Ορνέλλα Μούτι
Η Ορνέλλα Μούτι (ιταλικά: Ornella Muti), (γεννηθείσα στις 9 Μαρτίου 1955) είναι Ιταλίδα ηθοποιός.[7] Κατά την διάρκεια της μακρόχρονιας καριέρας της στον κινηματογράφο αλλά και στην τηλεόραση έχει κερδίσει πολλά βραβεία όπως: μια Χρυσή Πλάκα των Νταβίντ Ντι Ντονατέλο το 1976[8], δύο Grolle d'oro (Α' Γυναικείου Ρόλου το 1979[9], και Επιτεύγματος καριέρας το 1998, 3 Ιταλικές Χρυσές Σφαίρες (Α' Γυναικείου Ρόλου το 1982 και 1988[10] και Επιτεύγματος καριέρας του 2007, ένα βραβείο Pasinetti στο Φεστιβάλ Κινηματογράφου της Βενετίας το 1988[11] και δύο Νάστρο ντ' Αρτζέντο Α' Γυναικείου Ρόλου το 1988 και 1989[12][13],Έλαβε επίσης τρεις υποψηφιότητες Α' Γυναικείου Ρόλου στα Νταβίντ ντι Ντονατέλλο του 1982, 1988, 1989 και μία υποψηφιότητα Α' Γυναικείου Ρόλου στα Βραβεία Ευρωπαϊκού Κινηματογράφου του 1988[14].
| Ορνέλλα Μούτι | |
|---|---|
 | |
| Όνομα στη μητρική γλώσσα | Francesca Romana Rivelli (Ιταλικά) |
| Ψευδώνυμο | Ornella Muti |
| Γέννηση | 9 Μαρτίου 1955[1][2][3] Ρώμη[4] |
| Κατοικία | Ρώμη Λέρμα |
| Χώρα πολιτογράφησης | Ιταλία |
| Ιδιότητα | ηθοποιός[5], ηθοποιός ταινιών και μοντέλο[6] |
| Σύζυγος | Αλέσιο Οράνο (1975–1981) |
| Τέκνα | Naike Rivelli |
| Βραβεύσεις | Targa d'Oro (1976) και Ταξιάρχης του Τάγματος της Αξίας της Ιταλικής Δημοκρατίας |
 Σχετικά πολυμέσα | |
Η Μούτι έχει συνεργαστεί με πλήθος γνωστών Ιταλών σκηνοθετών όπως οι Νταμιάνο Νταμιάνι, Ουμπέρτο Λέντσι, Μάριο Μονιτσέλι, Φραντσέσκο Ρόσι, Ντίνο Ρίζι, Κάρλο Βερντόνε, Έτορε Σκόλα, Τζουσέπε Μπερτολούτσι και Άζια Αρτζέντο, αλλά και με ηθοποιούς διεθνούς εμβέλειας όπως οι Αλέν Ντελόν, Ζεράρ Ντεπαρντιέ, Ούγκο Τονιάτσι, Μπεν Γκαζάρα, Σιλβέστερ Σταλόνε κτλ.
Το 1994 είχε ψηφιστεί ως η ωραιότερη γυναίκα στον κόσμο από μια παγκόσμια ψηφοφορία των αναγνωστών του περιοδικού "Class". Εκτός απο την ενασχόληση της με τον κινηματογράφο η Ορνέλλα Μούτι το 2008 δημιούργησε δική της σειρά κοσμημάτων και άνοιξε καταστήματα σε Παρίσι, Μιλάνο, Ρώμη, Ρίγα και Μόσχα. Το Σεπτέμβριο του 2016 επισκεπτόμενη τη νήσο Σαχαλίνη ανακοίνωσε ότι διαθέτει πια και την Ρωσική υπηκοότητα.
Πρώτα χρόνια
ΕπεξεργασίαΗ Φρανσέσκα Ρομάνα Ριβέλι, όπως είναι το πραγματικό της όνομα γεννηθήκε στη Ρώμη από Ναπολιτάνο δημοσιογράφο πατέρα και Γερμανοεσθονή μητέρα γλύπτρια. Η καταγωγή της από την μεριά της μητέρας της είναι από την Αγία Πετρούπολη.
