Ιουλιανό ημερολόγιο
| Το λήμμα δεν περιέχει πηγές ή αυτές που περιέχει δεν επαρκούν. |
Το Ιουλιανό ημερολόγιο, κοινώς αναφερόμενο ως Παλαιό ημερολόγιο, εισήχθη από τον Ιούλιο Καίσαρα[1] το 46 π.Χ. (708 AUC) και αποτελούσε μεταρρύθμιση του ρωμαϊκού ημερολογίου. Άρχισε να ισχύει το 45 π.Χ.[2] και δέχθηκε αρκετές τροποποιήσεις μέχρι να πάρει την τελική του μορφή το 8 μ.Χ.
Ιστορικά στοιχεία - Προσδιορισμοί
ΕπεξεργασίαΣτη δημιουργία του ημερολογίου ο Ιούλιος Καίσαρας είχε τη βοήθεια του Έλληνα αστρονόμου Σωσιγένη, από την Αλεξάνδρεια της Αιγύπτου, ο οποίος βασίστηκε στους υπολογισμούς του Ιππάρχου, σύμφωνα με τους οποίους η διάρκεια ενός έτους ισούτο με 365,242 ημέρες.[3] Το Ιουλιανό ημερολόγιο, που έχει 365 ή 366 ημέρες,[4] διαφέρει από το διάδοχό του Γρηγοριανό μόνο στον προσδιορισμό των δίσεκτων ετών. Στο Ιουλιανό ημερολόγιο κάθε θετικό έτος διαιρούμενο με το 4 είναι δίσεκτο. Τα αρνητικά χρόνια είναι δίσεκτα, εάν διαιρούμενα με το 4 αφήνουν υπόλοιπο 3. Οι ημέρες στο ημερολόγιο αυτό θεωρούνται ότι αρχίζουν τα μεσάνυχτα.
Στο Ιουλιανό ημερολόγιο το μέσο έτος έχει διάρκεια 365,25 ημερών. Συγκρινόμενο με την πραγματική διάρκεια του ηλιακού έτους των 365,242199 ημερών, προκύπτει σωρευτικά ένα σφάλμα μιας ημέρας κάθε 129 χρόνια[3] (το Ιουλιανό καθυστερεί σε σχέση με το ηλιακό).
Πίνακας μηνών
Επεξεργασία| Μήνας | Διάρκεια πριν το 45 π.Χ. | Διάρκεια μετά το 45 π.Χ. |
|---|---|---|
| Ιανουάριος | 29 | 31 |
| Φεβρουάριος | 28 (δίσεκτα έτη: 23 ή 24) | 28 (δίσεκτα έτη 29) |
| Μάρτιος | 31 | 31 |
| Απρίλιος | 29 | 30 |
| Μάιος | 31 | 31 |
| Ιούνιος | 29 | 30 |
| Ιούλιος (Quintilis) | 31 | 31 |
| Αύγουστος (Sextilis) | 29 | 31 |
| Σεπτέμβριος | 29 | 30 |
| Οκτώβριος | 31 | 31 |
| Νοέμβριος | 29 | 30 |
| Δεκέμβριος | 29 | 31 |
| Μερκεδόνιος | 0 (δίσεκτα έτη: 27)(παρεμβάλλεται μεταξύ της συντομευμένης διάρκειας Φεβρουαρίου και Μαρτίου) | (καταργήθηκε) |
Παραπομπές
Επεξεργασία- ↑ Urban, Sean E. και P. Kenneth Seidelmann, επιμ. (2013). Explanatory Supplement to the Astronomical Almanac. Sausalito (Καλιφόρνια): Univercity Science Books. σελ. 14. ISBN 978-1891389856.
- ↑ Διονύσης Π. Σιμόπουλος. «Ο «παππούς» του σύγχρονου ημερολογίου». Η Καθημερινή (10 Ιανουαρίου 2016). http://www.kathimerini.gr/844767/article/epikairothta/episthmh/o-pappoys-toy-sygxronoy-hmerologioy. Ανακτήθηκε στις 31.03.2016.
- ↑ 3,0 3,1 Διονύσης Π. Σιμόπουλος. «Δίσεκτα έτη και Ημερολόγια». Η Καθημερινή (14 Φεβρουαρίου 2016). http://www.kathimerini.gr/849150/article/epikairothta/episthmh/disekta-eth-kai-hmerologia. Ανακτήθηκε στις 1.03.2016.
- ↑ Urban και Seidelmann, επιμ. (2013), σελ. 598.