Μάχη της Δύμης
Η Μάχη της Δύμης ήταν μάχη που δόθηκε από την Αχαϊκή Συμπολιτεία υπό τη διοίκηση του Στρατηγού Υπερβατά και ενός σπαρτιατικού στρατού υπό τη διοίκηση του βασιλιά Κλεομένη Γ΄, η οποία ήταν μέρος του Κλεομένειου Πολέμου. Η μάχη έλαβε χώρα κοντά στη Δύμη στη βορειοδυτική Αχαΐα και πραγματοποιήθηκε το 226 π.Χ.
| Μάχη της Δύμης | |||
|---|---|---|---|
| Κλεομένειος Πόλεμος | |||
 Χάρτης της Αχαΐας που δείχνει τη Δύμη στα αριστερά. | |||
| Χρονολογία | 227 π.Χ. | ||
| Τόπος | Δύμη | ||
| Έκβαση | Νίκη των Σπαρτιατών | ||
| Αντιμαχόμενοι | |||
| Ηγετικά πρόσωπα | |||
| Απολογισμός | |||
| |||
Προανάκρουσμα
ΕπεξεργασίαΜετά την κήρυξη του πολέμου κατά της Σπάρτης από την Αχαϊκή Συμπολιτεία γύρω στο 229-228 π.Χ.,[1] οι μάχες μεταξύ των δύο κρατών ήταν σχεδόν συνεχείς. Ο Κλεομένης είχε συντρίψει δύο αχαϊκούς στρατούς υπό τη διοίκηση του Άρατου του Σικυώνιου στη Μάχη του Λυκαίου Όρους και στη Μάχη της Λαδοκίας το 227 π.Χ.[2]
Μετά από αυτές τις νίκες, ο Κλεομένης επέστρεψε στη Σπάρτη και άρχισε ριζικές μεταρρυθμίσεις. Κατάργησε τους εφόρους,[3][4] άλλαξε τους νόμους της γης, ακύρωσε το χρέος και άλλαξε επίσης τον στρατό του σε μακεδονικό ρυθμό.[4][5] Μετά από αυτές τις μεταρρυθμίσεις, ο Κλεομένης με τον αναμορφωμένο στρατό του απάντησε στις εκκλήσεις της πόλης της Μαντίνειας και αφού την απάλλαξε από την αχαϊκή φρουρά της, προχώρησε βόρεια στην αχαϊκή καρδιά. [6]
Μάχη
ΕπεξεργασίαΑφού προχώρησε στην Αχαΐα, ο Κλεομένης κατέβηκε στους Φαραί, ιδρυτικό μέλος της Συμπολιτείας. Σκοπός του ήταν να προκαλέσει μάχη με τους Αχαιούς ή αν δεν έρχονταν να τον συναντήσουν στη μάχη, να δυσφημήσει τον Άρατο. Ο στρατηγός εκείνη την εποχή ήταν ο Υπερβατάς, ωστόσο ο Άρατος είχε τον απόλυτο έλεγχο της Συμπολιτείας.[6]
Καθώς ο Κλεομένης πολιορκούσε την πόλη Δύμη, ο πλήρης Αχαϊκός Στρατός βγήκε να τον συναντήσει. Όταν ο Κλεομένης τους είδε να στρατοπεδεύουν, αποφασίζοντας να μην πολεμήσει τον εχθρό ενώ τα μετόπισθεν του ήταν εκτεθειμένα σε επιθέσεις από τη φρουρά της Δύμης, προχώρησε στην αχαϊκή θέση.[6] Στη μάχη που ακολούθησε, η σπαρτιατική φάλαγγα κατατρόπωσε την αχαϊκή φάλαγγα με τους Αχαιούς να έχουν μεγάλες απώλειες και πολλούς από τους επιζώντες να αιχμαλωτίζονται.[6]
Επακόλουθα
