Χρονικό της βασιλείας του Καρόλου Θ΄
Το Χρονικό της βασιλείας του Καρόλου Θ΄ (γαλλικός τίτλος: Chronique du règne de Charles IX) είναι ιστορικό μυθιστόρημα του Προσπέρ Μεριμέ, που εκδόθηκε το 1829. Το ιστορικό υπόβαθρο είναι οι Θρησκευτικοί πόλεμοι που αιματοκύλισαν τη Γαλλία τον 16ο αιώνα και θέμα οι περιπέτειες δύο νεαρών αδελφών ευγενών, οπαδών των δύο αντίπαλων στρατοπέδων, Καθολικών και Ουγενότων. Το έργο είναι μια απεικόνιση της κοινωνίας και των ηθών των ευγενών εκείνης της εποχής.[1]
.jpg) Έμοιαζαν μόνο σκοτεινές σκιές καθώς γλιστρούσαν κατά μήκος των τοίχων από εικονογράφηση περ. 1912 | |
| Συγγραφέας | Προσπέρ Μεριμέ |
|---|---|
| Τίτλος | Chronique du règne de Charles IX |
| Γλώσσα | Γαλλικά |
| Ημερομηνία δημιουργίας | 1829 |
| Μορφή | μυθιστόρημα |
| δεδομένα () | |
Το μυθιστόρημα έχει μεταφραστεί δύο φορές στα ελληνικά, το 1857 και το 1977.
Το έργο
ΕπεξεργασίαΤα έργα του Γουόλτερ Σκοτ άρχισαν να μεταφράζονται στη Γαλλία από το 1816 και επηρέασαν αρκετούς Γάλλους συγγραφείς. Το 1828, ο Αλφρέ ντε Βινύ δημοσίευσε το ιστορικό μυθιστόρημα Σεν-Μαρ, το οποίο γνώρισε μεγάλη επιτυχία. Ο Προσπέρ Μεριμέ ήταν ο δεύτερος που ενδιαφέρθηκε για το είδος, το 1829, το ίδιο έτος εκδόθηκαν και Οι Σουάνοι, ένα ιστορικό μυθιστόρημα του Μπαλζάκ. Ακολούθησαν αρκετά άλλα, όλα αναπλάθοντας το παρελθόν και εισάγοντας στην πλοκή ιστορικά πρόσωπα και γεγονότα σε φανταστικές περιπέτειες.
Το Χρονικό της βασιλείας του Καρόλου Θ΄ είναι ένα κατηγορητήριο κατά της θρησκευτικής μισαλλοδοξίας και των αδελφοκτόνων πολέμων, κυριολεκτικά, καθώς ο ήρωας καταλήγει να πολεμά εναντίον του αδελφού του στο τέλος του μυθιστορήματος. Ο εσωτερικός αγώνας του ήρωα, διχασμένος μεταξύ της προτεσταντικής πίστης του και του έρωτα για μια ένθερμη Καθολική, απεικονίζει επίσης τον διχασμό εκείνης της εποχής. Ανάμεσα στα ιστορικά πρόσωπα εμφανίζονται ο βασιλιάς Κάρολος Θ΄, ο αρχηγός των Ουγενότων ναύαρχος Κολινί και ο αρχηγός των Καθολικών δούκας Ερρίκος Α΄ του Γκιζ. Ιστορικά γεγονότα: Η νύχτα του Αγίου Βαρθολομαίου και η πολιορκία της Λα Ροσέλ του 1573.[2]
Προερχόμενος από οικογένεια που θαύμαζε τον Βολταίρο, ο Μεριμέ, ο οποίος δεν είχε βαφτιστεί, γράφοντας για τους Θρησκευτικούς πολέμους αναφέρεται μάλλον ευνοϊκά για τους διωκόμενους Ουγενότους. Για τη συγγραφή ανέτρεξε σε βιογραφίες και χρονικά της εποχής, όπως τα έργα του Μπραντόμ, του Μπλαιζ ντε Μονλύκ και άλλων, από τα οποία προτιμά τον Αγκριπά ντ'Ωμπινιέ.[3]
Περίληψη
Επεξεργασία
Το 1572, κατά τη διάρκεια μιας σύντομης περιόδου ειρήνης κατά τη διάρκεια των Θρησκευτικών πολέμων, ο Μπερνάρ ντε Μερζί, νεαρός Προτεστάντης ευγενής, πηγαίνει στο Παρίσι σύμφωνα με την επιθυμία του πατέρα του για να τεθεί υπό τις διαταγές του αρχηγού των Ουγενότων Γκασπάρ Β΄ ντε Κολινί και να συμμετάσχει στην επόμενη εκστρατεία στη Φλάνδρα. Στο Παρίσι, συναντά τον αδερφό του Ζωρζ ο οποίος έχει ασπαστεί τον καθολικισμό και αποκαλύπτει στον αδερφό του ότι η σκληρότητα και η απερίσκεπτη συμπεριφορά και των δύο πλευρών ουσιαστικά τον έχουν αποξενώσει από τη θρησκεία.[4]
Ο Μπερνάρ παρουσιάζεται στη βασιλική αυλή, όπου προσπαθεί να κερδίσει την εκτίμηση του βασιλιά, και ερωτεύεται μια καθολική κόμισσα, την Ντιάν ντε Τυρζί, που προσπαθεί να τη σαγηνεύσει. Αλλά, σ' αυτή την εποχή μισαλλοδοξίας, δεν ξεχνά τη θρησκεία του.
