Συνθήκη της Βιέννης (1738)
Η Συνθήκη της Βιέννης ή Ειρήνη της Βιέννης του 1738 τερμάτισε τον Πόλεμο της Πολωνικής διαδοχής. Σύμφωνα με τους όρους της συνθήκης, ο Στανίσλαφ Α΄ Λεστσίνσκι παραιτήθηκε από την αξίωσή του για τον θρόνο της Πολωνίας και αναγνώρισε τον Αύγουστο Γ΄, δούκα της Σαξονίας ως βασιλιά της Πολωνίας. [1] Ως αποζημίωση έλαβε τα δουκάτα της Λωρραίνης και του Μπαρ, τα οποία επρόκειτο να περάσουν στη Γαλλία μετά το τέλος του. [1] Απεβίωσε το 1766.
Ο Φραγκίσκος-Στέφανος, ο οποίος ήταν ο δούκας της Λωρραίνης, αποζημιώθηκε με τον κενό θρόνο του μεγάλου δουκάτου της Τοσκάνης, αφού ο τελευταίος των Μεδίκων είχε αποβιώσει το 1737. Η Γαλλία συμφώνησε επίσης στην Πραγματιστική Κύρωση στη Συνθήκη της Βιέννης. Σε άλλη διάταξη της συνθήκης, τα βασίλεια της Νάπολης και της Σικελίας παραχωρήθηκαν από την Αυστρία στον Κάρολο δούκα της Πάρμας και της Πιατσέντσα, τον νεότερο γιο του βασιλιά Φιλίππου Ε΄ της Ισπανίας. Ο Κάρολος, με τη σειρά του, έπρεπε να παραχωρήσει την Πάρμα στην Αυστρία και να παραιτηθεί από τις αξιώσεις του για τον θρόνο της Τοσκάνης, υπέρ του Φραγκίσκου-Στεφάνου.
Η συνθήκη που υπογράφηκε στις 18 Νοεμβρίου 1738 ήταν μια από τις τελευταίες διεθνείς συνθήκες, που γράφτηκαν στα λατινικά (μαζί με τη Συνθήκη του Βελιγραδίου που υπογράφηκε το επόμενο έτος).
Δείτε επίσης
ΕπεξεργασίαΣημειώσεις
Επεξεργασία- ↑ 1,0 1,1 Lindsay, J. O. (1957) The New Cambridge Modern History Cambridge University Press, Cambridge, England, page 205, (ISBN 0-521-04545-2)
Εξωτερικοί σύνδεσμοι
Επεξεργασία- «1738 XI 18 Friedensvertrag von Wien betr. 1735 X 3, 1736 V 18, 1737 V 2». Leibniz Institute of European History. Ανακτήθηκε στις 18 Μαρτίου 2022. (original French and Latin text of the treaty)