Αντιπτέριση

Η αντιπτέριση, γνωστή με το διεθνή όρο μπάντμιντον (badminton), είναι άθλημα με ρακέτες. Το μπαλάκι έχει φτερά και η τροχιά του είναι ασυνεπής. Ο παίκτης πρέπει να το χτυπήσει με πολύ μεγάλη δύναμη για να φύγει γρήγορα αλλά και πάλι το μπαλάκι μπορεί να μην υπακούσει. Οι αθλητές πρέπει να έχουν ορισμένες ειδικές ικανότητες, γι' αυτό και είναι λίγοι αυτοί που ασχολούνται με το άθλημα. Παίζεται με δυο παίκτες και με τέσσερις ανά δύο, όπως και στο τένις. Στην Ελλάδα ήρθε το 1988.

Αντιπτέριση

Φάση από αγώνα
Ύψιστη διοικητική αρχή	Παγκόσμια Ομοσπονδία Αντιπτέρισης
Πρώτο παιχνίδι	19ος αιώνας
Χαρακτηριστικά
Μέλη ομάδας	Ατομικό ή ομαδικό
Κατηγοριοποίηση	Άθλημα ρακέτας
Εξοπλισμός	Μπαλάκι μπάντμιντον, ρακέτα μπάντμιντον
Παρουσία
Ολυμπιακό άθλημα	1992–σήμερα

Μπάντμιντον

Ιστορία

Η αντιπτέριση είναι άθλημα με πολύ πλούσια ιστορία, η οποία έχει τις ρίζες της βαθιά στην αρχαία εποχή. Το μπάτμιντον πρωτοεμφανίζεται στην Αρχαία Αίγυπτο τον 5ο π.Χ. αιώνα, ενώ παράλληλα, υπάρχουν παρόμοιες αναφορές την ίδια εποχή στην Αρχαία Ελλάδα, Κίνα, Ινδία και λαούς της Άπω Ανατολής. Οι έρευνες ιστορικών στην Κίνα δείχνουν πως στο 2000 π.Χ. παιζόταν ένα παιχνίδι που έχει μικρή σχέση με το σημερινό και λεγόταν «DI-DZIAN-DZI» (Ντάι Ντζιάν Ντζι) και το οποίο σήμαινε «το χτύπημα του φτερού». Παιζόταν με τα χέρια (παλάμες) κι ένα νόμισμα που είχε δυο φτερά επάνω του. Αποτελεί δε σήμερα κύριο πρόγονο του αθλήματος "Ποδοπτέριση" (ποδόσφαιρο φτερού). Τον 14ο αιώνα, οι γυναίκες στην Ιαπωνία έπαιζαν ένα παιχνίδι με φρούτα -αντί για μπάλες- με φτερά καρφωμένα επάνω τους. Οι ρακέτες που χρησιμοποιούσαν ήταν ξύλινες και έμοιαζαν με τις σημερινές της Επιτραπέζιας Αντισφαίρισης (πινγκ πονγκ). Το παιχνίδι αυτό είχε την ονομασία «OBIANE» (Όμπιαν). Στην Ευρώπη αναφέρεται ένα παρόμοιο παιχνίδι επί βασιλείας Φραγκίσκου-Ιωσήφ (1515-1547), που αργότερα ονομάστηκε «JEU VOLANT» (Ζε βολάν). Στην αρχή το φτερό αποτελούνταν από φελλό και φτερά κότας και παιζόταν από τις Κυρίες της Αυλής. Σκοπός του παιχνιδιού ήταν να στείλουν το φτερό όσο πιο ψηλά μπορούσαν χωρίς να μετακινηθούν. Η πιο διάσημη «παίκτρια» της εποχής ήταν η βασίλισσα της Σουηδίας, Κρίστεν. Δεν είναι γνωστό ακριβώς πότε και που πρωτοεμφανίστηκαν ρακέτες για τα αρχικά αυτά παιχνίδια-προγόνους του σημερινού μπάτμιντον, αλλά σύμφωνα με τα προλεγόμενα, τον 14ο αιώνα οι γυναίκες στην Ιαπωνία χρησιμοποιούσαν ρακέτες. Η επαρχία Γκλάουστερσαϊρ της Αγγλίας είναι η γενέτειρα του παιχνιδιού με τη σημερινή μορφή. Ο Δούκας του Μποφόρ γύρω στα 1840-1850 (κατά άλλους το 1860) παρουσίασε στους καλεσμένους του, στον πύργο του Μπάντμιντον Χάουζ όπου ήταν και το σπίτι του, ένα παιχνίδι που λεγόταν «POONA» (Πούνα) και που είχε παιχτεί στην ομώνυμη πόλη της Ινδίας από Άγγλους αξιωματικούς. Μέχρι τότε του είχαν δώσει την ονομασία «Battledore and Shuttlecock» (Μπάτλντορ εντ Σάτλκοκ δηλ. Ρακέτα και Φτερό). Το 1873, ο Δούκας το πρωτοπαρουσιάζει δημόσια και συγκεκριμένα στη Βασιλική Κοινωνία της Αγγλίας. Το 1887 (κατά άλλες πηγές, το 1877) προσδιορίστηκαν οι κανόνες του και η εξάπλωσή του ήταν ραγδαία. Στην αρχή παιζόταν από τις εύπορες τάξεις και είχε χαρακτήρα κοινωνικής εκδήλωσης παρά ανταγωνιστικό, ενώ υπήρχε αυστηρός κώδικας ενδυμασίας.