Για τα όμορφα μάτια της Ντιάν, εμπλέκεται σε μια μονομαχία και σκοτώνει τον αντίζηλό του Κομάνζ. Καθώς φοβάται την τιμωρία του βασιλιά, ο αδερφός του κρύβει τον τραυματισμένο νικητή. Στη συνέχεια, μια γυναίκα, σε συνεννόηση με την κόμισσα, τον φροντίζει και τον θεραπεύει. Γίνονται εραστές με τη Ντιάν, αλλά αυτή, που είναι πολύ ευσεβής, θέλει να τον προσηλυτίσει με κάθε κόστος. Χάρη στη μεσολάβηση της μητέρας του βασιλιά, ο μονομάχος λαμβάνει χάρη από τον βασιλιά.[5]
Τυχαία στο δρόμο ένα βράδυ, ο Μπερνάρ δέχεται επίθεση ως Ουγενότος από όχλο ξεσηκωμένων Καθολικών και σώζεται με την παρέμβαση ενός Φραγκισκανού μοναχού. Και είναι πολύ τυχερός γιατί κατά τη διάρκεια των γεγονότων της νύχτας του Αγίου Βαρθολομαίου διασώζεται στο σπίτι της Ντιάν. Εκείνο το βράδυ, η Ντιάν προσπαθεί ξανά, αλλά μάταια, να τον προσηλυτίσει. Μεταμφιεσμένος σε μοναχό, ο Μπερνάρ φεύγει από το Παρίσι.
Ο Ζωρζ, από την πλευρά του, καλείται από τον βασιλιά να πυροβολήσει τον Κολινί αλλά αρνείται, όπως επίσης αρνείται και να λάβει μέρος στη σφαγή των Ουγενότων, και φυλακίζεται για παράβαση εντολών. Απελευθερώνεται με εντολή του αδελφού του βασιλιά και παίρνει μέρος στην πολιορκία της Λα Ροσέλ, μιας πόλης που είναι το προπύργιο των Ουγενότων και στην οποία έχει βρει καταφύγιο ο Μπερνάρ.
Ο Μπερνάρ, που πολεμά υπό τις διαταγές αρχηγών των πολιορκημένων Ουγενότων. Κατά τη διάρκεια μιας από τις επιθέσεις των Καθολικών, στήνει ενέδρα σε μια ομάδα ιππέων και δεν αναγνωρίζει ότι ο αρχηγός τους είναι ο αδερφός του. Διατάζει τους άνδρες του να τον στοχεύσουν. Ο Ζωρζ τραυματίζεται σοβαρά και πεθαίνει, αρνούμενος στις τελευταίες ώρες του τη συμπαράσταση τόσο ενός καθολικού μοναχού όσο και ενός ιερέα Ουγενότου, που και οι δύο διεκδικούν ευθαρσώς την ψυχή του.
Πεθαίνοντας, ο Ζωρζ λέει στον αδερφό του ότι η κόμισσα τον σκέφτεται και τον αγαπά ακόμη. Για το αν ο Μπερνάρ και η Ντιάν θα συναντηθούν και αν θα υπάρξει ευτυχές τέλος στην ιστορία των δύο εραστών, ο συγγραφέας το αφήνει στη φαντασία του αναγνώστη.[5]
Μεταφράσεις στα ελληνικά
ΕπεξεργασίαΧρονικό της βασιλείας Καρόλου του Θ΄:μυθιστόρημα
- μετάφραση: Νικόλαος Δραγούμης, 1857, Σπάνιες εκδόσεις 16ου-20ου αιώνα[6]
Χρονικό της βασιλείας του Καρόλου ΙΧ, με υπότιτλο Η νύχτα του Αγίου Βαρθολομαίου
- μετάφραση: Γιώργος Παπακυριάκης, εκδόσεις Οδυσσέας, 1977
Παραπομπές
Επεξεργασία- ↑ . «babelio.com/livres/Merimee-Chronique-du-regne-de-Charles-IX».
- ↑ . «jstor.org/La Saint-Barthelemy et la "Chronique du règne de Charles IX"».
- ↑ . «fr-academic.com/Chronique du règne de Charles IX».
- ↑ . «leslecturesdares.over-blog.com/article-1572-chronique-du-regne-de-charles-ix-de-prosper-merimee-».
- ↑ 5,0 5,1 . «gallica.bnf.fr/ark:/Chronique du règne de Charles IX / par Prosper Mérimée».
- ↑ . «digitallibrary.academyofathens.gr/Χρονικόν της βασιλείας Καρόλου του Θ' : μυθιστόρημα».