Οι ιστορίες του Καντέρμπερυ
Οι ιστορίες του Καντέρμπερυ (αγγλικά: The Canterbury Tales) είναι συλλογή 24 ιστοριών γραμμένων στα μέσα αγγλικά από τον Τζέφρυ Τσώσερ κατά την περίοδο μεταξύ 1387 και 1400. Δύο εξ αυτών είναι σε μορφή πεζού κειμένου, ενώ οι υπόλοιπες σε μελοποιημένη μορφή.[2]
 Απεικόνιση του Τζέφρυ Τσώσερ ως προσκυνητή στο περιθώριο χειρογράφου των Ιστοριών του Καντέρμπερι (15ος αιώνας) | |
| Συγγραφέας | Τζόφρι Σώσερ |
|---|---|
| Τίτλος | The Canterbury Tales |
| Γλώσσα | Μέση αγγλική γλώσσα |
| Ημερομηνία δημοσίευσης | 1387 |
| Μορφή | ποίημα συλλογή διηγημάτων collection of fairy tales |
| Τόπος | Κεντ |
| LC Class | OL531767W[1] |
| Επόμενο | Prologue and Tale of Beryn |
 Σχετικά πολυμέσα | |
| δεδομένα () | |
Οι ιστορίες, που δεν είναι όλες πρωτότυπες, ενσωματώνονται σε μια ιστορία-πλαίσιο που αναφέρεται σε μια ομάδα προσκυνητών καθ' οδόν από το Λονδίνο προς το Καντέρμπερυ, όπου θέλουν να επισκεφτούν τον τάφο του Τόμας Μπέκετ στον Καθεδρικό ναό του Καντέρμπερι. Ο ξενοδόχος Χάρι προτείνει στους προσκυνητές να διηγηθούν ιστορίες και υπόσχεται ένα γεύμα ως έπαθλο. Οι ιστορίες των προσκυνητών είναι πολύ διαφορετικές ως προς το θέμα, συχνά σχετίζονται με το θέμα του έρωτα και της απιστίας, μερικές απεικονίζουν σατιρικά τις καταχρήσεις της Καθολικής Εκκλησίας.[3]
Ο Τσώσερ θεωρείται ότι δεν ολοκλήρωσε το πλήρες σχέδιο για το βιβλίο του: στον Γενικό Πρόλογο αναφέρεται ότι πρόθεση του συγγραφέα είναι καθένας από τους 30 προσκυνητές να διηγηθεί τέσσερις ιστορίες, δύο καθ' οδόν προς τον προορισμό τους και δύο στο δρόμο της επιστροφής (συνολικά περίπου 120 ιστορίες).[4]
Η μεγάλη συνεισφορά του έργου στην αγγλική λογοτεχνία είναι η χρήση της δημοτικής γλώσσας, της Μέσης Αγγλικής. Θεωρείται ένα από τα σημαντικότερα έργα της αγγλικής λογοτεχνίας και περιλαμβάνεται στα 100 καλύτερα βιβλία όλων των εποχών.
