Βικιπαίδεια

Οργανισμός Οικονομικής Συνεργασίας και Ανάπτυξης

(Ανακατεύθυνση από ΟΟΣΑ)
Οργανισμός Οικονομικής
Συνεργασίας και Ανάπτυξης
  Ιδρυτικά μέλη
  Άλλα κράτη μέλη
Γραμματεία: Παρίσι, Γαλλία
Επίσημες γλώσσες: Αγγλικά
Επίσημες γλώσσες: Γαλλικά
Μέλη: 38 κράτη
Ηγέτες
- Γενικός Γραμματέας: Ματίας Κόρμαν
Ίδρυση
- ως ΟΕΟΣα: 16 Απριλίου 1948
- αναμορφωμένη ως ΟΟΣΑ:30 Σεπτεμβρίου 1961
Ιστοσελίδα
oecd.org
α. Οργανισμός Ευρωπαϊκής Οικονομικής Συνεργασίας

Ο Οργανισμός Οικονομικής Συνεργασίας και Ανάπτυξης (Ο.Ο.Σ.Α.) (αγγλικά: Organisation for Economic Co-operation and Development - OECD‎‎, γαλλικά: Organisation de coopération et de développement économiques - OCDE‎‎) είναι διεθνής οργανισμός εκείνων των αναπτυγμένων χωρών που υποστηρίζουν τις αρχές της αντιπροσωπευτικής δημοκρατίας και της οικονομίας της ελεύθερης αγοράς. Δημιουργήθηκε το 1948 ως Οργανισμός Ευρωπαϊκής Οικονομικής Συνεργασίας (Organisation for European Economic Co-operation - OEEC), με πρώτο γενικό γραμματέα τον Γάλλο Ρομπέρ Μαρζολίν, με σκοπό να διαχειριστεί το σχέδιο Μάρσαλ για την ανοικοδόμηση της Ευρώπης μετά τον Β΄ Παγκόσμιο Πόλεμο.[1] Αργότερα η ιδιότητα μέλους της επεκτάθηκε και σε μη ευρωπαϊκά κράτη, και το 1960 μετασχηματίστηκε στον Οργανισμό Οικονομικής Συνεργασίας και Ανάπτυξης.[2]

Στόχοι και δράση

Επεξεργασία

Ο οργανισμός παρέχει ένα περιβάλλον όπου οι κυβερνήσεις μπορούν να συγκρίνουν εφαρμογές πολιτικής, να βρουν απαντήσεις στα κοινά προβλήματα, να προσδιορίσουν τις καλές πρακτικές και να συντονίσουν τις εσωτερικές και διεθνείς πολιτικές. Είναι φόρουμ όπου η όμοια πίεση μπορεί να ενεργήσει ως ισχυρό κίνητρο για να βελτιώσει την πολιτική και να εφαρμόσει τον «μαλακό νόμο» - μη δεσμευτικά όργανα που μπορούν περιστασιακά να οδηγήσουν στις δεσμευτικές συνθήκες.

Οι ανταλλαγές μεταξύ των κυβερνήσεων του Ο.Ο.Σ.Α. ρέουν από τις πληροφορίες και την ανάλυση που παρέχονται από την γραμματεία στο Παρίσι. Η γραμματεία συλλέγει στοιχεία, παρακολουθεί τις τάσεις και αναλύσεις, καθώς και τις προβλέψεις οικονομικής ανάπτυξης. Επίσης ερευνώνται οι κοινωνικές αλλαγές ή πιθανά εξελισσόμενα σενάρια στο εμπόριο, το περιβάλλον, η γεωργία, η τεχνολογία, τη φορολογία και διάφορα άλλα πεδία.

