Ντάουγκαβπιλς

Νταουγκάβπιλς
; Σημαία	; Έμβλημα
	Νταουγκάβπιλς 55°52′17″N 26°30′58″E
Χώρα	Λετονία
Διοικητική υπαγωγή	Λετονία
Ίδρυση	1275
Διοίκηση
• mayor of Daugavpils	Andrejs Elksniņš (από 2021)
Έκταση	63,38 km² και 72,37 km²
Υψόμετρο	105 μέτρα
Πληθυσμός	77.799 (1 Ιανουαρίου 2024)
Ταχ. κωδ.	5401–5465
Ζώνη ώρας	Θερινή Ώρα Ανατολικής Ευρώπης; UTC+02:00 (επίσημη ώρα); UTC+03:00 (θερινή ώρα)
Ιστότοπος	Επίσημος ιστότοπος
	Σχετικά πολυμέσα
	δεδομένα (π • σ • ε )

Συντεταγμένες: 55°52′17″N 26°30′58″E / 55.87139°N 26.51611°E / 55.87139; 26.51611

Το Ντάουγκαβπιλς (λετονικά: Daugavpils προφορά (βοήθεια·πολυμέσα) [ˈdaʊɡaʊpils]) είναι η δεύτερη σε μέγεθος πόλη στη Λετονία. Βρίσκεται περί τα 230 χλμ. νότιο-ανατολικά από την πρωτεύουσα της Λετονίας Ρίγα, στις όχθες του ποταμού Ντάουγκαβα. Το Ντάουγκαβπιλς έχει μια ευνοϊκή γεωγραφική θέση, καθώς συνορεύει με τη Λευκορωσία και τη Λιθουανία (σε απόσταση 33 και 25 χλμ. αντίστοιχα). Βρίσκεται περί τα 120 χλμ. από τα σύνορα της Λετονίας με τη Ρωσία. Είναι μεγάλος σιδηροδρομικός κόμβος και βιομηχανικό κέντρο.

Η πόλη περιβάλλεται από πολλές λίμνες και φυσικά πάρκα.

Ονομασίες

Το Ντάουγκαβπιλς αναφέρεται με πολλά ιστορικά ονόματα σε διάφορες γλώσσες. Μερικά από αυτά χρησιμοποιούνται ακόμα σήμερα.

λευκορωσικά: Дзвінск (Ντζβινσκ)
γερμανικά: Dünaburg
φινλανδικά: Väinänlinna
λετονικά: Daugavpils
Λιθουανικά: Daugpilis
πολωνικά: Dźwinów, Dźwińsk, με την ονομασία Ντύνεμπουργκ (Dyneburg) να είναι η μοναδική που χρησιμοποιείται στα Πολωνικά σήμερα
ρωσικά: Даугавпилс, Борисоглебск (Μπορισογκλέμπσκ 1656–1667), Двинcк (Ντβινσκ)
γίντις: (Ντίνεμπουργκ)

Ιδού η χρονολόγηση στις αλλαγές των ονομάτων: Ντίναμπουργκ (1275—1656) → Μπορισογκλέμπσκ (1656—1667) → Ντίναμπουργκ (1667—1893) → Ντβινσκ (1893—1920) → Ντάουγκαβπιλς (1920—σήμερα)

Δημογραφικά στοιχεία

Εθνοτική σύνθεση την 1 Ιανουαρίου του 2015 του Ντάουγκαβπιλς.^[4]

Ρώσοι: 50,9% (49.269)
Λετονοί : 18,2% (17.575)
Πολωνοί: 14,1% (13.667)
Λευκορώσοι: 7,4% (7.168)
Ουκρανοί: 2,0% (1.951)
Άλλοι: 7,4% (7.118).

Ιστορία

Η ιστορία της πόλης άρχισε το 1275, όταν χτίστηκε το Κάστρο του Ντίναμπουργκ από το Τάγμα της Λιβονίας 20 χλμ. πάνω από τον ποταμό Ντάουγκαβα από εκεί που σήμερα είναι το Ντάουγκαβπιλς. Το 1561 έγινε τμήμα της Πολωνολιθουανικής Κοινοπολιτείας (ως τμήμα του Δουκάτου της Λιβονίας) και το 1566 έγινε πρωτεύουσα της της Βοϊβοντίνας Ινφλάντι, που υπήρχε μέχρι την Πρώτη Διαίρεση της Πολωνίας. Το 1577 το κάστρο του Ντιναμπούργκ καταλήφθηκε και καταστράφηκε από τον Τσάρο της Ρωσίας Ιβάν τον Δ΄. Την ίδια χρονιά ένα νέο κάστρο χτίστηκε 20 χλμ. κάτω από το ποτάμι. Το 1582 το Ντάουγκαβπιλς απέκτησε τα δικαιώματα των πόλεων του Μαγδεβούργου. Τον 17ο αιώνα, κατά τη διάρκεια του Ρωσο-Σουηδικού πολέμου που διεξήγαγε ο Τσάρος Αλέξιος της Ρωσίας οι Ρώσοι κατέλαβαν το Ντάουγκαβπιλς, μετονόμασαν την πόλη σε Μπορισογκλέμπσκ και κατάφεραν να ελέγξουν την περιοχή για 11 χρόνια από το 1656 ως το 1667. Η Ρωσία όμως έπρεπε να επιστρέψει την περιοχή στην Πολωνία ακολουθώντας τη Συνθήκη του Αντρούσοβο.

