Πολ Κιρακοσιάν

Ο Πολ Κιρακοσιάν (Αρμενικά: Փօլ Կիրակոսեան; 1926 – 20 Νοεμβρίου 1993) ήταν Αρμένιος Λιβανέζος ζωγράφος.

Πολ Κιρακοσιάν
Γενικές πληροφορίες
Όνομα στη μητρική γλώσσα	Պոլ Կիրակոսյան (Αρμενικά)
Γέννηση	25  Δεκεμβρίου 1926 Ιερουσαλήμ
Θάνατος	20  Νοεμβρίου 1993 Βηρυτός
Χώρα πολιτογράφησης	Λίβανος
Εκπαίδευση και γλώσσες
Ομιλούμενες γλώσσες	Αραβικά Γαλλικά Aρμενικά
Πληροφορίες ασχολίας
Ιδιότητα	εικαστικός καλλιτέχνης ζωγράφος
Ιστότοπος
www.paulguiragossian.com

Βιογραφία

Γεννημένος από Αρμένιους γονείς, που επέζησαν της γενοκτονίας των Αρμενίων, ο Πολ Κιρακοσιάν βίωσε τις συνέπειες της εξορίας από πολύ τρυφερή ηλικία. Μεγαλωμένος σε οικοτροφεία, μεγάλωσε μακριά από τη μητέρα του, η οποία έπρεπε να εργαστεί, για να εξασφαλίσει ότι οι δύο γιοι της θα λάβουν εκπαίδευση.

Στις αρχές της δεκαετίας του 1940, ο Κιρακοσιάν και η οικογένειά του μετακόμισαν στη Γιάφα, όπου παρακολούθησε το Studio Yarkon (1944 - 1945), για να αρχίσει να βελτιώνει το πάθος του για τη ζωγραφική. Το 1947, η οικογένεια αναγκάστηκε να μετακομίσει ξανά και εγκαταστάθηκε στον Λίβανο.

Στη δεκαετία του 1950, ο Κιρακοσιάν άρχισε να διδάσκει τέχνη σε πολλά αρμενικά σχολεία και εργάστηκε ως εικονογράφος. Αργότερα ξεκίνησε τη δική του επιχείρηση με τον αδελφό του Αντουάν, ζωγραφίζοντας πανό κινηματογράφου, αφίσες και σχεδιάζοντας εικονογραφήσεις για βιβλία. Αμέσως μετά έγινε γνωστός για την τέχνη του και παρουσιάστηκε στους συγχρόνους του. Κατόπιν άρχισε να εκθέτει τα έργα του στη Βηρυτό και τελικά σε όλο τον κόσμο.

Το 1956, ο Κιρακοσιάν κέρδισε το πρώτο βραβείο σε διαγωνισμό ζωγραφικής, κάτι που του χάρισε μια υποτροφία από την ιταλική κυβέρνηση για να σπουδάσει στην Ακαδημία Καλών Τεχνών της Φλωρεντίας (Accademia di Belle Arti di Firenze). Ενώ βρισκόταν στη Φλωρεντία, είχε πολλές εκθέσεις ξεκινώντας με μια ατομική έκθεση το 1958 στη Γκαλερί Μοντέρνας τέχνης "Η Μόνιμη" (Galeria D'Arte Moderna "La Permanente").

Το 1961, ο Κιρακοσιάν επέστρεψε στη Βηρυτό. Το 1962, ο Κιρακοσιάν έλαβε άλλη μια υποτροφία, αυτή τη φορά από τη Γαλλική Κυβέρνηση, για σπουδές και ζωγραφική στο Παρίσι στο Τα Εργαστήρια των Δασκάλων της Σχολής του Παρισιού (Les Atelier Des Maîtres De L'Ecole De Paris) και μέχρι το τέλος εκείνου του έτους είχε μια ατομική έκθεση στη Γκαλερί Μουφ (Galerie Mouffe).

Στα μέσα της δεκαετίας του 1960 ο Κιρακοσιάν είχε γίνει ένας από τους πιο διάσημους καλλιτέχνες στον Λίβανο και τελικά στον αραβικό κόσμο και παρόλο που ξέσπασε ο πόλεμος στις αρχές της δεκαετίας του 1970, η προσκόλλησή του με τον Λίβανο έγινε μεγαλύτερη και τα έργα του έγιναν πιο χρωματιστά με μηνύματα ελπίδας για τον λαό του.

Το 1989, ο Κιρακοσιάν πήγε στο Παρίσι για να εκθέσει τα έργα του στην Αίθουσα των χαμένων βημάτων (La Salle Des Pas Perdus) στην UNESCO και έζησε στην πόλη με μέρος της οικογένειάς του μέχρι το 1991. Εκείνη τη χρονιά, είχε μια ατομική έκθεση στο Ινστιτούτο Αραβικού Κόσμου (Institut du Monde Arabe). Αυτή η έκθεση επεκτάθηκε και σηματοδότησε την πρώτη ατομική έκθεση στο IMA για κάθε καλλιτέχνη.

Ο Κιρακοσιάν πέθανε στις 20 Νοεμβρίου 1993 στη Βηρυτό. Εκείνο το πρωί αφού ολοκλήρωσε μια υπέροχη ελαιογραφία, αποκάλυψε στην κόρη του ότι επιτέλους πέτυχε αυτό που πάντα ήθελε, συγχωνεύοντας το παλιό και το νέο σε έναν πίνακα.

Η οικογένεια συμφώνησε να δώσει τον τίτλο του πίνακα Το Αντίο ("L'Adieu") και παραμένει ανυπόγραφος στη συλλογή της οικογένειας Κιρακοσιάν. Το έργο του βρίσκεται στην Εθνική Πινακοθήκη της Αρμενίας.

Οικογένεια

Το 1952, ο Πολ παντρεύτηκε τη Ζουλιέτ Χιντιάν, μια νεαρή ζωγράφο και πρώην μαθήτριά του. Μαζί απέκτησαν έξι παιδιά. Ο γιος τους Αρά πέθανε αμέσως μετά τη γέννηση και ο Πολ ζωγράφισε αρκετούς πίνακες ως φόρο τιμής σε αυτόν. Όλα τα παιδιά έχουν σπουδάσει διαφορετικές μορφές τέχνης, αλλά ο Εμμανουέλ, ο Ζαν-Πολ και η Μανουέλλα συνέχισαν την καριέρα τους ως καλλιτέχνες ζωγράφοι, δημιουργώντας το δικό τους όνομα στον κόσμο της τέχνης. Το 2011, η οικογένεια ίδρυσε το Ίδρυμα Πολ Κιρακοσιάν, για να διατηρήσει και να προωθήσει την κληρονομιά του.