
  13. ↑ «Jefferson's Legacy: A Brief History of the Library of Congress -- LIBRARIANS OF CONGRESS». www.loc.gov. Ανακτήθηκε στις 9 Μαΐου 2023. 
  14. ↑ «History of the Library of Congress | About the Library | Library of Congress». Library of Congress, Washington, D.C. 20540 USA. Ανακτήθηκε στις 28 Αυγούστου 2021. 
  15. ↑ «Mission and History (American Memory from the Library of Congress)». memory.loc.gov. Ανακτήθηκε στις 28 Αυγούστου 2021. 
  16. ↑ American Memory
  17. ↑ «Supporting the National Digital Library Program (American Memory from the Library of Congress)». memory.loc.gov. Ανακτήθηκε στις 28 Αυγούστου 2021. 
  18. ↑ «Collection Statistics – World Digital Library». www.wdl.org. Ανακτήθηκε στις 28 Αυγούστου 2021. 
  19. ↑ «About this Collection | Abraham Lincoln Papers at the Library of Congress | Digital Collections | Library of Congress». Library of Congress, Washington, D.C. 20540 USA. Ανακτήθηκε στις 28 Αυγούστου 2021. 
  20. ↑ 20,0 20,1 20,2 «About this Collection | National Jukebox | Digital Collections | Library of Congress». Library of Congress, Washington, D.C. 20540 USA. Ανακτήθηκε στις 9 Μαΐου 2023. 

Βιβλιογραφία

Επεξεργασία
  • Κούβακας, Θ., 1997 «Εγκυκλοπαίδεια Πάπυρος - Λάρους - Μπριτάνικα»

Εξωτερικοί σύνδεσμοι

Επεξεργασία
Ανακτήθηκε από "https://el.wiki.x.io/w/index.php?title=Βιβλιοθήκη_του_Κογκρέσου&oldid=10814656"