Αυτό το λήμμα αφορά το νησί των Γαλλικών Νοτίων και Ανταρκτικών Εδαφών. Για το ομώνυμο νησί της Αλάσκας, δείτε: Νήσος Αγίου Παύλου, Αλάσκα. Για το ομώνυμο νησί της Νέας Σκωτίας, δείτε: Νήσος Αγίου Παύλου, Νέα Σκωτία.

Συντεταγμένες: 38°43′19″S 77°31′44″E / 38.72194°S 77.52889°E / -38.72194; 77.52889

Η Νήσος Αγίου Παύλου (γαλλικά: Île Saint-Paul‎‎) αποτελεί τμήμα των Γαλλικών Νοτίων και Ανταρκτικών Εδαφών στον Ινδικό Ωκεανό, με έκταση 6 χλμ². Βρίσκεται περίπου 85 χλμ. νότια του μεγαλύτερης Νήσου Άμστερνταμ, μαζί με το οποίο αποτελεί μία από τις 5 περιοχές των Γαλλικών Νοτίων και Ανταρκτικών Εδαφών, στις γεωγραφικές συντεταγμένες 38°43′19″Ν, 77°31′44″Α. Είναι βραχώδες και ακατοίκητο νησί με μέγιστο πλάτος που δεν ξεπερνά τα 5 χλμ. και δεν έχει καθόλου δένδρα.

Νήσος Αγίου Παύλου
Σημαία Γαλλίας
Σημαία Γαλλίας
Σημαία Γαλλικών Νοτίων και Ανταρκτικών Εδαφών
Σημαία Γαλλικών Νοτίων και Ανταρκτικών Εδαφών
Χάρτης Νήσου Αγίου Παύλου
Χώρα Γαλλία
Εξαρτημένη περιοχή Γαλλικά νότια και ανταρκτικά εδάφη
Θέση νότιος Ινδικός Ωκεανός
Γεωγραφικές
Συντεταγμένες
38°43′19″Ν,
77°31′44″Α
Έκταση 6 χλμ²
Πληθυσμός ακατοίκητο
Διοικείται μαζί με την κοντινή Νήσου Άμστερνταμ ως μία από τις 5 περιοχές των Γαλλικών νοτίων και ανταρκτικών εδαφών
Έδρα διοίκησης Άγιος Πέτρος, Ρεϊνιόν

Κατά την πλεύση πλοίων την ημέρα οι καπετάνιοι πολλές φορές χρησιμοποιούν το νησί για να ελέγξουν την πορεία τους πριν κατευθυνθούν προς τα βόρεια.

Μια επιστημονική ερευνητική καμπίνα στο νησί χρησιμοποιείται για επιστημονικές ή οικολογικές μικρές επιχειρήσεις, αλλά δεν υπάρχει μόνιμος πληθυσμός.

Τη δεκαετία του 1880 ο Τσαρλς Λαϊτόλερ ναυάγησε εδώ. Στην αυτοβιογραφία του, ο Τιτανικός και άλλα πλοία, περιγράφει με μεγάλη ακρίβεια το νησί. Κατά τον Γαλλικό έλεγχο επί του Μαυρικίου, ο Άγιος Παύλος όπως και η Νήσος Άμστερνταμ διοικούνταν από το Πορ Λουΐ, αλλά μεταφέρθηκε στο Ρεϊνιόν πριν τη Βρετανική εισβολή στον Μαυρίκιο.

Το 1928 δημιουργήθηκε στον Άγιο Παύλο κονσερβοποιια αστακού. Επτά εργαζόμενοι της κονσερβοποιίας εγκαταλείφθηκαν στην τύχη τους όταν η εταιρεία χρεωκόπησε το 1931. Αργότερα έγιναν γνωστοί ως "Les Oubliés de Saint-Paul" (οι ξεχασμένοι του Αγίου Παύλου). Πέντε πέθαναν, οι δύο επιζώντες τελικά διασώθηκαν το 1934.