Κατά τη διάρκεια της προηγούμενης δεκαετίας, ο Ο.Ο.Σ.Α. είχε αντιμετωπίσει μια σειρά οικονομικών, κοινωνικών και περιβαλλοντικών ζητημάτων εμβαθύνοντας περαιτέρω τη σχέση και δέσμευσή του με τις επιχειρήσεις, τα συνδικάτα και άλλους αντιπροσώπους της κοινωνίας. Οι διαπραγματεύσεις του Ο.Ο.Σ.Α. αφορούν την φορολογία μεταφοράς καθώς και την τιμολόγηση προϊόντων. Με άλλα λόγια ο Ο.Ο.Σ.Α., έχει προετοιμάσει το έδαφος για τις διμερείς φορολογικές συνθήκες σε όλο τον κόσμο.

Μεταξύ άλλων πεδίων, ο Ο.Ο.Σ.Α. έχει πάρει έναν ρόλο στον συντονισμό της διεθνούς δράσης κατά της δωροδοκίας και της διαφθοράς, που δημιουργούν τη Συνθήκη αντι-διαφθοράς του Ο.Ο.Σ.Α., η οποία είναι ενεργή από τον Φεβρουάριο του 1999.

Ο Ο.Ο.Σ.Α. έχει επίσης δημιουργήσει μια ομάδα αντι-spam[3], η οποία εξέδωσε λεπτομερή έκθεση, με αρκετά χρήσιμα έγγραφα σχετικά με τα προβλήματα spamming στις αναπτυσσόμενες χώρες, τις καλύτερες προτεινόμενες πρακτικές για τους παρόχους Διαδικτύου, τα εμπορικά sites ηλεκτρονικού ταχυδρομείου καθώς και των εμπλεκομένων με το Διαδίκτυο.

Η έδρα του Ο.Ο.Σ.Α. είναι στο Παρίσι.

Γραμματεία

Επεξεργασία

Διατελέσαντες γενικοί γραμματείς

Επεξεργασία
Γενικοί Γραμματείς του OEEC
Σειρά Εικόνα Γενικός Γραμματέας Διάρκεια θητείας Χώρα καταγωγής
1 Ρομπέρ Μαρζολίν (1911-1986)   1948 – 1955   Γαλλία
2 Ρενέ Σερζάν (1904-1984) 1955 – 1960   Γαλλία
3 Θόρκιλ Κρίστενσεν (1899-1989) 1960 – Σεπτέμβριος 1961   Δανία
Γενικοί Γραμματείς του ΟΟΣΑ
Σειρά Γενικός Γραμματέας Διάρκεια θητείας Χώρα καταγωγής
1 Θόρκιλ Κρίστενσεν (1899-1989) 30 Σεπτεμβρίου 1961 – 30 Σεπτεμβρίου 1969   Δανία
2 Έμιελ φαν Λένεπ (1915-1996)   1 Οκτωβρίου 1969 – Σεπτέμβριος 1984   Ολλανδία
3 Ζαν-Κλοντ Παγιέ (1934-)   1 Οκτωβρίου 1984 – 30 Σεπτεμβρίου 1994   Γαλλία
— Στάφαν Σόλμαν (μεταβατικός) (1937-)[4][5] 1 Οκτωβρίου 1994 – Νοέμβριος 1994   Σουηδία
3 Ζαν-Κλοντ Παγιέ (1934-)[6]   Νοέμβριος 1994 – 30 Μαΐου 1996   Γαλλία
4 Ντόναλντ Τζόνστον (1936-2022)   1 Ιουνίου 1996 – 30 Μαΐου 2006   Καναδάς
5 Χοσέ Άνχελ Γκουρία (1950-)   1 Ιουνίου 2006 –31 Μαΐου 2021   Μεξικό
6 Ματίας Κόρμαν   1 Ιουνίου 2021 -σήμερα   Αυστραλία

Μέλη

Επεξεργασία

Υπάρχουν αυτήν την στιγμή 38 πλήρη μέλη.

