Πετρωτό Θεσσαλονίκης

οικισμός της Ελλάδας

Συντεταγμένες: 40°48′51.494″N 22°52′19.632″E / 40.81430389°N 22.87212000°E / 40.81430389; 22.87212000

Το Πετρωτό είναι οικισμός της Κεντρικής Μακεδονίας στην Περιφερειακή Ενότητα Θεσσαλονίκης.[1][2]

Πετρωτό
Πετρωτό is located in Greece
Πετρωτό
Πετρωτό
Διοίκηση
ΧώραΕλλάδα
ΠεριφέρειαΚεντρική Μακεδονία
Περιφερειακή ΕνότηταΘεσσαλονίκης
ΔήμοςΩραιοκάστρου
Δημοτική ΕνότηταΚαλλιθέας
Γεωγραφία
Γεωγραφικό διαμέρισμαΜακεδονία
ΝομόςΘεσσαλονίκης
Υψόμετρο170
Πληθυσμός
Μόνιμος239
Έτος απογραφής2021
Πληροφορίες
Ταχ. κώδικας545 00
Τηλ. κωδικός2310

Γενικά στοιχεία

Επεξεργασία

Το Πετρωτό βρίσκεται στα όρια με την Περιφερειακή Ενότητα Κιλκίς, ανατολικά του Γαλλικού Ποταμού[1] και νοτιοανατολικά της Πικρολίμνης σε υψόμετρο 170 μέτρα[3]. Απέχει περίπου 16 χλμ. βόρεια από το Ωραιόκαστρο (έδρα του δήμου), 24 χλμ. νότια από το Κιλκίς και 29 από το κέντρο της Θεσσαλονίκης. Στον Ιερό Ναό Ζωοδόχου Πηγής του χωριού, γίνονται διάφορες εκδηλώσεις κατά την ετήσια πανήγυρη.[εκκρεμεί παραπομπή] Μέσα από το χωριό διέρχεται η Εθνική Οδός Θεσσαλονίκης - Κιλκίς.[εκκρεμεί παραπομπή] Ανατολικά του χωριού, σε χαμηλό ύψωμα με την ονομασία "Καλές" ή "Γαλές" βρίσκονται ερείπια Βυζαντινού κάστρου.[4]

Διοικητικά - πληθυσμιακά στοιχεία

Επεξεργασία

Η παλιά ονομασία του, επί τουρκοκρατίας, ήταν Γενή Μαχαλά και με το όνομα αυτό αναφέρεται επίσημα το 1918 στο ΦΕΚ 152Α-09/07/1918 να προσαρτάται στην τότε κοινότητα Μπάλτζης (σημ. Μελισσοχωρίου). Το 1926 μετονομάστηκε σε Πετρωτό.[5] Σύμφωνα με το Πρόγραμμα «Καλλικράτης» και την τροποποίησή του Κλεισθένης Ι, μαζί με το Μεσαίο και το Μονόλοφο αποτελούν την κοινότητα Μεσαίου[6] που ανήκει στη δημοτική ενότητα Καλλιθέας του δήμου Ωραιοκάστρου και σύμφωνα με την απογραφή 2011 είχε πληθυσμό 289 κατοίκους.[7] Οι απογραφές πληθυσμού μετά τον Β΄ Παγκόσμιο πόλεμο είναι:

Έτος Πληθυσμός
1951 298[8]
1961 286[9]
1971 191[10]
1981 210[11]
1991 232[12]
2001 326[13]
2011 289[7]

Παραπομπές

Επεξεργασία
  1. 1,0 1,1 Εγκυκλοπαίδεια Πάπυρος Λαρούς Μπριτάννικα. 49. Εκδοτικός Οργανισμός Πάπυρος. 1996. σελ. 146. 
  2. Εγκυκλοπαίδεια Νέα Δομή. 28. Αθήνα: Τεγόπουλος - Μανιατέας. 1996. σελ. 67. 
  3. «ΠΕΤΡΩΤΟ (Οικισμός) ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗ - Greek Travel Pages». www.gtp.gr. Ανακτήθηκε στις 17 Ιουνίου 2024. 
  4. Παπαθανασίου, Μανώλης. «Φρούριο Αετού». Καστρολόγος. Ανακτήθηκε στις 17 Ιουνίου 2024. 
  5. «Πετρωτό Θεσσαλονίκης». Διοικητικές μεταβολές των ΟΤΑ. Ελληνική Εταιρία Τοπικής Ανάπτυξης και Αυτοδιοίκησης. Ανακτήθηκε στις 17 Ιουνίου 2024. 
  6. «Νόμος 4555/2018 - ΦΕΚ 133/Α/19-7-2018 ( Άρθρα 1 - 151) (Πρόγραμμα ΚΛΕΙΣΘΕΝΗΣ) (Κωδικοποιημένος)». e-nomothesia.gr | Τράπεζα Πληροφοριών Νομοθεσίας. 19 Ιουλίου 2018. Ανακτήθηκε στις 17 Ιουνίου 2024. 
  7. 7,0 7,1 «ΦΕΚ αποτελεσμάτων ΜΟΝΙΜΟΥ πληθυσμού απογραφής 2011», σελ. 10508 (σελ. 34 του pdf)
  8. Πληθυσμός της Ελλάδος κατά την απογραφήν της 7ης Μαρτίου 1951, σελ. 82 του pdf. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 2013-05-14. https://web.archive.org/web/20130514080510/http://www.eetaa.gr/metaboles/apografes/apografi_1951_1.pdf. 
  9. Πληθυσμός της Ελλάδος κατά την απογραφήν της 19ης Μαρτίου 1961, σελ. 84 του pdf. https://www.eetaa.gr/eetaa/metaboles/apografes/apografi_1961_1.pdf. 
  10. Πληθυσμός της Ελλάδος κατά την απογραφήν της 14ης Μαρτίου 1971, σελ. 82 του pdf. https://www.eetaa.gr/eetaa/metaboles/apografes/apografi_1971_1.pdf. 
  11. Πραγματικός πληθυσμός της Ελλάδος κατά την απογραφή της 5 Απριλίου 1981, σελ. 94 του pdf. https://www.eetaa.gr/eetaa/metaboles/apografes/apografi_1981_1.pdf. 
  12. Πραγματικός πληθυσμός της Ελλάδος κατά την απογραφή της 17 Μαρτίου 1991, σελ. 107 του pdf. https://www.eetaa.gr/eetaa/metaboles/apografes/apografi_1991_1.pdf. 
  13. Πραγματικός πληθυσμός της Ελλάδος - Απογραφή 2001, σελ. 109 του pdf. https://www.eetaa.gr/eetaa/metaboles/apografes/apografi_2001_1.pdf.