Ο μικρός Βούδας
Ο μικρός Βούδας (αγγλικά: Little Buddha) είναι δραματική ταινία του 1993 σε σκηνοθεσία Μπερνάρντο Μπερτολούτσι, σε σενάριο Ρούντι Βούρλιτζερ και Μαρκ Πέπλο και παραγωγή του συνήθους συνεργάτη του Μπερτολούτσι, Τζέρεμι Τόμας. Μια διεθνής συμπαραγωγή της Ιταλίας, της Γαλλίας και του Ηνωμένου Βασιλείου, στην ταινία πρωταγωνιστούν οι Κρις Άιζακ, Μπρίτζετ Φόντα και Κιάνου Ριβς ως Πρίγκιπας Σιντάρτα (ο Βούδας πριν από τη επιφώτισή του).
Ο μικρός Βούδας (Little Buddha) | |
---|---|
Σκηνοθεσία | Μπερνάρντο Μπερτολούτσι[1][2][3] |
Παραγωγή | Τζέρεμι Τόμας |
Σενάριο | Rudy Wurlitzer και Mark Peploe |
Πρωταγωνιστές | Κιάνου Ριβς[1][4][5], Γίνγκ Ραοτσένγκ, Κρις Άιζακ[1][4], Μπρίτζετ Φόντα[1][4], geshe, Rudraprasad Sengupta[4], Sogyal Rinpoche[4], Τζο Τσάμπα[6], Bhisham Sahni[6], Surekha Sikri[6] και Anupam Shyam[6] |
Μουσική | Ρουίτσι Σακαμότο |
Τραγούδι | Ρουίτσι Σακαμότο |
Φωτογραφία | Βιττόριο Στοράρο |
Μοντάζ | Πιέτρο Σκάλια |
Διανομή | Miramax Films και Netflix |
Πρώτη προβολή | 1993 και 17 Φεβρουαρίου 1994 (Γερμανία)[7] |
Κυκλοφορία | |
Διάρκεια | 140 λεπτά |
Προέλευση | Ιταλία, Ηνωμένο Βασίλειο, Λίχτενσταϊν, Γαλλία και Ηνωμένες Πολιτείες Αμερικής |
Γλώσσα | Αγγλικά |
δεδομένα ( ) |
Πλοκή
ΕπεξεργασίαΘιβετιανοί βουδιστές μοναχοί από ένα μοναστήρι στο Μπουτάν, με επικεφαλής τον Λάμα Νόρμπου, αναζητούν ένα παιδί που είναι η μετενσάρκωση ενός μεγάλου βουδιστή δασκάλου, του Λάμα Ντόρτζε. Ο Λάμα Νόρμπου και οι φίλοι του μοναχοί πιστεύουν ότι βρήκαν έναν υποψήφιο για το παιδί στο οποίο μετενσάρκωθηκε ο Λάμα Ντόρτζε : ένα μικρό αγόρι που ονομάζεται Τζέσι Κόνραντ, γιος ενός αρχιτέκτονα και μιας δασκάλας που ζει στο Σιάτλ. Οι μοναχοί έρχονται στο Σιάτλ για να συναντήσουν το αγόρι.
Ο Τζέσι είναι γοητευμένος με τους μοναχούς και τον τρόπο ζωής τους, αλλά οι γονείς του, ο Ντιν και η Λίζα, είναι επιφυλακτικοί και αυτή η επιφυλακτικότητα μετατρέπεται σε σχεδόν εχθρότητα όταν ο Νόρμπου ανακοινώνει ότι θέλει να πάρει τον Τζέσι πίσω μαζί του στο Μπουτάν για την επιφοίτηση του. Ο Ντιν αλλάζει γνώμη, ωστόσο, όταν ένας από τους στενούς του φίλους και συναδέλφους αυτοκτονεί. Τότε ο Ντιν αποφασίζει να ταξιδέψει στο Μπουτάν με τον Τζέσι. Στο Νεπάλ, συναντώνται με δύο παιδιά που είναι επίσης υποψήφια για την μετενσάρκωση, ο άστεγος Ρατζού από το Κατμαντού και η Ινδή Γκίτα.
