Φρανσουά Περιέ
| Το λήμμα παραθέτει τις πηγές του αόριστα, χωρίς παραπομπές. |
Ο Φρανσουά Περιέ (γαλλικά: Francois Perier), (10 Νοεμβρίου 1919- 29 Ιουνίου 2002) ήταν Γάλλος ηθοποιός. Έκανε πάνω από 110 κινηματογραφικές και τηλεοπτικές εμφανίσεις μεταξύ 1938 και 1996, με αξιοσημείωτη πορεία στη γαλλική πρωτοπορία. Διακρίθηκε επίσης και στο θέατρο. Μεταξύ των πιο γνωστών ρόλων του ήταν αυτό του Χιούγκο στην πρώτη παραγωγή του Les Mains Sales του Ζαν Πολ Σαρτρ το 1948. Ήταν ο αφηγητής της γαλλόφωνης έκδοσης του Fantasia και έκανε αρκετές εμπορικές ηχογραφήσεις (με σχολιασμό) που εκλαϊκεύει την κλασική μουσική στη Γαλλία. Το 1957 κέρδισε το βραβείο BAFTA Α' Ανδρικού Ρόλου για την ερμηνεία του στην ταινία Ζερβέζ του Ρενέ Κλεμάν.
| Φρανσουά Περιέ | |
|---|---|
 | |
| Γενικές πληροφορίες | |
| Γέννηση | 10 Νοεμβρίου 1919[1][2][3] 16ο δημοτικό διαμέρισμα του Παρισιού[4] |
| Θάνατος | 28 Ιουνίου 2002[5][4][6] 8ο δημοτικό διαμέρισμα του Παρισιού[4] |
| Αιτία θανάτου | έμφραγμα του μυοκαρδίου |
| Συνθήκες θανάτου | φυσικά αίτια |
| Τόπος ταφής | Κοιμητήριο του Πασί |
| Χώρα πολιτογράφησης | Γαλλία |
| Εκπαίδευση και γλώσσες | |
| Ομιλούμενες γλώσσες | Γαλλικά[1] |
| Σπουδές | Cours Simon |
| Πληροφορίες ασχολίας | |
| Ιδιότητα | ηθοποιός ταινιών |
| Περίοδος ακμής | 1938 - 2000 |
| Οικογένεια | |
| Σύζυγος | Jacqueline Porel (1941–1947) Marie Daëms (1949–1959) |
| Τέκνα | Anne-Marie Périer Jean-Marie Périer Jean-Pierre Périer |
| Αξιώματα και βραβεύσεις | |
| Βραβεύσεις | Διοικητής του Τάγματος των Τεχνών και των Γραμμάτων (10 Νοεμβρίου 1978)[7] βραβείο BAFTA καλύτερου Α΄ ανδρικού ρόλου (1957) Prix du Brigadier (2005) |
 Σχετικά πολυμέσα | |
Βιογραφία
ΕπεξεργασίαΟ Φρανσουά Περιέ εκπαιδεύτηκε στο Cours Simon πριν εισέλθει στο Ωδείο την ίδια χρονιά με τους Ζεράρ Ουρί και Μπερνάρντ Μπλιέ. Έκανε το ντεμπούτο του στο θέατρο και τον κινηματογράφο το 1938.
Υποδύθηκε έναν συμπαθητικό ομοφυλόφιλο στο Hôtel du Nord του Μαρσέλ Καρνέ (1939), έναν ντροπαλό και διασκεδαστικό νεαρό πρωταγωνιστή στο L'Entraineuse του Αλμπέρ Βαλεντίν (1940). Καθιερώθηκε στα τέλη της δεκαετίας του 1940 ως ηθοποιός με μεγάλη εκφραστικότητα, σε ταινίες όπως το Un ghost του Κριστιάν Ζακ (1946) ή το Η σιωπή είναι χρυσός του Ρενέ Κλαιρ (1947). Το 1950, υπηρέτησε τόσο το ποιητικό σύμπαν του Ζαν Κοκτώ στο Orphée όσο και τον μαγικό ρεαλισμό του Φεντερίκο Φελίνι στις Νύχτες της Καμπίρια. Στο απόγειο της φήμης του τη δεκαετία του 1950, ο Περιέ δημιούργησε μια φήμη μέσω των σοσιαλιστών του Παρισιού. Ύπηρξε τακτικός στην αίθουσα τσαγιού Les Délices, όπου δημιούργησε μια στενή φιλία με μια νεαρή σερβιτόρα, την Πολέτ Κάρκος. Το 1956, υποδύθηκε τον Κουπέ, έναν ανάπηρο και αλκοολικό εργάτη στο Ζερβέζ. Με ωριμότητα, υποδυότανε σκοτεινούς, ενοχλητικούς και σύνθετους χαρακτήρες όπως του επιθεωρητή του δολοφόνου με το αγγελικό πρόσωπο (1967) και του Police Python 357 (1976), του εισαγγελέα στο Z (1969), του αφεντικού νυχτερινού κέντρου στο Κόκκινο Κύκλο (1970) ή του αποτελεσματικού και πανταχού παρών του Σταβίνσκι στην ομώνυμη ταινία (1973).
