Δρόμος 800 μέτρων

αγώνας δρόμου 800 μέτρων στο στίβο
(Ανακατεύθυνση από 800 μέτρα)

Ο δρόμος των 800 μέτρων είναι αγώνισμα του στίβου που αντιστοιχεί σε δύο γύρους του σταδίου για στίβο κανονικών διαστάσεων. Αποτελεί τον μικρότερο αγώνα δρόμου μεσαίων αποστάσεων (ημιαντοχής) και διεξάγεται σε όλους τους Ολυμπιακούς αγώνες της νεότερης εποχής από τους πρώτους του 1896. Διεξάγεται επίσης στις διοργανώσεις κλειστού στίβου, όπου όμως συνήθως αντιστοιχεί σε 4 γύρους, καθώς ο κάθε γύρος αντιστοιχεί συνήθως σε δρόμο 200 μέτρων.

Στίβος
800 μέτρα
Παγκόσμιο Πρωτάθλημα Στίβου 2019
Ρεκόρ ανδρών
ΠαγκόσμιοΝτέιβιντ Ρουντίσα  Κένυα 1.40,91 (2012)
ΟλυμπιακόΝτέιβιντ Ρουντίσα  Κένυα 1.40,91 (2012)
Ρεκόρ γυναικών
ΠαγκόσμιοΓιάρμιλα Κρατοχβίλοβα Τσεχοσλοβακία Τσεχοσλοβακία 1.53,28 (1983)
ΟλυμπιακόΝαντέζντα Ολιζάρενκο Σοβιετική Ένωση Σοβιετική Ένωση 1.53,43 (1980)

Το αγώνισμα προέρχεται από την παραδοσιακή αγγλική απόσταση αγώνων του μισού μιλίου (880 γυάρδες), πολύ συνηθισμένη απόσταση για αγώνες τρεξίματος στη Βρετανική Αυτοκρατορία και στις ΗΠΑ. Στην πραγματικότητα, τα 800 μέτρα (m) είναι 4,67 μέτρα λιγότερο από το μισό μίλι.

Το αγώνισμα συνδυάζει την αεροβική αντοχή με την αναεροβική προσαρμογή και την ταχύτητα. Ο αθλητής και η αθλήτρια που ασχολείται με αυτό πρέπει έτσι να προπονεί και τα δύο αυτά στοιχεία. Στην εποχή μας, εκτός από δρόμος ημιαντοχής, ο δρόμος 800 μέτρων τείνει να χαρακτηρίζεται και ως «δρόμος παρατεταμένης ταχύτητας».

Μερικοί δρομείς του αγωνίσματος είναι αρκετά ταχείς ώστε να τρέχουν και στον δρόμο των 400 μέτρων ή στη σκυταλοδρομία 4×400 μέτρων, αλλά μόνο δύο δρομείς στην ιστορία, ο Αλμπέρτο Χουαντορένα και η Γιάρμιλα Κράτοχβιλοβα έχουν κερδίσει σε μεγάλους διεθνείς αγώνες σε αμφότερες τις αποστάσεις. Συνήθως οι δρομείς των 400 m ενθαρρύνονται (αν έχουν την τάση) να τρέξουν στα 200 μ., ενώ οι αθλητές των 800 m ενθαρρύνονται να τρέξουν στα 1500 μέτρα.

Προπονητική

Επεξεργασία

Οι δρομείς των 800 μέτρων έχουν ιδιαίτερο προπονητικό πλάνο. Κατά τη διάρκεια του έτους τελούν διαφορετικές φάσεις προπονήσεως. Συνήθως τον χειμώνα ασχολούνται με προπόνηση ανακτήσεως δυνάμεων και μεταβάσεως, ενώ τις θερμότερες εποχές αναπτύσσουν την αεροβική τους ικανότητα με δρόμους αντοχής (κρος-κάντρυ). Η προπόνηση για ταχύτητα μπορεί να είναι στον ρυθμό των 400, των 200 ή των 100 μέτρων. Η αντοχή μπορεί να ασκείται με ρυθμούς των 5 ή 3 χιλιάδων μέτρων με ταχύ τερματισμό.[1]