Το κέντρο του Ντάουγκαβπιλς (Ντβινσκ) στις αρχές του 20ου αιώνα

Από το 1784 και μετά, η πόλη είχε έναν μεγάλο και δραστήριο πληθυσμό Εβραίων^[5] με αρκετές σημαντικές προσωπικότητες. Σύμφωνα με την απογραφή της Ρωσικής Αυτοκρατορίας του 1897, από τον συνολικό πληθυσμό των 69.700 κατοίκων, οι Εβραίοι αποτελούσαν τις 32.400 (επομένως περίπου 44%).^[6]

Ως τμήμα της Ρωσικής Αυτοκρατορίας ονομάζονταν Ντβίνσκ (1893-1920). Η πόλη μετονομάστηκε σε Ντάουγκαβπιλς το 1920 ως τμήμα της ανεξάρτητης Λετονίας. Η πόλη αποτέλεσε το πεδίο της Μάχης του Ντάουγκαβπιλς από το 1919 έως το 1920. Το Ντάουγκαβπιλς ήταν τμήμα της ΕΣΣΔ στις περιόδους 1940-41 και 1944-1991, ενώ οι Ναζί το κατέλαβαν την τριετία 1941-44. Οι Ναζί δημιούργησαν το Γκέτο του Ντάουγκαβπιλς για τους Εβραίους. Η πόλη υπήρξε το πεδίο μιας λυσσαλέας εβραϊκής αντίστασης στη διάρκεια αυτών των χρόνων^{[εκκρεμεί παραπομπή]}. Στην περίοδο του Ψυχρού Πολέμου φιλοξενούσε την αεροπορική βάση του Λοτσίκι, 12 χλμ. βορειοανατολικά της πόλης.

Τέχνη, αρχιτεκτονική, και πολιτισμός

Καθεδρικός Ναός Αγίων Μπόρις και Γκλεμπ – η μεγαλύτερη Ορθόδοξη εκκλησία στη Λετονία

Το Ντάουγκαβπιλς είναι ένα σημαντικό πολιτιστικό κέντρο στην ανατολική Λετονία. Υπάρχουν 22 σχολεία πρωτοβάθμιας και δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης, τέσσερα επαγγελματικά σχολεία, και η σχολή Καλών Τεχνών Σάουλες. Περισσότεροι από 1.000 καθηγητές και μηχανικοί αποφοιτούν από το Πανεπιστήμιο του Ντάουγκαβπιλς και το τοπικό παράρτημα του Τεχνικού Πανεπιστημίου της Ρίγα σε ετήσια βάση.

Το θέατρο της πόλης αναστηλώθηκε προ διετίας. Υπάρχει επίσης ένας κινηματογράφος καθώς και άλλοι πολιτιστικοί θεσμοί. Το κέντρο για την προβολή της πόλης προσφέρει πολλές καλλιτεχνικές εκδηλώσεις.

Υπάρχουν επίσης μια σειρά από αρχιτεκτονικά, ιστορικά και πολιτιστικά μνημεία στο Ντάουγκαβπιλς. Το πιο λαμπρό είναι το Κάστρο του Ντάουγκαβπιλς και χρονολογείται στις αρχές του 19ου αιώνα.

Αεροδρόμιο

Το Διεθνές Αεροδρόμιο του Ντάουγκαβπιλς βρίσκεται 12 χλμ. βορειοανατολικά από το Ντάουγκαβπιλς, κοντά στο χωριό Λοτσίκι. Το αεροδρόμιο σήμερα είναι υπό κατασκευή προκειμένου να φιλοξενήσει τόσο εσωτερικές όσο και διεθνείς πτήσεις, καθώς και πτήσεις μεταφορών εμπορευμάτων και πτήσεις τσάρτερ. Αναμένεται ότι θα τεθεί σε λειτουργία το 2013.

Αθλητισμός

Οι ποδοσφαιρικές ομάδες Ντίναμπουργκ ΦΚ και ΦΚ Ντάουγκαβα Ντάουγκαβπιλς παίζουν στο στάδιο Τσέλτνιεκς του Ντάουγκαβπιλς. Υπάρχει επίσης και μια ομάδα χόκεϋ με το όνομα ΔΧΚ Λατγκάλε, που παίζει προς το παρόν στην Εξτραλίγκα της Λευκορωσίας. Το 2008 ξεκίνησε η κατασκευή του Πολυλειτουργικού Αθλητικού Κέντρου του Ντάουγκαβπιλς. Θα ολοκληρωθεί τον Σεπτέμβριο του 2009.