Παράλληλα, έκανε μια σημαντική θεατρική καριέρα όπου υπηρέτησε τόσο το ρεπερτόριο με τον Μολιέρο και το σύγχρονο θέατρο με τους Ζαν-Πολ Σαρτρ, Φελισιάν Μαρσώ, Ζαν Ανούιγ, όσο και το θέατρο της λεωφόρου με τους Μαρσέλ Ασάρ, Αντρέ Ρουσσέν και Φρανσουάζ Ντόρεν.
Παντρεμένος με την ηθοποιό Ζακλίν Πορέλ το 1941, είναι πατέρας της δημοσιογράφου Ανν-Μαρί Περιέ, τρίτης συζύγου του τραγουδιστή Μισέλ Σαρντού και του Ζαν-Πιέρ Περιέ, βοηθού σκηνοθέτη σε σκηνοθέτες όπως του Κώστα Γαβρά (Βαγόνι δολοφόνων) και Ανατόλ Λίτβακ (Η Νύχτα των Στρατηγών). Επίσης αναγνώρισε και μεγάλωσε τον γιο του Ζαν-Μαριέ Περιέ, διάσημο φωτογράφο γεννημένο από προηγούμενη σχέση της Ζακλίν Πορέλ με τον Ανρί Σαλβαντόρ[8].
Με την Πορέλ χώρισε το 1947 και παντρεύτηκε την ηθοποιό Μαρί Νταέμ το 1949, από την οποία χώρισε το 1959. Παντρεύτηκε τρίτη φορά το 1961 με την Κολέτ Μπουτουλά, την τελευταία του σύζυγο.
Από το 1956 αφηγήθηκε τη σειρά εικονογραφημένων βιβλίων-δίσκων της Philips για παιδιά Piccolo, Saxo et Compagnie ή η μικρή ιστορία μιας μεγάλης ορχήστρας, που περιλαμβάνει 5 τόμους.
Πέθανε στις 29 Ιουνίου 2002 στο Παρίσι από καρδιακή προσβολή κατά τη διάρκεια του ύπνου του.[9][10] και θάφτηκε στο passy νεκροταφείο δίπλα στην ηθοποιό Réjane, γιαγιά της πρώτης του συζύγου[11] (και του θετού του γιου Μαρκ Πορέλ).
Παραπομπές
Επεξεργασία- ↑ 1,0 1,1 1,2 Εθνική Βιβλιοθήκη της Γαλλίας: (Γαλλικά) καθιερωμένοι όροι της Εθνικής Βιβλιοθήκης της Γαλλίας. 119191475. Ανακτήθηκε στις 10 Οκτωβρίου 2015.
- ↑ 2,0 2,1 Εθνική Βιβλιοθήκη της Γερμανίας: (Γερμανικά) Gemeinsame Normdatei. 11903414X. Ανακτήθηκε στις 16 Οκτωβρίου 2015.
- ↑ 3,0 3,1 (Αγγλικά) Find A Grave. 12177869. Ανακτήθηκε στις 9 Οκτωβρίου 2017.
- ↑ 4,0 4,1 4,2 Fichier des personnes décédées mirror. qw5w3BeriNVf.
- ↑ (Αγγλικά) Internet Movie Database. Ανακτήθηκε στις 12 Οκτωβρίου 2019.
- ↑ «Who's Who in France» (Γαλλικά) Παρίσι. 6831.
- ↑ www
.siv .archives-nationales .culture .gouv .fr /siv /rechercheconsultation /consultation /ir /pdfIR .action?irId=FRAN _IR _026438. Ανακτήθηκε στις 15 Απριλίου 2019. - ↑ Jean-Marie Périer, γιος του..., The 'Express ', 18 Οκτωβρίου 2001
- ↑ Obituaries in the Performing Arts, 2002: Film, Television, Radio, Theatre, Dance, Music, Cartoons and Pop Culture. 24 Οκτωβρίου 2008. ISBN 9780786452071.
- ↑ Bergan, Ronald (July 2002). «Obituary: Francois Perier». The Guardian. https://www.theguardian.com/news/2002/jul/01/guardianobituaries.filmnews.
- ↑ com/cgi-bin /fg.cgi?page=pis&GRid=12177869&PIgrid=12177869&PIcrid=638993&PIpi=2795690& Tomb of Réjane sur Find-a-grave[νεκρός σύνδεσμος]
Εξωτερικοί σύνδεσμοι
Επεξεργασία- Φρανσουά Περιέ στην IMDb