Πρώτη Εθνική Ομοσπονδία

Στις 13 Σεπτεμβρίου 1893 ιδρύθηκε η Αγγλική Ομοσπονδία και είχε 12 συλλόγους-μέλη. Η Αγγλική Ομοσπονδία είναι και η αρχαιότερη εθνική ομοσπονδία αντιπτέρισης και η πρώτη που ιδρύθηκε. Το πρώτο Εθνικό Πρωτάθλημα της Αγγλίας που είχε την ονομασία All England Championships, έγινε το 1899 και είχε διάρκεια μιας ημέρας. Ακολούθησαν οι Ομοσπονδίες της Ιρλανδίας, Σκωτίας, Ουαλίας και άλλων Ευρωπαϊκών χωρών.

Παγκόσμια Ομοσπονδία

Η Παγκόσμια Ομοσπονδία Αντιπτέρισης (I.B.F., International Badminton Federation, από 24/9/2006 B.W.F., Badminton World Federation) ιδρύθηκε στις 5 Ιουλίου 1934 στη Μεγάλη Βρετανία και ιδρυτικά μέλη ήταν 9 χώρες: Αγγλία, Γαλλία, Δανία, Ελβετία, Νορβηγία, Ολλανδία, Σουηδία, Τσεχοσλοβακία και Φινλανδία. Ο πρώτος πρόεδρος της ομοσπονδίας αλλά και ιδρυτής της, ήταν ο αείμνηστος Σερ Τζώρτζ Άλαν Τόμας (1881-1972) ο οποίος γίνεται και πρόεδρός της έως το 1955. Συμπτωματικά, μέχρι και το 2005 η έδρα της Παγκόσμιας Ομοσπονδίας ήταν η πόλη απ’ όπου ξεκίνησε το σύγχρονο μπάντμιντον, το Γκλάουστερσαϊρ. Σήμερα βρίσκεται στην πρωτεύουσα της Μαλαισίας, Κουάλα Λουμπούρ και έχει στη δύναμή της 194 χώρες-μέλη και πάνω από 50.000.000 εγγεγραμμένους αθλητές και αθλήτριες.

Ασιατική Συνομοσπονδία

Η Ασιατική Συνομοσπονδία ιδρύθηκε στις 30 Ιουλίου 1959 και έχει έδρα την πρωτεύουσα της Μαλαισίας, Κουάλα Λουμπούρ. Έχει 43 χώρες-μέλη.

Ευρωπαϊκή Συνομοσπονδία

Η Ευρωπαϊκή Συνομοσπονδία (European Badminton Union, EBU και από 8 Απριλίου 2006 "Badminton Europe") ιδρύθηκε στη Φραγκφούρτη της Γερμανίας στις 24 Σεπτεμβρίου 1967, από τις εξής χώρες: Αγγλία, Αυστρία, Βέλγιο, Δυτική Γερμανία, Δανία, Ελβετία, Νορβηγία, Ολλανδία, Σουηδία, Τσεχοσλοβακία και Φινλανδία. Έχει στη δύναμή της 54 χώρες-μέλη και η έδρα της είναι το Μπρόντμπυ της Δανίας.

Παναμερικανική Συνομοσπονδία

Η Παναμερικανική Συνομοσπονδία ιδρύθηκε στις 13 Φεβρουαρίου 1976 και έχει έδρα την πρωτεύουσα του Περού, Λίμα. Έχει στη δύναμή της 37 χώρες-μέλη.

Αφρικανική Συνομοσπονδία

Η Αφρικανική Συνομοσπονδία ιδρύθηκε στις 31 Αυγούστου 1977 και έχει έδρα το νησί Μαυρίκιος. Έχει στη δύναμή της 44 χώρες-μέλη.

Συνομοσπονδία Ωκεανίας

Η Συνομοσπονδία της Ωκεανίας ιδρύθηκε στις 21 Μαΐου 1987 και έχει έδρα την Αυστραλία (Γουίλιαμστάουν, επαρχία Βικτώρια). Έχει στη δύναμή της 16 χώρες-μέλη.