Χειρόγραφα - εκδόσεις
ΕπεξεργασίαΑκόμη και τα παλαιότερα σωζόμενα χειρόγραφα του έργου δεν είναι πρωτότυπα του Τσώσερ. Το πιο παλιό είναι πιθανώς το χειρόγραφο Hengwrt, που γράφτηκε από γραφέα λίγο μετά τον θάνατο του συγγραφέα το 1400 και φυλάσσεται στην Εθνική Βιβλιοθήκη της Ουαλίας. Ένα άλλο είναι το χειρόγραφο Ellesmere, ένα εικονογραφημένο χειρόγραφο των αρχών του 15ου αιώνα, την ταξινόμηση του οποίου πολλοί μεταγενέστεροι εκδότες ακολούθησαν εδώ και αιώνες. Η πρώτη έκδοση του έργου σε έντυπη μορφή ήταν η έκδοση του 1476 του Ουίλιαμ Κάξτον, ο οποίος εισήγαγε την τυπογραφία στην Αγγλία. Μόνο 10 αντίγραφα αυτής της έκδοσης είναι γνωστό ότι υπάρχουν, ένα από τα οποία βρίσκεται στη Βρετανική Βιβλιοθήκη.[5]
Παρουσίαση
Επεξεργασία
Το έργο είναι μια συλλογή από 22 αφηγηματικά ποιήματα και 2 πεζά διηγήματα, ενωμένα σε ένα κοινό πλαίσιο: τις ιστορίες αφηγούνται για να περάσει η ώρα ευχάριστα προσκυνητές-οδοιπόροι, άνδρες και γυναίκες, συγκεντρωμένοι σε μια ομάδα επειδή ήταν επικίνδυνο να ταξιδέψουν μόνοι τους. Έχουν συναντηθεί στο πανδοχείο Τάμπαρντ στο Σάουθγουορκ, χωριό νότια του Τάμεση σήμερα συνοικία του Λονδίνου, και ταξιδεύουν έφιπποι για να προσκυνήσουν τα λείψανα του Αγίου Τόμας Μπέκετ στον Καθεδρικό ναό του Καντέρμπερι. Ο Χάρι Μπέιλι, ιδιοκτήτης του πανδοχείου Τάμπαρντ που συμμετέχει στο προσκύνημα και αναλαμβάνει το έργο του συντονιστή των αφηγήσεων, προτείνει στους προσκυνητές να διηγηθούν ιστορίες και υπόσχεται ένα δωρεάν γεύμα ως έπαθλο στον καλύτερο αφηγητή όταν επιστρέψουν. Οι περισσότεροι προσκυνητές παρουσιάζονται ζωντανά στον πρόλογο του συγγραφέα.
Οι προσκυνητές-αφηγητές προέρχονται από τη μεσαία κυρίως τάξη της μεσαιωνικής αγγλικής κοινωνίας: ανάμεσά τους υπάρχει ένας ιππότης, ένας μοναχός, ένας ιερέας, ένας γιατρός, ένας ναυτικός, ένας έμπορος, ένας πλούσιος υφαντής, ένας μάγειρας, δύο καλόγριες, ο ίδιος ο συγγραφέας κ.λπ. Η δομή των Ιστοριών του Καντέρμπερυ είναι εμπνευσμένη από άλλα σύγχρονα έργα, όπως το Δεκαήμερο του Βοκκάκιου, που θεωρείται μία από τις κύριες πηγές του Τσώσερ.
Μερικές από αυτές τις ιστορίες είναι χιουμοριστικές, άλλες σοβαρές, αλλά όλες είναι πολύ ακριβείς στην περιγραφή της ανθρώπινης φύσης. Τα θέματα των ιστοριών ποικίλλουν, αναφέρονται στον έρωτα, την προδοσία και την απληστία σε ιστορίες μοιχείας, οικογενειακές διαμάχες, λάγνες επιθυμίες και καυγάδες μεταξύ πονηρών ιερέων και αφελών μοναχών. Τα είδη ποικίλλουν επίσης, υπάρχουν ιπποτικά ειδύλλια, κηρύγματα και μύθοι. Η λογοτεχνική δεινότητα του συγγραφέα αποκαλύπτεται και στο γεγονός ότι τα διηγήματα αντικατοπτρίζουν τα ατομικά χαρακτηριστικά και τον τρόπο ομιλίας των αφηγητών και παρουσιάζουν τις συνθήκες και τα ήθη της κοινωνίας της εποχής αλλά και τις κοινωνικές και πολιτικές ανησυχίες στο Μεσαίωνα. Οι ιστορίες διαδέχονται η μία την άλλη, συχνά σαν απάντηση στην προηγούμενη. Ορισμένες ιστορίες είναι πρωτότυπες, άλλες είναι διασκευές.[6]
Οι ερευνητές επισημαίνουν τον ρόλο του έργου στη διαμόρφωση της αγγλικής λογοτεχνικής γλώσσας και στην αύξηση της πολιτιστικής της σημασίας με τη χρήση της δημοτικής γλώσσας, της Μέσης Αγγλικής, σε μια εποχή που οι κυρίαρχες λογοτεχνικές γλώσσες στην Αγγλία ήταν ακόμη τα παλαιά γαλλικά - που είχαν επιβληθεί μετά τη Νορμανδική κατάκτηση της Αγγλίας - και τα λατινικά, αν και ήδη αρκετοί από τους σύγχρονους του Τσώσερ - ο Τζον Γκάουερ, ο Ουίλλιαμ Λάνγκλαντ, ο Ποιητής του Μαργαριταριού και η Τζούλιαν του Νόριτς, η πρώτη Αγγλίδα συγγραφέας - έγραψαν επίσης λογοτεχνικά κείμενα στη μέση αγγλική γλώσσα.[7]
Η σειρά των ιστοριών στις διάφορες εκδόσεις διαφέρει, καθώς στα χειρόγραφα που βρέθηκαν μετά τον θάνατο του Τσώσερ, υπήρχαν δέκα διαφορετικά αποσπάσματα.
