Ατζαρία
Η Ατζαρία,[α][β] στα γεωργιανά Άτζαρα (აჭარა [at͡ʃʼara]) και στα ρωσικά Ατζάρια (Аджария), είναι αυτόνομη δημοκρατία στη Γεωργία. Πρωτεύουσα είναι το Μπατούμι. Ονομάζεται επίσημα Αυτόνομη Δημοκρατία της Ατζαρίας (აჭარის ავტონომიური რესპუბლიკა — ach'aris avtonomiuri respublika). Βρίσκεται στα νοτιοδυτικά της χώρας και συνορεύει με την Τουρκία στα νότια και στην ανατολική άκρη του Ευξείνου Πόντου. Πρώτα ονομαζόταν Acara επί Τουρκοκρατίας και Αυτόνομη Σοβιετική Σοσιαλιστική Δημοκρατία της Ατζαρίας, κατά την περίοδο της Σοβιετικής Ένωσης.
| Ατζαρία | |||
|---|---|---|---|
| |||
 | |||
| Χώρα | Γεωργία | ||
| Διοικητική υπαγωγή | Γεωργία | ||
| Πρωτεύουσα | Μπατούμι | ||
| Ίδρυση | 1991 | ||
| Γλώσσες | γεωργιανά | ||
| Διοίκηση | |||
| • Επικεφαλής | Archil Khabadze | ||
| Έκταση | 2.919 km² | ||
| Πληθυσμός | 354.900 (2021)[1], 423.000 (1994)[2], 410.980 (1995)[2] και 391.580 (1996)[2] | ||
| Γεωγραφικές συντεταγμένες | 41°39′0″N 42°0′0″E | ||
| Ιστότοπος | Επίσημος ιστότοπος | ||
 Σχετικά πολυμέσα | |||
| δεδομένα () | |||
Ιστορία
ΕπεξεργασίαΗ Ατζαρία ήταν τμήμα της αρχαίας Κολχίδας και της Καυκασιανής Ιβηρικής, από τα αρχαία χρόνια. Αποικίστηκε από Έλληνες τον 5ο αιώνα π.Χ. και στη συνέχεια υποτάχθηκε στους Ρωμαίους, το 2ο αιώνα π.Χ. Τον 9ο αιώνα ενσωματώθηκε στο ενωμένο Βασίλειο της Γεωργίας. Το 1614 η περιοχή καταλήφθηκε από τους Οθωμανούς και οι κάτοικοι της Ατζαρίας ασπάστηκαν το Ισλάμ. Το 1878 η Ατζαρία προσαρτήθηκε στην τότε Ρωσική Αυτοκρατορία. Το 1920 έγινε τμήμα της Λαϊκής Δημοκρατίας της Γεωργίας και το 1921 η κυβέρνηση της Άγκυρας παραχώρησε την Ατζαρία στη Γεωργία. Την περίοδο εκείνη τέθηκε υπό το σοβιετικό καθεστώς και έγινε κάπως αυτόνομη.
Έπειτα από τη διάλυση της ΕΣΣΔ το 1991, η Ατζαρία αποτέλεσε τμήμα της Δημοκρατίας της Γεωργίας. Πρώτος ηγέτης ανέλαβε ο Ασλάν Αμπασίτζε, ο οποίος κατηγορήθηκε για διαφθορά και για παραβιάσεις των ανθρωπίνων δικαιωμάτων. Η Γεωργία κώφευσε σε αυτά τα γεγονότα. Ωστόσο, η στάση της Γεωργίας άλλαξε μετά την Επανάσταση των Ρόδων, το 2003, όταν ανατράπηκε ο Σεβαρντνάτζε και ανέλαβε ο Μιχαήλ Σαακασβίλι. Ο νέος Πρόεδρος υποσχέθηκε να καταπολεμήσει τις αποσχιστικές τάσεις.
Την άνοιξη του 2004 ξέσπασε μεγάλη κρίση, που απείλησε να εξελιχθεί σε ένοπλη σύρραξη. Η κεντρική κυβέρνηση θέλησε να επαναφέρει τον έλεγχο στην περιοχή. Τα τελεσίγραφα του Σαακασβίλι και η αυταρχική διακυβέρνηση από τον Αμπασίτζε επέφεραν την παραίτηση του τελευταίου και την αυτοεξορία του στη Ρωσία.
