Βαλκανικό Κύπελλο Εθνών 1973-76
Tο Βαλκανικό Κύπελλο Εθνών Ποδοσφαίρου 1973-1976, το οποίο αποκλήθηκε και "1ο μεταπολεμικό Βαλκανικό Κύπελλο" μιας και οι διοργανώσεις του 1946, 1947 και 1948 δεν θεωρήθηκαν συνέχεια των προπολεμικών, ξεκίνησε με σκοπό την αναβίωση της προπολεμικής επιτυχημένης διοργάνωσης. Όμως, η έλλειψη μεγάλου ενδιαφέροντος (δύο από τις έξι χώρες απέσυραν τη συμμετοχή τους) και η δυσκολία εξεύρεσης ημερομηνιών είχαν ως αποτέλεσμα η διοργάνωση να διαρκέσει πάνω από 3,5 χρόνια και τελικά να εξελιχθεί σε αγγαρεία για τις ομάδες που πήραν μέρος. Ο εναρκτήριος αγώνας έγινε στις 18 Απριλίου 1973, άλλοι δυο αγώνες έγιναν το 1974, ένας αγώνας έγινε το 1975 και οι δύο τελικοί έγιναν το 1976, στις 12 Μαΐου και 28 Νοεμβρίου. Υπήρξε η πιο μακροχρόνια βαλκανική ποδοσφαιρική διοργάνωση, αφού για να ολοκληρωθεί χρειάστηκαν 3 χρόνια, 7 μήνες και 10 ημέρες.
Μετείχαν τέσσερις χώρες και νικήτρια αναδείχθηκε η Βουλγαρία.
Η διοργάνωση
ΕπεξεργασίαΤην ιδέα να αναβιώσει το Βαλκανικό Κύπελλο έδωσε η επιτυχία που είχε το Βαλκανικό Κύπελλο Ελπίδων Ποδοσφαίρου που είχε ξεκινήσει το 1968. Στις αρχές του 1973 οι ποδοσφαιρικές ομοσπονδίες των βαλκανικών χωρών κατάρτισαν αθόρυβα ένα σχέδιο της διοργάνωσης με τη συμμετοχή και των έξι βαλκανικών κρατών. Ως σύστημα διεξαγωγής επιλέχτηκε αυτό που είχε καθιερωθεί και στο Βαλκανικό Κύπελλο συλλόγων. Δηλαδή οι έξι χώρες να μοιραστούν σε δύο προκριματικούς ομίλους των τριών, να αγωνιστούν σε διπλά ματς εντός και εκτός έδρας και οι επικεφαλής των ομίλων να αγωνιστούν σε διπλό τελικό. Ήταν ένα λιτό σύστημα που απαιτούσε μόνο έξι αγωνιστικές (12 ματς) για τους προκριματικούς και δύο για τον τελικό και η προοπτική ήταν να ολοκληρωθεί σε δύο σεζόν. Οι όμιλοι καθορίστηκαν ως εξής:
- Α΄ όμιλος: Αλβανία, Τουρκία, Βουλγαρία.
- Β΄ όμιλος: Γιουγκοσλαβία, Ρουμανία, Ελλάδα.
Αρχικά η Αλβανία είχε κληρωθεί στον Β΄ όμιλο και η Ελλάδα στον Α΄,[1] αλλά επειδή διαφάνηκε πως η Αλβανία και η Γιουγκοσλαβία δεν ήταν ζεστές για τη συμμετοχή τους, η σύνθεση των ομίλων άλλαξε με αμοιβαία μετατόπιση της Αλβανίας στον Α΄ και της Ελλάδας στον Β΄. Τελικά, όντως δεν μετείχαν οι δύο αυτές χώρες και στην πραγματικότητα αντί για δύο ομίλους είχαμε δύο διπλούς ημιτελικούς αγώνες εντός-εκτός έδρας. Αν και τον Απρίλιο του 1973 έγινε ο πρώτος αγώνας της διοργάνωσης στη Σμύρνη με διατητή τον Έλληνα Νίκο Ζλατάνο, οι ημερομηνίες των υπολοίπων τριών δεν είχαν καθοριστεί. Η συνέχεια υπήρξε ιδιαίτερα χαλαρή. Το Μάιο του 1974 έγιναν δύο ακόμα ημιτελικοί αγώνες και το Σεπτέμβριο του 1975 ο τελευταίος ημιτελικός.
Οι δυο τελικοί μεταξύ Ρουμανίας και Βουλγαρίας διεξήχθησαν το Μάιο και το Νοέμβριο του 1976. Σε αυτούς επικράτησε η Βουλγαρία (με 1-0, 2-3 και πλεονέκτημα στα εκτός έδρας γκολ) κατακτώντας το πρώτο μεταπολεμικό βαλκανικό κύπελλο. Οι έξι αγώνες έγιναν σε πέντε διαφορετικές πόλεις: Βουκουρέστι (2), Θεσσαλονίκη, Σόφια, Βέλικο Τάρνοβο και Σμύρνη. Σημιεώθηκαν 25 γκολ και πρώτος σκόρερ αναδείχθηκε ο Τούρκος Τζεμίλ Τουράν με 4 γκολ.
Τα αποτελέσματα
Επεξεργασία- Ημιτελικοί Α΄ ομίλου
- Ημιτελικοί Β΄ ομίλου
- 29/5/1974, Βουκουρέστι: Ρουμανία - Ελλάδα: 3-1
- 24/9/1975, Θεσσαλονίκη: Ελλάδα - Ρουμανία: 1-1
- Η Γιουγκοσλαβία που ήταν στον όμιλο τελικά δεν έλαβε μέρος.
- Τελικοί
- 12/5/1976, Βέλικο Τάρνοβο: Βουλγαρία - Ρουμανία: 1-0
- 28/11/1976, Βουκουρέστι: Ρουμανία - Βουλγαρία: 3-2
- Κυπελλούχος Βαλκανίων 1973-1976
Οι σκόρερς
Επεξεργασία| Γκολ | Σκόρερς |
|---|---|
 Τζεμίλ Τουράν
|