Σταδιακά, πρώτα η μητέρα του Τζέσι και μετά ο Λάμα Νόρμπου αφηγούνται την ιστορία της ζωής του πρίγκιπα Σιντάρτα, διαβάζοντας από ένα βιβλίο που έχει δώσει ο Λάμα Νόρμπου στον Τζέσι:«Στο αρχαίο Νεπάλ (Λουμπίνι), ένας πρίγκιπας που ονομάζεται Σιντάρτα γυρίζει την πλάτη του στην άνετη και προστατευμένη ζωή του και ξεκινά ένα ταξίδι για να λύσει το πρόβλημα του παγκόσμιου πόνου. Καθώς προχωρά, μαθαίνει βαθιές αλήθειες για τη φύση της ζωής, τη συνείδηση και την πραγματικότητα. Τελικά, μάχεται με τη Μάρα (έναν δαίμονα που αντιπροσωπεύει το εγώ), η οποία προσπαθεί επανειλημμένα να διασκεδάσει και να καταστρέψει τον Σιντάρτα. Μέσα από την τελική πλήρη συνειδητοποίηση της απατηλής φύσης του δικού του εγώ, ο Σιντάρτα επιτυγχάνει την επιφοίτηση και γίνεται ο Βούδας.»
Στις τελευταίες σκηνές της ταινίας, διαπιστώνεται ότι και τα τρία παιδιά είναι μετενσαρκώσεις του Λάμα Ντόρτζε, ξεχωριστές εκδηλώσεις του σώματός του (Ράτζου), της ομιλίας (Γκίτα) και του νου (Τζέσι). Γίνεται μια τελετή και ο πατέρας του Τζέσι μαθαίνει επίσης μερικές από τις βασικές αλήθειες του Βουδισμού. Καθώς η αποστολή του τελείωσε, ο Λάμα Νόρμπου μπαίνει σε μια βαθιά κατάσταση διαλογισμού και πεθαίνει. Καθώς ξεκινά η τελετή της κηδείας, ο Λάμα Νόρμπου μιλά στα παιδιά, φαινομενικά από ψηλότερο επίπεδο, λέγοντάς τους να έχουν συμπόνια και λίγο πριν κυλήσουν οι τίτλοι τέλους τα παιδιά φαίνονται να μοιράζουν τις στάχτες του.
Στο τέλος των τίτλων της ταινίας, η σωρός άμμου που φάνηκε να κατασκευάζεται κατά τη διάρκεια της ταινίας καταστρέφεται, "με ένα γρήγορο χτύπημα".
Διανομή ρόλων
Επεξεργασία- Κιάνου Ριβς ως Σιντάρτα
- Γινγκ Ρουοτσένγκ ως Λάμα Νόρμπου
- Άλεξ Βίζεντανγκερ ως μικρός Τζέσι Κόνραντ
- Μπρίτζετ Φόντα ως Λίζα Κόνραντ
- Κρις Άιζακ ως Ντιν Κόνραντ
- Τζίγκμε Κουνσάνγκ ως Τσάμπα
- Ράτζου Λαλ ως Ράτζου
Παραγωγή
ΕπεξεργασίαΕπιλογή ηθοποιών
ΕπεξεργασίαΤρεις Θιβετιανοί ενσαρκωμένοι λάμα, γνωστοί και ως Τούλκου ή rinpoche, έχουν ρόλους στην ταινία. «Ήθελα το αληθινό», είπε ο Μπερτολούτσι. Ο σεβάσμιος Khyongla Rato Rinpoche παίζει το ρόλο του Ηγουμένου του μοναστηριού στο Μπουτάν. Ο Dzongsar Jamyang Khyentse Rinpoche εμφανίζεται κοντά στο τέλος της ταινίας, όταν ο Λάμα Νόρμπου παρουσιάζεται να διαλογίζεται μια νύχτα και ως σύμβουλος επιβλέπει κάθε χειρονομία και τελετουργία που εκτελείται από Θιβετιανούς μοναχούς. Ο Sogyal Rinpoche εμφανίζεται στα προηγούμενα τμήματα στον ρόλο του Khenpo Tenzin. [8] [9] Σε ένα μεταγενέστερο ντοκιμαντέρ για τον Khyentse Rinpoche με τίτλο Words of my Perfect Teacher, ο ρόλος του στην ταινία συζητείται μαζί με μια σύντομη συνέντευξη με τον Bertolucci.
