Daewoo

H Daewoo (Νταεβού) ιδρύθηκε στις 22 Μαρτίου 1967 ως Daewoo Industrial και διαλύθηκε σε τρεις ξεχωριστές εταιρείες από την νοτιοκορεατική κυβέρνηση το 1999. Πριν από την ασιατική χρηματοπιστωτική κρίση, η Daewoo ήταν ο δεύτερος μεγαλύτερος όμιλος στη Νότια Κορέα μετά τον όμιλο Hyundai, ακολουθούμενη από την LG Group και τη Samsung. Υπήρχαν αρχικά 20 τμήματα υπό τον Όμιλο Daewoo, μερικά από τα οποία επιβιώνουν σήμερα ως ανεξάρτητες εταιρείες.

Daewoo

Νομική μορφή	Chaebol
Διάδοχος	Daewoo Electronics, Daewoo Engineering & Construction, Daewoo International, Daewoo Shipbuilding & Marine Engineering, Tata Daewoo
Ίδρυση	22 Μαρτίου 1967
Ιδρυτής	Kim Woo-choong
Διάλυση	1 Νοεμβρίου 1999
Αιτία διάλυσης	Χρεοκοπία
Έδρα	Σεούλ, Νότια Κορέα
Σημαντικά πρόσωπα	Kim Woo Jung
Ιδιοκτήτης	Kim Woo Jung
Υπάλληλοι	320.000 (1999)
Ιστότοπος	www.daewoo.com
Πολυμέσα
δεδομένα ()

Ιστορία

Ο όμιλος Daewoo ιδρύθηκε από τον Kim Woo-jung τον Μάρτιο του 1967. Ήταν γιος του Επαρχιακού Διοικητή της Daegu. Αποφοίτησε από το γυμνάσιο του Kyonggi και τελείωσε με πτυχίο Οικονομικών στο Πανεπιστήμιο Yonsei στη Σεούλ.

Στη δεκαετία του 1960, μετά το τέλος της κυβέρνησης Syngman Rhee, η νέα κυβέρνηση του Chung Hee παρενέβη για να προωθήσει την ανάπτυξη στη χώρα. Αυξάνει την πρόσβαση στους πόρους, προωθεί τις εξαγωγές, χρηματοδοτεί την εκβιομηχάνιση και παρέχει προστασία από τον ανταγωνισμό στο chaebol με αντάλλαγμα την πολιτική στήριξη μιας εταιρείας. Στην αρχή, η κορεατική κυβέρνηση ξεκίνησε μια σειρά πενταετών σχεδίων βάσει των οποίων το chaebol έπρεπε να επιτύχει έναν αριθμό βασικών στόχων.

Η Daewoo δεν έγινε σημαντικός παίκτης μέχρι το δεύτερο πενταετές πρόγραμμα. Η Daewoo επωφελήθηκε από τα χορηγούμενα από το κράτος φθηνά δάνεια με βάση τα δυνητικά κέρδη στις εξαγωγές. Η εταιρεία επικεντρώθηκε αρχικά στην ένδυση και την κλωστοϋφαντουργία με υψηλή εργασία, η οποία παρείχε υψηλά περιθώρια κέρδους εξαιτίας του μεγάλου και σχετικά φθηνού εργατικού δυναμικού της Νότιας Κορέας. Το τρίτο και το τέταρτο το πενταετές πρόγραμμα σχεδίων διήρκησε από το 1973 έως το 1981. Κατά τη διάρκεια αυτής της περιόδου, το εργατικό δυναμικό της χώρας ήταν σε μεγάλη ζήτηση. Ο ανταγωνισμός από άλλες χώρες άρχισε να υπονομεύει το ανταγωνιστικό πλεονέκτημα της Νότιας Κορέας. Η κυβέρνηση ανταποκρίθηκε σε αυτή την αλλαγή συγκεντρώνοντας τις προσπάθειές της στη μηχανική και την ηλεκτροτεχνία, στη ναυπηγική βιομηχανία, στη βιομηχανία πετροχημικών, στις κατασκευές και στις στρατιωτικές πρωτοβουλίες.

