Αντώνιος Μηλιαράκης
Ο Αντώνιος Μηλιαράκης (Αθήνα, 7 Απριλίου 1841 - Αθήνα, 8 Απριλίου 1905) ήταν Έλληνας γεωγράφος, πανεπιστημιακός και ιστορικός του 19ου αιώνα. Διακρίθηκε για τις ιστορικές και γεωγραφικές μελέτες του.[2]
| Αντώνιος Μηλιαράκης | |
|---|---|
 | |
| Γέννηση | 7 Απριλίου 1841[1] Αθήνα |
| Θάνατος | 8 Απριλίου 1905[1] |
| Υπηκοότητα | Ελλάδα |
| Επιστημονική σταδιοδρομία | |
| Ιδιότητα | ιστορικός και γεωγράφος |
| δεδομένα () | |
Βιογραφικά στοιχεία
ΕπεξεργασίαΓεννήθηκε στην Αθήνα στις 7 Απριλίου του 1841.[2] Σπούδασε νομική στο Πανεπιστήμιο Αθηνών από το οποίο αποφοίτησε το 1864.[3] Αργότερα εργάστηκε ως ιστορικός, γεωγράφος και καθηγητής νομικής στο πανεπιστήμιο Αθηνών[3] και παράλληλα, διετέλεσε από το 1862 στενογράφος στo κοινοβούλιο,[4] θέση την οποία κράτησε μέχρι το θάνατό του.
Το διάστημα 1867 - 68, διετέλεσε γραμματέας της «Κεντρικής Επιτροπής» που διηύθυνε την Κρητική Επανάσταση που βρισκόταν σε εξέλιξη[2] ενώ το 1879 συμμετείχε στην ακολουθία της τριμερούς επιτροπής που στάλθηκε από την Ελλάδα στην οθωμανική, τότε, Πρέβεζα για να διαπραγματευτεί τον καθορισμό των νέων συνόρων μεταξύ των δύο κρατών.[2]
Το 1882, υπήρξε ένα από τα ιδρυτικά μέλη της Ιστορικής και Εθνολογικής Εταιρείας της Ελλάδος[5], στην οποία διετέλεσε έφορος του αρχείου και αργότερα ισόβιος γραμματέας, αναπτύσσοντας ποικίλο και σημαντικής σημασίας ερευνητικό έργο μέσω μελετών που κάλυπταν ζητήματα ιστορικού και γεωγραφικού περιεχομένου.[3]
Απεβίωσε στις 8 Απριλίου του 1905 στην Αθήνα όπου και κηδεύτηκε.
Συγγράμματα
ΕπεξεργασίαΟ Μηλιαράκης συνέγραψε μια πληθώρα αξιόλογων ιστορικών και γεωγραφικών έργων τα οποία διακρίνονται για την επιστημονική μεθοδολογία και την έμφαση στα ιστορικά, δημογραφικά, εθνολογικά, πολιτισμικά, λαογραφικά στοιχεία.[6] Τρία από αυτά τα έργα, τα «Κυκλαδικά» ( 1874 ), η «Νεοελληνική γεωγραφική φιλολογία, ήτοι, κατάλογος των από του 1800-1889 γεωγραφηθέντων υπό Ελληνών» ( 1889 ) και η «Ιστορία του βασιλείου της Νικαίας και του Δεσποτάτου της Ηπείρου» βραβεύτηκαν από τον Σύλλογο προς προαγωγήν των ελληνικών σπουδών του Παρισιού.[6]
Άλλα συγγράμματα του Μηλιαράκη είναι τα «Υπομνήματα περιγραφικά των Κυκλάδων νήσων κατά μέρος» ( 1880, 1901 ), το εκδοθέν το 1876 «Ολίγαι λέξεις περί της καταγωγής του Σκενδέρμπεη» με το οποίο προσπάθησε να αντικρούσει τα επιχειρήματα Γερμανών ιστορικών περί σλαβικής καταγωγής του Γεωργίου Καστριώτη, η «Γεωγραφία Πολιτική Νέα και Αρχαία του Νομού Κεφαλληνίας» κ.ά.[2]
Παραπομπές
Επεξεργασία- ↑ 1,0 1,1 (αγγλικά) Library of Congress Authorities. Βιβλιοθήκη του Κογκρέσου. n88221506. Ανακτήθηκε στις 15 Αυγούστου 2024.
- ↑ 2,0 2,1 2,2 2,3 2,4 «Εμπρός, Κυριακή 10 Απριλίου 1905, σ. 4». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 2 Απριλίου 2015. Ανακτήθηκε στις 5 Φεβρουαρίου 2015.
- ↑ 3,0 3,1 3,2 Δερμιτζάκη, Αικατερίνη (2013), σελ. 213.
- ↑ Π. Δρανδάκη, Μεγάλη Ελληνική Εγκυκλοπαίδεια, τ. ΙΖ' σελ. 132
- ↑ «Εθνικό Ιστορικό Μουσείο: Ιστορικό». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 20 Ιουλίου 2014. Ανακτήθηκε στις 5 Φεβρουαρίου 2015.
- ↑ 6,0 6,1 Δερμιτζάκη, Αικατερίνη (2013), σελ. 214.
Βιβλιογραφία
Επεξεργασία- Αδαμάντιος Αδαμαντίου, «Αντώνιος Μηλιαράκης », Δελτίον της Ιστορικής και Εθνολογικής Εταιρείας της Ελλάδος, τομ. ΣΤ', σελ.676-681
- Αικατερίνη Δερμιτζάκη (2013). Το Εθνικό Ιστορικό Μουσείο της Ιστορικής και Εθνολογικής Εταιρείας της Ελλάδος: ίδρυση, συλλεκτική πολιτική και άλλες δράσεις (1882-1926). Αθήνα: Εθνικό και Καποδιστριακό Πανεπιστήμιο Αθηνών.
- Εμπρός, 10 Απριλίου 1905.
- Νέος Ελληνομνήμων, 1905, Τεύχος Β, σελ. 251-255
Εξωτερικοί σύνδεσμοι
Επεξεργασία- Εθνικό Ιστορικό Μουσείο Ελλάδος.
- Αντώνιος Μηλιαράκης βιογραφικά στοιχεία από το Ινστιτούτο Νεοελληνικών Ερευνών
- Παύλος Διομήδης (1894). Εικονογραφημένη Εστία. Αθήνα: Γεώργιος Δροσίνης, Τυπογραφείο της Εστίας. Ανακτήθηκε στις 4 Απριλίου 2010.