Βικιπαίδεια

Σαρλότ Κορντέ

Το λήμμα δεν περιέχει πηγές ή αυτές που περιέχει δεν επαρκούν. Μπορείτε να βοηθήσετε προσθέτοντας την κατάλληλη τεκμηρίωση. Υλικό που είναι ατεκμηρίωτο μπορεί να αμφισβητηθεί και να αφαιρεθεί.
Η σήμανση τοποθετήθηκε στις 15/07/2018.

Η Σαρλότ Κορντέ (Marie-Anne-Charlotte de Corday d’Armont, 27 Ιουλίου 1768 - 17 Ιουλίου 1793) ήταν Γαλλίδα Γιρονδίνη και δολοφόνος του Ζαν Πωλ Μαρά.

Σαρλότ Κορντέ
Η Σαρλότ Κορντέ
Γενικές πληροφορίες
Όνομα στη
μητρική γλώσσα		Charlotte Corday (Γαλλικά)
Γέννηση27  Ιουλίου 1768[1][2][3]
Ligneries
Θάνατος17  Ιουλίου 1793[1][2][3]
Πλατεία Κονκόρντ
Αιτία θανάτουdecapitation by guillotine
Τόπος ταφήςΚοιμητήριο της Μαντλέν
Χώρα πολιτογράφησηςΓαλλία
ΘρησκείαΚαθολικισμός
Εκπαίδευση και γλώσσες
Ομιλούμενες γλώσσεςΓαλλικά[1]
Πληροφορίες ασχολίας
Ποινική κατάσταση
Κατηγορίες εγκλήματοςδολοφονία
Υπογραφή
Commons page Σχετικά πολυμέσα
δεδομένα

Το πλήρες όνομά της ήταν Μαρί Αν Σαρλότ Κορντέ ντ'Αρμόν. Ήταν μέλος αριστοκρατικής πλην φτωχής οικογένειας. Γεννήθηκε στην Καέν και το 1789 και όταν ο Μαρά διέταξε τη σύλληψη 22 Γιρονδίνων, αποφάσισε να τον δολοφονήσει. Αυτό έγινε στις 13 Ιουλίου 1793, στο μπάνιο του επαναστάτη. Είχε προηγηθεί μια πρώτη απόπειρα να τον συναντήσει, αλλά ο Μαρά δεν τη δέχτηκε. Στη δεύτερη απόπειρα, τη δέχτηκε και η Κορντέ- που ήδη είχε αγοράσει ένα μαχαίρι από το Παρίσι- του διάβασε ονόματα Γιρονδίνων, που φέρονταν να σχεδιάζουν επανάσταση. Τότε, η Κορντέ τράβηξε το μαχαίρι και το βύθισε στο στήθος του, τρυπώντας τον πνεύμονα, την αορτή και την αριστερή κοιλία της καρδιάς. Ο Μαρά ούρλιαξε «A moi, ma chère amie!» («Σε μένα, αγαπητή μου φίλη!») και πέθανε. Στη δίκη της, η Κορντέ παραδέχτηκε ότι διέπραξε μόνη της τη δολοφονία, «για να σώσει 100.000 ανθρώπους». Πέθανε στη λαιμητόμο.

Ο Μαρά τιμήθηκε ως ήρωας, αλλά δύο χρόνια μετά, η Κορντέ αποκαταστάθηκε καθώς θεωρήθηκε ότι βοήθησε στην εξολόθρευση ενός «τέρατος».