Παγκόσμιο ρεκόρ

Επεξεργασία

Το πρώτο παγκόσμιο ρεκόρ στον δρόμο 800 μέτρων ανδρών αναγνωρίσθηκε από την IAAF το 1912, και από τότε έχει καταρριφθεί επισήμως ή ισοφαρισθεί 23 φορές.[2]

Η εξέλιξη του επίσημου παγκόσμιου ρεκόρ στο αγώνισμα των ανδρών φαίνεται στον ακόλουθο πίνακα. Το «γ» υποδηλώνει χρόνο για διαδρομή 880 γυαρδών που ανάχθηκε σε ρεκόρ για τα 800 μέτρα.

Χρόνος (λ.δ) Αθλητής και εθνικότητα Ημερομηνία Τόπος αγώνα
1.51,9+ Τεντ Μέρεντιθ   ΗΠΑ 1912-07-08 Στοκχόλμη, Σουηδία[3]
1.51,6γ Ότο Πέλτσερ   Γερμανία 1926-07-03 Λονδίνο, Ηνωμ. Βασίλειο[3]
1.50,6 Σερά Μαρτέν   Γαλλία 1928-07-14 Παρίσι, Γαλλία[3]
1.49,8 Τόμι Χάμπσον   Ηνωμένο Βασίλειο 1932-08-02 Λος Άντζελες, ΗΠΑ[3]
1.49,8γ Μπεν Ίστμαν   ΗΠΑ 1934-06-16 Πρίνστον, ΗΠΑ[3]
1.49,7 Γκλεν Κάνινγκαμ   ΗΠΑ 1936-08-20 Στοκχόλμη, Σουηδία[3]
1.49,6γ Ελρόι Ρόμπινσον   ΗΠΑ 1937-07-11 Νέα Υόρκη, ΗΠΑ[3]
1.48,4+ Σίντνεϊ Γούντερσον   Ηνωμένο Βασίλειο 1938-08-20 Λονδίνο, Ηνωμ. Βασίλειο[3]
1.46,6 Ρούντολφ Χάρμπιχ   Γερμανία 1939-07-15 Μιλάνο, Ιταλία[3]
1.45,7 Ροζέρ Μεν   Βέλγιο 1955-08-03 Όσλο, Νορβηγία[3]
1.44,3+ Πίτερ Σνελ   Νέα Ζηλανδία 1962-02-02 Κράισττσερτς, Νέα Ζηλανδία[3]
1.44,3 Ραλφ Ντάουμπελ   Αυστραλία 1968-10-15 Πόλη του Μεξικού, Μεξικό[3]
1.44,3 Ντέιβ Γουότλ   ΗΠΑ 1972-07-01 Γιουτζήν, ΗΠΑ[3]
1.43,7 Μαρτσέλο Φιασκονάρο   Ιταλία 1973-06-27 Μιλάνο, Ιταλία[3]
1.43,50 Αλμπέρτο Χουαντορένα   Κούβα 1976-07-16 Μόντρεαλ, Καναδάς[3]
1.43,44 Αλμπέρτο Χουαντορένα   Κούβα 1977-08-21 Σόφια, Βουλγαρία[3]
1.42,33 Σεμπάστιαν Κόου   Ηνωμένο Βασίλειο 1979-07-05 Όσλο, Νορβηγία[3]
1.41,73 Σεμπάστιαν Κόου   Ηνωμένο Βασίλειο 1981-06-10 Φλωρεντία, Ιταλία[3]
1.41,73 Γουίλσον Κίπκετερ   Δανία 1997-07-07 Στοκχόλμη, Σουηδία[3]
1.41,24 Γουίλσον Κίπκετερ   Δανία 1997-08-13 Ζυρίχη, Ελβετία[3]
1.41,11 Γουίλσον Κίπκετερ   Δανία 1997-08-24 Κολωνία, Γερμανία[3]
1.41,09 Ντέιβιντ Ρουντίσα   Κένυα 2010-08-22 Βερολίνο, Γερμανία[2]
1.41,01 Ντέιβιντ Ρουντίσα   Κένυα 2010-08-29 Ριέτι, Ιταλία[2]
1.40,91 Ντέιβιντ Ρουντίσα   Κένυα 2012-08-09 Λονδίνο, Ηνωμ. Βασίλειο[4]
  • Το σύμβολο + υποδεικνύει χρόνο που σημειώθηκε κατά τη διάρκεια αγώνα μεγαλύτερης αποστάσεως.

