Ντίνος Κονόμος
Ο Ντίνος Κονόμος (Ζάκυνθος, 6 Ιουλίου 1918 - Λονδίνο, 9 Νοεμβρίου 1990) ήταν Έλληνας λόγιος, ιστοριοδίφης και συγγραφέας, σημαντικός σύγχρονος συνεχιστής της ζακυνθινής πνευματικής παράδοσης.[1] Υπήρξε, όπως επεσήμανε ο γνωστός κριτικός και συγγραφέας Άγγελος Ν. Φουριώτης, «ο τελευταίος Μοϊκανός» της γενιάς εκείνης των τοπικών μελετητών και ιστορικών που συνδύαζαν τα χαρίσματα της «έρευνας, μελέτης, ανάλυσης, αξιολόγησης και κρίσης».[2]
| Ντίνος Κονόμος | |
|---|---|
| Γενικές πληροφορίες | |
| Όνομα στη μητρική γλώσσα | Ντίνος Κονόμος (Ελληνικά) |
| Γέννηση | 6ιουλ. / 19 Ιουλίου 1918γρηγ. Ζάκυνθος |
| Θάνατος | 9 Νοεμβρίου 1990 Λονδίνο |
| Χώρα πολιτογράφησης | Ελλάδα |
| Εκπαίδευση και γλώσσες | |
| Ομιλούμενες γλώσσες | Ελληνικά |
| Πληροφορίες ασχολίας | |
| Ιδιότητα | συγγραφέας ποιητής αρχειονόμος ερευνητής εκδότης |
Βιογραφία
ΕπεξεργασίαΓεννήθηκε στη Ζάκυνθο στις 6 Ιουλίου 1918,[3] όπου πέρασε τα παιδικά και νεανικά χρόνια του. Από νεαρή ηλικία ασχολήθηκε με την αρχειακή έρευνα της επτανησιακής ιστορίας και λογοτεχνίας. Δημοσίευσε το πρώτο βιβλίο του στη Ζάκυνθο, κατά τη διάρκεια της Κατοχής (αρχές 1944), το οποίο ήταν αφιερωμένο στη μνήμη του φίλου του ποιητή Σπύρου Γκούσκου, ο οποίος είχε σκοτωθεί «στα χιονισμένα βουνά της Αλβανίας, πολεμώντας τον ιταλικό φασισμό».[4]
Tο 1945 δημιούργησε το λαογραφικό, ιστορικό και φιλολογικό περιοδικό Επτανησιακά Φύλλα, το οποίο διηύθυνε μέχρι το θάνατό του,[5] και αργότερα το συνέχισε ο Διονύσης Σέρρας. Πολλές μελέτες του και υλικά που είχε συλλέξει καταστράφηκαν κατά τη σεισμο-πυρκαγιά του 1953 στη Ζάκυνθο.[6]
Μετά το 1953 ο Κονόμος εγκαταστάθηκε στην Αθήνα. Εργάστηκε για πολλά χρόνια στη Βιβλιοθήκη της Βουλής, όπου διέσωσε από την καταστροφή τα Αρχεία της Εθνικής Παλιγγενεσίας, τα οποία και αποτατάστησε.[6] Έργο ζωής του υπήρξε η πολύτομη έκδοση Ζάκυνθος (Πεντακόσια χρόνια). Τιμήθηκε για την προσφορά του από διάφορους φορείς, μεταξύ των οποίων και η Ακαδημία Αθηνών,[5] δυο φορές, το 1965 για τα βιβλία που είχε δημοσιεύσει την προηγούμενη χρονιά επ' ευκαιρία του εορτασμού της εκατό χρόνων της Ενώσεως της Επτανήσου,[7] αλλά και αργότερα για το σύνολο του έργου του.[8]
Ο Ντίνος Κονόμος πέθανε σε νοσοκομείο του Λονδίνου στις 9 Νοεμβρίου 1990 από καρδιακή προσβολή[3] και ετάφη στη Ζάκυνθο.[6] Η πλούσια και πολύτιμη βιβλιοθήκη του δωρίστηκε στο Δήμο Ζακύνθου.[5]
Εργογραφία
ΕπεξεργασίαΠοίηση και πεζογραφία
Επεξεργασία- (1973) Ο πατέρας μου κι εγώ
- (1974) Νικόλαος Κουτούζης
- (1976) Ο Μαρτινέγκος
- (1977) Καπιτάν Κεφαλάς. Ο δέσμιος του νόστου
- (1982) Αναδρομή (ποίηση)
Μελέτες
Επεξεργασία- (1944, Ζάκυνθος) Εκλογή από το ποιητικό έργο του Σπύρου Γκούσκου
- (1950) Σολωμού ανέκδοτα γράμματα στον Ιωάννη Γαλβάνη
- (1953) Βίος Νικήτα Σταματελόπουλου ή Νικηταρά. Καταγραφή Γεωργίου Τερτσέτη εκ τεσσάρων νέων χειρογράφων
