Ριντόλφο Γκιρλαντάιο
Ο Ριντόλφο Γκιρλαντάιο (ιταλ.: Ridolfo Ghirlandaio ή Ghirlandajo) (Φλωρεντία 14 Φεβρουαρίου 1483 - 6 Ιουνίου 1561) ήταν ζωγράφος της Ιταλικής Αναγέννησης, που εργάστηκε κυρίως στη Φλωρεντία[7]. Ο Ριντόλφο Γκιρλαντάιο ήταν γιος του Αναγεννησιακού ζωγράφου Ντομένικο Γκιρλαντάιο.
| Ριντόλφο Γκιρλαντάιο | |
|---|---|
 | |
| Όνομα στη μητρική γλώσσα | Ridolfo del Ghirlandaio (Ιταλικά) |
| Γέννηση | 4 Φεβρουαρίου 1483[1][2] Φλωρεντία[3] |
| Θάνατος | 6 Ιανουαρίου 1561[1][2][4] Φλωρεντία[5] |
| Ιδιότητα | ζωγράφος[6] |
| Γονείς | Ντομένικο Γκιρλαντάιο |
| Συγγενείς | Νταβίντε Γκιρλαντάιο (θείος) |
| Είδος τέχνης | προσωπογραφία και θρησκευτική τέχνη |
| Σημαντικά έργα | d:Q3690992, Portrait of a Woman, called "The Nun" και Allegory |
 Σχετικά πολυμέσα | |
Βιογραφία
ΕπεξεργασίαΓεννήθηκε στη Φλωρεντία. Όντας λιγότερο από έντεκα χρονών όταν πέθανε ο πατέρας του, ο Ριντόλφο είχε ανατραφεί από το θείο του Νταβίντε Γκιρλαντάιο, ζωγράφο με μέτρια ταλέντα. Ο Βαζάρι αναφέρει ότι ο Ριντόλφο εκπαιδεύτηκε από τον Φρα Μπαρτολομέο[8].
Τα έργα του μεταξύ των ημερομηνιών 1504 και 1508 δείχνουν σημαντική επιρροή από τον Φρα Μπαρτολομέο και τον Ραφαήλ, με τον οποίο ήταν φίλοι. Από τη Ρώμη το 1508, ο Ραφαήλ ζήτησε από τον Ριντόλφο να τον ακολουθήσει, αλλά ο Φλωρεντινός ζωγράφος έμεινε στην πατρίδα του. Στη Φλωρεντία, έγινε ένας από τους σπουδαιότερους ζωγράφους για τέμπλα, τοιχογραφίες και πορτρέτα.
Ήταν διαπρεπής για την εκτέλεση μεγάλων σκηνικών για διάφορες δημόσιες εκδηλώσεις, όπως το γάμο του Τζουλιάνο των Μεδίκων, καθώς και την είσοδο του Λέοντα Ι΄ στην Φλωρεντία το 1515. Στην ακμή του ήταν ειλικρινής και ευσυνείδητος ως καλλιτέχνης, αλλά από περίπου 1527 άρχισε να πέφτει, έχοντας ήδη αποκτήσει ένα όμορφο ακίνητο, περισσότερο από επαρκές για τη διατήρηση της ευημερίας στην μεγάλη οικογένεια του με δεκαπέντε παιδιά, και τα έργα του έγιναν συγκριτικά τεχνοτροπικά και επαναλαμβανόμενα. Οι γιοι του ήταν έμποροι στη Γαλλία και τη Φερράρα. Ο ίδιος πήρε μέρος σε εμπορικές υποθέσεις, και άρχισε να δ;iνει κάποια προσοχή στα ψηφιδωτά, αλλά φαίνεται ότι, μετά την ολοκλήρωση ενός ψηφιδωτού, τον Ευαγγελισμό πάνω από την πόρτα στη Βασιλική της Ευαγγελίστριας, η υπομονή τον εγκατέλειψε για τη συνέχιση αυτών των κοπιαστικών εργασιών. Σε προχωρημένη ηλικία ο Ριντόλφο ήταν σε μεγάλο βαθμό παραπληγικός από ουρική αρθρίτιδα. Φαίνεται ότι ήταν ένας ευγενικός, χαλαρός χαρακτήρας, πολύ σεβάσμιος από τους φίλους και τους προστάτες του.
Έργα
ΕπεξεργασίαΜεταξύ των αριστουργημάτων του, κυρίως ελαιογραφίες, είναι: ο Χριστός στο δρόμο του Γολγοθά, τώρα στο Παλάτσο Αντιννόρι. Ένας Ευαγγελισμός στο Αβαείο του Μοντολιβάτο κοντά στη Φλωρεντία, με το στυλ του Λεονάρντο. Το 1504, ολοκλήρωσε τη Στέψη της Θεοτόκου.[9] Ζωγράφισε μια Γέννηση,[10] και μια πρεντέλα στο Loggia del Bigallo, Φλωρεντία, πέντε πίνακες που απεικονίζουν τη Γέννηση και άλλα θέματα. Το 1514, στην οροφή του παρεκκλησίου του Αγίου Βερνάρδου στο Palazzo Pubblico, Φλωρεντία, μια τοιχογραφία της Αγίας Τριάδας, με κεφαλές των Δώδεκα Αποστόλων και άλλα στοιχεία, καθώς και τον Ευαγγελισμό. Επίσης, η Κοίμηση της Θεοτόκου, η οποία παραχωρεί τη ζώνη της στο Άγιο Θωμά, στη πατάρι της χορωδίας στον καθεδρικό ναό του Πράτο.
