Στην ελληνική μυθολογία με τη συλλογική ονομασία Ορεάδες ήταν γνωστές οι Νύμφες εκείνες που κατοικούσαν στα όρη και τα προστάτευαν. Η λατρεία των Ορεάδων διεξαγόταν συνήθως μέσα σε σπηλιές. Οι Ορεάδες έπαιρναν κάποτε και ειδικότερα συλλογικά ονόματα από το όνομα του όρους στο οποίο διέμεναν, π.χ. Κιθαιρωνίδες, Ελικωνιάδες, Δικταίες, κ.ά.. Ορεάδες Νύμφες που αναφέρει η μυθολογία ήταν η Οινώνη (στο όρος Ίδη της Τρωάδας), η Βριτομάρτις, η Ηχώ, η Κυλλήνη, η Κυνοσούρα, η Πιτύς, κ.ά.. Οι Ορεάδες συνδέονταν με τη θεά Αρτέμιδα, καθώς όταν η θεά κυνηγούσε προτιμούσε τα βουνά και τα ορεινά δάση.


  • Emmy Patsi-Garin: «Επίτομο λεξικό Ελληνικής Μυθολογίας», εκδ. οίκος Χάρη Πάτση, Αθήνα 1969
  • Το αντίστοιχο άρθρο της αγγλόγλωσσης Wikipedia