Νικόλαος Ιωσήφ Μαιζών
Ο Νικολά-Ζοζέφ Μαιζόν ή Νικόλαος-Ιωσήφ Μαιζών (Nicolas-Joseph Maison, 19 Δεκεμβρίου 1771 - 13 Φεβρουαρίου 1840) ήταν Γάλλος στρατάρχης και πολιτικός.
_-_MV_1168.jpg)
Βιογραφικά στοιχεία
Επεξεργασία.jpg)
Ο Νικολά-Ζοζέφ Μαιζόν γεννήθηκε στο Επιναί-συρ-Σεν και ήταν γιος του Ζοζέφ Μαιζόν, επιχειρηματία και φοροεισπράκτορα. Κατατάχθηκε στα γαλλικά επαναστατικά στρατεύματα και έλαβε μέρος στις επιχειρήσεις εναντίον των Πρώσων, στην εκστρατεία της Ισπανίας και στη ρωσική εκστρατεία (1812), όπου και τιμήθηκε[6] με τον βαθμό του υποστρατήγου αναλαμβάνοντας παράλληλα τη διοίκηση του Β΄ Σώματος Στρατού. Το 1813 τραυματίστηκε στη μάχη της Λειψίας και για τη δράση του αυτή τιμήθηκε[6] με τον Μεγάλο Σταυρό της Λεγεώνας της Τίμης και με τον τίτλο του κόμη του Αυτοκράτορα. Μετά την καθαίρεση του Ναπολέοντα, προσχώρησε[6] στην παράταξη των Βουρβόνων αναλαμβάνοντας στρατιωτικός διοικητής του Παρισιού. Υπήρξε επίσης μέλος της Βουλής των Ομοτίμων και έφερε[6] τον τίτλο του Μαρκησίου.
Το 1828 ο Κάρολος Ι΄ της Γαλλίας του ανέθεσε την ηγεσία των γαλλικών δυνάμεων της Πελοποννήσου και τον επιφόρτισε με την εκδίωξη του Ιμπραήμ Πασά κατά τη διάρκεια της εκστρατείας του Μοριά. Ο Μαιζών κατέλαβε αμαχητί τα φρούρια της Μεθώνης, της Πύλου και της Κορώνης ενώ τον Οκτώβριο απελευθέρωσε[7], ύστερα από πολιορκία, τα φρούρια της Πάτρας και του Ρίου. Το 1829 ανακλήθηκε από την Ελλάδα και τιμήθηκε με τον βαθμό του στρατάρχη. Επί Λουδοβίκου Φιλίππου διετέλεσε[6] υπουργός εξωτερικών και πολέμου ενώ αργότερα χρημάτισε[6] πρεσβευτής της Γαλλίας στη Βιέννη και στην Αγία Πετρούπολη.
Πέθανε στο Παρίσι το 1840. Τάφηκε στο κοιμητήριο του Περ-Λασαίζ. Σε πολλές πόλεις της Ελλάδας υπάρχουν οδοί που φέρουν[7] το όνομά του (π.χ. οδός Μαιζώνος στην Πάτρα).
Τιμητικές διακρίσεις
Επεξεργασία- Εξευγένιση :
Βαρόνος της Αυτοκρατορίας στις 2 Ιουλίου 1808.
Κόμης της Αυτοκρατορίας στις 14 Αυγούστου 1813.
Μαρκήσιος στις 31 Ιουλίου 1817.
- Διαδοχικών βαθμών:
- Εθνική Φρουρά: Γρεναδιέρος, Δεκανέας, Λοχίας, Λοχαγός.
- Στράτος: Λοχαγός στις 1 Αυγούστου 1792, Διοικητής τάγματος (6 Ιουλίου 1796 προσωρινά, 16 Αυγούστου οριστικά), Συνταγματάρχης στις 3 Ιουλίου 1799, Ταξίαρχος στις 10 Φεβρουαρίου 1806, Υποστράτηγος στις 21 Αυγούστου 1812.
- Αξιώματα:
- Στρατάρχης της Γαλλίας στις 22 Φεβρουαρίου 1829.
- Ομότιμος της Γαλλίας στις 4 Ιουνίου 1817.
- Γαλλικές διακρίσεις:
Ταξιάρχης του Εθνικού Τάγματος της Λεγεώνας της Τιμής στις 22 Νοεμβρίου 1808.
Ανώτερος Ταξιάρχης του Εθνικού Τάγματος της Λεγεώνας της Τιμής στις 28 Σεπτεμβρίου 1813.
Μεγαλόσταυρος του Εθνικού Τάγματος της Λεγεώνας της Τιμής στις 22 Ιουλίου 1814.[8]
Μεγαλόσταυρος του Τάγματος της Συνάντησης στις 19 Νοεμβρίου 1813.
Μεγαλόσταυρος του Τάγματος του Αγίου Λουδοβίκου στις 30 Σεπτεμβρίου 1818.
- Ξένες διακρίσεις:
Βαυαρία: Ιππότης του Στρατιωτικού Τάγματος του Μαξιμιλιανού Α΄ Ιωσήφ της Βαυαρίας (1806).
Ελλάδα: Μεγαλόσταυρος του Τάγματος του Σωτήρος (1834).
Ισπανία: Ιππότης Μεγαλόσταυρος του Τάγματος του Καρόλου Γ΄ (1835).
Βέλγιο: Μεγάλο Κορδόνι του Τάγματος του Λεοπόλδου (1836).
Το όνομά του είναι χαραγμένο στην Αψίδα του Θριάμβου στο Παρίσι (Ανατολικό πυλώνα, Στήλη 14).
Παραπομπές
Επεξεργασία- ↑ 1,0 1,1 (Γαλλικά) Βάση δεδομένων Léonore. Υπουργείο Πολιτισμού της Γαλλίας.
- ↑ 2,0 2,1 2,2 (Αγγλικά) SNAC. w6b35f8t. Ανακτήθηκε στις 9 Οκτωβρίου 2017.
- ↑ 3,0 3,1 Roglo. p=nicolas+joseph;n=maison.
- ↑ Εθνική Βιβλιοθήκη της Γαλλίας: (Γαλλικά) καθιερωμένοι όροι της Εθνικής Βιβλιοθήκης της Γαλλίας. 155194188. Ανακτήθηκε στις 10 Οκτωβρίου 2015.
- ↑ Εθνική Βιβλιοθήκη της Γερμανίας: (Γερμανικά) Gemeinsame Normdatei. Ανακτήθηκε στις 25 Ιουνίου 2015.
- ↑ 6,0 6,1 6,2 6,3 6,4 6,5 Βιογραφικό Μαιζώνος[νεκρός σύνδεσμος], από το Κέντρο Έρευνας Νεότερης Ιστορίας
- ↑ 7,0 7,1 Κώστας Τριανταφύλλου, Ιστορικό Λεξικό των Πατρών, τυπογραφείο Κούλη, Πάτρα 1995, σελ. 1210 - 1213
- ↑ Σημείωση LH/1698/41. Base Léonore, Γαλλικό Υπουργείο Πολιτισμού.