Γυρίσματα
ΕπεξεργασίαΟι σκηνές αναδρομής του Βούδα του Μικρού Βούδα φωτογραφήθηκαν σε Todd-AO 65 mm από τον κινηματογραφιστή Βιττόριο Στοράρο . Το υπόλοιπο της ταινίας γυρίστηκε σε αναμορφική Technovision 35 mm .
Κυκλοφορία
ΕπεξεργασίαΗ ταινία έκανε την παγκόσμια πρεμιέρα της στη Γαλλία την 1η Δεκεμβρίου 1993, ανοίγοντας σε 187 οθόνες.
Υποδοχή
ΕπεξεργασίαΚριτικές
ΕπεξεργασίαΗ ταινία έλαβε ανάμικτες έως θετικές κριτικές, καθώς αυτή τη στιγμή κατέχει βαθμολογία 65% στο Rotten Tomatoes με βάση 26 κριτικές. Η κριτική συναίνεση αναφέρει: «Η αφήγηση του μικρού Βούδα μπορεί να είναι πολύ παιδική για να εξυπηρετήσει καλύτερα την τολμηρή πλοκή του, αλλά η σκηνοθεσία του Bernardo Bertolucci και η κινηματογραφία του Vittorio Storaro συνωμοτούν για να παραδώσουν ένα οπτικά δυνατό έπος».
Ο Ρότζερ Ίμπερτ έδωσε στην ταινία μόνο δύο αστέρια και την χαρακτήρισε «μια αργή και άσκοπη άσκηση του Μπερτολούτσι, του οποίου το «Ο Τελευταίος Αυτοκράτορας» ήταν μια πολύ ανώτερη αφήγηση μιας παρόμοιας ιστορίας για ένα παιδί που επιλέγεται για σπουδαία πράγματα». [10]
Ο Ντεσόν Χάου της Washington Post χαρακτήρισε την ταινία «σαγηνευτική [και] ανεπιτήδευτη», προσθέτοντας ότι «ο Μπερτολούτσι συνδυάζει την υψηλή τέχνη με το παιδικό θαύμα, τα κραυγαλέα ειδικά εφέ με τη σιωπηρή πνευματικότητα». [11]
Εισπράξεις
ΕπεξεργασίαΗ ταινία σημείωσε μεγάλη επιτυχία στη Γαλλία, όπου ήταν η 19η ταινία με τις υψηλότερες εισπράξεις της χρονιάς, με 1.359.483 εισιτήρια. [12] Την εβδομάδα έναρξης της στη Γαλλία, πούλησε 308.660 εισιτήρια για ακαθάριστα έσοδα 1,52 εκατομμύρια δολάρια. Η ταινία, ενάντια στον ανταγωνισμό από ταινίες όπως The Flintstones και Maverick, άνοιξε στο νούμερο 9 στο αμερικανικό box office. [13] Έπεσε από την πρώτη δεκάδα την επόμενη εβδομάδα, κλείνοντας στις 16 Ιουνίου 1994 στη 13η θέση, με συνολικά 4,8 εκατομμύρια δολάρια. Κέρδισε 48 εκατομμύρια δολάρια παγκοσμίως έναντι προϋπολογισμού 30 εκατομμυρίων δολαρίων. </link>
Βραβεία και υποψηφιότητες
ΕπεξεργασίαΗ ταινία ήταν υποψήφια για ένα Χρυσό Βατόμουρο, του Χειρότερου Νέου Αστέρα για τον Κρις Άιζακ.
