Ραδάμανθυς
Στην Αρχαία ελληνική μυθολογία ο Ραδάμανθυς ήταν ήρωας της Κρήτης, ένας από τους γιούς του Δία και της Ευρώπης, αδελφοί του ήταν ο Μίνωας και ο Σαρπηδόνας.[5] Σαν γιος του Δία θεωρείται ημίθεος, το όνομα του σημαίνει "αυτός που δείχνει σκληρή και άκαμπτη δικαιοσύνη", γι΄αυτό έγινε αργότερα ένας από τους Κριτές του Άδη. Τον Μίνωα, τον Ραδάμανθυ και τον Σαρπηδόνα ανέθρεψε ο πατριός τους, βασιλιάς της Κρήτης Αστερίων, που νυμφεύτηκε τη μητέρα τους Ευρώπη. Ο Ραδάμανθυς είχε δύο γιους, τον Γόρτυ, που σχετίζεται με την Κρητική Γόρτυνα, και τον Ερυθρό, που ίδρυσε τις Ερυθρές Ιωνίας. Σύμφωνα με μερικούς συγγραφείς όπως ο Πλούταρχος, ο σύζυγος της Αριάδνης ήταν ο Ραδάμανθυς και όχι ο Διόνυσος· μαζί της απέκτησε τον Οινοπίονα, τον Στάφυλο και τον Θόα. Η Αριάδνη ήταν -σύμφωνα με την παράδοση- κόρη του αδελφού του Μίνωα, ή -σύμφωνα με άλλες παραδόσεις- κόρη του ομώνυμου εγγονού του, Μίνωα Β΄· σύμφωνα με τον μύθο του Θησέα την απήγαγε ο Διόνυσος.
| Ραδάμανθυς | |
|---|---|
 | |
| Πληροφορίες ασχολίας | |
| Οικογένεια | |
| Σύζυγος | Αλκμήνη[1][2] |
| Τέκνα | Οινοπίων Ερυθρός Γόρτυς |
| Γονείς | Δίας[1] και Ήφαιστος και Ευρώπη[1][3] |
| Αδέλφια | Μίνωας[1][4] Σαρπηδών |
| Αξιώματα και βραβεύσεις | |
| Αξίωμα | βασιλιάς της Κρήτης |
 Σχετικά πολυμέσα | |
Ο μύθος
ΕπεξεργασίαΣύμφωνα με τοπική, περισσότερο, παράδοση, ο Ραδάμανθυς φημιζόταν για τη σοφία και για τη δίκαιη κρίση του. Πέρα από την θέση του σαν Κριτής του Άδη, φημίζεται και ως διάσημος Κρητικός νομοθέτης: σε αυτόν αποδιδόταν η σύνταξη του Κρητικού Κώδικα. Ένας από τους νόμους του Ραδάμανθυ ήταν η υποχρέωση του νόμου χρησιμοποιώντας ζώα.[6] Άλλος ένας σοβαρός νόμος ήταν η απαλλαγή από τιμωρία, σε όσους χρησιμοποίησαν βία για λόγους άμυνας.[7] Ο Πλάτωνας στο Α΄ Βιβλίο των Νόμων του υμνεί την Κρητική νομοθεσία του Ραδάμανθυ μαζί με την νομοθεσία της Λακεδαιμονίου Πολιτείας· ο Ραδάμανθυς θεωρείται ο δικαιότερος άνθρωπο, που πέρασε από τον κόσμο. Ο θετός του πατέρας Αστερίων πέθανε και τον διαδέχτηκε στον θρόνο της Κρήτης ο μεγαλύτερος αδελφός του Μίνωας, ο οποίος έστειλε εξορία τους αδελφούς του, από φόβο μήπως του πάρουν τον θρόνο· ο Ραδάμανθυς είχε τεράστια δημοτικότητα στους Κρητικούς. Ο Ραδάμανθυς κατέφυγε στην Βοιωτία, όπου νυμφεύτηκε την Αλκμήνη, χήρα του Αμφιτρύωνα και μητέρα του Ηρακλή. Ο μεσαιωνικός ιστορικός συγγραφέας Ιωάννης Τζέτζης γράφει, ότι ο Ραδάμανθυς ήταν ο διδάσκαλος του Ηρακλή. Οι αποικίες του Ραδάμανθυ σχετίζονται με τα νησιά του Αιγαίου, που ήταν υποτελή στην Κρήτη και τον αδελφό του Μίνωα· άλλοι συγγραφείς τον σχετίζουν με την κεντρική Ελλάδα.[8] Μετά τον θάνατό του λοιπόν, ο Πλούτωνας τού ανέθεσε να δικάζει τους νεκρούς στον Άδη, μαζί με τον Μίνωα και τον Αιακό. Κατά τον Όμηρο, ο Ραδάμανθυς ταξίδεψε με πλοία των Φαιάκων στην Εύβοια αναζητώντας τον Γίγαντα Τιτυό.
Δείτε επίσης
Επεξεργασία- Στην αγγλική γλώσσα υπάρχει το επίθετο «Rhadamanthine» («ραδαμάνθειος»), που χρησιμοποιείται για να περιγράψει μια δίκαιη αλλά ανελαστική κρίση ή δικαστική απόφαση.
- Ο αστεροειδής 38083 Ραδάμανθυς (38083 Rhadamanthus) της Ζώνης του Κάιπερ, που ανακαλύφθηκε το 1999, έλαβε το όνομά του από τον μυθικό δικαστή.
Γενεαλογία
Επεξεργασία| Δίας | Ευρώπη | Αστερίων βασ. της Κρήτης | |||||||||||||||||||||||||||
| Ραδάμανθυς δικαστής ∞ Αλκμήνη | Μίνωας βασ. της Κρήτης ∞ Πασιφάη | Σαρπηδόνας [1] βασ. της Λυκίας | |||||||||||||||||||||||||||
| Κατρέας | Δευκαλίων του Μίνωα | Γλαύκος του Μίνωα | Ανδρόγεως | ||||||||||||||||||||||||||
| Αλθαιμένης | Ιδομενέας βασ. της Κρήτης | (νόθος) Μόλος | Σθένελος του Ανδρόγεω | ||||||||||||||||||||||||||
| Ιδαμάντης βασ. της Κρήτης | Ίφικλος | Μηριόνης μαχητής στην Τροία | |||||||||||||||||||||||||||
Παραπομπές
Επεξεργασία- ↑ 1,0 1,1 1,2 1,3 1,4 1,5 «Rhadamanthys» (Ρωσικά)
- ↑ «Alcmena» (Ρωσικά)
- ↑ 3,0 3,1 «Europa» (Ρωσικά)
- ↑ «Minos» (Ρωσικά)
- ↑ Bulfinch, Thomas; Scott, J. Loughran (John Loughran) (24 January 1898). "The age of fable; or, Beauties of mythology"
- ↑ Porphyry, De Abstinentia III.16.6, on which see Jean Bouffartigue, Porphyre, De l'abstinence, (Paris) 1979, σ. 171
- ↑ Βιβλιοθήκη Απολλοδώρου
- ↑ John Davidson, Rhadamanthys and the Family of Herakles. L'antiquité classique, 1999, Τόμ 68, σσ. 247-252
Πηγές
Επεξεργασία- Emmy Patsi-Garin: Επίτομο λεξικό Ελληνικής Μυθολογίας, εκδ. οίκος «Χάρη Πάτση», Αθήνα 1969