Χώρα Αίτηση Διαπραγματεύσεις Πρόσκληση Μέλος από[7] Γεωγραφική τοποθεσία Σημειώσεις
  Αυστραλία 7 Ιουνίου 1971 Ωκεανία
  Αυστρία 29 Σεπτεμβρίου 1961 Ευρώπη Μέλος του Οργανισμού Ευρωπαϊκής Οικονομικής Συνεργασίας (OEEC).[8]
  Βέλγιο 13 Σεπτεμβρίου 1961 Ευρώπη Μέλος του Οργανισμού Ευρωπαϊκής Οικονομικής Συνεργασίας (OEEC).[8]
  Γαλλία 7 Αυγούστου 1961 Ευρώπη Μέλος του Οργανισμού Ευρωπαϊκής Οικονομικής Συνεργασίας (OEEC).[8]
  Γερμανία 27 Σεπτεμβρίου 1961 Ευρώπη Έγινε μέλος του OEEC το 1949 (Δυτική Γερμανία).[9] Προηγουμένως εκπροσωπείτο από την Trizone.[8] Η Ανατολική Γερμανία ήταν μέλος της αντίπαλης ΚΟΜΕΚΟΝ από το 1950 έως την Επανένωση της Γερμανίας το 1990.
  Δανία 30 Μαΐου 1961 Ευρώπη Μέλος του Οργανισμού Ευρωπαϊκής Οικονομικής Συνεργασίας (OEEC).[8]
  Ελβετία 28 Σεπτεμβρίου 1961 Ευρώπη Μέλος του Οργανισμού Ευρωπαϊκής Οικονομικής Συνεργασίας (OEEC).[8]
  Ελλάδα 27 Σεπτεμβρίου 1961 Ευρώπη Μέλος του Οργανισμού Ευρωπαϊκής Οικονομικής Συνεργασίας (OEEC).[8]
  Εσθονία 16 Μαΐου 2007[10] 10 Μαΐου 2010[11] 9 Δεκεμβρίου 2010 Ευρώπη
  Ηνωμένες Πολιτείες 12 Απριλίου 1961 Βόρεια Αμερική
  Ηνωμένο Βασίλειο 2 Μαΐου 1961 Ευρώπη Μέλος του Οργανισμού Ευρωπαϊκής Οικονομικής Συνεργασίας (OEEC).[8]
  Ιαπωνία Νοέμβριος 1962[12] Ιούλιος 1963[12] 28 Απριλίου 1964 Ασία
  Δημοκρατία της Ιρλανδίας 17 Αυγούστου 1961 Ευρώπη Μέλος του Οργανισμού Ευρωπαϊκής Οικονομικής Συνεργασίας (OEEC).[8]
  Ισλανδία 5 Ιουνίου 1961 Ευρώπη Μέλος του Οργανισμού Ευρωπαϊκής Οικονομικής Συνεργασίας (OEEC).[8]
  Ισπανία 3 Αυγούστου 1961 Ευρώπη Έγινε μέλος του Οργανισμού Ευρωπαϊκής Οικονομικής Συνεργασίας (OEEC) το 1958.[13]
  Ισραήλ 15 Μαρτίου 2004[14] 16 Μαΐου 2007[10] 10 Μαΐου 2010[11] 7 Σεπτεμβρίου 2010 Ασία
  Ιταλία 29 Μαρτίου 1962 Ευρώπη Μέλος του Οργανισμού Ευρωπαϊκής Οικονομικής Συνεργασίας (OEEC).[8]
  Καναδάς 10 Απριλίου 1961 Βόρεια Αμερική
  Κολομβία 28 Απριλίου 2020 Νότια Αμερική
