Βερτσέλλι
Συντεταγμένες: 45°19′32″N 8°25′23″E / 45.32556°N 8.42306°E
Το Βερτσέλλι (ιταλ. Vercelli) είναι πόλη της Ιταλίας, στην περιφέρεια του Πεδεμοντίου (Πιεμόντε), έδρα της ομώνυμης επαρχίας με πληθυσμό 44.500 κατοίκους και έκταση 79,85 τ. χιλιόμ.[3].
Βερτσέλλι | ||
---|---|---|
| ||
45°19′32″N 8°25′23″E | ||
Χώρα | Ιταλία | |
Διοικητική υπαγωγή | Επαρχία του Βερτσέλλι | |
Προστάτης | Ευσέβιος Βερκελλών | |
Έκταση | 79,78 km²[1] | |
Υψόμετρο | 130 μέτρα | |
Πληθυσμός | 45.206 (1 Ιανουαρίου 2023)[2] | |
Ταχ. κωδ. | 13100 | |
Τηλ. κωδ. | 0161 | |
Ζώνη ώρας | UTC+01:00 (επίσημη ώρα) UTC+02:00 (θερινή ώρα) | |
Ιστότοπος | Επίσημος ιστότοπος | |
Σχετικά πολυμέσα | ||
Είναι μία από τις αρχαιότερες πόλεις της βόρειας Ιταλίας. Πιστεύεται ότι ιδρύθηκε περί το 600 π.Χ.
Βρίσκεται στην πεδιάδα του Πάδου, ανάμεσα στο Μιλάνο και το Τορίνο. Είναι σημαντικό κέντρο καλλιέργειας ρυζιού και περιβάλλεται από μεγάλους ορυζώνες που πλημμυρίζουν το καλοκαίρι.
Στο Βερτσέλλι βρίσκεται το αρχαιότερο δημόσιο πανεπιστήμιο, το οποίο ιδρύθηκε το 1228. Σήμερα στην πόλη στεγάζεται η Φιλοσοφική Σχολή του Πανεπιστημίου του Ανατολικού Πεδεμοντίου [4] Επίσης, λειτουργεί παράρτημα του Πολυτεχνείου του Τορίνο.
Συνορεύει με τους δήμους: Ασιλιάνο Βερτσελλέζε, Μπόργκο Βερτσέλλι, Καρεζαναμπλότ, Ντεζάνα, Λινιάνα, Ολτσενένγκο, Παλέστρο, Πραρόλο, Σαλάσκο, Σάλι Βερτσελλέζε, Σαν Τζερμάνο Βερτσελλέζε, Βιλλάτα και Βιντσάλιο.
Ιστορία
ΕπεξεργασίαΗ πόλη πρωτοκατοικήθηκε από λιγουρικά φύλα με το όνομα Vercellae και σύντομα έγινε σημαντικό κέντρο.
Ο στρατηγός Φλάβιος Στίλιχος ανέκοψε εδώ την πορεία των Γότθων το 401. Μετά την εισβολή των Λογγοβάρδων, η πόλη περιήλθε στο δουκάτο της Ιβρέα. Από το 885 ανήκε στην δικαιοδοσία του επισκόπου, ο οποίος ήταν και κόμης του δουκάτου.
Το 1120 έγινε ανεξάρτητο κράτος και συμμετείχε στις λέγκες της Λομβαρδίας. Το καταστατικό της πόλης ήταν από τα σημαντικότερα του Μεσαίωνα. Το 1197 καταργήθηκε η δουλεία στα εκκλησιαστικά κτήματα. Το 1228 το Πανεπιστήμιο της Παβίας μεταφέρθηκε στο Βερτσέλλι όπου παρέμεινε ως τον 14ο αιώνα, χωρίς ωστόσο να αποκτήσει σημαντική αίγλη. Μόνο η νομική σχολή του πανεπιστημίου διατηρήθηκε.
Κατά τις συγκρούσεις μεταξύ Γουέλφων και Γιβελλίνων, η πόλη πέρασε από τον οίκο των Βισκόντι (1277), στον υποκόμη του Μιλάνου (1334) και τελικά στον Οίκο της Σαβοΐας (1427).
Το 1499 και το 1553 καταλήφθηκε από τους Γάλλους και το 1616 και το 1678 από τους Ισπανούς. Το 1704 υπέφερε μια μεγάλη πολιορκία από τους Γάλλους, οι οποίοι απέτυχαν να καταστρέψουν το κάστρο της πόλης. Ύστερα από αυτό, η πόλη ακολούθησε την τύχη της Σαβοΐας. Το 1821 το Βερτσέλλι απέκτησε Συνταγματική μοναρχία.
Μουσεία
ΕπεξεργασίαΣτο Μουσείο Μποργκόνια (Museo Borgogna) υπάρχει μια μεγάλη συλλογή από πίνακες ζωγράφων του Πεδεμοντίου του 15ου και 16ου αιώνα, συμπεριλαμβανομένων έργων του Τιτσιάνο.
Στο Μουσείο Καμίλο Λεόνε (Museo Camillo Leone) βρίσκεται μια πλούσια συλλογή από αρχαιολογικά ευρήματα ιδιαίτερου ιστορικού και αρχιτεκτονικού ενδιαφέροντος.
Δημογραφική εξέλιξη
ΕπεξεργασίαΈτος | Πληθυσμός |
---|---|
1921 | 32.159 |
1931 | 38.581 |
1936 | 38.956 |
1951 | 42.159 |
1961 | 50.907 |
1971 | 56.494 |
1981 | 52.488 |
1991 | 49.458 |
2001 | 45.132 |
«Αδελφοποιημένες» πόλεις
Επεξεργασία
Παραπομπές
Επεξεργασία- ↑ 1,0 1,1 «Superficie di Comuni Province e Regioni italiane al 9 ottobre 2011». Εθνικό Ινστιτούτο Στατιστικής της Ιταλίας. Ανακτήθηκε στις 16 Μαρτίου 2019.
- ↑ demo
.istat .it?l=it. - ↑ Δεδομένα της ιταλικής στατιστικής υπηρεσίας Istat.
- ↑ Πανεπιστήμιο του Ανατολικού Πεδεμοντίου Αρχειοθετήθηκε 2008-04-11 στο Wayback Machine..