1170 Σίβα

Ο Σίβα (Siva) είναι ένας αστεροειδής της Κύριας Ζώνης Αστεροειδών με απόλυτο μέγεθος (όπως ορίζεται για το Ηλιακό Σύστημα) 11,973. Ανακαλύφθηκε το 1930 από τον Βέλγο αστρονόμο Εζέν Ντελπόρτ, που παρατηρούσε από την Υκλ του Βελγίου, και πήρε το όνομά του από τον ομώνυμο θεό του Ινδουισμού.

1170 Σίβα

Ανακάλυψη A
Ανακαλύψας (-ασα):	Εζέν Ντελπόρτ
Ημερομηνία ανακάλυψης:	29 Σεπτεμβρίου 1930
Εναλλακτικές ονομασίες B:	1930 SQ
Κατηγορία:
Τροχιακά χαρακτηριστικά Γ
Εποχή 27 Αυγούστου 2011 (Ι.Η. (JD) 2455800,5)
Εκκεντρότητα (e):	0,300
Μεγάλος ημιάξονας (a):	2,3252 AU (347,85 εκατομ. km)
Απόσταση περιηλίου (q):	1,627 AU (243,4 εκατομ. km)
Απόσταση αφηλίου (Q):	3,0234 AU (452,3 εκατομ. km)
Περίοδος περιφοράς («έτος») (P):	1295,1 ημέρες
Κλίση ως προς την εκλειπτική (i):	22,192 ° (μοίρες)
Μήκος του ανερχόμενου συνδέσμου (Ω):	0,95 °
Όρισμα του περιηλίου (ω):	59,315 °
Μέση ανωμαλία (M):	259,01 °

3D μοντέλο του αστεροειδούς 1170 Σίβα

Εξαιτίας της μεγάλης εκκεντρότητας της τροχιάς του, ο Σίβα βρίσκεται κατά το περιήλιό του κοντύτερα στον Ήλιο από ό,τι ο πλανήτης `Αρης.

Φυσικά χαρακτηριστικά

Η μέση διάμετρος του Σίβα εκτιμάται σε 10,37 χιλιόμετρα. Ο φασματικός τύπος του είναι S (λιθώδης), ενώ το γεωμετρικό άλβεδό του είναι 0,1751. Ο Σίβα περιστρέφεται γύρω από τον εαυτό του πιθανώς μία φορά κάθε 5 ώρες περίπου.

Εξωτερικοί σύνδεσμοι

• Τροχιά από το JPL (Java) / Εφημερίδα