  Νότια Κορέα 29 Μαρτίου 1995[15] 25 Οκτωβρίου 1996[16] 12 Δεκεμβρίου 1996 Ασία Επίσημα Δημοκρατία της Κορέας
  Κόστα Ρίκα 15 Μαΐου 2020 25 Μαΐου 2021 Βόρεια Αμερική
  Λετονία 29 Μαΐου 2013[17] 11 Μαΐου 2016[18] 1 Ιουλίου 2016[19] Europe
  Λιθουανία 9 Απριλίου 2015[20] 31 Μαΐου 2018 5 Ιουλίου 2018[21] Europe
  Λουξεμβούργο 7 Δεκεμβρίου 1961 Ευρώπη Μέλος του Οργανισμού Ευρωπαϊκής Οικονομικής Συνεργασίας (OEEC).[8]
  Μεξικό 14 Απριλίου 1994[22] 18 Μαΐου 1994 Βόρεια Αμερική
  Νέα Ζηλανδία 29 Μαΐου 1973 Ωκεανία
  Νορβηγία 4 Ιουλίου 1961 Ευρώπη Μέλος του Οργανισμού Ευρωπαϊκής Οικονομικής Συνεργασίας (OEEC).[8]
  Ολλανδία 13 Νοεμβρίου 1961 Ευρώπη Μέλος του Οργανισμού Ευρωπαϊκής Οικονομικής Συνεργασίας (OEEC).[8]
  Ουγγαρία Δεκέμβριος 1993 [23] 8 Ιουνίου 1994[24] 7 Μαΐου 1996 Ευρώπη Ήταν μέλος της αντίπαλης ΚΟΜΕΚΟΝ από το 1949 έως το 1991.
  Πολωνία 1 Φεβρουαρίου 1994[25] 8 Ιουνίου 1994}}[24] 11 Ιουλίου 1996[26] 22 Νοεμβρίου 1996 Ευρώπη Ήταν μέλος της αντίπαλης ΚΟΜΕΚΟΝ από το 1949 έως το 1991.
  Πορτογαλία 4 Αυγούστου 1961 Ευρώπη Μέλος του Οργανισμού Ευρωπαϊκής Οικονομικής Συνεργασίας (OEEC).[8]
  Σλοβακία Φεβρουάριος 1994[27] 8 Ιουνίου 1994[24] Ιούλιος 2000[27] 14 Δεκεμβρίου 2000 Ευρώπη Ήταν μέλος της αντίπαλης ΚΟΜΕΚΟΝ από το 1949 έως το 1991 ως τμήμα της Τσεχοσλοβακίας.
  Σλοβενία Μάρτιος 1996[28] 16 Μαΐου 2007[10] 10 Μαΐου 2010[11] 21 Ιουλίου 2010 Ευρώπη
  Σουηδία 28 Σεπτεμβρίου 1961 Ευρώπη Μέλος του Οργανισμού Ευρωπαϊκής Οικονομικής Συνεργασίας (OEEC).[8]
  Τουρκία 2 Αυγούστου 1961 Ασία Μέλος του Οργανισμού Ευρωπαϊκής Οικονομικής Συνεργασίας (OEEC).[8]
  Τσεχία Ιανουάριος 1994 [29] 8 Ιουνίου 1994[24] 24 Νοεμβρίου 1995[29] 21 Δεκεμβρίου 1995 Ευρώπη Ήταν μέλος της αντίπαλης ΚΟΜΕΚΟΝ από το 1949 έως το 1991 ως μέρος της Τσεχοσλοβακίας.
  Φινλανδία 28 Ιανουαρίου 1969 Ευρώπη
  Χιλή Νοέμβριος 2003 [30][31] 16 Μαΐου 2007[10] 15 Δεκεμβρίου 2009[32] 7 Μαΐου 2010 Νότια Αμερική