Στον κλειστό στίβο, η παγκόσμια επίδοση είναι 1.42,67 από τις 9 Μαρτίου 1997 και ανήκει στον Γουίλσον Κίπκετερ (Δανία). Σημειώθηκε στο Παρίσι.

Γυναίκες

Επεξεργασία

Το πρώτο παγκόσμιο ρεκόρ στον δρόμο 800 μέτρων ανδρών αναγνωρίσθηκε από τη Διεθνή Ομοσπονδία Γυναικείου Αθλητισμού (Fédération Sportive Féminine Internationale, FSFI) το 1922.[5] Η FSFI απορροφήθηκε από τη Διεθνή Ένωση Ομοσπονδιών Κλασικού Αθλητισμού (IAAF) το 1936. Από το 1922 το παγκόσμιο ρεκόρ γυναικών έχει καταρριφθεί επισήμως ή ισοφαρισθεί 29 φορές.[5]

Η εξέλιξη του επίσημου παγκόσμιου ρεκόρ στο αγώνισμα των γυναικών φαίνεται στον ακόλουθο πίνακα. Το «γ» υποδηλώνει χρόνο για διαδρομή 880 γυαρδών που ανάχθηκε σε ρεκόρ για τα 800 μέτρα.

Χρόνος (λ.δ) Αθλητής και εθνικότητα Ημερομηνία Τόπος αγώνα
2.30,4+ Ζορζέτ Λενουάρ   Γαλλία 1922-08-20 Παρίσι, Γαλλία[5]
2.26,6γ Μαίρι Λάινς   Ηνωμένο Βασίλειο 1922-08-30 Λονδίνο, Ηνωμ. Βασίλειο[5]
2.23,8 Λίνα Ράντκε   Γερμανία 1927-08-07 Μπρεσλάου, Γερμανία[5]
2.20,4 Ίνγκα Γκέντσελ   Σουηδία 1928-06-16 Στοκχόλμη, Σουηδία[5]
2.19,6 Λίνα Ράντκε   Γερμανία 1928-07-01 Μπρηχ, Γερμανία[5]
2.16,8 Λίνα Ράντκε   Γερμανία 1928-08-02 Άμστερνταμ, Ολλανδία[5]
2.15,9 Άνα Λάρσον   Σουηδία 1944-08-28 Στοκχόλμη, Σουηδία[5]
2.14,8 Άνα Λάρσον   Σουηδία 1945-08-19 Χέλσινγκμποργκ, Σουηδία[5]
2.13,8 Άνα Λάρσον   Σουηδία 1945-08-30 Στοκχόλμη, Σουηδία[5]
2.13,0 Ευδοκία Βασίλιεβα   Σοβιετική Ένωση 1950-07-17 Μόσχα, Σοβιετική Ένωση[5]
2.12,2 Βαλεντίνα Πομογκάγιεβα   Σοβιετική Ένωση 1951-07-26 Μόσχα, Σοβιετική Ένωση[5]
2.12,0 Νίνα Οτκαλένκο   Σοβιετική Ένωση 1951-08-26 Μινσκ, Σοβιετική Ένωση[5]
