Μητροπολίτης Λαγκαδά, Λητής και Ρεντίνης Ιωάννης
Ο Μητροπολίτης Λαγκαδά, Λητής και Ρεντίνης Ιωάννης (κατά κόσμον Τασσιάς, Θεσσαλονίκη, 3 Νοεμβρίου 1958 - Θεσσαλονίκη, 15 Νοεμβρίου 2020) ήταν Έλληνας επίσκοπος της Εκκλησίας της Ελλάδος, που υπηρέτησε ως Μητροπολίτης Λαγκαδά από το 2010 έως το 2020.
| Σεβασμιώτατος Ιωάννης | |
|---|---|
| Μητροπολίτης Λαγκαδά, Λητής και Ρεντίνης | |
 Ο Μητροπολίτης Λαγκαδά, Λητής και Ρεντίνης Ιωάννης το 2012 | |
| Από | 10 Μαΐου 2010 |
| Έως | 15 Νοεμβρίου 2020 |
| Προκάτοχος | Σπυρίδων |
| Διάδοχος | Πλάτων |
| Προσωπικά στοιχεία | |
| Γέννηση | 3 Νοεμβρίου 1958 Θεσσαλονίκη, Ελλάδα |
| Θάνατος | 15 Νοεμβρίου 2020 Θεσσαλονίκη |
| Εθνικότητα | Ελληνική |
| Δόγμα | Χριστιανός Ορθόδοξος |
| Πρώην τίτλος | Πρωτοσύγγελος Ιεράς Μητροπόλεως Θεσσαλονίκης, Μέγας Αρχιμανδρίτης |
Βιογραφικά Στοιχεία
ΕπεξεργασίαΟ κατά κόσμον Ιωάννης Τασσιάς γεννήθηκε στη Θεσσαλονίκη το 1958, με καταγωγή από την Ανατολική Θράκη (Σωζόπολη) από την πλευρά της μητέρας του, Ευαγγελίας Τασσιά - Ευσταθίου και από την Ήπειρο (Πηγές Άρτας) από την πλευρά του πατέρα του, Χριστοφόρου Τασσιά. Τα παιδικά του χρόνια έζησε στο χωριό Γέφυρα της Θεσσαλονίκης. Αποφοίτησε από την Εκκλησιαστική Παιδαγωγική Ακαδημία το 1979 και το τμήμα της Ποιμαντικής και Κοινωνικής Θεολογίας του Πανεπιστημίου της Θεσσαλονίκης το 1982. Είχε ανακηρυχθεί διδάκτωρ Θεολογίας στη Θεολογική Ακαδημία του Ουζγκόροντ της Ουκρανίας.
Την ίδια χρονιά χειροτονήθηκε Διάκονος στην Ιερά Μητρόπολη Θεσσαλονίκης και ανέλαβε τη διεύθυνση του Γραφείου Νεότητος. Το 1983 χειροτονήθηκε Πρεσβύτερος και υπηρέτησε στον Ιερό Ναό των Αγίων Κυρίλλου και Μεθοδίου μέχρι το 1994. Στη συνέχεια τοποθετήθηκε στον ιερό ναό του πολιούχου Αγίου Δημητρίου ως ιερατικός προϊστάμενος. Από το 1983 υπηρέτησε ως ηγουμενοσύμβουλος της Ιεράς Μονής Αγίας Θεοδώρας Θεσσαλονίκης, από το 1994 υπηρέτησε ως Πρωτοσύγκελος της Ιεράς Μητροπόλεως Θεσσαλονίκης. Τότε πρωτοστάτησε στην διεκδίκηση της Ροτόντας στη Θεσσαλονίκη από την Εκκλησία ως χώρου λατρείας και πλέον η Ροτόντα δίδεται από το Υπουργείο Πολιτισμού για ορισμένες λειτουργίες κάθε έτος.[1] Συνέγραψε πολλά άρθρα και μελέτες θεολογικού περιεχομένου και έλαβε μέρος σε Θεολογικά Συνέδρια. Δίδαξε σε Κατηχητικά Φροντιστήρια και στη Σχολή Μετεκπαίδευσης Κληρικών της Ιεράς Μητροπόλεως Θεσσαλονίκης. Για περίπου 20 χρόνια παρουσίασε ραδιοφωνικές και τηλεοπτικές εκπομπές. Ακόμα δίδαξε για αρκετά χρόνια στην Ανωτέρα Εκκλησιαστική Σχολή Θεσσαλονίκης.
