Σενίκο Ιωαννίνων
Συντεταγμένες: 39°34′N 20°38′E / 39.567°N 20.633°E
Το Σενίκο είναι οικισμός της Ηπείρου στην Περιφερειακή Ενότητα Ιωαννίνων.[1][2]
| Σενίκο Ιωαννίνων | |
|---|---|
| Διοίκηση | |
| Χώρα | Ελλάδα |
| Αποκεντρωμένη Διοίκηση | Διοίκηση Ηπείρου-Δυτικής Μακεδονίας |
| Περιφέρεια | Ηπείρου |
| Περιφερειακή Ενότητα | Ιωαννίνων |
| Δήμος | Δωδώνης |
| Δημοτική Ενότητα | Σελλών |
| Γεωγραφία | |
| Γεωγραφικό διαμέρισμα | Ήπειρος |
| Νομός | Ιωαννίνων |
| Υψόμετρο | 492 μέτρα |
| Πληθυσμός | |
| Μόνιμος | 49 |
| Έτος απογραφής | 2021 |
| Πληροφορίες | |
| Ταχ. κώδικας | 455 00 |
| Τηλ. κωδικός | 2658 |
Γενικά στοιχεία
ΕπεξεργασίαΤο Σενίκο βρίσκεται στην βόρεια απόληξη της Κοιλάδας των Σελλών, κοντά στον ποταμό Τύρια σε υψόμετρο 480 μέτρα.[3] Απέχει περίπου 480 χλμ. από την Αθήνα και 30 χλμ. από τα Γιάννενα. Ο βασικός δρόμος ξεκινάει από την Πεδινή Ιωαννίνων, όπου μέσω της κεντρικής αρτηρίας της Εγνατίας Οδού μπορεί σε 10 μόλις λεπτά να φθάσει στον κόμβο του χωριού Τύρια, και σε άλλα 7-8 περίπου λεπτά να βρίσκεται στο Σενίκο.
Ανήκει στα χωριά της Λάκκας Σουλίου και παλιότερα υπαγόταν στην Παραμυθιά Θεσπρωτίας. Αργότερα πέρασε στην Επαρχία Δωδώνης μετέπειτα στο Δήμο Σελλών και τώρα με το σχέδιο Καλλικράτης πάλι στο Δήμο Δωδώνης. Σαν περιοχή από παλιά η λάκκα που βρίσκεται και το Σενίκο λεγόταν Ντουσκάρα.[2]
Κοντινά μέρη που υπάρχουν, είναι το αρχαίο θέατρο της Δωδώνης, το μοναστήρι του Αη-Δημήτρη στο Διχούνι, το αυτοφυές δρυόδασος της Αγίας Μαρίνας, οι πηγές του Αχέροντα στο Σιστρούνι Λάκκας Σουλίου, η εκκλησία του Αγίου Νικολάου στη Δομολεσσά που ανακαινίστηκε το 1850 και κατασκευάστηκε πολύ παλαιότερα, η Παραμυθιά κ.α. Μπορεί εύκολα να βρεθεί πάνω από το χωριό Ζωτικό, όπου και θα θαυμάσει τα άγρια άλογα που ζουν στα όρη του Σουλίου. Τα τοξωτά πέτρινα γεφύρια (μονότοξα) που υπάρχουν στην είσοδο του χωριού, δένουν άψογα με το τοπίο και δημιουργούν μια μαγευτική εικόνα. Το πέτρινο γεφύρι στη θέση "Γεφυράκι", νότιοδυτικά στον Τύρια, έχει χαρακτηριστεί ως ιστορικό διατηρητέο μνημείο.[4]
Οι λιγοστοί κάτοικοι που έχουν απομείνει σήμερα στο χωριό, ασχολούνται κυρίως με την κτηνοτροφία και γεωργικές ασχολίες. Φυσικά, η ελληνική πολιτεία δεν έχει μεριμνήσει για τη μελέτη της τοπικής ιστορίας της περιοχής.
Διοικητικά στοιχεία
ΕπεξεργασίαΤο Σενίκο αναφέρεται επίσημα, μετά την απελευθέρωση της Ήπείρου, το 1919 στο ΦΕΚ 184Α - 19/08/1919 να ορίζεται έδρα της ομώνυμης νεοϊδρυθείσας κοινότητας.[5] Σύμφωνα με το σχέδιο Καλλικράτης, μαζί τη Δομολεσσά και το Μικροχώρι αποτελούν την κοινότητα Σενίκου που υπάγεται στην Δημοτική Ενότητα Σελλών του Δήμου Δωδώνης και σύμφωνα με την απογραφή του 2011, έχει πληθυσμό 77 κατοίκους.[6]
Πηγές
ΕπεξεργασίαΠαραπομπές
Επεξεργασία- ↑ Εγκυκλοπαίδεια Νέα Δομή. 30. Αθήνα: Τεγόπουλος - Μανιατέας. 1996. σελ. 312.
- ↑ 2,0 2,1 User, Super. «Δ.Ε. Σελλών». dodoni.gr. Ανακτήθηκε στις 2 Απριλίου 2023.
- ↑ Εγκυκλοπαίδεια Πάπυρος Λαρούς Μπριτάννικα. 53. Εκδοτικός Οργανισμός Πάπυρος. 1996. σελ. 327.
- ↑ «ΔΙΑΡΚΗΣ ΚΑΤΑΛΟΓΟΣ ΚΗΡΥΓΜΕΝΩΝ ΑΡΧΑΙΟΛΟΓΙΚΩΝ ΧΩΡΩΝ ΚΑΙ ΜΝΗΜΕΙΩΝ». listedmonuments.culture.gr. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 2 Απριλίου 2023. Ανακτήθηκε στις 2 Απριλίου 2023.
- ↑ «ΕΕΤΑΑ-Διοικητικές Μεταβολές των Οικισμών». www.eetaa.gr. Ανακτήθηκε στις 2 Απριλίου 2023.
- ↑ ΦΕΚ αποτελεσμάτων ΜΟΝΙΜΟΥ πληθυσμού απογραφής 2011», σελ. 10566 (σελ. 92 του pdf)