Την ίδια εποχή, μια εικόνα που δείχνει την υψηλότερη ικανότητα του, γεμάτη με έκφραση, έντονη ζωή, και τη σταθερά επιτυχημένη εικονογραφική μέθοδο, Ο Άγιος Ζηνόβιος Αναζωογονεί Παιδί, και Ανακομιδή των λειψάνων του Αγίου Ζηνοβίου.[11] Το 1521, η Πιετά, στον Άγιο Αυγουστίνο, Κόλλε ντι Βαλ ντ'Έλσα, σε φυσικό μέγεθος. Προς το 1526, η Κοίμηση της Θεοτόκου,[12] που περιέχει το πορτραίτο του ζωγράφου. Ένα εξαιρετικό πορτρέτο του Μεγάλου Δούκα Κόσιμο των Μεδίκων νεαρού. Το 1543, μια σειρά από τοιχογραφίες στο μοναστήρι της Σάντα Μαρία ντέλι Άντζελι. Στην Εθνική Πινακοθήκη, Λονδίνο, βρίσκεται Η πομπή προς τον Γολγοθά. Του Πορτρέτο ενός άνδρα με ένα ροζ είναι στη Δημόσια Πινακοθήκη Ντούνεντιν. Ένας μεγάλος αριθμός των πινάκων βωμών εκτελέστηκαν από τον Γκιρλαντάιο, με τη βοήθεια του αγαπημένου μαθητή του, Μικέλε Τοσίνι (ο οποίος λόγω του μέντορά του απέκτησε το όνομα Michele di Ridolfo). Άλλοι από τους μαθητές του ήταν ο Μαριάνο Γκραζιντέι από την Πέσια,[13] ο Κάρλο Πορτέλλι από το Λόρο, και ο Μπάτσιο Γκόττι που μετακόμισε στη Γαλλία.[14]
- Έργα και λεπτομέρειες
-
Προσκύνηση των Βοσκών (λεπτομέρεια), 1510 -
Παναγία και Βρέφος -
Λεπτομέρεια από νωπογραφία
_-_WGA08920.jpg)
_05.JPG)
- Πορτραίτα
-
Πορτραίτο του Κολόμβου -
-
-
-
-
-
-
Δείτε επίσης
ΕπεξεργασίαΠαραπομπές
Επεξεργασία- ↑ 1,0 1,1 «Dizionario Biografico degli Italiani». (Ιταλικά) Dizionario Biografico degli Italiani. 1960. bigordi-ridolfo-detto-ghirlandaio. Ανακτήθηκε στις 27 Ιουνίου 2018.
- ↑ 2,0 2,1 (Γερμανικά) Εγκυκλοπαίδεια Μπρόκχαους. ghirlandaio-ridolfo.
- ↑ Εθνική Βιβλιοθήκη της Γερμανίας: (Γερμανικά) Gemeinsame Normdatei. Ανακτήθηκε στις 10 Δεκεμβρίου 2014.
- ↑ «Proleksis enciklopedija» (Κροατικά) 23236.
- ↑ Εθνική Βιβλιοθήκη της Γερμανίας: (Γερμανικά) Gemeinsame Normdatei. Ανακτήθηκε στις 30 Δεκεμβρίου 2014.
- ↑ The Fine Art Archive. cs
.isabart .org /person /160745. Ανακτήθηκε στις 1 Απριλίου 2021. - ↑ Sawkin, Annemarie· Franklin, David· Waldman, Louis Alexander (2001). Italian Renaissance Masters. Milwaukee: Haggerty Museum of Art, Marquette University. σελ. 17.
- ↑ Evans, George William D.· Lanzi, Luigi Antonio (1831). London: J. Hachard & Son. σελίδες 140–141 https://books.google.gr/books?id=gYwqY1YcouUC&pg=PA140&dq=ridolfo+ghirlandaio&hl=el&sa=X&ved=0CDkQ6AEwBDgKahUKEwjbv427srbIAhVCTBoKHY6XDg0#v=onepage&q=ridolfo%20ghirlandaio&f=false. Missing or empty
|title=(βοήθεια) - ↑ τώρα στο Λούβρο
- ↑ τώρα στο Ερμιτάζ, Αγία Πετρούπολη
- ↑ τώρα στα Ουφίτσι
- ↑ τώρα στο Μουσείο του Βερολίνου
- ↑ Storia della val di Nievole dall'origine di Pescia fino all'anno 1818, page 389.
- ↑ Orlandi, Pellegrino Antonio; Guarienti, Pietro (1719), Abecedario pittorico, Naples, σελ. 79, http://books.google.com/?id=x3MGAAAAQAAJ
Βιβλιογραφία
Επεξεργασία
Το παρόν λήμμα ενσωματώνει κείμενο από έκδοση που είναι πλέον κοινό κτήμα: Chisholm, Hugh, επιμ.. (1911) Εγκυκλοπαίδεια Μπριτάννικα (11η έκδοση) Cambridge University Press