Πολιτική και εκλογές
ΕπεξεργασίαΤο καθεστώς της Ατζαρίας είναι αυτόνομη δημοκρατία της Γεωργίας. Νέο Σύνταγμα τέθηκε σε ισχύ μετά την ανατροπή του Αμπασίτζε. Το τοπικό νομοθετικό σώμα είναι το Ανώτατο Συμβούλιο (Κοινοβούλιο) που αποτελείται από 30 μέλη (εκλέγονται για θητεία 4 ετών). Πρόεδρος της κυβέρνησης από τις 21 Ιουλίου 2018 είναι ο Τόρνικε Ρισβάτζε.
Υποδιαιρείται σε 6 διοικητικές ενότητες:
Γεωγραφία, οικονομία, πληθυσμός
ΕπεξεργασίαΛόφοι και βουνά καλύπτουν το μεγαλύτερο τμήμα της Ατζαρίας. Περίπου το 60% της Ατζαρίας καλύπτεται από δάση.Το κλίμα της είναι υγρό. Πρόκειται για κάποια από τις υγρότερες περιοχές στο βόρειο ημισφαίριο. Στην Ατζαρία καλλιεργείται τσάι, εσπεριδοειδή και καπνός. Με βουνά και δάση, το κλίμα της είναι υποτροπικό. Εκτός από τα προαναφερθέντα προϊόντα παράγεται και αβοκάντο. Άλλοι σημαντικοί τομείς για την οικονομία είναι η κτηνοτροφία και οι βιομηχανίες. Η τοπική πρωτεύουσα, το Μπατούμι, χρησιμεύει ακόμα και για τη μεταφορά πετρελαίου. Αρκετοί τουρίστες επισκέπτονται κάθε χρόνο την αυτόνομη δημοκρατία.
Ο πληθυσμός της Ατζαρίας, με βάση την απογραφή του 2014 είναι 333.953. Οι κάτοικοί της είναι Αζαριανοί (μείγμα γεωργιανών) και ενώ μιλούν τα αζαριανά (κράμα γεωργιανών), η γλώσσα που γράφουν είναι η γεωργιανή. Οι εθνικές μειονότητες συμπεριλαμβάνουν τους Ρώσους, τους Αρμένιους, τους Έλληνες, τους Αμπχάζιους και άλλους.[3]
Θρησκεία
ΕπεξεργασίαΈπειτα από την Αραβική κατάκτηση της χώρας που την διαδέχτηκε η Οθωμανική κυριαρχία ο Ορθόδοξος χριστιανικός πληθυσμός της περιοχής σταδιακά ασπάστηκε το Ισλάμ στην πλειοψηφία του όπως έγινε στην Αίγυπτο και την Συρία. Όμως μετά την κατάρρευση της Σοβιετικής Ένωσης οι κάτοικοι, ιδίως οι νέοι σε ηλικία, έγιναν ξανά Χριστιανοί.[4]. Τη διαδικασία φέρονται να βοήθησαν οι ίδιοι οι κυβερνητικού παράγοντες. Ωστόσο,σήμερα στην Ατζαρία υπάρχουν ακόμα κάποιες κοινότητες Σουνιτών Μουσουλμάνων, ιδίως στην επαρχία Χούλο. Σύμφωνα με στατιστικά στοιχεία του 2006, το 70% είναι Χριστιανοί(στην συντριπτική τους πλειοψηφία Ορθόδοξοι) και το 30% είναι Μουσουλμάνοι[3]. Οι Ορθόδοξοι χριστιανοί αποτελούν το 63% του πληθυσμού της περιοχής και οι υπόλοιποι χριστιανοί κάτοικοι αναφορικά με το δόγμα είναι Αρμένιοι Χριστιανοί (0,8%), Καθολικοί (0,2%) και άλλων χριστιανικών(προτεσταντικών) δογμάτων (6%).[3]
Διάσημοι κάτοικοι της χώρας
Επεξεργασία- Μεμέντ Αμπασίτζε (1873-1941), πολιτικός ηγέτης των Μουσουλμάνων της Γεωργίας.