Πολιτιστικές αναφορές

Επεξεργασία
  • Ο Percy Bysshe Shelley έγραψε για την Κορντέ στο βιβλίο του Posthumous Fragments of Margaret Nicholson (1810).
  • Η Αμερικανίδα δραματουργός Sarah Pogson Smith (1774-1870) μνημόνευσε την Κορντέ στην δραματική παράσταση The Female Enthusiast: A Tragedy in Five Acts (1807).
  • Ο Λαμαρτίνος της αφιέρωσε ένα βιβλίο από την σειρά βιβλίων του Histoire des Girondins (1847), στο οποίο της απέδωσε το ψευδώνυμο με το οποίο είναι σήμερα διάσημη : "l'ange de l'assassinat" (the angel of assassination).
  • Ο Γάλλος δραματουργός François Ponsard (1814-67) έγραψε μια παράσταση, με τον τίτλο Charlotte Corday, η οποία έκανε πρεμιέρα στο Théâtre Français τον Μάρτιο του 1850.
  • Το Harper's Weekly ανέφερε την Κορντέ στην έκδοση της 29ης Απριλίου 1865, σε μια σειρά άρθρων που ανέλυαν την δολοφονία του Αβραάμ Λίνκολν, ως η "μόνη δολοφόνος της οποίας η ιστορία με ανοχή και με χειροκροτήματα" αλλά καταλήγει ότι η δολοφονία του Μαρά ήταν ένα λάθος καθώς η ίδια έγινε το θύμα του Μαρά αντί να σώσει ή να βοηθήσει τα θύματά του.
  • Στο τέλος της τρίτης πράξης, προτού φύγει για να σκοτώσει τον τσάρο, η επώνυμη ηρωίδα στο θεατρικό έργο του Όσκαρ Ουάιλντ Vera ; ή The Nihilists αναφωνεί "το πνεύμα της Σαρλότ Κορντέ έχει εισέλθει στην ψυχή μου τώρα".
  • Η Κορντέ κάνει μια σύντομη αλλά σημαντική εμφάνιση στο μυθιστόρημα A Far Better Rest της Susanne Alleyn, μια αναπροσαρμογή του μυθιστορήματος A Tale of Two Cities.
  • Ο Drieu La Rochelle έγραψε μια παράσταση σε τρεις πράξεις με τον τίτλο Σαρλότ Κορντέ το 1939. Ανέβηκε στην θεατρική σκηνή της νότιας Γαλλίας κατά την διάρκεια του Β' Παγκοσμίου Πολέμου. Η Κορντέ παρουσιάζεται ως μια ένθερμη ρεπουμπλικανή που ελπίζει ότι η απομάκρυνση του Μαρά θα σώσει την επανάσταση και θα την αποτρέψει από το να γίνει τυραννία.
  • Ο Ιταλός συνθέτης Lorenzo Ferrero (1951-) συνέθεσε μια όπερα σε τρεις πράξεις με τον τίτλο Σαρλότ Κορντέ, για την επέτειο των 200 ετών από την Γαλλική Επανάσταση.
  • Στο έργο του Peter Weiss Marat/Sade, η δολοφονία του Μαρά παρουσιάζεται ως θεατρικό έργο, σε κείμενα του Μαρκησίου δε Σαντ, στο οποίο συμμετείχαν οι τρόφιμοι του ασύλου του Charenton.
  • Ο Βρετανός τραγουδιστής και συνθέτης Al Stewart συμπεριέλαβε ένα τραγούδι για την Κορντέ, σε στίχους του ίδιου και του Tori Amos, στον δίσκο Famous Last Words (1993).
  • The graphic novel series L'Ordre Du Chaos includes a whole book dedicated to Charlotte Corday and Marat (ISBN 978-2756024820).
  • Στο μυθιστόρημα Οι άθλιοι, ο Combeferre likens Enjolras's execution of Le Cabuc to Corday's assassination of Marat, calling it a "liberating murder."
  • Actor Herbert Lom's novel Dr Guillotine features Corday as a principal protagonist in a story set around the Reign of Terror.
  • Corday is a central character in Lauren Gunderson's 2017 play The Revolutionists, a comedic quartet about four French women during the Reign of Terror.
  • In Kate Douglas Wiggins' 1903 novel Rebecca of Sunnybrook Farm, young Rebecca re-enacts a scene of Charlotte Corday in prison, with her friends playing the role of the mob.

Παραπομπές

Επεξεργασία
  1. ↑ 1,0 1,1 1,2 1,3 Εθνική Βιβλιοθήκη της Γαλλίας: (Γαλλικά) καθιερωμένοι όροι της Εθνικής Βιβλιοθήκης της Γαλλίας. 121370091. Ανακτήθηκε στις 10  Οκτωβρίου 2015.
  2. ↑ 2,0 2,1 2,2 «Encyclopædia Britannica» (Αγγλικά) biography/Charlotte-Corday. Ανακτήθηκε στις 9  Οκτωβρίου 2017.
  3. ↑ 3,0 3,1 3,2 (Αγγλικά) SNAC. w6g172v6. Ανακτήθηκε στις 9  Οκτωβρίου 2017.

Περαιτέρω μελέτη

Επεξεργασία
  • Alstine, RK van (2008), Charlotte Corday, Kellock Robertson Press.
  • Corazzo, Nina, and Catherine R. Montfort (1994), "Charlotte Corday: femme-homme", in Montfort, Catherine R, Literate Women and the French Revolution of 1789, Birmingham, AL: Umma Publications.
  • Corday, Charlotte, L’Addresse aux Français amis des lois et de la paix [Address to French friends of the Law and Peace].
  • Franklin, Charles (1967), Woman in the Case, New York: Taplinger.
  • Goldsmith, Margaret (1935), Seven Women Against the World, London: Methuen.
  • Gutwirth, Madelyn (1992), The Twilight of the Goddesses; Women and Representation in the French Revolutionary Era, New Brunswick, NJ: Rutgers University Press.
  • Kindleberger, Elizabeth R (1994), "Charlotte Corday in Text and Image: A Case Study in the French Revolution and Women's History", French Historical Studies, 18 (4), pp. 969–99.
  • Loomis, Stanley (1964), Paris in the Terror, JB Lippincott.
  • Mazeau, Guillaume (2009), Le bain de l'histoire. Charlotte Corday et l'attentat contre Marat (1793–2009), Champ Vallon: Seyssel.
  • ———— (2009), Corday contre Marat. Deux siècles d'images, Versailles: Artlys.
  • ———— (2006), Charlotte Corday en 30 Questions, La Crèche, Geste éditions.
  • Outram, Dorinda (1989), The Body and the French Revolution: Sex, Class and Political Culture, New Haven: Yale University Press.
  • Schama, Simon; Livesey, John (2005), Citizens: A Chronicle of the French Revolution, London: Royal National Institute of the Blind.
  • Sokolnikova, Halina (1932), Nine Women Drawn from the Epoch of the French Revolution, trans. Η C Stevens, Cape, NY.
  • Whitham, John Mills (1968), Men and Women of the French Revolution, Freeport, NY: Books for Libraries Press.

Εξωτερικοί σύνδεσμοι

Επεξεργασία
  •   Πολυμέσα σχετικά με το θέμα Charlotte Corday στο Wikimedia Commons


Ανακτήθηκε από "https://el.wiki.x.io/w/index.php?title=Σαρλότ_Κορντέ&oldid=9959850"