Πάπυρος Ομήρου του Μπανκς

Ο Όμηρος του Μπανκς, (αγγλ. the Banks Homer), ή Πάπυρος του Ομήρου του Μπανκς είναι χειρόγραφο αντίγραφο μέρους της Ιλιάδας του Ομήρου που ως αρχαίο χαρακτηριστικό δείγμα ελληνικής φιλολογικής γραφής των βιβλίων έχει παλαιογραφική σημασία. Φέρει το όνομα του πρώην κατόχου του, αρχαιολόγου Γουίλιαμ Μπανκς, ο οποίος τον αγόρασε το 1821. Φιλοξενείται σήμερα στο Βρετανικό Μουσείο με τον αριθμό καταγραφής Pap. CXIV.

Δείγμα γραφής του παπύρου του Μπανκς. Το «π» στην αριστερή γωνία είναι ιδιάζουσα συντόμευση της λέξης «ποιητής».

Περιγραφή και ιστορική τοποθέτηση

Ο κώδικας είναι άριστα διατηρούμενος πάπυρος της Ιλιάδας. Περιέχει το 24ο βιβλίο της Ιλιάδας. Η αρχή του κειμένου είναι κατεστραμμένη, αλλά το υπόλοιπο διατηρείται σε πολύ καλή κατάσταση. Έχει μήκος περίπου 2,5 μέτρα και περιλαμβάνει δεκαέξι σελίδες κειμένου. Χρονολογείται στον 2ο αιώνα (μ.Χ.). Πιστεύεται ότι ήταν το αγαπημένο κείμενο κάποιου μορφωμένου, ο οποίος θέλησε να το έχει κοντά του στην μετά θάνατο ζωή.

Η αλεξανδρινή καλλιγραφική του γραφή είναι εξέλιξη της στρογγυλόσχημης γραφής των περγαμηνών.

Φέρει διορθώσεις και σημειώσεις, τις οποίες πρόσθεσε ο κάτοχός του στο αρχικό κείμενο. Οι λόγοι σημειώνονται με το όνομα του προσώπου που μιλάει, ενώ μια ιδιαίτερη συντόμευση της λέξης «ποιητής» σημειώνει το διηγηματικό κείμενο. Οι στίχοι είναι στο πλάι μετρημένοι ανά 100 με τα γράμματα Β, Γ, κλπ..

Πηγές

• Έντουαρντ Μοντ Θόμπσον (1840-1929), Σπυρίδων Λάμπρου (1851-1919) (μετ.) (1903). Εγχειρίδιον ελληνικής και λατινικής παλαιογραφίας. Εν Αθήναις: Τύποις Π. Δ. Σακελλαρίου. σελίδες 224–226. Ανακτήθηκε στις 19 Ιουλίου 2011. 
• Βίλχελμ Βάττενμπαχ (1819-1897) (1895). Anleitung zur griechischen Palaeographie. Λειψία: S. Hirzel, Τυπογραφείο Breitkopf & Härtel. σελίδες 12–13. Ανακτήθηκε στις 15 Ιουλίου 2011. 
• Φρέντερικ Κένυον (1863-1952) (1899). The palaeography of Greek papyri. Οξφόρδη: Oxford Clarendon Press. σελίδες 5. Ανακτήθηκε στις 15 Ιουλίου 2011.