Νικόλαος Μαυροκορδάτος (1670-1730)
Το λήμμα δεν περιέχει πηγές ή αυτές που περιέχει δεν επαρκούν. |
Ο Νικόλαος Μαυροκορδάτος (3 Μαΐου 1670 - 3 Σεπτεμβρίου 1730) ήταν Φαναριώτης λόγιος, ηγεμόνας της Μολδοβλαχίας και μέγας δραγουμάνος της Πύλης.
Νικόλαος Μαυροκορδάτος | |
---|---|
Ο Νικόλαος Μαυροκορδάτος, τοιχογραφία στον Ορθόδοξο Ναό Σταυροπόλεως στο Βουκουρέστι | |
Γενικές πληροφορίες | |
Όνομα στη μητρική γλώσσα | Νικόλαος Μαυροκορδάτος (Ελληνικά) |
Γέννηση | 3 Μαΐου 1680 Κωνσταντινούπολη |
Θάνατος | 3 Σεπτεμβρίου 1730 Βουκουρέστι[1] |
Αιτία θανάτου | πανώλη |
Συνθήκες θανάτου | φυσικά αίτια |
Χώρα πολιτογράφησης | Οθωμανική Αυτοκρατορία Ηγεμονία της Μολδαβίας Βλαχία |
Εκπαίδευση και γλώσσες | |
Ομιλούμενες γλώσσες | νέα ελληνική γλώσσα[2] |
Πληροφορίες ασχολίας | |
Ιδιότητα | ηγεμόνας Δραγουμάνος της Πύλης |
Οικογένεια | |
Τέκνα | Κωνσταντίνος Μαυροκορδάτος Ιωάννης Νικολάου Μαυροκορδάτος δομνίτσα Σουλτάνα Μαυροκορδάτου[3] Αλέξανδρος Ν. Μαυροκορδάτος[3] |
Γονείς | Αλέξανδρος Μαυροκορδάτος και Sultane Chrysoskoulaine[3] |
Αδέλφια | Ιωάννης Μαυροκορδάτος |
Σχετικά πολυμέσα | |
Βιογραφία
ΕπεξεργασίαΓεννήθηκε στην Κωνσταντινούπολη και ήταν γιος του Αλέξανδρου Μαυροκορδάτου του εξ απορρήτων, ηγεμόνα της Μολδαβίας και γόνου παλιάς αρχοντικής φαναριώτικης οικογένειας με χιώτικη καταγωγή.
Το 1697 διαδέχθηκε τον πατέρα του ως μέγας δραγουμάνος και το 1709 διορίστηκε ηγεμόνας της Μολδαβίας. Το 1715 ανέλαβε την ηγεμονία της Βλαχίας, αλλά με την εισβολή του αυστριακού στρατού στο Βουκουρέστι συνελήφθη και μεταφέρθηκε στη Βιέννη. Τελικά με τη συνθήκη του Πασάροβιτς το 1718 αφέθηκε ελεύθερος και επέστρεψε στην Κωνσταντινούπολη. Το 1719 στάλθηκε από τον Σουλτάνο στη Βλαχία, όπου ανέλαβε την ηγεμονία και στην οποία παρέμεινε μέχρι τον θάνατο του, το 1730. Στο μεσοδιάστημα πρίγκιπας της Βλαχίας ήταν ο αδελφός του Ιωάννης Α' Μαυροκορδάτος, ο οποίος τον υποστήριζε.
Κατά τη διάρκεια της ηγεμονίας του αποδείχτηκε ικανός. Κατάφερε σε μικρό χρονικό διάστημα να αναδιοργανώσει το διοικητικό σύστημα, να απωθήσει τους Τατάρους και να επιβάλει μια τάξη σε μια περιοχή που σπαραζόταν από πολεμικές συγκρούσεις. Εκτός από τις ηγετικές και διοικητικές του ικανότητες, ο Νικόλαος Μαυροκορδάτος επέδειξε και μια ιδιαίτερη έφεση στα γράμματα, απόρροια της καλής εκπαίδευσης που είχε λάβει από νεαρή ηλικία. Το 1719 δημοσίευσε το «Περί των καθηκόντων» και στη συνέχεια το «Ψόγος Νικοτιανής». Μετά το θάνατο του, το 1800, δημοσιεύτηκε από τον Γρηγόριο Κωνσταντά το «Φιλοθέου πάρεργα», το οποίο είναι γραμμένο σε αρχαιοελληνική γλώσσα και θεωρείται το πρώτο ελληνικό μυθιστόρημα των νεότερων χρόνων. Στο έργο του μπορεί να διακρίνει κανείς τις επιρροές του από το πνεύμα του Διαφωτισμού.
