Όρος Αμώμων

Το Όρος Αμώμων είναι τοπωνύμιο στην Αττική, το οποίο αναφέρεται για πρώτη φορά σε σιγίλλιο του (Αθηναίου την καταγωγή) Οικουμενικού Πατριάρχη Νεοφύτου Β΄ το 1611 «περί του εν τω των Αμώμων όρει κειμένου σταυροπηγιακού μοναστηρίου του Γενεσίου της Θεοτόκου». Το μοναστήρι αυτό ταυτίσθηκε με τη μονή της Θεοτόκου της Νέας Μάκρης. Από την αναφορά αυτή ο Δημήτριος Καμπούρογλου κατέληξε στο συμπέρασμα ότι Αμώμων όρος ονομαζόταν η ανατολική πλευρά του Πεντελικού όρους, πάνω από τη Ραφήνα. Με δεδομένο ότι κατά την εποχή της Τουρκοκρατίας η Πεντέλη αποτελούσε κέντρο του μοναχισμού με πολλούς διάσπαρτους μοναχούς, αυτή η άποψη είναι λογική (άμωμος = άψογος ηθικά, αμόλυντος).

Μεταγενέστερα ονομάσθηκε από αυτό το τοπωνύμιο το «Σπήλαιο Αμώμων» ή Σπήλαιο Πεντέλης ή Σπηλιά του Νταβέλη, παρά το ότι βρίσκεται αρκετά δυτικότερα.

Πηγές

• Το αντίστοιχο λήμμα στη Νέα Ελληνική Εγκυκλοπαίδεια «Χάρη Πάτση», τόμος 5, σελ. 266