Η Ευρωπαϊκή Επιτροπή μετέχει στο έργο του ΟΟΣΑ μαζί με τα κράτη μέλη της ΕΕ.[33]

Ο ΟΟΣΑ προσκάλεσε επίσημα τη Χιλή ως νέο κράτος μέλος στις 15 Δεκεμβρίου 2009.[34][35] Η συμφωνία προσχώρησης υπογράφηκε στις 11 Ιανουαρίου 2010, κάνοντας τη Χιλή την πρώτη χώρα της Νότιας Αμερικής στον οργανισμό. [36] Η Χιλή έγινε επίσημα μέλος έπειτα από την επικύρωση από το Εθνικό Κογκρέσο και την κατάθεση ενός οργάνου προσχώρησης (επιστολή επικύρωσης). [37] Η Λετονία έγινε επίσημα το 35ο μέλος του ΟΟΣΑ την 1η Ιουλίου του 2016.[38] Σις 5 Ιουλίου 2018 η Λιθουανία έγινε μέλος.[39] Μία ακόμη χώρα (Κολομβία) προσκλήθηκε για ένταξη.[40] Η Κόστα Ρίκα έγινε το 38ο μέλος του ΟΟΣΑ.[41]

Σχέσεις με κράτη μη μέλη

Επεξεργασία
 
Μία από τις πολλές αφίσες που εξέδωσε ο Οργανισμός Ευρωπαϊκής Οικονομικής Συνεργασίας για να προωθήσει το σχέδιο Μάρσαλ στην Ευρώπη.

Είκοσι τέσσερα κράτη μη μέλη συμμετέχουν αυτήν την περίοδο ως κανονικοί παρατηρητές ή πλήρεις συμμετέχοντες στις επιτροπές του Ο.Ο.Σ.Α. Περίπου 50 κράτη μη μέλη συμμετείχαν στις ομάδες εργασίας, τα σχέδια ή τα προγράμματα του Οργανισμού. Ο Ο.Ο.Σ.Α. διευθύνει τις δραστηριότητες ενός πολιτικού διαλόγου και δημιουργεί την υποδομή με τα μη μέλη (προγράμματα χώρας, περιφερειακές προσεγγίσεις και παγκόσμια φόρουμ) αναζητώντας τις καλύτερες πολιτικές πρακτικές ώστε να μεγιστοποιείται η απόδοση των πολιτικών συζητήσεων.

Το 1996, η Εσθονία, η Λετονία και η Λιθουανία υπέβαλλαν κοινό ανακοινωθέν σχετικά με τη συνεργασία τους με τον Οργανισμό, συμπεριλαμβανομένης της μελλοντικής προσχώρησής τους. Η Σλοβενία υπέβαλε αίτηση για προσχώρηση στις 14 Μαρτίου 1996 και η Μάλτα στις 24 Σεπτεμβρίου 2005.

Η Δημοκρατία της Κίνας (Ταϊβάν) διατηρεί το καθεστώς του παρατηρητή σε δύο επιτροπές του Ο.Ο.Σ.Α., αλλά λόγω της μη αναγνώρισής της ως κράτους, δεν είναι επίσημο μέλος του Ο.Ο.Σ.Α.

Το Υπουργικό Συμβούλιο του ΟΟΣΑ στις 16 Μαΐου 2007 αποφάσισε να ανοίξει συζητήσεις προσχώρησης με την Εσθονία και τη Ρωσία.[42]