2.08,5 Νίνα Οτκαλένκο   Σοβιετική Ένωση 1952-06-15 Κίεβο, Σοβιετική Ένωση[5]
2.07,3 Νίνα Οτκαλένκο   Σοβιετική Ένωση 1953-08-27 Μόσχα, Σοβιετική Ένωση[5]
2.06,6 Νίνα Οτκαλένκο   Σοβιετική Ένωση 1954-09-16 Κίεβο, Σοβιετική Ένωση[5]
2.05,0 Νίνα Οτκαλένκο   Σοβιετική Ένωση 1955-09-24 Ζάγκρεμπ, Γιουγκοσλαβία[5]
2.04,3 Λιουντμίλα Σεβτσόβα   Σοβιετική Ένωση 1960-07-03 Μόσχα, Σοβιετική Ένωση[5]
2.04,3 Λιουντμίλα Σεβτσόβα   Σοβιετική Ένωση 1960-09-07 Ρώμη, Ιταλία[5]
2.01,2+ Ντίξι Γουίλις   Αυστραλία 1962-03-03 Περθ, Αυστραλία[5]
2.01,1 Αν Πάκερ   Ηνωμένο Βασίλειο 1964-10-20 Τόκιο, Ιαπωνία[5]
2.01,0 Τζούντι Πόλοκ   Αυστραλία 1967-06-28 Ελσίνκι, Φινλανδία[5]
2.00,5 Βέρα Νίκολιτς   Γιουγκοσλαβία 1968-07-20 Λονδίνο, Ηνωμ. Βασίλειο[5]
1.58,45 Χίλντεγκαρντ Φαλκ   Δυτική Γερμανία 1971-07-11 Στουτγάρδη, Γερμανία[5]
1.57,48 Σβέτλα Ζλάτεβα   Βουλγαρία 1973-08-24 Αθήνα, Ελλάδα[5]
1.56,0 Βαλεντίνα Γκερασίμοβα   Σοβιετική Ένωση 1976-06-12 Κίεβο, Σοβιετική Ένωση[5]
1.54,94 Τατιάνα Καζάνκινα   Σοβιετική Ένωση 1976-07-26 Μόντρεαλ, Καναδάς[5]
1.54,85 Ναντέζντα Ολιζάρενκο   Σοβιετική Ένωση 1980-06-12 Μόσχα, Σοβιετική Ένωση[5]
1.53,43 Ναντέζντα Ολιζάρενκο   Σοβιετική Ένωση 1980-07-27 Μόσχα, Σοβιετική Ένωση[5]
1.53,28 Γιάρμιλα Κρατοχβίλοβα   Τσεχοσλοβακία 1983-07-26 Μόναχο, Δυτική Γερμανία[5]
  • Το σύμβολο + υποδεικνύει χρόνο που σημειώθηκε κατά τη διάρκεια αγώνα μεγαλύτερης αποστάσεως.

Στον κλειστό στίβο, η παγκόσμια επίδοση είναι 1.55,82 από τις 3 Μαρτίου 2002 και ανήκει στη Γιολάντα Μπαταγκέλι (Σλοβενία). Σημειώθηκε στη Βιέννη.

 
Ο Ντέιβιντ Ρουντίσα, κάτοχος του Ολυμπιακού και του παγκοσμίου ρεκόρ

Ρεκόρ ηπείρων και εθνικά (ανοικτού στίβου)