Στο τέλος αυτής της περιόδου, η κυβέρνηση ανάγκασε τη Daewoo στη ναυπηγική βιομηχανία. Ο Kim ήταν απρόθυμος να εισέλθει στην εν λόγω βιομηχανία, αλλά η Daewoo σύντομα κέρδισε τη φήμη της για την παραγωγή ανταγωνιστικών τιμών πλοίων και πετρελαίων. Κατά την επόμενη δεκαετία, η κορεατική κυβέρνηση έγινε πιο φιλελεύθερη στις οικονομικές της πολιτικές. Οι μικρές ιδιωτικές εταιρείες ενθαρρύνθηκαν, οι περιορισμοί των προστατευτικών εισαγωγών χαλάρωσαν και η κυβέρνηση μείωσε τις θετικές διακρίσεις (θετική δράση), ενθάρρυνε το εμπόριο ελεύθερης αγοράς και υποχρέωσε το chaebol να είναι πιο επιθετικό στο εξωτερικό. Η Daewoo ανταποκρίθηκε με την ίδρυση πολλών κοινοπραξιών με αμερικανικές και ευρωπαϊκές εταιρείες. Επέκτεινε τις εξαγωγές εργαλειομηχανών, αμυντικών προϊόντων (στην εταιρεία S & T Daewoo), των αεροδιαστημικών συμφερόντων και σχεδιασμού και κατασκευής ημιαγωγών. Τελικά, άρχισε να κατασκευάζει μη στρατιωτικά ελικόπτερα και αεροπλάνα, με τιμές πολύ φθηνότερες από αυτές που παρήγαγαν οι ομόλογοι των Η.Π.Α. Επέτεινε επίσης τις προσπάθειες στον τομέα της αυτοκινητοβιομηχανίας και κατατάχθηκε ως ο έβδομος μεγαλύτερος εξαγωγέας αυτοκινήτων και ο έκτος μεγαλύτερος κατασκευαστής αυτοκινήτων στον κόσμο. Καθ' όλη τη διάρκεια αυτής της περιόδου, η Daewoo παρουσίασε μεγάλη επιτυχία στη στροφή γύρω από παραπαίουσες εταιρείες στη Νότια Κορέα. Στη δεκαετία του 1980 και στις αρχές της δεκαετίας του 1990, ο Όμιλος Daewoo παρήγαγε επίσης ηλεκτρονικά είδη ευρείας κατανάλωσης, υπολογιστές, τηλεπικοινωνιακά προϊόντα, εξοπλισμό κατασκευών, κτίρια και μουσικά όργανα (Daewoo Piano).

Κρίση και κατάρρευση

Ο Όμιλος Daewoo αντιμετώπισε σοβαρά οικονομικά προβλήματα το 1998 λόγω της οικονομικής κρίσης στην Ασία το 1997. Η κρίση χτύπησε την εταιρεία καθότι ο πρόεδρός της Kim Dae Jung είχε λεπτές σχέσεις με την κορεατική κυβέρνηση και παρείχε κακή οικονομική διαχείριση στην εταιρεία. Με την ελλειμματική κυβέρνηση της Κορέας, η πρόσβαση σε φθηνή και σχεδόν απεριόριστη πίστωση περιορίστηκε σημαντικά. Το 1998, όταν η οικονομική κρίση ανάγκασε το μεγαλύτερο μέρος της chaebol να μειώσει τις επενδύσεις, η Daewoo πρόσθεσε 14 νέες επιχειρήσεις στις υπάρχουσες 275 θυγατρικές της. Σε ένα έτος όπου ο όμιλος έχασε συνολικά 458 εκατομμύρια δολάρια και στις πωλήσεις 51 δισεκατομμύρια δολάρια. Στα τέλη του 1997, τα τέσσερα μεγαλύτερα chaebol της Νότιας Κορέας είχαν χρέος σχεδόν πέντε φορές μεγαλύτερο από το μετοχικό τους κεφάλαιο. Ενώ η Samsung και η LG μείωναν το χρέος τους, η Daewoo ανέλαβε 40% περισσότερο χρέος. Μέχρι το 1999, η Daewoo, ο δεύτερος μεγαλύτερος όμιλος της Νότιας Κορέας με συμφέροντα σε 100 χώρες, πτώχευσε, με χρέη 84,3 δισεκατομμύρια δολάρια ΗΠΑ. Λίγο μετά τη πτώχευση, ο Πρόεδρος Kim Woo-Jung κατέφυγε στο Βιετνάμ και οι πρώην εργοστασιακοί εργάτες της Daewoo εξέδωσαν πόστερς με την φωτογραφία του και το χαρακτηριστικό "Wanted". Ο Kim επέστρεψε στην Κορέα τον Ιούνιο του 2005 και συνελήφθη αμέσως. Ο κατηγορούμενος κατηγορήθηκε για λογιστική απάτη ύψους 43,4 δισεκατομμύρια δολάρια ΗΠΑ, παράνομο δανεισμό 10,3 δισεκατομμυρίων δολαρίων ΗΠΑ και παράνομο εμπόριο 3,2 δισεκατομμυρίων δολαρίων, σύμφωνα με το πρακτορείο ειδήσεων Yonhap της Νότιας Κορέας. Στις 30 Μαΐου 2006, ο Kim καταδικάστηκε σε 10 χρόνια φυλάκισης, αφού καταδικάστηκε για απάτη και υπεξαίρεση.