Απεβίωσε στο Βουκουρέστι στις 3 Σεπτεμβρίου 1730.
Οικογένεια
ΕπεξεργασίαΝυμφεύτηκε πρώτα στις 17/29-5-1706 την Πουλχερία Τζούκη και μετά στις 5-2-1716 στο Φανάρι τη Σμαράγδα Σταυροπόλεως. Γιοί του ήταν οι:
- Κωνσταντίνος 1711-1769, ηγεμόνας της Μολδαβίας (4 φορές) και της Βλαχίας (6 φορές). Ο γιος του
- Αλέξανδρος Α' Μαυροκορδάτος ο δελήβεης, ήταν ηγεμόνας της Μολδαβίας. Τρισεγγονός του ήταν ο Αλέξανδρος Ζαΐμης πρωθυπουργός της Ελλάδας (1897-1928, κατα διαστήματα) και Πρόεδρος της Δημοκρατίας (1929-1935).
- Ιωάννης Β' (Ίων) Μαυροκορδάτος 1712-1747, μετέπειτα ηγεμόνας της Μολδαβίας. Ο γιος του
- Αλέξανδρος Β' Μαυροκορδάτος ο φιραρής, ήταν ηγεμόνας Μολδαβίας.
- Αλέξανδρος Μαυροκορδάτος 1720-1790, νυμφεύτηκε τη Σμαράγδα Σουλγεαρόγλου. Ο γιος του
- Νικόλαος 1744-1818, νυμφεύτηκε τη Σμαράγδα Καρατζά και είχε τέκνα:
- Αλέξανδρος Μαυροκορδάτος 1791-1865, πρωθυπουργός της Ελλάδας (1833-55, κατά διαστήματα)
- Αικατερίνη Μαυροκορδάτου, σύζυγος του Σπυρίδωνος Τρικούπη, πρωθυπουργού.
- Ευφροσύνη Μαυροκορδάτου, σύζυγος του Φρειδερίκου-Έντουαρντ φον Ράινεκ βαρόνος, φιλέληνας.
- Νικόλαος 1744-1818, νυμφεύτηκε τη Σμαράγδα Καρατζά και είχε τέκνα:
-
Ο Νικόλαος Μαυροκορδάτος αιχμαλωτίζεται από τον στρατό των Αψβούργων το 1716. Από την αυτοκρατορική εφημερίδα.
Δείτε επίσης
ΕπεξεργασίαΕξωτερικοί σύνδεσμοι
Επεξεργασία- Τσιώρη, Παρασκευή, Η ηθική και η πολιτική φιλοσοφία του Αλέξανδρου και του Νικόλαου Μαυροκορδάτου, διδακτορική διατριβή, Πανεπιστήμιο Ιωαννίνων, Σχολή Φιλοσοφική, Τμήμα Φιλοσοφίας, Παιδαγωγικής και Ψυχολογίας, Τομέας Φιλοσοφίας, 2002]
Παραπομπές
Επεξεργασία- ↑ Εθνική Βιβλιοθήκη της Γερμανίας: (Γερμανικά) Gemeinsame Normdatei. Ανακτήθηκε στις 1 Ιανουαρίου 2015.
- ↑ «Identifiants et Référentiels» (Γαλλικά) Agence bibliographique de l'enseignement supérieur. 031884326. Ανακτήθηκε στις 23 Μαΐου 2020.
- ↑ 3,0 3,1 3,2 3,3 Leo van de Pas: (Αγγλικά) Genealogics. 2003.