Κώστας Καζάκος

Έλληνας ηθοποιός σκηνοθέτης και πολιτικός (1935-2022)

Ο Κώστας Καζάκος (Πύργος Ηλείας, 29 Μαΐου 1935 - 13 Σεπτεμβρίου 2022) ήταν Έλληνας ηθοποιός και σκηνοθέτης. Εκλέχθηκε βουλευτής Επικρατείας με το ΚΚΕ, το 2007 και το 2009.[5]

Κώστας Καζάκος
Γενικές πληροφορίες
Όνομα στη
μητρική γλώσσα
Κώστας Καζάκος (Ελληνικά)
Γέννηση29 Μαΐου 1935 (1935-05-29)
Πύργος Ηλείας
Θάνατος13 Σεπτεμβρίου 2022 (87 ετών)
Γενικό Νοσοκομείο Αθηνών «Ο Ευαγγελισμός»[1]
Συνθήκες θανάτουφυσικά αίτια
Χώρα πολιτογράφησηςΕλλάδα
Εκπαίδευση και γλώσσες
Ομιλούμενες γλώσσεςΕλληνικά
ΣπουδέςΑνωτέρα Δραματική Σχολή Θεάτρου Τέχνης «Κάρολος Κουν»
Σχολή Κινηματογράφου Τηλεόρασης Λυκούργου Σταυράκου
Πληροφορίες ασχολίας
Ιδιότηταπολιτικός
ηθοποιός θεάτρου (1957–2022)
ηθοποιός ταινιών (1953–2022)
σκηνοθέτης τηλεόρασης
ηθοποιός τηλεόρασης
Αξιοσημείωτο έργοΛυσιστράτη
Το μεγάλο μας τσίρκο[2]
Κοντσέρτο για πολυβόλα
Υποβρύχιο Παπανικολής
Ποιος φοβάται τη Βιρτζίνια Γουλφ;
Διαμάντια και μπλουζ
Πολιτική τοποθέτηση
Πολιτικό κόμμα/ΚίνημαΚομμουνιστικό Κόμμα Ελλάδας
Οικογένεια
ΣύζυγοςΤζένη Καρέζη (1968–1992)
Τζένη Κόλλια (1997–2022)
ΤέκναΚωνσταντίνος Καζάκος
ΣυγγενείςΤζένη Καζάκου (εγγονή)
Αξιώματα και βραβεύσεις
Αξίωμαμέλος της Βουλής των Ελλήνων (2007–2012, εκλογική περιφέρεια επικρατείας της Ελλάδας)[3]
ΒραβεύσειςΦεστιβάλ Κινηματογράφου Θεσσαλονίκης (1973)[4]
Commons page Σχετικά πολυμέσα
Ο Καζάκος (δεύτερος από αριστερά) στο έργο του Μπρεχτ «Ο κύριος Πούντιλα κι ο δούλος του ο Μάττι» το 2010

Ήταν απόφοιτος της Σχολής Κινηματογράφου Λυκούργου Σταυράκου (συγκεκριμένα του τμήματος Ηθοποιών και Σκηνοθετών) καθώς και της Δραματικής Σχολής Θεάτρου Τέχνης Καρόλου Κουν. Το 1973 τιμήθηκε με το Α’ Χρυσό Βραβείο του Φεστιβάλ Κινηματογράφου Θεσσαλονίκης για την αρτιότερη παραγωγή, της μεταφοράς της Λυσιστράτης. Υπήρξε αντιπρόεδρος του Ελληνικού Κέντρου του Διεθνούς Ινστιτούτου Θεάτρου.