Λίστες τέλους έτους
Επεξεργασία- 10η – Desson Howe, The Washington Post [14]
- Οι 10 πρώτοι επιλαχόντες (χωρίς κατάταξη) – Janet Maslin, The New York Times [15]
- Τιμητική αναφορά – Betsy Pickle, Knoxville News-Sentinel [16]
- Τιμητική αναφορά – Dan Craft, The Pantagraph [17]
Παραπομπές
Επεξεργασία- ↑ 1,0 1,1 1,2 1,3 stopklatka
.pl /film /maly-budda. Ανακτήθηκε στις 11 Απριλίου 2016. - ↑ www
.imdb .com /title /tt0107426 /. Ανακτήθηκε στις 11 Απριλίου 2016. - ↑ www
.adorocinema .com /filmes /filme-8832 /. Ανακτήθηκε στις 11 Απριλίου 2016. - ↑ 4,0 4,1 4,2 4,3 4,4 www
.imdb .com /title /tt0107426 /fullcredits. Ανακτήθηκε στις 11 Απριλίου 2016. - ↑ www
.filmaffinity .com /es /film444273 .html. Ανακτήθηκε στις 11 Απριλίου 2016. - ↑ 6,0 6,1 6,2 6,3 (Τσεχικά) Česko-Slovenská filmová databáze. 2001.
- ↑ (Γερμανικά) Λεξικό παγκόσμιων κινηματογραφικών ταινιών. Zweitausendeins.
- ↑ Barasch, Douglas S. (May 22, 1994). «FILM; Bertolucci Tells A Tale Of Buddha». The New York Times. https://www.nytimes.com/1994/05/22/archives/film-bertolucci-tells-a-tale-of-buddha.html. Ανακτήθηκε στις 25 March 2021.
- ↑ Tworkov, Helen (Summer 1993). «Projecting The Buddha». Tricycle. https://tricycle.org/magazine/projecting-buddha/. Ανακτήθηκε στις 25 March 2021.
- ↑ Ebert, Roger (May 25, 1994). «Little Buddha». Chicago Sun-Times. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις October 9, 1999. https://web.archive.org/web/19991007203931fw_/http://www.suntimes.com/ebert/ebert_reviews/1994/05/922043.html. Ανακτήθηκε στις January 9, 2021.
- ↑ «Little Buddha». Washington Post. 1994-05-25. https://www.washingtonpost.com/wp-srv/style/longterm/movies/videos/littlebuddhapghowe_a0b05c.htm. Ανακτήθηκε στις 2012-06-08.
- ↑ JP. «Little Buddha (1993)- JPBox-Office». jpbox-office.com. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 30 Νοεμβρίου 2018. Ανακτήθηκε στις 20 Αυγούστου 2017.
- ↑ Fox, David J. (1994-06-01). «Memorial Day Weekend Box Office : A Mighty Big Take at the Cash Register». Los Angeles Times. http://articles.latimes.com/1994-06-01/entertainment/ca-64672_1_memorial-day-weekend. Ανακτήθηκε στις 2012-06-07.
- ↑ Howe, Desson (December 30, 1994), «The Envelope Please: Reel Winners and Losers of 1994», The Washington Post, https://www.washingtonpost.com/archive/lifestyle/1994/12/30/the-envelope-please-reel-winners-and-losers-of-1994/3cf88a79-b416-4c9a-8ff1-8e9c9a91df37/, ανακτήθηκε στις July 19, 2020
- ↑ Maslin, Janet (27 Δεκεμβρίου 1994). «CRITIC'S NOTEBOOK; The Good, Bad and In-Between In a Year of Surprises on Film». The New York Times. Ανακτήθηκε στις 19 Ιουλίου 2020.
- ↑ Pickle, Betsy (December 30, 1994). «Searching for the Top 10... Whenever They May Be». Knoxville News-Sentinel: σελ. 3.
- ↑ Craft, Dan (December 30, 1994). «Success, Failure and a Lot of In-between; Movies '94». The Pantagraph: σελ. B1.