Διάκονος
Ο όρος διάκονος σημαίνει κατά βάση «υπηρέτης». Στην ορολογία των χριστιανικών εκκλησιών σημαίνει είτε τον χριστιανό ως υπηρέτη του Θεού, είτε το εκκλησιαστικό αξίωμα.
Τμήμα μιας σειράς λημμάτων Βαθμοί Ιεροσύνης της | |
|---|---|
| Επίσκοπος | |
| Πρεσβύτερος | |
| Διάκονος | |
Στην Παλαιά Διαθήκη
ΕπεξεργασίαΈχει κοσμική σημασία αναφερόμενο στον υπηρέτη του βασιλέως. Στο βιβλίο των Παροιμιών, δηλώνει τον υπηρέτη των σοφών[1].
Στον Ιώσηπο για πρώτη φορά υπάρχει η σύνδεση με τον Θεό, του διακόνου.
Στην Καινή Διαθήκη
ΕπεξεργασίαΣτην Καινή Διαθήκη χρησιμοποιείται ο όρος με διάφορες έννοιες όπως, υπηρέτης, διάκονος του βασιλιά, διάκονος του Ευαγγελίου, διάκονος της Εκκλησίας, διάκονος της Καινής Διαθήκης, του Θεού, του Χριστού, της δικαιοσύνης, του Κυρίου.
Οι ασκούντες το ομώνυμο εκκλησιαστικό λειτούργημα είναι οι Επίσκοποι και οι Πρεσβύτεροι ως λειτουργοί της Εκκλησίας, κι έτσι, δηλαδή διάκονοι, προσφωνούνται από τον Παύλο και στις Αποστολικές Διαταγές. Ως βαθμός ιεροσύνης αναφέρεται ο διάκονος στην Α' Επιστολή προς Τιμόθεο και στην Επιστολή προς Φιλιππησίους[2] Όσον αφορά τις Πράξεις των Αποστόλων η εκλογή των επτά διακόνων δεν δηλώνει τον ιερατικό βαθμό, αλλά την υπηρεσία προς τους πτωχούς, αξίωμα εκκλησιαστικό. Παράλληλα κήρυτταν το Ευαγγέλιο, όπως βλέπουμε με τους Στέφανο και Φίλιππο. Στις ευχές της χειροτονίας του διακόνου από τις Αποστολικές Διαταγές μέχρι τους βυζαντινούς χρόνους γίνεται αυτή η συσχέτιση με τους επτά διακόνους ή τον Στέφανο, όμως πιο πολύ για να τονισθεί η διακονία και το έργο της διακονίας παρά ο ιερατικός βαθμός. [3] Ιερατικό χαρακτήρα απέκτησε από την εποχή των Αποστόλων, όπως βλέπουμε τουλάχιστον στην Α' Επιστολή προς Τιμόθεο[4]
Ως εκκλησιαστικό αξίωμα
Επεξεργασία
Στην Ορθόδοξη Εκκλησία, Διάκονος (κοινώς Διάκος) είναι ο κληρικός που φέρει τον πρώτο βαθμό της ιεροσύνης.
Διάκονοι με ιερατικό βαθμό αναφέρονται από τους Ιγνάτιο Αντιοχείας, Πολύκαρπο Σμύρνης, Κλήμεντα τον Αλεξανδρέα, Κυπριανό, Ιππόλυτο, Μέγα Αθανάσιο κ.λ.π. Πολλοί εξ αυτών συμμετείχαν και στις εργασίες τοπικών και οικουμενικών Συνόδων.
Παραπομπές
Επεξεργασία- ↑ Παρ.10,4
- ↑ Α΄Τιμ.3,8,12 και Φιλιπ.,1,1 αντίστοιχα.
- ↑ Πρωτοπρεσβύτερου Δημήτριου Βακάρου, Η ιεροσύνη στην εκκλησιαστική γραμματεία των πέντε πρώτων αιώνων, Θεσ/νίκη 1986, σελ. 170-171, 179-180
- ↑ Πρωτοπρεσβύτερου Δημήτριου Βακάρου, Η ιεροσύνη στην εκκλησιαστική γραμματεία των πέντε πρώτων αιώνων, Θεσ/νίκη 1986, σελ.181
Πηγές
Επεξεργασία- Πρωτοπρεσβύτερου Δημήτριου Βακάρου, Η ιεροσύνη στην εκκλησιαστική γραμματεία των πέντε πρώτων αιώνων, Θεσσαλονίκη 1986, σελ. 169-171, 179-183, 250-263
Δείτε επίσης
Επεξεργασία |
Αυτό το λήμμα σχετικά με τον Χριστιανισμό χρειάζεται επέκταση. Μπορείτε να βοηθήσετε την Βικιπαίδεια επεκτείνοντάς το. |