Παραπομπές

Επεξεργασία
  1. ↑ Christopher, Warren (1998). In the stream of history: shaping foreign policy for a new era. Stanford University Press. σελ. 165. ISBN 9780804734684. 
  2. ↑ «Organisation for European Economic Co-operation». OECD. Ανακτήθηκε στις 26 Ιουλίου 2008. 
  3. ↑ «Αρχειοθετημένο αντίγραφο». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 15 Σεπτεμβρίου 2006. Ανακτήθηκε στις 14 Σεπτεμβρίου 2006. 
  4. ↑ «After A Battle, Oecd Settles On Swede To Be Interim Leader». Joc.com. 22 Φεβρουαρίου 2018. Ανακτήθηκε στις 27 Αυγούστου 2018. 
  5. ↑ Friedman, Alan (29 Οκτωβρίου 1994). «U.S. Rejects Extending Paye's Term : Rift Over OECD Leader». The New York Times. https://www.nytimes.com/1994/10/29/business/worldbusiness/29iht-oecd_1.html. Ανακτήθηκε στις 27 Αυγούστου 2018. 
  6. ↑ ; Richard Woodward, The Organisation for Economic Co-operation and Development (OECD) (2009, Routledge)
  7. ↑ «List of OECD Member countries – Ratification of the Convention on the OECD». OECD. Ανακτήθηκε στις 9 Ιουνίου 2018. 
  8. ↑ 8,00 8,01 8,02 8,03 8,04 8,05 8,06 8,07 8,08 8,09 8,10 8,11 8,12 8,13 8,14 8,15 8,16 «Organisation for European Economic Co-operation». OECD. Ανακτήθηκε στις 29 Νοεμβρίου 2011. 
  9. ↑ Adenauer und die Hohen Kommissare, Munich 1989, p. 465. Available here.[νεκρός σύνδεσμος]
  10. ↑ 10,0 10,1 10,2 10,3 «Brazil:- OECD Council Resolution on Enlargement and Enhanced Engagement - Organisation for Economic Co-operation and Development». Oecd.org. Ανακτήθηκε στις 31 Μαΐου 2013. 
  11. ↑ 11,0 11,1 11,2 «Organisation for Economic Co-operation and Development». Oecd.org. 10 Μαΐου 2010. Ανακτήθηκε στις 31 Μαΐου 2013. 
  12. ↑ 12,0 12,1 F. C. Langdon (1 Νοεμβρίου 2011). Japan's Foreign Policy. ISBN 9780774843546. 
  13. ↑ Julio Crespo MacLennan: Spain and the process of European integration, 1957–85, Basingstoke 2000, p. 31. Διαθέσιμο εδώ.
  14. ↑ {{cite web|url=http://www.moital.gov.il/NR/rdonlyres/12E6283F-5E9E-48E3-B0B3-5803EB2BAD70/0/IsraelReadyfortheOECDMarkLuban.pdf%7Ctitle=Israel[νεκρός σύνδεσμος]: Ready for the OECD|publisher=Israel Ministry of Finance|date=Μάρτιος 2006
  15. ↑ Woong Shik Shin. «LIBERALIZATION OF LEGAL SERVICES MARKET IN KOREA» (PDF). Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο (PDF) στις 6 Οκτωβρίου 2021. Ανακτήθηκε στις 5 Ιουλίου 2019. 
  16. ↑ «South Korea joins OECD: South Korea was formally invited...». Chicago Tribune. 25 Οκτωβρίου 1996. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 12 Οκτωβρίου 2013. Ανακτήθηκε στις 5 Ιουλίου 2019. 
  17. ↑ «Remarks at the signing of the Accession Agreement with the Republic of Latvia - OECD». OECD. Ανακτήθηκε στις 14 Απριλίου 2018. 
  18. ↑ «"Accession: Latvia invited to join OECD - OECD"». 11 Μαΐου 2016. http://www.oecd.org/latvia/accession-latvia-invited-to-join-oecd.htm. 
  19. ↑ «Latvia's accession to the OECD». OECD. 1 Ιουλίου 2016. Ανακτήθηκε στις 6 Ιουλίου 2018. 
  20. ↑ «Roadmap to membership at the OECD for Lithuania - OECD». OECD. Ανακτήθηκε στις 5 Ιουλίου 2018. 
  21. ↑ «Lithuania's accession to the OECD». OECD. 5 Ιουλίου 2018. Ανακτήθηκε στις 6 Ιουλίου 2018. 
  22. ↑ «MEXICO FORMALLY INVITED TO JOIN OECD AS 25TH MEMBER». Associated Press. 14 Απριλίου 1994. http://www.apnewsarchive.com/1994/Mexico-Formally-Invited-To-Join-OECD-as-25th-Member/id-5c32c538b21ed50047612bcd16725a5c. 