Καριέρα
ΕπεξεργασίαΤο καλλιτεχνικό της ψευδώνυμό Ορνέλλα Μούτι, η νεαρή Φρανσέσκα Ριβέλλι το έλαβε από τον σκηνοθέτη Νταμιάνο Νταμιάνι,και στην ταινία του "Η πιο όμορφη σύζυγος", ενώ έκανε το ντεμπούτο της σε ηλικία των 15 ετών. Έτσι ώστε η πρωταγωνίστρια της ταινίας του δεν θα πρέπει να συγχέοταν με την «ομώνυμη», γνωστή ιταλίδα ηθοποιό Λουίζα Ριβέλλι[15] (η οποία, με τη σειρά της χρησιμοποιεί το ψευδώνυμο Ριβέλλι), όπου ο Νταμιάνι αποφάσισε να δώσει στην νεαρή Φρανσκέσκα ένα διαφορετικό όνομα και το οποίο προέρχεται από τα ονόματα των χαρακτήρων σε δύο έργα του αγαπημένου του Ιταλού συγγραφέα και θεατρικού συγγραφέα Γκαμπριέλε Ντ' Ανουτσίο. Η ίδια η ηθοποιός σε συνέντευξή της στο κανάλι TVT παραδέχτηκε ότι στην αρχή δεν της άρεσε το καλλιτεχνικό της ψευδώνυμό αλλά τώρα η στάση της απέναντί του έχει αλλάξει, καθώς "έφερε στην ίδια την επιτυχία και την ευτυχία της".
Προσωπική ζωή
ΕπεξεργασίαΗ Ορνέλλα Μούτι έχει παντρευτεί δύο φορές: τον ηθοποιό Αλέσιο Οράνο (1975-1981) και τον Φεντερίκο Φακινέττι (1988-1996). Έχει τρία παιδιά: η μεγαλύτερη Νάικε Ριβέλλι, γεννημένη το 1974, είναι ηθοποιός και τραγουδίστρια. Η Καρολίνα και ο Αντρέα, από το γάμο της με τον Φακινέττι, είναι επίσης ηθοποιοί. Έχει τρία εγγόνια, τον Ακάσι (γιο της Νάικε), τον Αλεσσάντρο και την Τζούλια (παιδιά από την Καρολίνα). [16] [17][18] Από το 1998 συζεί με τον πλαστικό χειρουργό Στεφάνο Πικόλο.
Νομικά προβλήματα
ΕπεξεργασίαΣτις 6 Ιουλίου 2017 η Μούτι καταδικάστηκε σε έξι μήνες φυλάκιση και πρόστιμο 500 ευρώ για απόπειρα απάτης και πλαστογράφησης από το Εφετείο της Τεργέστης.[19] Στις 10 Δεκεμβρίου 2010, η ηθοποιός ακύρωσε την παράσταση, ισχυριζόμενη ότι ήταν άρρωστη και παρουσίασε ιατρική γνωμάτευση για οξεία λαρυγγοτραχείτιδα με πυρετό, βήχα και βραχνάδα, με την υπόδειξη να μην χρησιμοποιεί την φωνή της για πέντε ημέρες.[20][21] αλλά την ίδια ημέρα, παρευρέθηκε σε μια φιλανθρωπική γκαλά στην Αγία Πετρούπολη, προσκεκλημένη από τον ίδιο τον Βλαντίμιρ Πούτιν, αρκετούς μήνες νωρίτερα..[21] Η αναστολή της ποινής υπόκειται σε καταβολή 30.000 ευρώ ως αποζημίωση στο θέατρο Friulian. Η ποινή επιβεβαιώθηκε οριστικά από το Ακυρωτικό Δικαστήριο στις 13 Ιουνίου 2019.[22]
Φιλμογραφία
Επεξεργασία| Έτος | Πρωτότυπος τίτλος | Ελληνική μετάφραση | Ρόλος |
|---|---|---|---|
| 1970 | La moglie più bella | Η πιο όμορφη σύζυγος | Φραντσέσκα |
| 1971 | Il Sole nella pelle | Καλοκαιρινές υποθέσεις | Λίζα |
| Un posto ideale per uccidere | Η οάση του φόβου | Ίνγκριντ | |
| 1972 | La casa de las palomas | Σάντρα | |
| Experiencia prematrimonial | Αλεχάντρα Εσπινόζα | ||
| 1973 | Le Monache di Sant'Arcangelo | Οι καλόγριες του Αγίου Αρχαγγέλου | Ιζαμπέλα |
