Ρητίνη σιλικόνης

Οι ρητίνες σιλικόνης είναι ένας τύπος υλικού σιλικόνης που σχηματίζεται με διακλάδωση, ολιγοσιλοξάνιων τύπου κλωβού με τον γενικό τύπο R_nSiX_mO_y, όπου R είναι ένας μη ενεργός υποκαταστάτης, συνήθως μεθύλιο (Me) ή φαινύλιο (Ph) και X είναι μια λειτουργική ομάδα H, OH, Cl ή αλκοξυ ομάδα(OR). Αυτές οι ομάδες συμπυκνώνονται παραπέρα σε πολλές εφαρμογές, για να δώσουν υψηλά διασταυρωμένα, αδιάλυτα πλέγματα πολυσιλοξάνιου.

Όταν το R είναι μεθύλιο, οι τέσσερις πιθανές λειτουργικές μονάδες μονομερούς σιλοξάνιου περιγράφονται ως εξής:

• "M" αντιστοιχεί σε Me₃SiO,
• "D" για Me₂SiO₂,
• "T" για MeSiO₃ and
• "Q" για SiO₄.

Σημειώστε ότι ένα πλέγμα από μόνο ομάδες Q γίνεται τετηγμένος χαλαζίας.

Οι πιο άφθονες ρητίνες σιλικόνης δομούνται από μονάδες D και T (ρητίνες DT) ή από μονάδες M και Q (ρητίνες MQ), αλλά και πολλοί άλλοι συνδυασμοί (MDT, MTQ, QDT) χρησιμοποιούνται επίσης στη βιομηχανία.

Οι ρητίνες σιλικόνης αντιπροσωπεύουν ένα ευρύ φάσμα προϊόντων. Υλικά με μοριακή μάζα στην περιοχή των 1000-10.000 είναι πολύ χρήσιμα σε κόλλες ευαίσθητες σε πίεση, σε μαστίχες σιλικόνης, επιστρώσεις και πρόσθετα.

Οι ρητίνες σιλικόνης παρασκευάζονται με υδρολυτική συμπύκνωση διάφορων πρόδρομων σιλικονών. Στις πρώιμες διεργασίες παρασκευής ρητινών σιλικόνης, το πυριτικό νάτριο και διάφορα χλωροσιλάνια χρησιμοποιήθηκαν ως αρχικά αντιδραστήρια. Αν και τα αρχικά αντιδραστήρια ήταν τα πιο φθηνά (κάτι συνηθισμένο για τη βιομηχανία), ο δομικός έλεγχος του προϊόντος ήταν πολύ δύσκολος. Πιο πρόσφατα, ένα λιγότερο δραστικό τετρααιθοξυσιλάνιο - (TEOS) ή πολυπυριτικό αιθύλιο και διάφορα δισιλοξάνια χρησιμοποιούνται ως αρχικά αντιδραστήρια.

Μικροβιακή επιδείνωση

Τα φύκη Stichococcus bacillaris και συγκεκριμένα είδη μυκήτων παρατηρήθηκε ότι αποικίζουν ρητίνες σιλικόνης που χρησιμοποιούνται σε αρχαιολογικές τοποθεσίες.