Μακρίσια Ηλείας
Το λήμμα παραθέτει τις πηγές του αόριστα, χωρίς παραπομπές. |
Συντεταγμένες: 37°37′0″N 21°36′0″E / 37.61667°N 21.60000°E
Τα Μακρίσια Ηλείας είναι κεφαλοχώρι, που απλώνεται ανάμεσα σε τρεις χωματόλοφους κατάφυτους από πεύκα και κουκουναριές. Απέχει 3 χιλιόμετρα βορειοδυτικά των Κρεστένων και 5 χλμ. νοτιοδυτικά της Ιεράς Άλτης της Ολυμπίας, ενώ έχει 1.584 κατοίκους σύμφωνα με την απογραφή του 2021. Ανήκει διοικητικά στο Δήμο Ανδρίτσαινας - Κρεστένων.
Μακρίσια Ηλείας | |
---|---|
37°37′0″N 21°36′0″E | |
Χώρα | Ελλάδα |
Διοικητική υπαγωγή | Δήμος Ανδρίτσαινας - Κρεστένων |
Γεωγραφική υπαγωγή | Πελοπόννησος |
Πληθυσμός | 1.584 (2021) |
Τις πρώτες πληροφορίες για τον πληθυσμό των Μακρισίων δίνει η απογραφή των Ενετών το 1689, αναφέροντας 79 κατοίκους (25 άνδρες, 23 σερνικά παιδιά, 19 γυναίκες και 12 κορίτσια). Το 1816, ο Γάλλος περιηγητής, γιατρός και ακαδημαϊκός Φραγκίσκος-Ούγγος-Λαυρέντιος Πουκεβίλ, πηγαίνοντας προς την Αρχαία Ολυμπία, αναφέρει δύο οικισμούς, την Πάνω και Κάτω Μακρίσια με 300 κατοίκους, αλλά και η πρώτη επίσημη απογραφή επί Καποδίστρια το 1829 αναφέρει 353 κατοίκους.
Οι κάτοικοι των Μακρισίων είναι, κατά κύριο λόγο, γεωργοκτηματίες.
Στον τομέα της παιδείας, από τις αρχές του 20ού αιώνα, τα Μακρίσια έβγαλαν πολλούς επιστήμονες και στρατιωτικούς.
Τα Μακρίσια έλαβαν μέρος σε όλους τους απελευθερωτικούς αγώνες, με αποκορύφωμα το 1821, όπου με σώμα Μακρισαίων μαχητών και με επικεφαλής το Σάββα Χαρτουμπέκη και τον Παπά του χωριού, Παπα-Κολοβό, άγαλμα του οποίου κοσμεί την πλατεία των Μακρισίων, πολέμησαν στα στενά σου Αγίου Αθανασίου στην ορεινή Ολυμπία, στου Λάλα, στο κάστρο Χλεμούτσι, στην Αγουλινίτσα, στη θέση Κλειδί, στην Πάτρα, στα Δερβενάκια κ.λ.π.