| Fiorina la vacca | Τερέζα | ||
| Tutti figli di Mammasantissima | Σαντάτσα | ||
| Paolo il caldo | Πάολο ο θερμός [23] | Τζοβάνα | |
| 1974 | Romanzo popolare | Λαϊκό ρομάντζο | Βιντσετζίνα Ροτούνο Μπασλέτι |
| Una chica y un señor | Αριάντνα | ||
| Cebo para una adolescente | Υπερωρίες με τη γραμματέα μου | Μαριμπέλ [23] | |
| Appassionata | Δεκαοχτάρα και παθιασμένη [23] | Εουτζένια Ρουτέλι | |
| 1975 | La joven casada | Καμίνο | |
| Leonor | Κατρίν | ||
| 1976 | Come una rosa al naso | Λουτσία Μαντούζο | |
| La dernière femme | Η τελευταία γυναίκα [23] | Βαλερί | |
| 1977 | La stanza del vescovo | Η κρεβατοκάμαρα του επισκόπου [23] | Ματίλντε Σκορζάτι ιν Μπερλουσκόνι |
| Mort d'un pourri | Ωραίος, σκληρός κι αδίστακτος [23] | Βαλερί | |
| I nuovi mostri | Μοντέρνα τέρατα [23] [24] | γυναίκα που κάνει οτοστόπ | |
| 1978 | Euthanasia di un amore | Ευθανασία μιας αγάπης | Ουρσένα (Σένα) |
| Primo amore | Ήθελε δεκαοχτάρα, καλά να πάθει [23] [24] | Ρενάτα Ματσέτι | |
| Ritratto di borghesia in nero | Έλενα Ματσαρίνι | ||
| 1979 | Giallo napoletano | Λουτσία Ναβάρο | |
| La vita è bella | Η ζωή είναι ωραία [23] | Μαρία | |
| 1980 | Flash Gordon | Φλας Γκόρντον [23] [24] | πριγκίπισσα Αύρα |
| Il bisbetico domato | Σεισμός στο κρεββάτι μου [23] | Λίζα Σιλβέστρι | |
| 1981 | Love & Money | Έρωτας για το χρήμα [23] | Κάθριν Στόκχαϊνς |
| Storie di ordinaria follia | Ιστορίες καθημερινής τρέλας | Κας [23] | |
| Nessuno è perfetto | Η γκόμενα ήταν άντρας [23] | Σαντάλ | |
| Innamorato pazzo | Ερωτευμένη μέχρι τρέλας [23] | πριγκίπισσα Χριστίνα | |
| 1982 | La Ragazze di Trieste | Το κορίτσι από την Τεργέστη [24] | Νικόλ |
| 1983 | Bonnie e Clyde all'italiana | Μπόνι και Κλάιντ αλά ιταλικά [23] | Ροζέτα Φοσίνι |
| Un povero ricco | Μάρτα | ||
| 1984 | Un amour de Swann | Ένας έρωτας του Σουάν [23] | Οντέτ ντε Κρεσί |
| Il futuro è donna | Το μέλλον είναι γυναίκα [23] | Μαλβίνα | |
| 1985 | Tutta colpa del paradiso | Σελέστ | |
| 1986 | Grandi magazzini | Ορνέλα / Λουίζα | |
| Stregati | Άννα | ||
| 1987 | Cronaca di una morte annunciata | Χρονικό ενός προαναγγελθέντος θανάτου [23] | Άντζελα Βικάριο |
| Io e mia sorella | Σίλβια Πιερτζεντίλι | ||
| 1988 | Codice privato | Άννα | |
| Il frullo del passero | Στιγμές αγάπης [23] | Σιλβάνα | |
| 1989 | 'O re | Μαρία Σοφία της Βαυαρίας | |
| Wait Until Spring, Bandini | Μαρία Μπαντίνι | ||
| 1990 | Il viaggio di Capitan Fracassa | Σεραφίνα | |
| Stasera a casa di Alice | Άλις | ||
| 1991 | Oscar | Δύο γυναίκες, τρεις βαλίτσες κι εγώ [23] | Σοφία Προβολόνε |
| La domenica specialmente | Άννα | ||
| Vacanze di Natale '91 | Τζουλιάνα | ||
| Il conte Max | Ιζαμπέλα | ||