Επεξεργασία

Γυναικών

Επεξεργασία

Τα μετάλλια στο Παγκόσμιο Πρωτάθλημα Στίβου

Επεξεργασία
Διοργάνωση
Χρυσό
Αργυρό
Χάλκινο
Ελσίνκι 1983 Βίλι Βίλμπεκ   Δυτική Γερμανία Ρομπ Ντρούπερς   Ολλανδία Ζουακίμ Κρουζ   Βραζιλία
Ρώμη 1987 Μπίλι Κοντσελά   Κένυα Πίτερ Έλιοτ   Ηνωμένο Βασίλειο Χοσέ Λουίς Μπαρμπόζα   Βραζιλία
Τόκιο 1991 Μπίλι Κοντσελά   Κένυα Χοσέ Λουίς Μπαρμπόζα   Βραζιλία Μαρκ Έβερετ   ΗΠΑ
Στουτγάρδη 1993 Πολ Ρούτο   Κένυα Τζουζέπε Ντ' Ούρσο   Ιταλία Μπίλι Κοντσελά   Κένυα
Γκέτεμποργκ 1995 Γουίλσον Κίπκετερ   Δανία Αρτέμον Χατουνγκιμάνα   Μπουρούντι Βέμπιερν Ρόνταλ   Νορβηγία
Αθήνα 1997 Γουίλσον Κίπκετερ   Δανία Νορμπέρτο Τέλες   Κούβα Ριτς Κένα   ΗΠΑ
Σεβίλλη 1999 Γουίλσον Κίπκετερ   Δανία Εζεκιέλ Σεπένγκ   Νότια Αφρική Ντζαμπίρ Σαΐντ-Γκουερνί   Αλγερία
Έντμοντον 2001 Αντρέ Μπυσέ   Ελβετία Γουίλφρεντ Μπουνγκέι   Κένυα Πάβεγ Σαπιέβσκι   Πολωνία
Σαιν-Ντενί 2003 Ντζαμπίρ Σαΐντ-Γκουερνί   Αλγερία Γιούρι Μπορζακόφσκι   Ρωσία Μπουλαένι Μουλαούτζι   Νότια Αφρική
Ελσίνκι 2005 Ρασίντ Ραμζί   Μπαχρέιν Γιούρι Μπορζακόφσκι   Ρωσία Γουίλιαμ Γιαμπόι   Κένυα
Οσάκα 2007 Άλφρεντ Κίρουα Γιέγκο   Κένυα Γκάρι Ριντ   Καναδάς Γιούρι Μπορζακόφσκι   Ρωσία
Βερολίνο 2009 Μπουλαένι Μουλαούτζι   Νότια Αφρική Άλφρεντ Κίρουα Γιέγκο   Κένυα Γιουσούφ Σαάντ Καμέλ   Μπαχρέιν
Νταεγού 2011 Ντέιβιντ Ρουντίσα   Κένυα Αμπουμπακέρ Κάκι   Σουδάν Γιούρι Μπορζακόφσκι   Ρωσία
Μόσχα 2013 Μοχάμεντ Άμαν   Αιθιοπία Νικ Σίμοντς   ΗΠΑ Αγιανλέχ Σουλεϊμάν   Τζιμπουτί
Πεκίνο 2015 Ντέιβιντ Ρουντίσα   Κένυα Άνταμ Κστσοτ   Πολωνία Αμέλ Τούκα   Βοσνία και Ερζεγοβίνη
Λονδίνο 2017 Πιερ-Αμπρουάζ Μπος   Γαλλία Άνταμ Κστσοτ   Πολωνία Κίπγιεγκον Μπετ   Κένυα