Υπήρξε ιδρυτικό μέλος του Ελληνοαραβικού Συνδέσμου και μέλος της Επιτροπής Άδειας Άσκησης επαγγέλματος του Ηθοποιού, συνιδρυτής του Ελεύθερου Θεάτρου (μαζί με τον Λέοντα Τριβιζά) και ιδρυτής του Ιδρύματος «Τζένη Καρέζη

Βιογραφία

Επεξεργασία

Γεννήθηκε το 1935 στον Πύργο Ηλείας, με καταγωγή από το χωριό Καρυές Τριφυλίας. Στα 18 του, εγκαταστάθηκε στην Αθήνα για να σπουδάσει παιδαγωγός, η αριστερή κληρονομιά του πατέρα του έγινε λόγος αρνητικής αντιμετώπισής του από το πανεπιστήμιο.[εκκρεμεί παραπομπή] Του ζητούσαν πιστοποιητικό κοινωνικών φρονημάτων και επειδή δεν το είχε, δεν του επέτρεψαν την εγγραφή στη σχολή.[εκκρεμεί παραπομπή] Έτσι, άλλαξε σταδιοδρομία και φοίτησε στην Σχολή Κινηματογράφου Λυκούργου Σταυράκου (1953-1956) και στην Δραματική Σχολή Θεάτρου Τέχνης Καρόλου Κουν (1954-1957). Πέθανε στις 13 Σεπτεμβρίου του 2022, σε ηλικία 87 ετών στο νοσοκομείο Ευαγγελισμός αντιμετωπίζοντας αναπνευστικά προβλήματα.

Διακρίσεις

Επεξεργασία

Υπήρξε αντιπρόεδρος του Ελληνικού Κέντρου του Διεθνούς Ινστιτούτου Θεάτρου, γενικός γραμματέας της Πανελλήνιας Ένωσης Ελεύθερου Θεάτρου και Πρόεδρος της Πανελλήνιας Πολιτιστικής Κίνησης. Ιδρυτικό μέλος του Ελληνοαραβικού Συνδέσμου και μέλος της Επιτροπής Αδείας Άσκησης του Επαγγέλματος του Ηθοποιού. Τιμήθηκε με τον «Χρυσό Απόλλωνα», βραβείο ηθοποιού Ένωσης Κριτικών Κινηματογράφου Αθηνών το 1967, και Α΄ Χρυσό Βραβείο του Φεστιβάλ Κινηματογράφου Θεσσαλονίκης το 1973 για την αρτιότερη παραγωγή μεταφοράς της «Λυσιστράτη»).Τιμήθηκε ακόμα με το Βραβείο της Ένωσης Θεατρικών Συγγραφέων και Κριτικών για το σύνολο της προσφοράς του.

Πολιτική

Επεξεργασία

Στις βουλευτικές εκλογές του 2007 και του 2009 εκλέχθηκε βουλευτής με το ΚΚΕ, ως επικεφαλής του ψηφοδελτίου Επικρατείας.

Προσωπική ζωή

Επεξεργασία

Παντρεύτηκε πρώτη φορά το 1962, με την εικαστικό Νερίνα Λυμπεροπούλου, αδερφή της ηθοποιού Μάγιας Λυμπεροπούλου. Από το 1968 μέχρι το 1992 υπήρξε παντρεμένος με την ηθοποιό Τζένη Καρέζη, με την οποία απέκτησε τον γιο τους, τον επίσης ηθοποιό Κωνσταντίνο Καζάκο (γενν. 1969). Από το 1997 έως το θάνατό του ήταν παντρεμένος με την ηθοποιό Τζένη Κόλλια, με την οποία είχε αποκτήσει τέσσερα παιδιά: τον Αλέξανδρο (γενν. 1997), την Άρτεμις-Γεωργία (1998 - 1999), την Ηλέκτρα (γενν. 2002) και τη Μάγια (γενν. 2008). Η Άρτεμις-Γεωργία έχασε τη ζωή της στις 25 Ιουνίου 1999, σε ηλικία 8 μηνών και μία εβδομάδα μετά την βάπτισή της, πάσχοντας από μία σπάνια ασθένεια.[6]