ΕπεξεργασίαΑυτή η ήττα συνέτριψε τους Αχαιούς και τους ανάγκασε να κάνουν έκκληση για ειρήνη. Ο Κλεομένης προσφέρθηκε να δώσει πίσω όσες πόλεις άρπαξε από τους Αχαιούς και να επιστρέψει όσους αιχμαλώτους είχε πάρει ως αντάλλαγμα για να γίνει στρατηγός της Αχαϊκής Συμπολιτείας. Ίσως όμως, όπως λέει ο Πλούταρχος, οι Αχαιοί, αφού είδαν τις πολλές νίκες του, ευχήθηκαν να τους διατάζει ο Κλεομένης.[7][8] Ωστόσο, ο Άρατος που ήταν αντίθετος με αυτή την πρόταση έστειλε πρέσβεις στην αυλή του βασιλιά Αντιγόνου Γ΄ Δώσονα, όπου ζήτησε τη βοήθεια του κατά των Σπαρτιατών την οποία έλαβε ως αντάλλαγμα για να δώσει τον Ακροκόρινθο στη Μακεδονία.[9]
Το 224 π.Χ., ο Αντίγονος προχώρησε στην Πελοπόννησο με στρατό 30.000 ανδρών και ανάγκασε τον Κλεομένη να υποχωρήσει στη Λακωνία, την καρδιά της Σπάρτης.[10] Το 222 π.Χ., ο Μακεδονικός-Αχαϊκός Στρατός και ο Σπαρτιατικός Στρατός συγκρούστηκαν στη Μάχη της Σελλασίας, η οποία έληξε με συμμαχική νίκη.[11] Αυτή η νίκη ανάγκασε τον Κλεομένη να φύγει από την Ελλάδα και να πάει στην Αίγυπτο.[11][12][13] Ο Αντίγονος κατέλαβε τη Σπάρτη, κάνοντάς τον τον πρώτο ξένο που κατέλαβε ποτέ τη Σπάρτη.[13]
Παραπομπές
Επεξεργασία- ↑ Πολύβιος 2.46
- ↑ Πολύβιος 2.51
- ↑ Πλούταρχος, Βίος του Κλεομένη, 8
- ↑ 4,0 4,1 Γκριν, Alexander to Actium: The Historical Evolution of the Hellenistic Age, 257
- ↑ Πλούταρχος, Βίος του Κλεομένη, 11
- ↑ 6,0 6,1 6,2 6,3 Πλούταρχος, Βίος του Κλεομένη, 14
- ↑ Πλούταρχος, Βίος του Κλεομένη, 15
- ↑ Γκριν, Alexander to Actium: The Historical Evolution of the Hellenistic Age, 258
- ↑ Πλούταρχος, Βίος του Κλεομένη, 16
- ↑ Πλούταρχος, Βίος του Κλεομένη, 22
- ↑ 11,0 11,1 Πολύβιος 2.69
- ↑ Πλούταρχος, Βίος του Κλεομένη, 29
- ↑ 13,0 13,1 Γκριν, Alexander to Actium: The Historical Evolution of the Hellenistic Age, 261
Πηγές
ΕπεξεργασίαΠρωταρχικές πηγές
Επεξεργασία- Πλούταρχος, μετάφραση Ρίτσαρντ Τάλμπερτ, (1988). Βίος του Κλεομένη. Νέα Υόρκη: Penguin Classics. (ISBN 0-14-044463-7)
- Πολύβιος, μετάφραση Φρανκ Ο. Ουόλμπανκ, (1979). Η άνοδος της Ρωμαϊκής Αυτοκρατορίας. Νέα Υόρκη: Penguin Classics. (ISBN 0-14-044362-2)ISBN 0-14-044362-2
Δευτερεύουσες πηγές
Επεξεργασία- Πίερ Γκριν, (1990). Alexander to Actium: The Historical Evolution of the Hellenistic Age. Λος Άντζελες: University of California Press. (ISBN 0-500-01485-X)