| 1992 | Once Upon a Crime... | Ήταν κάποτε ένα έγκλημα [23] | Έλενα Μπορόσκο |
| Non chiamarmi Omar | Βιόλα | ||
| 1993 | El amante bilingüe | Νόρμα | |
| 1995 | Tatiana, la muñeca rusa | Τατιάνα | |
| 1996 | Pour rire! | Για γέλια! | Αλίς |
| Mi fai un favore | Στέλλα | ||
| 1997 | Mordbüro | Μπεχάρ | |
| 1998 | Widows - Erst die Ehe, dann das Vergnügen | Μαρία | |
| Somewhere in the City | Μάρτα | ||
| L'inconnu de Strasbourg | Μαντλέν | ||
| 1999 | Panni sporchi | Μπρούνα | |
| 2000 | Tierra del fuego | Αρμένια | |
| Jet Set | Καμίλα Μπάλμπεκ | ||
| The Unscarred | Ραφαέλα | ||
| 2001 | Domani | Στεφανία | |
| Una lunga lunga lunga notte d'amore | Έγκλε | ||
| Last Run | Ντάνι | ||
| Hotel | εκπρόσωπος Φλαμένκο | ||
| Um Crime Nobre | Κλαούντια Μάκαρι | ||
| 2002 | Cavale | Σεσίλ Κοστ | |
| Après la vie | Σεσίλ Ριβέ | ||
| Un couple épatant | Σεσίλ Κοστ | ||
| 2003 | Uomini & donne, amori & bugie | Άννα | |
| The Tulse Luper Suitcases, Part 1: The Moab Story | Η τριλογία του Τάλσε Λούπερ - Μέρος 1ο | Ματίλντε Φιγκούρα | |
| 2004 | The Tulse Luper Suitcases, Part 2: Vaux to the Sea | Η τριλογία του Τάλσε Λούπερ - Μέρος 2ο | |
| The Tulse Luper Suitcases, Part 3: From Sark to the Finish | Η τριλογία του Τάλσε Λούπερ - Μέρος 3ο | ||
| The Heart Is Deceitful Above All Things | γιαγιά | ||
| People | Αφροντίτα | ||
| Di que sí | Φραντσέσκα | ||
| 2005 | A Life in Suitcases | Ματίλντε Φιγκούρα | |
| Vendredi ou un autre jour | μητέρα Φιλίπ | ||
| 2006 | Les bronzés 3: amis pour la vie | Φίλοι για πάντα [24] | Γκρατσιέλα Σπαράγκι Λεσπινάσε |
| Yo-rhad, un amico dallo spazio | Μαριάννα (φωνή) | ||
| L'inchiesta | Μαρία Μαγδαληνή | ||
| 2007 | Civico zero | Πολίτης μηδέν | Νίνα |
| 2008 | Io non ci casco | καθηγήτρια Λαμπέρτι | |
| 2012 | To Rome with Love | Στη Ρώμη με αγάπη [24] | Πία Φούζαρι |
| 2018 | Wine to love | Άννα | |
| Notti magiche | Μαγικές νύχτες [24] | Φεντερίκα |
Βιβλιογραφία
ΕπεξεργασίαΠαραπομπές
Επεξεργασία- ↑ Εθνική Βιβλιοθήκη της Γερμανίας: (Γερμανικά) Gemeinsame Normdatei. Ανακτήθηκε στις 26 Απριλίου 2014.
- ↑ (Αγγλικά) Internet Movie Database. nm0001560. Ανακτήθηκε στις 13 Αυγούστου 2015.
- ↑ (Αγγλικά) SNAC. w6pz8k4j. Ανακτήθηκε στις 9 Οκτωβρίου 2017.
- ↑ Εθνική Βιβλιοθήκη της Γερμανίας: (Γερμανικά) Gemeinsame Normdatei. Ανακτήθηκε στις 11 Δεκεμβρίου 2014.
- ↑ mymovies.it. 2779. Ανακτήθηκε στις 4 Απριλίου 2022.
- ↑ Ανακτήθηκε στις 20 Ιουνίου 2019.
- ↑ Ορνέλλα Μούτι στα Google Books
- ↑ «Accademia del Cinema Italiano - Premi David di Donatello». www.daviddidonatello.it. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 26 Απριλίου 2020. Ανακτήθηκε στις 5 Δεκεμβρίου 2019.