Ο Καζάκος αποφάσισε να προσφερθεί μετά τον θάνατό του το σώμα του στην Ιατρική Σχολή του ΕΚΠΑ για την εκπαίδευση των φοιτητών.[7][8]

Φιλμογραφία

Επεξεργασία

Κινηματογράφος

Επεξεργασία
Έτος Τίτλος Ρόλος
1956 Αρπαγή της Περσεφόνης Πλούτωνας
1961 Τα σαράντα παλικάρια Κίτσος
1962 Πεζοδρόμιο κακοποιός
Προδωμένη αγάπη Στέλιος
Ηλέκτρα χωρικός
1963 Ένας ντελικανής Λεωνίδας
Λενιώ η βοσκοπούλα Καραφώτης
1964 Εξωτικές βιταμίνες Μανώλης
Η Κύπρος στις φλόγες Αλής
Τα δάκρυα μου είναι καυτά Νίκος Περίδης
1965 Η στοργή Αλέκος
Το μπλόκο Κοσμάς
Με πόνο και με δάκρυα Βαγγέλης Κατραπάς
Το πρόσωπο της ημέρας Λέανδρος
Απόκληροι της κοινωνίας Χαράλαμπος
Περιφρόνα με γλυκιά μου Μιχάλης
1966 Οι ένοχοι Σωτήρης Ντάβος
Κοινωνία, ώρα μηδέν[9] απατεώνας
Ο γυρισμός του στρατιώτη Πέτρος
1967 Κοντσέρτο για πολυβόλα [10] λοχαγός Αλέξης Θεοδώρου
Οι σφαίρες δεν γυρίζουν πίσω Τσάκος [11]
1968 Αγάπη και αίμα Έκτωρ Αρβούζης
Η λεωφόρος του μίσους[12] Κώστας Κυριαζής
Το παρελθόν μιας γυναίκας Βασίλης Μουτούσης
1969 Πανικός Βασίλης Μακρίδης
Πεθαίνω κάθε ξημέρωμα Ορφέας
Το κορίτσι του "17" Παύλος Βλάχος
1970 Εν ονόματι του νόμου Αλέξης Αλεβίζος
Μια γυναίκα στην Αντίσταση λοχαγός Δημήτρης Ζορμπάς
1971 Υποβρύχιο Παπανικολής πλωτάρχης Μίλτος Ιατρίδης
1972 Λυσιστράτη Κινησίας
Ερωτική συμφωνία Πέτρος Κρίσπης
1973 Ζήτημα ζωής και θανάτου Αντώνης Μαράς
1975 Το κελί μηδέν απόστρατος αξιωματικός
1977 Ιφιγένεια εν Αυλίδι Αναμέμνονας
1980 Ο άνθρωπος με το γαρύφαλλο Κούλης
1982 Στη ζούγκλα της Αθήνας Σωτήρης
Ταξίδι στην πρωτεύουσα Μελέτης
1991 Ο δραπέτης μαστρο-Αντώνης Μπάρκας
2013 1866 Χατζημιχάλης Γιάνναρης

Τηλεόραση

Επεξεργασία
Έτος Τίτλος Κανάλι Ρόλος Σημειώσεις
1972-1973 Μαρίνα Αυγέρη ΕΙΡΤ Βασίλης Πρωταγωνιστικός Ρόλος/Σκηνοθεσία
1976-1977 Μεγάλη περιπέτεια ΕΡΤ Αλέξανδρος Αντύπας
1977 Ο μεγάλος ξεσηκωμός ΥΕΝΕΔ Οδυσσέας Ανδρούτσος Πρωταγωνιστικός Ρόλος
1990-1991 Μαύρη χρυσαλλίδα ΕΤ1 Γκέρχαρτ Φον Κρούγκε
1992-1993 Κλειστά παράθυρα Βασίλης Βαλμάς
1993 Τμήμα ηθών ΑΝΤ1 Κώστας Επεισόδιο: "Η παγίδα"
1994 Το γελοίον του πράγματος παπά-Νεκτάριος Επεισόδιο: "Μετά την κατάρρευση του Σοσιαλισμού"
2000-2001 Εκτός πορείας ΕΤ1 Απόστολος Πρωταγωνιστικός Ρόλος
2004-2007 Βέρα στο δεξί MEGA Διαμαντής Αμυράς
2007-2008 Ζωή ξανά ΑLPHA Γιάννης Αργυρίου
2012 Γεώργιος Ξενουδάκης (1816-1888) αφηγητής (φωνή) Τηλεταινία