Διάλυση και παρούσα κατάσταση

Η εταιρεία διαλύθηκε σε τρεις ξεχωριστές εταιρείες: τη Daewoo Corporation, τη Daewoo Engineering & Construction και τη Daewoo International Corporation, οι οποίες δραστηριοποιούνται σε πολλές αγορές, κυρίως στην επεξεργασία χάλυβα, την κατασκευή πλοίων και τις χρηματοπιστωτικές υπηρεσίες. Η εταιρική οντότητα γνωστή ως "Daewoo Corporation" είναι πλέον γνωστή ως "Daewoo Electronics" και εστιάζεται αποκλειστικά στην κατασκευή ηλεκτρικών συσκευών. Η Daewoo Electronics επιβιώνει μέχρι σήμερα, παρά την πτώχευση, με ένα νέο εμπορικό σήμα "DE", αλλά πολλές από τις άλλες θυγατρικές έχουν καταστεί ανεξάρτητες ή απλά πτώχευσαν από την κορεατική κυβέρνηση υπό την διοίκηση του Kim Dae Jung. Στη Βόρεια Αμερική, η Target προμηθεύει προϊόντα Daewoo Electronics με το σήμα "Trutech" σε βάση ODM.

Το 2004, η General Motors απέσυρε τη μάρκα Daewoo από την Αυστραλία και τη Νέα Ζηλανδία, επικαλούμενη ανεπανόρθωτη ζημιά στο εμπορικό σήμα. Αργότερα το ίδιο έτος, η GM ανακοίνωσε ότι η Daewoo Motors στην Ευρώπη θα αλλάξει το όνομά της σε Chevrolet την 1η Ιανουαρίου 2005. Το 2005, ανακοινώθηκε ότι τα αυτοκίνητα Daewoo θα έχουν το σήμα της Holden στην Αυστραλία και τη Νέα Ζηλανδία. Στη Νότια Αφρική, την Ταϊλάνδη και τη Μέση Ανατολή, τα μοντέλα Daewoo είχαν ήδη αναγνωριστεί ως Chevrolet. Στη Νότια Κορέα, η Daewoo μετονομάστηκε σε GM Κορέα. Στο πλαίσιο της αναδιοργάνωσης της εταιρείας, αναδιοργανώθηκε το περιεχόμενο και η δομή του χαρτοφυλακίου της επωνυμίας. Το 2011, η GM κατήργησε τη μάρκα Daewoo στη Νότια Κορέα και την αντικατέστησε με τη μάρκα Chevrolet.

Ο κατασκευαστής εμπορικών οχημάτων Daewoo διαδέχτηκε από την Tata Motors.

Το εμπορικό σήμα Daewoo σήμερα

Σήμερα πέντε εταιρείες με το εμπορικό σήμα Daewoo παραμένουν:

• Daewoo Electronics (DE) - Ειδικεύεται στην ηλεκτρονική
• Daewoo Engineering & Construction - Ειδικεύεται στην κατασκευή
• Daewoo International - ειδικεύεται στο εμπόριο και την επένδυση
• Daewoo Shipbuilding & Marine Engineering (DSME) - Ειδικεύεται στη ναυπηγική βιομηχανία
• Tata Daewoo - Ειδικεύεται σε εμπορικά οχήματα. Η εταιρεία ανήκει εξ ολοκλήρου στην Tata.