- (1958) Ο Νικόλαος Μάντζαρος και ο εθνικός μας Ύμνος
- (1958) Διονύσιος Σολωμός. Η ποιητική δημιουργία του στη Ζάκυνθο
- (1959) Γεώργιος Τερτσέτης: Ανέκδοτα κείμενα
- (1960) Ζακυνθινό λεξιλόγιο
- (1962) Η Επτάνησος κατά την Ιταλικήν Κατοχήν, 1941-1943
- (1964) Ο Ηλίας Ζερβός–Ιακωβάτος και η Ένωση της Επτανήσου
- (1964) Ιωάννινα) Ηπειρώτες στη Ζάκυνθο
- (1964) Ναοί και μονές στη Ζάκυνθο
- (1964) Ιστορία του επτανησιακού Τύπου[7]
- (1965) Η Ιόνιος Ακαδημία
- (1966) Η χριστιανική τέχνη στην Κεφαλονιά
- (1966) Ζακυνθινοί Φιλικοί
- (1968) Κρήτη και Ζάκυνθος
- (1969-70) Γεωργίου Τερτσέτη: Έργα, τόμ. Α΄-Γ΄
- (1970) Ζακυνθινά Χρονικά (1845-1953)
- (1971) Ανέκδοτα κείμενα της Εθνεγερσίας
- (1973) Μυστικές Εταιρείες στα χρόνια της Εθνεγερσίας
- (1979-87) Ζάκυνθος (Πεντακόσια χρόνια), τόμ. Α΄-Δ΄
- (1983) Τση Ζάκυθος
- (1990) Ζακυνθινοί του ΙΘ΄ αιώνα στην Αγγλία
Εκτενής εργογραφία και ενδεικτική βιβλιογραφία του Ντίνου Κονόμου υπάρχει στο «Αρχείο Ελλήνων Λογοτεχνών».[8]
Παραπομπές
Επεξεργασία- ↑ «Κονόμος, Ντίνος (Ζάκυνθος, 1918 - Λονδίνο, 1990)». Παγκόσμιο Βιογραφικό Λεξικό - Greek Encyclopedia. Εκδοτική Αθηνών. 1 Νοεμβρίου 2013. Ανακτήθηκε στις 16 Ιουνίου 2016.
- ↑ Φουριώτης, Άγγελος. «Ζάκυνθος». Ακρόπολις (12 Αυγούστου 1982). http://digital.lib.auth.gr/record/64738/files/npa-2006-35431.pdf. Ανακτήθηκε στις 2016-06-16.
- ↑ 3,0 3,1 Σαρδελής, Κώστας (1990). «Ντίνος Κονόμος». Νέα Εστία 128: 1649. http://www.ekebi.gr/magazines/showimage.asp?file=157742&code=3804&. Ανακτήθηκε στις 2016-06-17.[νεκρός σύνδεσμος]
- ↑ Κονόμος, Ντίνος (1984). «Ταξίδια της μοναξιάς μου: το πρώτο μου βιβλίο πριν από σαράντα χρόνια». Περίπλους 1 (Άνοιξη): 19. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 2021-03-03. https://web.archive.org/web/20210303020037/http://www.ekebi.gr/magazines/ShowImage.asp?file=24874&code=2160. Ανακτήθηκε στις 2016-06-17.
- ↑ 5,0 5,1 5,2 Σαρδελής (1990), σελ. 1650.
- ↑ 6,0 6,1 6,2 «Κονόμος, Ντίνος». Βιβλιοnet. Ανακτήθηκε στις 16 Ιουνίου 2016.
- ↑ 7,0 7,1 «Ζακυνθινά. Ντίνος Κονόμος». katalogia.me. 1 Δεκεμβρίου 2013. Ανακτήθηκε στις 17 Ιουνίου 2016. (Υπάρχει σχετική φωτογραφία των Αφών Μεγαλοκονόμου, από το Αρχείο του Σαράντη Αντίοχου).
- ↑ 8,0 8,1 «Κονόμος Ντίνος». Αρχείο Ελλήνων Λογοτεχνών. ΕΚΕΒΙ. Ανακτήθηκε στις 16 Ιουνίου 2016.[νεκρός σύνδεσμος]
Πρόσθετη βιβλιογραφία
Επεξεργασία- Σέρρας, Διονύσης (1986). Ντίνος Κονόμος: η μορφή του, το έργο του. Αθήνα: Περίπλους.
Εξωτερικοί σύνδεσμοι
Επεξεργασία- Φωτογραφία του Ντ. Κονόμου (1952). Πανδέκτης. Ινστιτούτο Νεοελληνικών Ερευνών / ΕΙΕ. Ανακτήθηκε στις 16.06.2016.
- Η προτομή του Ντ. Κονόμου στη Ζάκυνθο Αρχειοθετήθηκε 2019-01-16 στο Wayback Machine. (φωτογρ. Dimitris Graffin /Καμάρας). flickr.com. Ανακτήθηκε στις 16.06.2016.