Η αντιπτέριση στην Ελλάδα

Στην Ελλάδα το άθλημα πρωτοεμφανίστηκε στην Κομοτηνή το 1988. Ο καθηγητής Φυσικής Αγωγής Στεπάν Παρτεμιάν συναντήθηκε στην πόλη Χάσκοβο της Βουλγαρίας, με τον τότε Ομοσπονδιακό Προπονητή και σημερινό τέως πρόεδρο της Εθνικής Ομοσπονδίας Αντιπτέρισης της Βουλγαρίας Δρ. Πούζαντ Καζαμπιάν, ο οποίος του έδωσε τον πρώτο εξοπλισμό και τις απαραίτητες τεχνικές οδηγίες. Σύντομα δημιουργήθηκε ένας πυρήνας ατόμων στους οποίους η ιδέα του νέου αυτού αθλήματος φάνηκε ελκυστική. Η συμβολή του καθηγητή Φυσικής Αγωγής Παναγιώτη Αντωνίου ήταν καθοριστική, δημιουργώντας μια βάση για την ανάπτυξη του αθλήματος στην πόλη της Κομοτηνής, μέσα από το Τ.Ε.Φ.Α.Α. (Τμήμα Επιστήμης Φυσικής Αγωγής και Αθλητισμού) του Δημοκρίτειου Πανεπιστήμιου Θράκης και αργότερα ιδρύοντας και αθλητικό σύλλογο. Ο μικρός αριθμός των ατόμων που ασχολούνταν με το άθλημα τα χρόνια εκείνα, δεν επέτρεπαν τη διοργάνωση αγώνων στο εσωτερικό. Έτσι, οι πρώτες αγωνιστικές υποχρεώσεις ήταν σε γειτονικές χώρες (Βουλγαρία και Κύπρος). Σύντομα ιδρύθηκε και το πρώτο τμήμα Αντιπτέρισης σε αθλητικό σύλλογο (Σεπτέμβριος 1989) από την Ένωση Αρμενίων Αθλητών Θεσσαλονίκης, η οποία στις 11 Νοεμβρίου 1990 εγγράφηκε ως δόκιμο μέλος στη Διεθνή Ομοσπονδία.

Ε.Ο.Φ.Σ.Α.

Η Ε.Ο.Φ.Σ.Α. (Ελληνική Ομοσπονδία Φιλάθλων Σωματείων Αντιπτέρισης) ιδρύθηκε στις 25 Απριλίου 1993 και τα ιδρυτικά της μέλη ήταν οι παρακάτω έξι σύλλογοι: «Ένωση Αρμενίων Αθλητών Θεσσαλονίκης», «Αθλητικός Όμιλος Νέου Πετριτσίου», «Αθλητικός Σύλλογος Μυκήνες», «Σύλλογος Μπάτμιντον Δημόκριτος Κομοτηνής», «Αθλητικός Γυμναστικός Σύλλογος Σιδηροκάστρου Το Ρούπελ» και «Σύλλογος Αντισφαίρισης Τυρνάβου». Η γεωγραφική εξάπλωση ήταν ραγδαία και πολύ σύντομα το άθλημα παιζόταν από την Κομοτηνή μέχρι την Καλαμάτα. Σήμερα, 180 σωματεία είναι μέλη της Ε.Ο.Φ.Σ.Α., από τον Έβρο έως την Κρήτη, ενώ έχει δύναμη ανερχόμενη σε 8.525 αθλητές και αθλήτριες. Το Μάιο του 1995 η Ε.Ο.Φ.Σ.Α. έγινε επίσημο μέλος της Παγκόσμιας Ομοσπονδίας. Η έρευνα των Μπονέλη, Αντωνίου, Αλμπανίδη και Γούργουλη (2003), καταγράφοντας τη νεότερη ιστορία του αθλήματος στην Ελλάδα, αναφέρει πως η καλλιέργεια του αθλήματος στα Τ.Ε.Φ.Α.Α. Κομοτηνής και Θεσσαλονίκης έχει συντελέσει καθοριστικά στην εξάπλωσή του σε περισσότερο από 20 περιοχές της Ελλάδος. Ο Παναγιώτης Αντωνίου (1999) σε έρευνα που έκανε σχετικά με το ρυθμό έκδοσης δελτίων αθλητικής ιδιότητας σε νέους αθλητές αντιπτέρισης διαπίστωσε πως το 1994 εκδόθηκαν 90 δελτία αθλητικής ιδιότητας, το 1996, 857 (η μεγαλύτερη αύξηση στην ιστορία του αθλήματος στην Ελλάδα), το 1999 ο αριθμός των εγγεγραμμένων αθλητών ανερχόταν σε 1.870 και το 2002 σε περισσότερους από 3.000.