Μεγάλη Σερβία

Ο όρος Μεγάλη Σερβία (Σερβικά: Велика Србија, Velika Srbija, μεταγραφή στο ελληνικό: Βελίκα Σρμπίγια) ισχύει για τη σερβική εθνικιστική και αλυτρωτική ιδεολογία που περιγράφει τη δημιουργία ενός Σερβικού κράτους που θα ενσωματώνει όλες τις περιοχές της παραδοσιακής σημασίας για το σερβικό έθνος και περιφέρειες εκτός της Σερβίας που κατοικούνται κυρίως από Σέρβους. Κύρια ιδεολογία αυτού του κινήματος είναι η ένωση όλων των Σέρβων (ή όλες τις ιστορικές Σέρβικες κατοικημένες εκτάσεις) σε ένα ενιαίο κράτος, υποστηρίζοντας, ανάλογα με την έκδοση, διαφορετικές περιοχές πολλών γειτονικών χωρών.

Τα υποθετικά σύνορα της Μεγάλης Σερβίας κατά τον Βόισλαβ Σέσελι, όπως ορίζονται από το υποθετικό σύνορο Βιροβίτιτσα-Κάρλοβατς-Κάρλομπαγκ στα δυτικά.

Η ιδεολογία «Μεγάλη Σερβία» συμπεριλαμβάνει εδάφη της σημερινής Κροατίας, τα σημερινά κράτη Βοσνία και Ερζεγοβίνη, Μαυροβούνιο και Βόρεια Μακεδονία. Σε κάποιες ιστορικές μορφές, η Μεγάλη Σερβία περιλαμβάνει επίσης τη σημερινή Αλβανία, εδάφη της Βουλγαρίας, της Ουγγαρίας και της Ρουμανίας. Έμπνευσή του προέρχεται από τη μνήμη και την ύπαρξη της σχετικά μεγάλης και ισχυρής σερβικής αυτοκρατορίας που υπήρχε το 14ο αιώνα στη νοτιοανατολική Ευρώπη πριν από την οθωμανική εισβολή.

Μετά την δημιουργία του νέου σέρβικου κράτους τον 19ο αιώνα η ιδεολογία άρχισε να διαδίδεται και πάλι. Προσπάθειες για την εκπλήρωση της ιδεολογίας άρχισαν τον 20ο αιώνα, στους Βαλκανικούς Πολέμους με την κατάληψη του Κοσσυφοπεδίου και πολλών πόλεων. Άλλη μια προσπάθεια από τους Σέρβους για την εκπλήρωση ήταν η δημιουργία του Βασιλείου της Γιουγκοσλαβίας που περιλάμβανε περιοχές της ιδεολογίας. Μετά την διάλυση της Γιουγκοσλαβίας Σέρβοι άρχισαν να προωθούν νέους τρόπους δημιουργίας της Μεγάλης Σερβίας αλλά ένας παράγοντας ενάντια στην ιδέα της Μεγάλης Σερβίας ήταν η ανεξαρτητοποίηση του Κοσσυφοπεδίου.