Γυναίκες

Επεξεργασία
Διοργάνωση
Χρυσό
Αργυρό
Χάλκινο
Ελσίνκι 1983 Γιάρμιλα Κρατοχβίλοβα   Τσεχοσλοβακία Λιούμποφ Γκούρινα   Σοβιετική Ένωση Γιεκατερίνα Παντκοπάγιεβα   Σοβιετική Ένωση
Ρώμη 1987 Ζίγκρουν Βόνταρς   Ανατολική Γερμανία Κριστίν Βάχτελ   Ανατολική Γερμανία Λιούμποφ Γκούρινα   Σοβιετική Ένωση
Τόκιο 1991 Λίλια Νουρουτντίνοβα   Σοβιετική Ένωση Άνα Φιδέλια Κιρότ   Κούβα Έλα Κόβακς   Ρουμανία
Στουτγάρδη 1993 Μαρία Μούτολα   Μοζαμβίκη Λιούμποφ Γκούρινα   Ρωσία Έλα Κόβακς   Ρουμανία
Γκέτεμποργκ 1995 Άνα Φιδέλια Κιρότ   Κούβα Λετίτια Βρίσντε   Σουρινάμ Κέλυ Χολμς   Ηνωμένο Βασίλειο
Αθήνα 1997 Άνα Φιδέλια Κιρότ   Κούβα Γιέλενα Αφανάσιεβα   Ρωσία Μαρία Μούτολα   Μοζαμβίκη
Σεβίλλη 1999 Λούντμιλα Φορμάνοβα   Τσεχία Μαρία Μούτολα   Μοζαμβίκη Σβετλάνα Μαστερκόβα   Ρωσία
Έντμοντον 2001 Μαρία Μούτολα   Μοζαμβίκη Στέφανι Γκραφ   Αυστρία Λετίτια Βρίσντε   Σουρινάμ
Σαιν-Ντενί 2003 Μαρία Μούτολα   Μοζαμβίκη Κέλι Χολμς   Ηνωμένο Βασίλειο Νατάλια Χρουστσέλεβα   Ρωσία
Ελσίνκι 2005 Χούλια Καλαταγιούδ   Κούβα Χάσνα Μπενχασί   Μαρόκο Τατιάνα Αντριάνοβα   Ρωσία
Οσάκα 2007 Τζάνετ Τζεπκοσγκέι   Κένυα Χάσνα Μπενχασί   Μαρόκο Μάιτε Μαρτίνεθ   Ισπανία
Βερολίνο 2009 Κάστερ Σεμένια   Νότια Αφρική Τζάνετ Τζεπκοσγκέι   Κένυα Τζένι Μέντοους   Ηνωμένο Βασίλειο
Νταεγκού 2011 Μαρία Σαβίνοβα   Ρωσία Κάστερ Σεμένια   Νότια Αφρική Τζάνετ Τζεπκοσγκέι   Κένυα
Μόσχα 2013 Γιούνις Σουμ   Κένυα Μαρία Σαβίνοβα   Ρωσία Μπρέντα Μαρτίνεζ   ΗΠΑ
Πεκίνο 2015 Μαρίνα Αρζαμάσαβα   Λευκορωσία Μελίσα Μπίσοπ   Καναδάς Γιούνις Σουμ   Κένυα
Λονδίνο 2017 Κάστερ Σεμένια   Νότια Αφρική Φρανσίν Νιγιονσάμπα   Μπουρούντι Άτζεϊ Γουίλσον   ΗΠΑ

Δείτε επίσης

Επεξεργασία

Παραπομπές

Επεξεργασία
  1. Abbott, Scott (4 Ιουλίου 2017). «Coaching the 800m». Ustccca (2011): 12-14. http://www.ustfccca.org/assets/symposiums/2011/Abbott_Coaching-the-800m.pdf. Ανακτήθηκε στις 5 Ιουλίου 2017. 
  2. 2,0 2,1 2,2 IAAF World Championships: IAAF Statistics Handbook. Daegu 2011 (PDF). IAAF Media & Public Relations Department, Monte Carlo 2009, σσ. 595, 597. Αρχειοθ. από το αρχικό (PDF) την 1η Οκτωβρίου 2012. Ανακτήθηκε στις 3 Αυγούστου 2011
  3. 3,00 3,01 3,02 3,03 3,04 3,05 3,06 3,07 3,08 3,09 3,10 3,11 3,12 3,13 3,14 3,15 3,16 3,17 3,18 3,19 3,20 12th IAAF World Championships In Athletics: IAAF Statistics Handbook. Βερολίνο 2009 (PDF). IAAF Media & Public Relations Department, Monte Carlo 2009, σσ. 546, 548. Αρχειοθ. από το αρχικό (PDF) στις 29 Ιουνίου 2011. Ανακτήθηκε στις 9 Αυγούστου 2009.
  4. «IAAF 800 Metres Records». IAAF. Ανακτήθηκε στις 3 Ιανουαρίου 2013. 
  5. 5,00 5,01 5,02 5,03 5,04 5,05 5,06 5,07 5,08 5,09 5,10 5,11 5,12 5,13 5,14 5,15 5,16 5,17 5,18 5,19 5,20 5,21 5,22 5,23 5,24 5,25 5,26 5,27 5,28 5,29 5,30 «12th IAAF World Championships In Athletics: IAAF Statistics Handbook. Berlin 2009» (PDF). Monte Carlo: IAAF Media & Public Relations Department. 2009. σελίδες σσ. 546, 641–2. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο (pdf) στις 29 Ιουνίου 2011. Ανακτήθηκε στις 9 Αυγούστου 2009. 

Εξωτερικοί σύνδεσμοι

Επεξεργασία