  23. ↑ Zsófia Árvai (Νοέμβριος 2005). «Capital Account Liberalization, Capital Flow Patterns, and Policy Responses in the EU's New Member States» (PDF). IMF Working Paper. ΔΝΤ. 
  24. ↑ 24,0 24,1 24,2 24,3 «Christopher pitches for new role for former communist countries with PM-France-OECD». Associated Press. 8 Ιουνίου 1994. http://www.apnewsarchive.com/1994/Christopher-Pitches-for-New-Role-for-Former-Communist-Countries-With-PM-France-OECD/id-5480338d652a397f6cb0ce2f73d96549. Ανακτήθηκε στις 2 Ιουνίου 2013. 
  25. ↑ «ORGANIZACJA WSPÓŁPRACY GOSPODARCZEJ I ROZWOJU» (στα Πολωνικά). 
  26. ↑ «POLAND JOINS THINK TANK OF RICHEST NATIONS». Associated Press. 11 Ιουλίου 1996. http://www.apnewsarchive.com/1996/Poland-Joins-Think-Tank-of-Richest-Nations/id-6b4dd9e85b08d4d60db62478cb3a494a. 
  27. ↑ 27,0 27,1 «Slovakia politics: Slovakia officially joins OECD». BBC Monitoring. 18 Δεκεμβρίου 2000. 
  28. ↑ «Accession Process | Ministry of Foreign Affairs». Mzz.gov.si. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 22 Οκτωβρίου 2013. Ανακτήθηκε στις 31 Μαΐου 2013. 
  29. ↑ 29,0 29,1 «Archived copy». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 10 Οκτωβρίου 2017. Ανακτήθηκε στις 31 Μαΐου 2013. 
  30. ↑ «Países industrializados alaban avances económicos de Chile» (στα Ισπανικά). El Mercurio. 18 Ιουνίου 2004. Ανακτήθηκε στις 31 Μαΐου 2013. 
  31. ↑ «Chile está entre los mejores aspirantes para entrar a la OCDE» (στα Ισπανικά). El Mercurio. 16 Ιουνίου 2004. Ανακτήθηκε στις 31 Μαΐου 2013. 
  32. ↑ «Chile invited to become a member of the OECD». Organisation for Economic Co-operation and Development. 15 Δεκεμβρίου 2009. Ανακτήθηκε στις 31 Μαΐου 2013. 
  33. ↑ «Member Countries». Oecd.org. 1 Ιανουαρίου 1970. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 13 Ιουλίου 2012. Ανακτήθηκε στις 23 Οκτωβρίου 2010. 
  34. ↑ Chile invited to become a member of the OECD
  35. ↑ Carolina Pica (2009-12-15). «Chile Officially Invited To Join OECD». The Wall Street Journal (Dow Jones & Company, Inc). http://online.wsj.com/article/BT-CO-20091215-710267.html. Ανακτήθηκε στις 2009-12-15. [νεκρός σύνδεσμος]
  36. ↑ «Chile signs up as first OECD member in South America». 11 Ιανουαρίου 2010. Ανακτήθηκε στις 12 Ιανουαρίου 2010. 
  37. ↑ «Bachelet confirma inminente ingreso de Chile a la Ocde como miembro pleno». La Tercera. 2 Δεκεμβρίου 2009. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 11 Ιανουαρίου 2012. Ανακτήθηκε στις 2 Δεκεμβρίου 2009. 
  38. ↑ Η προσχώρηση της Λετονίας στον ΟΑΣΑ
  39. ↑ «Country Groups. High-income OECD members». The World Bank. Ανακτήθηκε στις 18 Ιουλίου 2016. 
  40. ↑ OECD (25 Μαΐου 2018). OECD countries agree to invite Colombia as 37th member. Δελτίο τύπου.
  41. ↑ OECD welcomes Costa Rica as its 38th Member
  42. ↑ OECD (16 Μαΐου 2007). Chair's summary of the OECD Council at Ministerial Level, Paris, 15–16 Μαΐου 2007 – Innovation: Advancing the OECD Agenda for Growth and Equity. Δελτίο τύπου. Ανακτήθηκε στις 2008-07-26.

Εξωτερικοί σύνδεσμοι

Επεξεργασία
Ανακτήθηκε από "https://el.wiki.x.io/w/index.php?title=Οργανισμός_Οικονομικής_Συνεργασίας_και_Ανάπτυξης&oldid=10850808"