Μαρία Βικτωρία Παυλίνα του Άρενμπεργκ
Η Μαρία Βικτωρία Παυλίνα (γερμ. Maria Viktoria Pauline von Arenberg, 26 Οκτωβρίου 1714 - 13 Απριλίου 1793) από τον Οίκο του Άρενμπεργκ ήταν κόρη του Δούκα του Άρενμπεργκ και με τον γάμο της έγινε μαργραβίνα του Μπάντεν-Μπάντεν. Έμεινε γνωστή για τη φιλανθρωπική της δράση: δημιούργησε διάφορα θρησκευτικά ιδρύματα στο Μπάντεν-Μπάντεν.
| Μαρία Βικτωρία Παυλίνα του Άρενμπεργκ | |
|---|---|
 | |
| Γενικές πληροφορίες | |
| Γέννηση | 26 Οκτωβρίου 1714[1] Brussels |
| Θάνατος | 13 Απριλίου 1793[1] Στρασβούργο[2] |
| Τόπος ταφής | Stiftskirche |
| Εκπαίδευση και γλώσσες | |
| Μητρική γλώσσα | Γερμανικά |
| Ομιλούμενες γλώσσες | Γερμανικά |
| Πληροφορίες ασχολίας | |
| Ιδιότητα | φιλάνθρωπος |
| Οικογένεια | |
| Σύζυγος | Αύγουστος Γεώργιος του Μπάντεν-Μπάντεν |
| Γονείς | Léopold Philippe d'Arenberg και Donna Maria Francesca Pignatelli Duchesse de Bisaccia, Comtesse van Egmond |
| Αδέλφια | Charles Marie Raymond, Prince and 5th Duke of Arenberg |
| Οικογένεια | Δουκάτο του Άρενμπεργκ |
| Θυρεός | |
 | |
 Σχετικά πολυμέσα | |
Βιογραφία
ΕπεξεργασίαΗ Μαρία Βικτωρία Παυλίνα γεννήθηκε στις Βρυξέλλες ως η μεγαλύτερη κόρη του Λεοπόλδου Φιλίππου του Άρενμπεργκ. Η μητέρα της ήταν η Μαρία Λοντοβίκα Φραντσέσκα Πινιατέλλι, Δούκισσα της Μπιζάτσια, Κόμισσα του Έχμοντ, εγγονή του Οττόνε Ερίκο ντελ Καρέττο, ο οποίος ήταν διοικητής στον αυτοκρατορικό στρατό, όπως και ο πατέρας της. Ως μέλος του Οίκου του Άρενμπεργκ, της επιτράπηκε η προσφώνηση της Γαληνότατης Υψηλότητας, που αντικατοπτρίζει το καθεστώς των Άρενμπεργκ ως πριγκίπων της Γερμανικής αυτοκρατορίας.
Ήταν ένα από τα έξι παιδιά· το μόνο από τα αδέλφια της που επέζησε, ήταν ο Κάρολος Μαρία Ραϋμόνδος του Άρενμπεργκ, ένα άλλο διακεκριμένο μέλος του αυτοκρατορικού στρατού. Η Μαρία Βικτωρία ήταν μία παιδική φίλη της μελλοντικής Αυτοκράτειρας Μαρίας Θηρεσίας.
Ήταν εξαδέλφη της Μαρίας Ερριέττας ντε Λα Τουρ ντ'Ωβέρν, συζύγου του Ιωάννη Χριστιανού του Ζούλτσμπαχ και μητέρα του Καρόλου Δ΄ Θεοδώρου, τελευταίου εκλέκτορα της Βαυαρίας.
Η Μαρία Βικτωρία έλαβε μια αυστηρή Ρωμαιοκαθολική εκπαίδευση και αργότερα διέθεσε μεγάλο μέρος της προσωπικής της περιουσίας σε φιλανθρωπικά ιδρύματα, που σχετίζονται με την Καθολική Εκκλησία. Ασχολήθηκε επίσης με τη φροντίδα των παιδιών και την καθολική εκπαίδευση νεαρών γυναικών. Είχε επίσης καλή εκπαίδευση στη μουσική και τις τέχνες.
Στις 7 Δεκεμβρίου 1735 παντρεύτηκε τον Αύγουστο Γεώργιο του Μπάντεν-Μπάντεν, μικρότερο γιο του Λουδοβίκου Γουλιέλμου του Μπάντεν-Μπάντεν και της Σίβυλλας της Σαξονίας-Λάουενμπουργκ. Ενώ αυτός αρχικά προοριζόταν για την εκκλησία, άφησε την εκκλησιαστική του καριέρα το 1735. Ήταν ο αδελφός τού κυβερνώντος Λουδοβίκου Γεωργίου του Μπάντεν-Μπάντεν.
Ο γάμος παρέμεινε άτεκνος. Μετά το τέλος του κουνιάδου της Λουδοβίκου Γεωργίου το 1761, ο σύζυγός της τον διαδέχθηκε ως μάργραβος, κάνοντας τη Μαρία Βικτωρία την πιο σημαντική γυναίκα στην Αυλή του Μπάντεν-Μπάντεν, εκτοπίζοντας τη χήρα τού Λουδοβίκου Γεωργίου, τη Μαρία Άννα Ιωσηφίνα της Βαυαρίας, αδελφή του Mαξιμιλιανού Γ΄ Ιωσήφ της Βαυαρίας.
Ενόσω ήταν μαργραβίνα δημιούργησε μία Αυγουστινιανή χορωδία για τις γυναίκες του Ράστατ, την κύρια έδρα των ηγεμόνων του Μπάντεν-Μπάντεν. Ο σύζυγός της απεβίωσε το 1771 χωρίς να αφήσει δικούς του κληρονόμους και έτσι το Μπάντεν-Μπάντεν πήγε στον Κάρολο Φρειδερίκο του Μπάντεν, αφήνοντας τη χήρα Μαρία Βικτωρία χωρίς σπίτι.
Μετακόμισε από το Ράστατ και εγκαταστάθηκε στο Ότερσβαϊερ, όπου ίδρυσε ένα μοναστήρι. Στο σχολείο του μοναστηριού τα κορίτσια μάθαιναν όλες τις δεξιότητες, που θα χρειάζονταν ως μέλλουσες μητέρες και διδάσκαλοι. Το 1767 κληροδότησε το μεγαλύτερο μέρος των εσόδων της από ένα ίδρυμα στο σχολείο, για να συντηρείται μετά το τέλος της.
Απεβίωσε στο Στρασβούργο σε ηλικία 78 ετών. Τάφηκε στο Στίφτσκιρχε στο Μπάντεν-Μπάντεν, δίπλα στον άντρα της. [3]
Οικογένεια
ΕπεξεργασίαΠαντρεύτηκε το 1735 τον Αύγουστο Γεώργιο του Μπάντεν-Μπάντεν. Δεν απέκτησαν απογόνους.
Βιβλιογραφικές αναφορές
Επεξεργασία- ↑ 1,0 1,1 1,2 Εθνική Βιβλιοθήκη της Γερμανίας: (Γερμανικά) Gemeinsame Normdatei. Ανακτήθηκε στις 9 Απριλίου 2014.
- ↑ Εθνική Βιβλιοθήκη της Γερμανίας: (Γερμανικά) Gemeinsame Normdatei. Ανακτήθηκε στις 30 Δεκεμβρίου 2014.
- ↑ «Burial of the Margraves of Baden-Baden». royaltyguide.nl. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 30 Μαΐου 2010. Ανακτήθηκε στις 2 Ιουλίου 2010.