Πρωτόκολλο του Λονδίνου (1828)
| Το λήμμα δεν περιέχει πηγές ή αυτές που περιέχει δεν επαρκούν. |
Το Πρωτόκολλο του Λονδίνου της 16ης Νοεμβρίου 1828 ήταν μια συμφωνία μεταξύ των τριών μεγάλων Δυνάμεων (Βρετανία, Γαλλία και Ρωσία), με την οποία ίδρυσε το εσωτερικά αυτόνομο, αλλά υποτελές ελληνικό κράτος υπό Οθωμανική επικυριαρχία.
Ως αποτέλεσμα του ελληνικού πολέμου της Ανεξαρτησίας, που άρχισε το 1821. Η παρέμβαση των μεγάλων δυνάμεων στην σύγκρουση μετά τη Συνθήκη του Λονδίνου στην Ναυμαχία του Ναβαρίνου (1827), η δημιουργία ενός κράτους στη νότια Ελλάδα είχε γίνει αναγκαία. Το 1827, η ελληνική Τρίτη Εθνική Συνέλευση ανέθεσε τη διακυβέρνηση του νέου έθνους στον Ιωάννη Καποδίστρια, ο οποίος έφτασε στην Ελλάδα τον Ιανουάριο του 1828. Παράλληλα με τις προσπάθειές του να θέσει τα θεμέλια για ένα σύγχρονο κράτος, ο Καποδίστριας ανέλαβε τις διαπραγματεύσεις με τις μεγάλες Δυνάμεις ως προς την έκταση και το συνταγματικό καθεστώς του νέου ελληνικού κράτους, ιδιαίτερα κατά τη διάρκεια της Διάσκεψης του Πόρου των πρεσβευτών των Μεγάλων Δυνάμεων τον Σεπτέμβριο του 1828.
Αν και οι πρέσβεις πρότειναν μια ευρεία εδαφική βάση για το νέο ελληνικό κράτος, το Νοέμβριο του 1828, αγνοώντας τις συστάσεις των πρεσβευτών, οι μεγάλες Δυνάμεις συμφώνησαν για το πρώτο Πρωτόκολλο του Λονδίνου, με το οποίο δημιουργείται ένα αυτόνομο ελληνικό κράτος, το οποίο θα είναι υποτελές στο Σουλτάνο και περιορίζεται στην Πελοπόννησο (Μοριάς) και τις Κυκλάδες. Αυτό άφησε έξω την Κεντρική Ελλάδα, την Κρήτη και άλλα νησιά που είχαν συμμετάσχει στην ελληνική επανάσταση και/ή ήταν υπό ελληνικό έλεγχο για κάποιο διάστημα.
Στην εκδήλωση, το Πρωτόκολλο τροποποιήθηκε στις 22 Μαρτίου 1829 με την υπογραφή του δεύτερου Πρωτόκολλου του Λονδίνου, το οποίο αποδέχθηκε τις συστάσεις της διάσκεψης του Πόρου σε μεγάλο βαθμό.