Στις 10 Μαΐου 2010 εξελέγη από την Ιερά Σύνοδο της Εκκλησίας της Ελλάδος Μητροπολίτης Λαγκαδά. Η χειροτονία του σε Επίσκοπο έγινε στις 16 Μαΐου 2010 από τον Αρχιεπίσκοπο Αθηνών Ιερώνυμο Β΄ στον Ιερό Ναό Αγίου Δημητρίου Πολιούχου Θεσσαλονίκης.[1]
Το 2010 με ενέργειές του αποκαταστάθηκε και η βυζαντινή ονομασία της Μητρόπολης, καθώς έγινε η μετονομασία της «Ιεράς Μητροπόλεως Λαγκαδά» σε «Ιερά Μητρόπολις Λαγκαδά, Λητής και Ρεντίνης».[2] Με έρευνες που συντόνισε βρέθηκαν τα λείψανα δύο νεομαρτύρων, της Αγίας Κυράννης και της Αγίας Αγγελίνας-Ακυλίνας. Ανέδειξε τη μνήμη του νεομάρτυρος Ιερομονάχου Γαβριήλ του εκ Βερτίσκου-Λαγκαδά που μαρτύρησε στη Μικρά Ασία κατά τη Μικρασιατική Καταστροφή. Επίσης, μερίμνησε για την αναγνώριση και αγιοκατάταξη του Αγίου Ακακίου και του Αγίου Δαμασκηνού του Στουδίτου που είχαν διατελέσει Επίσκοποι Λητής και Ρεντίνης. Με ενέργειές του αποκαταστάθηκαν 12 μεταβυζαντινοί ναοί.
Δημιούργησε τις εξής δομές και ναούς:
- Ιερός Ναός Θεοφανίων και Αγίας Αναστασίας
- Ιερός Ναός Αγίου Πορφυρίου
- Ιερό Προσκύνημα Αποστόλου Παύλου και των Αγίων Κυρίλλου και Μεθοδίου Δερβενίου
- Ίδρυμα Τρίτης Ηλικίας Χαραλάμπους Παπέ
- Κοινωνικό Εστιατόριο
- Κατασκηνωτικό Κέντρο Σοχού
- Κέντρο Μελέτης για την νόσο Αλτσχάϊμερ
- Εκκλησιαστικό Μουσείο Μητροπόλεως Λαγκαδά, Λητής και Ρεντίνης
- Κέντρο Νεότητος Αγία Κυράννα
- Λαογραφικό Μουσείο Λαγκαδά και μόνιμη έκθεση παλαιτύπων βιβλίων
- Εκκλησιαστικό Μουσείο Σοχού
- Εκκλησιαστικό Μουσείο Λητής
Το 2016 ήταν μέλος της αντιπροσωπείας της Εκκλησίας της Ελλάδος στην Πανορθόδοξη Σύνοδο της Κρήτης[3].
Απεβίωσε στις 15 Νοεμβρίου 2020 από ανακοπή καρδιάς στο Νοσοκομείο Παπαγεωργίου, λόγω επιπλοκών της ασθένειας COVID-19 σε ήδη προϋπάρχοντα υποκείμενα νοσήματα.[4] Η κηδεία του τελέστηκε την επόμενη, χωρίς την παρουσία πιστών λόγω των υγειονομικών μέτρων για τον περιορισμό διάδοσης της πανδημίας.[5]
Συγγραφικό Έργο
Επεξεργασία- «Ὁ Ἅγιος Δημήτριος»,
- «Ἡ Βασιλικὴ τοῦ Ἁγίου Δημητρίου»,
- «Ὁ Ἅγιος Γεώργιος»,
- «Ὁ Ναὸς τοῦ Ἁγίου Γεωργίου-Ροτόντα»,
- «Ἡ Μονὴ Λατόμου»,
- «Ἡ Ἱερὰ Μονὴ Ἁγίας Θεοδώρας»,
- «Ἡ Ἐκκλησία ὡς Κοινωνία τῶν Ἁγίων»,
- «Τὸ νόημα καὶ τὸ περιεχόμενο τῶν ἑορτῶν εἰς τὴν Παλαιὰν Διαθήκην»,
- «Αἱ ἐξορίαι τοῦ Μεγάλου Ἀθανασίου»,
- «Ὁ 59ος ψαλμὸς κατὰ τὸν Ἅγιον Μάξιμον τὸν Ὁμολογητήν»,
- «Τὰ Ἁγιάσματα τῆς Θεσσαλονίκης» κ.ά.
Παραπομπές
Επεξεργασία- ↑ 1,0 1,1 Ιερά Μητρόπολη Λαγκαδά - Μητροπολίτης
- ↑ «Απόφαση Αριθμ. 4562/2593/10 (ΦΕΚ A 200/2010)». Εφημερίδα της Κυβερνήσεως. 30 Νοεμβρίου 2010.
- ↑ «Delegations». Η Αγία και Μεγάλη Σύνοδος. Ανακτήθηκε στις 16 Νοεμβρίου 2023.
- ↑ «Εκδημία τοῦ μακαριστοῦ Μητροπολίτου Λαγκαδᾶ Λητῆς καί Ρεντίνης κυροῦ Ἰωάννου». Εκκλησία της Ελλάδος. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 8 Οκτωβρίου 2021. Ανακτήθηκε στις 15 Νοεμβρίου 2020.
- ↑ «Εξόδιος Ακολουθία του Μακαριστού Μητροπολίτου Λαγκαδά, Λητής και Ρεντίνης κυρού Ιωάννου». I.M. Λαγκαδά, Λητής και Ρεντίνης. Ανακτήθηκε στις 16 Νοεμβρίου 2020.