- Ασλάν Αμπασίτζε (γεν. 1938), ανατραπείς τοπικός ηγέτης
- Τμπέλι Αμπουσερίτζε (1190-1240), Γεωργιανός συγγραφέας και επιστήμονας
- Ζουράμπ Νογκαϊντέλι (γεν. 1964 ), πρώην Πρωθυπουργός της Γεωργίας (3 Φεβρουαρίου 2005 - 16 Νοεμβρίου 2007)
- Λεβάν Βαρσαλομίτζε (γεν. 1973), σημερινός τοπικός ηγέτης
Σημειώσεις
Επεξεργασία- ↑ Βλ., ενδεικτικά, «Επενδυτικός Οδηγός Αυτόνομης Δημοκρατίας της Ατζαρίας - Γεωργία», Εμπορικό & Βιομηχανικό Επιμελητήριο Θεσσαλονίκης, 13 Φεβρουαρίου 2018· το δελτίο τύπου για τη «Δήλωση της Προεδρίας εξ ονόματος της Ευρωπαϊκής ΄Ενωσης σχετικά με την Γεωργιανή Αυτόνομη Δημοκρατία της Ατζαρίας»· Εuropean Commission - Press releases database, 4 Μαΐου 2004· «Φωτογραφική έκθεση με θέμα “Πόντιοι Έλληνες στην Ατζαρία - Το παρελθόν και το μέλλον” με την ευκαρία του εορτασμού της 25ης Μαρτίου», Ελληνική Δημοκρατία. Η Ελλάδα στη Γεωργία (ΥΠΕΞ), 2 Απριλίου 2019· πρβ. «Η Γεωργία αναλαμβάνει τον έλεγχο της Ατζαρίας στη μετά Αμπασίντζε εποχή», in.gr, 8 Μαΐου 2004 -ανακτήθηκαν στις 23-04-2019.
- ↑ Στην ελληνική γλώσσα η χώρα έχει αναφορές και ως Ατζαριστάν και Αζαρία· βλ., αντίστοιχα, στο λήμμα «Γεωργία», Εγκυκλοπαίδεια ΔΟΜΗ (6η έκδ., Αθήνα 1974), τόμ. 4, σελ. 160 και «Εκτονώθηκε η ένταση στην Αζαρία». Η Καθημερινή. 19 Μαρτίου 2004. http://www.kathimerini.gr/179066/article/epikairothta/kosmos/ektonw8hke-h-entash-sthn-azaria. Ανακτήθηκε στις 2019-04-23. Πρβ. ωστόσο την καταχώριση «Ατζαριστάν» στον τόμ. 16 της παραπάνω έκδοσης της Δομής (o 1ος τόμος του Εγκυκλοπαιδικού λεξικού ευρετηρίου της), σελ. 136, όπου μέσα σε παρένθεση δίνεται η εναλλακτική ονομασία Ατζαρία.
Παραπομπές
Επεξεργασία- ↑ www
.geostat .ge /cms /site _images / _files /english /population /01%20Population%20by%20municipalities%20for%20the%20beginning%20of%20the%20year .xls. Ανακτήθηκε στις 30 Απριλίου 2016. - ↑ 2,0 2,1 2,2 National Statistics Office of Georgia. geostat
.ge /media /53149 /01-mosaxleoba-TviTmarTveli-erTeulebi .xlsx. - ↑ 3,0 3,1 3,2 «Τμήμα Στατιστικής της Ατζαρίας». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 13 Απριλίου 2019. Ανακτήθηκε στις 13 Ιανουαρίου 2008.
- ↑ George Sanikidze και Edward W. Walker (2004), Islam and Islamic Practices in Georgia. Berkeley Program in Soviet and Post-Soviet Studies. Πανεπιστήμιο της Καλιφόρνιας, Ινστιτούτο Berkeley για σλαβικές, ανατολικοευρωπαϊκές και ευρασιατικές μελέτες.