- ↑ Ορνέλλα Μούτι στα Google Books
- ↑ «Associazione della Stampa Estera in Italia». www.stampa-estera.it. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 4 Μαρτίου 2016. Ανακτήθηκε στις 5 Δεκεμβρίου 2019. Αρχειοθετήθηκε 2016-03-04 στο Wayback Machine. «Αρχειοθετημένο αντίγραφο». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 4 Μαρτίου 2016. Ανακτήθηκε στις 31 Ιουλίου 2020.
- ↑ Ορνέλλα Μούτι στα Google Books
- ↑ «1988 (Albo d'oro) | Nastri d'Argento». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 5 Δεκεμβρίου 2019. Ανακτήθηκε στις 5 Δεκεμβρίου 2019. Αρχειοθετήθηκε 2019-12-05 στο Wayback Machine. «Αρχειοθετημένο αντίγραφο». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 5 Δεκεμβρίου 2019. Ανακτήθηκε στις 31 Ιουλίου 2020.
- ↑ «1989 (Albo d'oro) | Nastri d'Argento». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 5 Δεκεμβρίου 2019. Ανακτήθηκε στις 5 Δεκεμβρίου 2019. Αρχειοθετήθηκε 2019-12-05 στο Wayback Machine. «Αρχειοθετημένο αντίγραφο». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 5 Δεκεμβρίου 2019. Ανακτήθηκε στις 31 Ιουλίου 2020.
- ↑ «EFA Search - European Film Awards». www.europeanfilmawards.eu. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 5 Δεκεμβρίου 2019. Ανακτήθηκε στις 5 Δεκεμβρίου 2019.
- ↑ «Αρχειοθετημένο αντίγραφο». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 2020-11-26. https://web.archive.org/web/20201126075042/https://www.ilsussidiario.net/news/cinema-televisione-e-media/2015/3/4/ornella-muti-chi-e-l-attrice-che-compie-60-anni-ospite-a-le-invasioni-barbariche/587274/. Ανακτήθηκε στις 2020-07-31.
- ↑ . http://www.donnamoderna.com/lifestyle/come-le-star/ornella-muti-60-anni-curiosita/photo/Ornella-Muti-i-suoi-amori.
- ↑ . https://www.ladyblitz.it/celebrity-2/ornella-muti-eta-altezza-chi-e-il-compagno-fabrice-foto-1643864/.
- ↑ . https://www.ilsussidiario.net/news/carolina-fachinetti-chi-e-vedova-di-andrea-longhi-attrice-e-figlia-di-ornella-muti/1990629/.
- ↑ «Tentata truffa, condannata Ornella Muti - Ultima Ora». Agenzia ANSA. 13 Ιουνίου 2019. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 15 Ιουνίου 2019. Ανακτήθηκε στις 15 Ιουνίου 2019.
- ↑ «Ornella Muti condannata a 6 mesi di reclusione: saltò uno spettacolo dandosi malata per andare a cena con Putin». Il Fatto Quotidiano. 14 Ιουνίου 2019. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 15 Ιουνίου 2019. Ανακτήθηκε στις 15 Ιουνίου 2019.
- ↑ 21,0 21,1 Fulvio Fiano (13 Ιουνίου 2019). «Si diede malata per il gala da Putin, Ornella Muti condannata a 6 mesi». Corriere della Sera. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 15 Φεβρουαρίου 2020. Ανακτήθηκε στις 15 Ιουνίου 2019.
- ↑ «Si finse malata e "disertò" il teatro per partecipare alla cena con Putin, condannata Ornella Muti». la Stampa. 14 Ιουνίου 2019. Ανακτήθηκε στις 14 Ιουνίου 2019.
- ↑ 23,00 23,01 23,02 23,03 23,04 23,05 23,06 23,07 23,08 23,09 23,10 23,11 23,12 23,13 23,14 23,15 23,16 23,17 23,18 23,19 23,20 23,21 «Ορνέλα Μούτι ταινίες στις οποίες έχει πάρει μέρος». www.athinorama.gr. Ανακτήθηκε στις 12 Δεκεμβρίου 2022.
- ↑ 24,0 24,1 24,2 24,3 24,4 24,5 24,6 «Ορνέλα Μούτι - Ταινίες». www.dvd-trailers.gr. Ανακτήθηκε στις 12 Δεκεμβρίου 2022.
Εξωτερικοί σύνδεσμοι
Επεξεργασία- Η Ορνέλλα Μούτι στην IMDb (Αγγλικά)