Οι ιστορίες
Επεξεργασία- Γενικός πρόλογος
- Η ιστορία του ιππότη
- Η ιστορία του μυλωνά
- Η ιστορία του επιστάτη
- Η ιστορία του μάγειρα
- Η ιστορία του δικηγόρου
- Η ιστορία της γυναίκας από το Μπαθ
- Η ιστορία του επαίτη μοναχού
- Η ιστορία του κλητήρα του ιεροδικείου
- Η ιστορία του σπουδαστή
- Η ιστορία του εμπόρου
- Η ιστορία του ακόλουθου του ιππότη
- Η ιστορία του κτηματία
- Η ιστορία του γιατρού
- Η ιστορία του πωλητή συγχωροχαρτίων
- Η ιστορία του πλοιάρχου
- Η ιστορία της ηγουμένης
- Η ιστορία του σερ Τοπάζ
- Η ιστορία του Μελιμπέα
- Η ιστορία του καλόγερου
- Η ιστορία του ιερέα της μοναχής
- Η ιστορία της δεύτερης μοναχής
- Η ιστορία του υπηρέτη του παπά
- Η ιστορία του διαχειριστή
- Η ιστορία του πάστορα
- Η αποχώρηση του Τσώσερ
Διασκευές
Επεξεργασία- 1972: Οι Θρύλοι του Καντέρμπουρυ, κινηματογραφική ταινία σε σκηνοθεσία Πιερ Πάολο Παζολίνι, μια διασκευή οκτώ ιστοριών του έργου. Στον ρόλο του Τζέφρυ Τσώσερ ο Πιερ Πάολο Παζολίνι.[8]
- 2003: το BBC παρουσίασε σύγχρονες αφηγήσεις επιλεγμένων ιστοριών σε σειρά έξι επεισοδίων.
Μετάφραση στα ελληνικά
Επεξεργασία- Οι ιστορίες του Καντέρμπερυ, μτφ: Δημοσθένης Κορδοπάτης, εκδ. Μελάνι, 2014 [9]
- Οι ιστορίες του Καντέρμπερυ, μτφ: Γιώργος Χαλβατζόγλου, εκδ. Νησίδες, 2018 [10]
Παραπομπές
Επεξεργασία- ↑ «The Canterbury tales of Chaucer by Geoffrey Chaucer | Open Library». Ανακτήθηκε στις 4 Αυγούστου 2023.
- ↑ . «toperiodiko.gr/Οι ιστορίες του Καντέρμπερυ-geoffrey-chaucer/».
- ↑ . «biblionet.gr/titleinfo/Οι ιστορίες του Καντέρμπερυ».
- ↑ . «britannica.com/topic/The-Canterbury-Tales».
- ↑ . «el.alegsaonline.com/art/».
- ↑ . «kathimerini.gr/culture/books/ena-ergo-anaforas/».
- ↑ . «sparknotes.com/lit/the-canterbury-tales/plot-analysis/».
- ↑ . «imdb.com/title/Οι θρύλοι του Καντέρμπουρι/Original title: I racconti di Canterbury/1972».
- ↑ . «politeianet.gr/books/chaucer-geoffrey-melani-oi-istories-tou-kantermperu».
- ↑ . «politeianet.gr/books/chaucer-geoffrey-nisides-oi-istories-tou-kantermperu-2».