Θεατρογραφία

Επεξεργασία
Έτος Τίτλος
1954 Η μικρή μας πόλη
1957 Η αυλή των θαυμάτων
1970 Η κυρία δεν με μέλλει
1971 Ασπασία
1973 Το μεγάλο μας τσίρκο
1977 Πάπισσα Ιωάννα
Η Παναγία των δολαρίων
1978 Πολίτες δεύτερης κατηγορίας
1982 Ποιος φοβάται τη Βιρτζίνια Γουλφ;
1987 Jogging
1993 Ο θάνατος του εμποράκου
1999 Τα σέβη μας, δόκτωρ Τσέχωφ
2000 Οι μικροαστοί
2006 Ήταν όλοι τους παιδιά μου

Παραπομπές

Επεξεργασία
  1. www.protothema.gr/greece/article/1283999/pethane-o-kostas-kazakos/.
  2. thepressproject.gr/to-megalo-mas-tsirko-i-istoria-os-exegersi/.
  3. www.ethnos.gr/culture/article/224065/kostaskazakosapotoypogeiotoykoynstomegalomastsirkokaimetasthboylhhporeiaenosspoydaioyhthopoioy.
  4. www.kathimerini.gr/culture/562041910/pethane-o-kostas-kazakos/.
  5. https://www.kathimerini.gr/culture/562041910/pethane-o-kostas-kazakos/
  6. «Πέθανε η κορούλα του Κώστα Καζάκου». ΤΑ ΝΕΑ. 26 Ιουνίου 1999. 
  7. "Τη Δευτέρα 19 Σεπτέμβρη η αποχαιρετιστήρια τελετή στον Κ. Καζάκο στο Αίθριο της έδρας της Κεντρικής Επιτροπής Δώρισε το σώμα του στην Ιατρική Σχολή Αθηνών για την εκπαίδευση των φοιτητών", 902.gr 14.09.2022
  8. "Κώστας Καζάκος: Η Ιατρική Σχολή Αθηνών αποχαιρετά τον σπουδαίο ηθοποιό", in.gr 14.09.2022
  9. «Κοινωνία, ώρα μηδέν». tainiothiki.gr. Ταινιοθήκη της Ελλάδος. Ανακτήθηκε στις 11 Σεπτεμβρίου 2024. 
  10. Σολδάτος, Γιάννης (1991). Ιστορία του Ελληνικού Κινηματογράφου, τομ. Β. Αθήνα: Αιγόκερως. σελ. 101. 
  11. Μαυροειδής, Γεώργιος (2022). Αναπαραστάσεις της Κοινωνικής Ληστείας στον Μεταπολεμικό Ελληνικό Κινηματογράφο (1950-1980). Αθήνα: ΕΑΠ. σελ. 39. 
  12. «Η λεωφόρος του μίσους». tainiothiki.gr. Ταινιοθήκη της Ελλάδος. Ανακτήθηκε στις 13 Σεπτεμβρίου 2024. 
  • Who's Who 1979 σ.226.
  • Θόδωρος Έξαρχος: «Έλληνες Ηθοποιοί - Αναζητώντας τις ρίζες» - Βραβείο Ακαδημίας Αθηνών

Εξωτερικοί σύνδεσμοι

Επεξεργασία